Açıklama: Elbani bu hadisin hasen sahih olduğunu ifade etmiştir
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25216, İM002410
Hadis:
حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ صَيْفِىِّ بْنِ صُهَيْبِ الْخَيْرِ حَدَّثَنِى عَبْدُ الْحَمِيدِ بْنُ زِيَادِ بْنِ صَيْفِىِّ بْنِ صُهَيْبٍ عَنْ شُعَيْبِ بْنِ عَمْرٍو حَدَّثَنَا صُهَيْبُ الْخَيْرِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « أَيُّمَا رَجُلٍ يَدِينُ دَيْنًا وَهُوَ مُجْمِعٌ أَنْ لاَ يُوَفِّيَهُ إِيَّاهُ لَقِىَ اللَّهَ سَارِقًا » .
حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْمُنْذِرِ الْحِزَامِىُّ حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ صَيْفِىٍّ عَنْ عَبْدِ الْحَمِيدِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ صُهَيْبٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم نَحْوَهُ .
Tercemesi:
Bize Hişam b. Ammar (es-Sülemî), ona Yusuf b. Muhammed b. Sayfi b. Suheyb el-Hayr, ona Abdulhamid b. Ziyad b. Sayfi b. Suheyb, ona Şuayb b. Amr (el-Ensarî), ona da Suheyb el-Hayr Rasulullah’ın (sav) şöyle buyurduğunu nakletti: “Herhangi bir kimse, borcunu sahibine ödememek kararı ile borçlanırsa Allah’ın huzuruna hırsız olarak çıkar.”
Bize İbrahim b. Münzir el-Hizamî, ona Yusuf b. Muhammed b. Safi, ona Abdulhamid b. Ziyad, ona babası, ona da dedesi Suheyb Nebi’den (sav) bu hadisin benzerini nakletmiştir.
Açıklama:
Elbani bu hadisin hasen sahih olduğunu ifade etmiştir
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Sadakât 11, /386
Senetler:
1. Ebu Yahya Suheyb er-Rumî (Suheyb b. Sinan b. Hâlid b. Amr)
2. Şuayb b. Amr el-Ensarî (Şuayb b. Amr b. Süleym)
3. Abdülhamid b. Sayfî er-Rumî (Abdülhamid b. Ziyad b. Sayfî b. Suheyb b. Sinan)
4. Yusuf b. Muhammed b. Süheyb (Yusuf b. Muhammed b. Yezid b. Süheyb)
5. Hişam b. Ammar es-Sülemî (Hişam b. Ammar es-Sülemî)
Konular:
Borç, borçlanmaya dikkat etmek
Borç, vermek/almak
Ödünç, ödünç vermek / almak
Seçki, İlişkiler ağı
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ تَوْبَةَ حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ عَنْ يُونُسَ بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَطْلُ الْغَنِىِّ ظُلْمٌ وَإِذَا أُحِلْتَ عَلَى مَلِىءٍ فَاتْبَعْهُ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25210, İM002404
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ تَوْبَةَ حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ عَنْ يُونُسَ بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَطْلُ الْغَنِىِّ ظُلْمٌ وَإِذَا أُحِلْتَ عَلَى مَلِىءٍ فَاتْبَعْهُ » .
Tercemesi:
Bize İsmail b. Tevbe, ona ona Hüşeym (b. Beşir), ona Yunus b. Ubeyd, ona Nâfi' (Mevla İbn Ömer), ona da (Abdullah) b. Ömer (r.anhüma), Rasulullah’ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti:
"Borcunu ödemeye gücü yeten kimsenin (özürsüz olarak) ödemeyi geciktirmesi bir zulümdür. Sen hali vakti yerinde olan birine (borcunu alman için) havâle edilirsen, (bu havâleyi kabullenip) o kişiye müracaat et!"
