حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلاَنَ حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ أَنْبَأَنَا شُعْبَةُ عَنْ سِمَاكِ بْنِ حَرْبٍ قَالَ: سَمِعْتُ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ يُحَدِّثُ عَنْ أَبِيهِ قَالَ : قَالَ سَمِعْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ: « نَضَّرَ اللَّهُ امْرَأً سَمِعَ مِنَّا شَيْئًا فَبَلَّغَهُ كَمَا سَمِعَ فَرُبَّ مُبَلَّغٍ أَوْعَى مِنْ سَامِعٍ » . قَالَ أَبُو عِيسَى : هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ وَقَدْ رَوَاهُ عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ .

Bize Mahmud b. Ğaylân, ona Ebu Davud, ona Şu'be, ona Simâk b. Harb, ona Abdurrahman b. Abdullah b. Mesud, ona da babası (Abdullah b. Mesud), Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:

"Allah, bizden bir söz işitip onu ezberleyen ve sonra başkasına ulaştıran kimsenin yüzünü nurlandırsın. Kendisine hadis aktarılan nice kimseler onu ilk işitenden daha fazla kavrayışlıdır."

Ebu İsa şöyle demiştir: Bu, hasen-sahih bir hadistir. Bu hadisi Abdülmelik b. Umeyr, Abdurrahman b. Abdullah'tan rivayet etmiştir.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî İlim 7, 5/34