حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ عَوْنٍ أَخْبَرَنَا عُمَارَةُ بْنُ زَاذَانَ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ "أَنَّ مَلِكَ ذِى يَزَنَ أَهْدَى إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حُلَّةً أَخَذَهَا بِثَلاَثَةٍ وَثَلاَثِينَ بَعِيرًا أَوْ ثَلاَثٍ وَثَلاَثِينَ نَاقَةً فَقَبِلَهَا."

Bize Amr b. Avn, ona Umare b. Zâzân, ona Sabit, Enes b. Malik'in şöyle dediğini rivayet etti: "Zu Yezen kralı, otuz üç erkek veya dişi deve karşılığında almış olduğu bir elbiseyi Hz. Peygamber'e (sav) hediye etti; (Hz. Peygamber de) bu elbiseyi kabul etti."

Açıklama: İsnadda yer alan ravilerden Ebu Seleme Umare b. Zâzân es-Saydelânî sadûk olmak ve çok hata etmekle tenkide uğramış Ahmed b. Hanbel Münkerlerinin ve Buhâri hadisinde ızdırab olduğunu, Ebû Dâvûd'un da leyse bizâke diyerek zayıf gördüğü bir ravidir. bkz. Zehebî, Şemsuddin Ebu Abdillah Muhammed b. Ahmed b. Osman b. Kaymaz, Mizânü'l-itidâl fi nakdi'r-ricâl, Thk. Ali b. Muhammed el-Becâvî (Beyrut: Dâru'l-Ma'rife, 1382/1963), 3/176.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 6, /922

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ عَلِىِّ بْنِ زَيْدٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَارِثِ "أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم اشْتَرَى حُلَّةً بِبِضْعَةٍ وَعِشْرِينَ قَلُوصًا فَأَهْدَاهَا إِلَى ذِى يَزَنَ."

Bize Musa b. İsmail, ona Hammad, ona Ali b. Zeyd, ona İshak b. Abdullah b. el-Hâris'in "Rasulullah (sav), yirmi küsur uzun ayaklı genç deve karşılığında bir elbise satın alıp Zu Yezen'e (reisin) hediye etti dediğini rivayet etti."

Açıklama: Rivayet isnadı mürsel olup ve Ali b. Yezîd el-Kurâşî, zayıf bir ravi olması sebebiyle zayıftır. Zehebî, Şemsuddin Ebu Abdillah Muhammed b. Ahmed b. Osman b. Kaymaz, Mizânü'l-itidâl fi nakdi'r-ricâl, Thk. Ali b. Muhammed el-Becâvî (Beyrut: Dâru'l-Ma'rife, 1382/1963), 3/128.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 6, /922

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو النَّضْرِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ ثَابِتٍ حَدَّثَنَا حَسَّانُ بْنُ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِى مُنِيبٍ الْجُرَشِىِّ عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ فَهُوَ مِنْهُمْ ."

Bize Osman b. Ebu Şeybe, ona Ebu'n-Nadr, ona Abdurrahman b. Sabit, ona Hassan b. Atiyye, ona Ebu Münib el-Ceraşî, ona da Abdullah b. Ömer'in bildirdiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur: "Kim bir topluluğa benzerse, onlardandır"

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 5, /922

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ وَعَمْرُو بْنُ الْحَارِثِ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ بِهَذِهِ الْقِصَّةِ قَالَ حُلَّةَ إِسْتَبْرَقٍ. وَقَالَ فِيهِ ثُمَّ أَرْسَلَ إِلَيْهِ بِجُبَّةِ دِيبَاجٍ وَقَالَ "تَبِيعُهَا وَتُصِيبُ بِهَا حَاجَتَكَ."

Bize Ahmed b. Salih, ona Abdullah b. Vehb, ona Yunus ve Amr b. Haris, ona İbn Şihab, ona Salim b. Abdullah, babasının (Ömer b. Hattab) bu kıssayı nakledip; dibaç cübbe dedi. Ve sonra bu konuda şunları söyledi: Hz. Peygamber, Ömer b. el-Hattab'a atlas (dîbâc) bir cübbe göndermiş ve Hz. Peygamber; "onu satarsın ve parası ile ihtiyacını görürsün" buyurmuştur.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 9, /924

حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ أَبِى عَوْنٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا صَالِحٍ يُحَدِّثُ عَنْ عَلِىٍّ رضى الله عنه قَالَ أُهْدِيَتْ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حُلَّةٌ سِيَرَاءُ فَأَرْسَلَ بِهَا إِلَىَّ فَلَبِسْتُهَا فَأَتَيْتُهُ فَرَأَيْتُ الْغَضَبَ فِى وَجْهِهِ وَقَالَ "إِنِّى لَمْ أُرْسِلْ بِهَا إِلَيْكَ لِتَلْبَسَهَا." وَأَمَرَنِى فَأَطَرْتُهَا بَيْنَ نِسَائِى .

