حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ آدَمَ عَنْ عَبْدَةَ عَنْ هِشَامٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ رَبِيعَةَ بْنِ هُدَيْرٍ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ أَوْحَى اللَّهُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَأَنَا مَعَهُ فَقُمْتُ فَأَجَفْتُ الْبَابَ بَيْنِى وَبَيْنَهُ فَلَمَّا رُفِّهَ عَنْهُ قَالَ لِى « يَا عَائِشَةُ إِنَّ جِبْرِيلَ يُقْرِئُكِ السَّلاَمَ » .

Bize Muhammed b. Âdem, ona Abde, ona Hişâm, ona Sâlih b. Rabîa b. Hüdeyr'in rivayet ettiğine göre Hz. Aişe (r.anha) şöyle demiştir: Allah Hz. Peygamber'e (sav) ben yanındayken vahyetti. Ben de kalkıp aramızdaki kapıyı kapattım. Vahiy bitip rahatladıktan sonra bana "Ey Aişe! Cebrail sana selam söylüyor" dedi.

• Nesâî Sünen-i Nesâî Işratü'n-Nisa' 3, /2308