Öneri Formu
Hadis Id, No:
28272, N003826
Hadis:
أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الزَّعْفَرَانِىُّ قَالَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ قَالَ زَعَمَ عَطَاءٌ أَنَّهُ سَمِعَ عُبَيْدَ بْنَ عُمَيْرٍ يَقُولُ سَمِعْتُ عَائِشَةَ تَزْعُمُ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَمْكُثُ عِنْدَ زَيْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ فَيَشْرَبُ عِنْدَهَا عَسَلاً فَتَوَاصَيْتُ أَنَا وَحَفْصَةُ أَنَّ أَيَّتَنَا دَخَلَ عَلَيْهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَلْتَقُلْ إِنِّى أَجِدُ مِنْكَ رِيحَ مَغَافِيرَ أَكَلْتَ مَغَافِيرَ فَدَخَلَ عَلَى إِحْدَاهُمَا فَقَالَتْ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ « لاَ بَلْ شَرِبْتُ عَسَلاً عِنْدَ زَيْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ وَلَنْ أَعُودَ لَهُ » . فَنَزَلَتْ ( يَا أَيُّهَا النَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ ) إِلَى ( إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ ) عَائِشَةُ وَحَفْصَةُ ( وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِىُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا ) لِقَوْلِهِ « بَلْ شَرِبْتُ عَسَلاً » .
Tercemesi:
Bize Hasan b. Muhammed ez-Za'ferânî, ona Haccac (b. Muhammed), ona İbn Cüreyc (el-Mekkî), ona Ata (b. Ebu Rabâh), ona da Ubeyd b. Umeyr, Aişe’nin (r.anha) şöyle dediğini rivayet etti:
Rasulullah (sav), Zeynep bt. Cahş'ın yanında kalır ve orada bal şerbeti içerdi. Bir gün ben ve Hafsa:Rasulullah (sav) hangimizin yanına gelirse O'na (sav): 'Senin ağzından megâfir kokusu geliyor yoksa meğafir mi? yedin demek üzere anlaştık.'
(Gerçekten de Hz. Peygamber) o iki hanımından birinin yanına vardı o da (Hz.) Peygamber'e bu ifadeyi söyledi, (Hz. Peygamber de):
'Hayır! Ben Zeyneb bt. Cahş'ın yanında bal (şerbeti) içtim ve bir daha bunu asla içmeyeceğim' dedi.
Bunun üzerine, '(Ey Peygamber!) Allah'ın sana helal kıldığı şeyi niçin kendine haram ediyorsun?' (Tahrîm, 66/1) '... Eğer ikiniz de Allah'a tevbe ederseniz..." (Tahrîm, 66/4) ayetine kadar (ayetin bu kısmı) Aişe ve Hafsa (r.anhüma) hakkında (nazil oldu). "Peygamber eşlerinden birine gizli bir söz söylemişti" (Tahrîm 66/3) ayeti ise "Bilakis, bal şerbeti içtim" sözü için indi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Eymân ve'n-Nuzûr 20, /2337
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ubeyd b. Umeyr el-Cündeî (Ubeyd b. Umeyr b. Katade)
3. Ebu Muhammed Ata b. Ebu Rabah el-Kuraşî (Ata b. Eslem)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
5. Ebu Muhammed Haccac b. Muhammed el-Mesîsî (Haccac b. Muhammed)
6. Ebu Ali Hasan b. Muhammed ez-Za'ferânî (Hasan b. Muhammed b. Sabbah)
Konular:
Aile, eşler, arasında ilişkiler
Aile, eşler, arasında kıskançlık
Hz. Peygamber, hanımlarıyla ilişkileri
İman, İnanç, helalı haram, haramı helal sayma