Öneri Formu
Hadis Id, No:
21234, T001704
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَبِى زِيَادٍ حَدَّثَنَا الأَحْوَصُ بْنُ الْجَوَّابِ أَبُو الْجَوَّابِ عَنْ يُونُسَ بْنِ أَبِى إِسْحَاقَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم بَعَثَ جَيْشَيْنِ وَأَمَّرَ عَلَى أَحَدِهِمَا عَلِىَّ بْنَ أَبِى طَالِبٍ وَعَلَى الآخَرِ خَالِدَ بْنَ الْوَلِيدِ وَقَالَ « إِذَا كَانَ الْقِتَالُ فَعَلِىٌّ » . قَالَ فَافْتَتَحَ عَلِىٌّ حِصْنًا فَأَخَذَ مِنْهُ جَارِيَةً فَكَتَبَ مَعِى خَالِدُ بْنُ الْوَلِيدِ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم يَشِى بِهِ فَقَدِمْتُ عَلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَرَأَ الْكِتَابَ فَتَغَيَّرَ لَوْنُهُ ثُمَّ قَالَ « مَا تَرَى فِى رَجُلٍ يُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيُحِبُّهُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ » . قَالَ: قُلْتُ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ غَضَبِ اللَّهِ وَغَضَبِ رَسُولِهِ وَإِنَّمَا أَنَا رَسُولٌ فَسَكَتَ . قَالَ أَبُو عِيسَى: وَفِى الْبَابِ عَنِ ابْنِ عُمَرَ . وَهَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ لاَ نَعْرِفُهُ إِلاَّ مِنْ حَدِيثِ الأَحْوَصِ بْنِ جَوَّابٍ . قَوْله يَشِى بِهِ يَعْنِى النَّمِيمَةَ .
Tercemesi:
Bize Abdullah b. Ebu Ziyâd, ona Ebu Cevvâb Ahvas b. Cevvâd, ona Yunus b. Ebu İshâk, ona Ebu İshâk, ona da Berâ şöyle rivayet etmiştir:
Hz. Peygamber (sav) iki ordu sevk edip birine Ali b. Ebu Tâlib'i, diğerine de Hâlid b. Velid'i komutan tayin etti ve "Savaş meydana gelirse komutan Ali'dir" buyurdu. Ali bir kaleyi fethedip (ganimetten) bir cariyeyi (kendisine) aldı. (Bunun üzerine) Hâlid b. Velid, Ali'yi Hz. Peygamber'e (sav) ispiyonlayan bir mektup yazıp benimle gönderdi. Rasulullah'ın (sav) huzuruna geldim, kendisi mektubu okudu. (Aniden yüzünün) rengi değişiverdi! Ardından, "Allah'ı ve rasulünü seven, Allah'ın ve rasulünün de kendisini sevdiği biri hakkında ne dersin?" buyurdu. Ben, "Allah'ın gazabından ve rasulünün öfkesinden Allah'a sığınrım! Ben sadece elçiyim!" dedim. Hz. Peygamber (sav) de sükût etti.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bu konuda İbn Ömer'den hadis rivayet edilmiştir. Bu, hasen-garîb bir hadis (olup) onu sadece Ahvas b. Cevvâb'ın rivayeti ile bilmekteyiz. Hadiste geçen "يَشِى بِهِ" ifadesi, koğuculuk demektir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Cihâd 26, 4/207
Senetler:
()
Konular:
Ehl-i Beyt, Hz. Ali
Ganimet, taksim edilmeden kullanımı