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Sadakât 8, /385
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Nafi' Mevlâ İbn Ömer (Ebu Abdullah Nafi')
3. Ebu Abdullah Yunus b. Ubeyd el-Abdî (Yunus b. Ubeyd b. Dinar)
4. Ebu Muaviye Hüşeym b. Beşir es-Sülemî (Hüşeym b. Beşir b. el-Kasım b. Dinar)
5. Ebu Sehl İsmail b. Tevbe es-Sekafî (İsmail b. Tevbe b. Süleyman b. Zeyd)
Konular:
Borç, borçlu-alacaklı ilişkisi
Borç, vermek/almak
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ أَبُو عَامِرٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَوْهَبٍ قَالَ سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ أَبِى قَتَادَةَ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أُتِىَ بِجِنَازَةٍ لِيُصَلِّىَ عَلَيْهَا فَقَالَ « صَلُّوا عَلَى صَاحِبِكُمْ فَإِنَّ عَلَيْهِ دَيْنًا » . فَقَالَ أَبُو قَتَادَةَ أَنَا أَتَكَفَّلُ بِهِ . قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « بِالْوَفَاءِ » . قَالَ بِالْوَفَاءِ . وَكَانَ الَّذِى عَلَيْهِ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ أَوْ تِسْعَةَ عَشَرَ دِرْهَمًا .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25213, İM002407
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ أَبُو عَامِرٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَوْهَبٍ قَالَ سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ أَبِى قَتَادَةَ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أُتِىَ بِجِنَازَةٍ لِيُصَلِّىَ عَلَيْهَا فَقَالَ « صَلُّوا عَلَى صَاحِبِكُمْ فَإِنَّ عَلَيْهِ دَيْنًا » . فَقَالَ أَبُو قَتَادَةَ أَنَا أَتَكَفَّلُ بِهِ . قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « بِالْوَفَاءِ » . قَالَ بِالْوَفَاءِ . وَكَانَ الَّذِى عَلَيْهِ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ أَوْ تِسْعَةَ عَشَرَ دِرْهَمًا .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Beşşar (el-Abdî) Ebu Amir (Abdülmelik b. Amr el-Kaysî), ora Şu’be (b. Haccâc el-Atekî), ona Osman b. Abdullah b. Mevheb (et-Temimî), ona da Abdullah b. Ebu Katade (el-Ensarî) babası Ebu Katade (Haris b. Rib'î es-Sülemî)’nin şöyle anlattığını nakletti:
Nebi’ye (sav) namazını kıldırması için bir cenaze getirildi. Fakat Rasul-i Ekrem (sav) “Arkadaşınızın (cenaze) namazını (siz) kılın. Çünkü onun üzerinde bir borç vardır” buyurdu. Bunun üzerine (babam) Ebu Katâde “O borcu üslenirim” dedi. Nebi (sav) “Ödemeyi (mi?)” buyurdu. Ebu Katâde: “(Evet) ödemeyi (üsleniyorum)” dedi. Cenazenin zimmetindeki borç on sekiz veya on dokuz dirhem idi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Sadakât 9, /385
Senetler:
1. Ebu Katade Haris b. Rib'î es-Sülemî (Haris b. Rib'î b. Beldeme es-Sülemî)
2. Ebu İbrahim Abdullah b. Ebu Katade el-Ensarî (Abdullah b. Haris)
3. Ebu Abdullah Osman b. Abdullah et-Temimi (Osman b. Abdullah b. Mevheb)
4. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
5. Ebu Âmir Abdülmelik b. Amr el-Kaysî (Abdülmelik b. Amr)
6. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
Konular:
Borç, bir başkasının borcunu ödemek
Borç, vermek/almak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25220, İM002414
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ ثَعْلَبَةَ بْنِ سَوَاءٍ حَدَّثَنَا عَمِّى مُحَمَّدُ بْنُ سَوَاءٍ عَنْ حُسَيْنٍ الْمُعَلِّمِ عَنْ مَطَرٍ الْوَرَّاقِ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ مَاتَ وَعَلَيْهِ دِينَارٌ أَوْ دِرْهَمٌ قُضِىَ مِنْ حَسَنَاتِهِ لَيْسَ ثَمَّ دِينَارٌ وَلاَ دِرْهَمٌ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Sa’lebe b. Sevâ’, ona amcası Muhammed b. Sevâ’, ona Hüseyin el-Muallim, ona Matar er-Verrâk, ona Nâfi’, ona da İbn Ömer’in şöyle dediğini rivayet eti: Rasulullah (sav): “Üzerinde bir dinar yahut bir dirhem borç bulunduğu halde ölen bir kimsenin (borcu) hasenâtından ödenir. Çünkü orada ne dinar vardır, ne de dirhem.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Sadakât 12, /386
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Nafi' Mevlâ İbn Ömer (Ebu Abdullah Nafi')
3. Matar b. Tahman el-Varrak (Matar b. Tahman)
4. Hüseyin b. Zekvan el-Muallim (Hüseyin b. Zekvan)
5. Ebu Hattab Muhammed b. Sevâ es-Sedusî (Muhammed b. Sevâ b. Anber)
6. Muhammed b. Sa'lebe es-Sedûsî (Muhammed b. Sa'lebe b. Sevâ b. Anber)
Konular:
Borç, Hz. Peygamber borç konusunda çok hassas idi
Borç, vermek/almak
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ شَبِيبِ بْنِ غَرْقَدَةَ عَنْ عُرْوَةَ الْبَارِقِىِّ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أَعْطَاهُ دِينَارًا يَشْتَرِى لَهُ شَاةً فَاشْتَرَى لَهُ شَاتَيْنِ فَبَاعَ إِحْدَاهُمَا بِدِينَارٍ فَأَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم بِدِينَارٍ وَشَاةٍ فَدَعَا لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِالْبَرَكَةِ . قَالَ فَكَانَ لَوِ اشْتَرَى التُّرَابَ لَرَبِحَ فِيهِ .
