حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِسْحَاقَ الْجَوْهَرِىُّ حَدَّثَنَا أَبُو عَاصِمٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُؤَمَّلِ عَنِ ابْنِ أَبِى مُلَيْكَةَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم رَأَى فِى بَيْتِ الزُّبَيْرِ مِصْبَاحًا فَقَالَ: " يَا عَائِشَةُ مَا أُرَى أَسْمَاءَ إِلاَّ قَدْ نَفِسَتْ فَلاَ تُسَمُّوهُ حَتَّى أُسَمِّيَهُ فَسَمَّاهُ عَبْدَ اللَّهِ وَحَنَّكَهُ بِتَمْرَةٍ بِيَدِهِ " قَالَ هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ .

Bize Abdullah b. İshak el-Cevherî, ona Ebu Âsım, ona Abdullah b. el-Müemmel, ona İbn Ebu Müleyke Hz. Ayşe'nin şöyle anlattığını rivayet etti:
"Hz. Peygamber (sav) Zübeyr'in evinde bir kandil gördü ve 'Ey Ayşe! (Ablan) Esma'nın doğum yaptığını zannediyorum. Çocuğa isim vermeyiniz onun ismini ben vereceğim' buyurdu. Sonra Rasulullah (sav) o çocuğa Abdullah ismini verdi ve elindeki (çiğnenmiş) hurmayla bebeğin damağını ovdu."
Tirmizî, bu hadisin hasen-garib olduğunu söylemiştir.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Menâkıb 44, 5/680