Bize Süleyman b. Harb, ona Şube, ona Ebu Avn, ona Ebu Salih, Hz. Ali'nin şöyle dediğini rivayet etti: Hz. Peygamber'e (sav), ibrişimle karışık alaca kumaştan bir elbise hediye edilmişti. Onu bana gönderdi. Ben de onu giyip yanına vardım. (Bu elbiseyi üzerimde görmesinden dolayı) yüzünde öfke (alametleri) gördüm ve (bana hitaben): "Ben onu sana giyesin diye göndermedim" dedi ve bana (bu elbiseyi kadınlara vermemi) emretti, ben de (tuttum) onu kadınlarıma (Hz. Fatma ve Hz. Ali'nin annesi Fatma bt. Esed b. Hişam'a) paylaştırdım.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 9, /924

حَدَّثَنَا مَخْلَدُ بْنُ خَالِدٍ حَدَّثَنَا رَوْحٌ حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ أَبِى عَرُوبَةَ عَنْ قَتَادَةَ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ أَنَّ نَبِىَّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ "لاَ أَرْكَبُ الأُرْجُوَانَ وَلاَ أَلْبَسُ الْمُعَصْفَرَ وَلاَ أَلْبَسُ الْقَمِيصَ الْمُكَفَّفَ بِالْحَرِيرِ." قَالَ وَأَوْمَأَ الْحَسَنُ إِلَى جَيْبِ قَمِيصِهِ. قَالَ وَقَالَ "أَلاَ وَطِيبُ الرِّجَالِ رِيحٌ لاَ لَوْنَ لَهُ أَلاَ وَطِيبُ النِّسَاءِ لَوْنٌ لاَ رِيحَ لَهُ." قَالَ سَعِيدٌ أُرَاهُ قَالَ إِنَّمَا حَمَلُوا قَوْلَهُ فِى طِيبِ النِّسَاءِ عَلَى أَنَّهَا إِذَا خَرَجَتْ فَأَمَّا إِذَا كَانَتْ عِنْدَ زَوْجِهَا فَلْتَطَّيَّبْ بِمَا شَاءَتْ.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 10, /925

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا عِيسَى بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا الْمُغِيرَةُ بْنُ زِيَادٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَبُو عُمَرَ مَوْلَى أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِى بَكْرٍ قَالَ "رَأَيْتُ ابْنَ عُمَرَ فِى السُّوقِ اشْتَرَى ثَوْبًا شَامِيًّا فَرَأَى فِيهِ خَيْطًا أَحْمَرَ فَرَدَّهُ فَأَتَيْتُ أَسْمَاءَ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهَا فَقَالَتْ يَا جَارِيَةُ نَاوِلِينِى جُبَّةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. فَأَخْرَجَتْ جُبَّةَ طَيَالِسَةَ مَكْفُوفَةَ الْجَيْبِ وَالْكُمَّيْنِ وَالْفَرْجَيْنِ بِالدِّيبَاجِ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 11, /926

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ - يَعْنِى الْمَرْوَزِىَّ - حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حُنَيْنٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ - رضى الله عنه - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا قَالَ عَنِ "الْقِرَاءَةِ فِى الرُّكُوعِ وَالسُّجُودِ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 10, /925

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ سُفْيَانَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ بِمَعْنَاهُ.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 35, /937

حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ خَالِدٍ حَدَّثَنَا عُمَرُ عَنِ الأَوْزَاعِىِّ "فِى هَذِهِ الْقِصَّةِ فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهُ إِذًا يَمُوتُ مِنَ الْجُوعِ فَأَذِنَ لَهُ أَنْ يَدْخُلَ فِى كُلِّ جُمُعَةٍ مَرَّتَيْنِ فَيَسْأَلَ ثُمَّ يَرْجِعَ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 35, /937