الجار أحق بسقبه

Komşu, (şüf‘adaki) yakınlığı sebebiyle öncelikli hak sahibidir.

Açıklama: Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D003516, Nesai, Sünen-i Nesâi'de N004706, Nesai, Sünen-i Kübra'da NS11724 ve Darekutni, Sünen-i Darekutni'de DK004526 rivayet etmiştir. Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B002258, Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK19140 ve Beyhaki, Sünen-i Kebir'de BS011691 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.

• Aclûnî Keşfu'l-Hafâ Harfü'l-cîm 1052, 1/392

11724 - وَعَنْ زَكَرِيَّا بْنِ يَحْيَى، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَيْدِ بْنِ حِسَابٍ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ إِبْرَاهِيمَ، عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ، عَنْ عَمْرو بْنِ شُعَيْبٍ، عَنْ عَمْرو بْنِ الشَّرِيدِ، قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «الْجَارُ أَحَقُّ بِسَقَبِهِ»

• Nesâî Sünen-i Kübra Şurût 11724, 10/367