حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا عَبِيدَةُ بْنُ حُمَيْدٍ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أُرَاهُ رَفَعَهُ قَالَ:
" مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِحَدِيدَةٍ جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَحَدِيدَتُهُ فِى يَدِهِ يَتَوَجَّأُ بِهَا فِى بَطْنِهِ فِى نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدًا مُخَلَّدًا أَبَدًا. وَمَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِسُمٍّ فَسُمُّهُ فِى يَدِهِ يَتَحَسَّاهُ فِى نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدًا مُخَلَّدًا أَبَدًا " .

Bize Ahmed İbn Menî', ona Ubeyde b. Humeyd, ona A'meş, ona Ebu Sâlih, ona da Ebû Hureyre, -sanırım merfu olarak-, şöyle rivayet etmiştir:
"Her kim bir demir parçasıyla intihar ederse, kıyamet günü o demir elinde gelecek ve sonsuza kadar Cehennem ateşinin içerisinde o demiri karnına saplayıp duracaktır. Her kim de zehirle intihar ederse, zehir elinde gelecek ve sonsuza kadar Cehennem ateşi içerisinde o zehrini yudumlayacaktır."

Açıklama: Ebu Hureyre'nin çıkarımı mı, yoksa Hz. Peygamberden mi işitmiştir, bu noktada ravinin şüphesi bulunmaktadır.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tıb 7, 4/386