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ سَعِيدٍ الدَّارِمِىُّ حَدَّثَنَا حَبَّانُ بْنُ هِلاَلٍ حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ يَزِيدٍ عَنِ الزُّبَيْرِ بْنِ الْخِرِّيتِ عَنْ أَبِى لَبِيدٍ لُمَازَةَ بْنِ زَبَّارٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ أَبِى الْجَعْدِ الْبَارِقِىِّ قَالَ قَدِمَ جَلَبٌ فَأَعْطَانِى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم دِينَارًا فَذَكَرَ نَحْوَهُ .
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Şebib b. Ğarkade, ona da Urve el-Barıki şöyle rivayet etmiştir:
Hz. Peygamber (sav) kendisi için bir koyun satın almak üzere Urve'ye bir dinar verdi. O da Hz. Peygamber için o bir dinarla iki koyun satın aldı. Sonra koyunlardan birini bir dinara sattı ve Peygamber'e (sav) bir koyun ile bir dinar getirdi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) işlerinin bereketli olması için ona dua etti. Ravi der ki: Bundan böyle Urve toprak satın alsa, ondan bile kazanç elde ederdi.
Bize Ahmed b. Saîd ed-Dârimî, ona Habbân b. Hilal, ona Saîd b. Yezîd, ona Zübeyir b. Hirrît, ona Ebu Lebîd Lümâze b. Zebbâr, ona Urve b. Ebu Ca'd el-Barıkî "satılmak üzere bir koyun sürüsü geldi. Hz. Peygamber (sav) de bana bir dinar verdi..." diye başlayarak benzer hadisi rivayet etmiştir.
Açıklama: Elbani bu hadisin ilk rivayetinin sahih olduğunu, ikinci rivayetinin ise hasen olduğunu ifade etmiştir.,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25207, İM002402
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ شَبِيبِ بْنِ غَرْقَدَةَ عَنْ عُرْوَةَ الْبَارِقِىِّ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أَعْطَاهُ دِينَارًا يَشْتَرِى لَهُ شَاةً فَاشْتَرَى لَهُ شَاتَيْنِ فَبَاعَ إِحْدَاهُمَا بِدِينَارٍ فَأَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم بِدِينَارٍ وَشَاةٍ فَدَعَا لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِالْبَرَكَةِ . قَالَ فَكَانَ لَوِ اشْتَرَى التُّرَابَ لَرَبِحَ فِيهِ .
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ سَعِيدٍ الدَّارِمِىُّ حَدَّثَنَا حَبَّانُ بْنُ هِلاَلٍ حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ يَزِيدٍ عَنِ الزُّبَيْرِ بْنِ الْخِرِّيتِ عَنْ أَبِى لَبِيدٍ لُمَازَةَ بْنِ زَبَّارٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ أَبِى الْجَعْدِ الْبَارِقِىِّ قَالَ قَدِمَ جَلَبٌ فَأَعْطَانِى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم دِينَارًا فَذَكَرَ نَحْوَهُ .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Şebib b. Ğarkade, ona da Urve el-Barıki şöyle rivayet etmiştir:
Hz. Peygamber (sav) kendisi için bir koyun satın almak üzere Urve'ye bir dinar verdi. O da Hz. Peygamber için o bir dinarla iki koyun satın aldı. Sonra koyunlardan birini bir dinara sattı ve Peygamber'e (sav) bir koyun ile bir dinar getirdi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) işlerinin bereketli olması için ona dua etti. Ravi der ki: Bundan böyle Urve toprak satın alsa, ondan bile kazanç elde ederdi.
Bize Ahmed b. Saîd ed-Dârimî, ona Habbân b. Hilal, ona Saîd b. Yezîd, ona Zübeyir b. Hirrît, ona Ebu Lebîd Lümâze b. Zebbâr, ona Urve b. Ebu Ca'd el-Barıkî "satılmak üzere bir koyun sürüsü geldi. Hz. Peygamber (sav) de bana bir dinar verdi..." diye başlayarak benzer hadisi rivayet etmiştir.
Açıklama:
Elbani bu hadisin ilk rivayetinin sahih olduğunu, ikinci rivayetinin ise hasen olduğunu ifade etmiştir.,
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Sadakât 7, /384
Senetler:
1. Urve b. Ca'd el-Bariki (Urve b. Ebu Ca'd)
2. Şebib b. Ğarkade es-Sülemî (Şebib b. Ğarkade)
3. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
4. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Müslüman, Eman vermek/Emanete riayet
Ödünç, ödünç vermek / almak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25205, İM002400
Hadis:
حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْمُسْتَمِرِّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ ح وَحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ حَكِيمٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ جَمِيعًا عَنْ سَعِيدٍ عَنْ قَتَادَةَ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ سَمُرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « عَلَى الْيَدِ مَا أَخَذَتْ حَتَّى تُؤَدِّيَهُ » .
Tercemesi:
Bize İbrahim b. el-Müstemir, ona Muhammed b. Abdullah; Bize Yahya b. Hakim, ona İbn Ebu Adî, ona Said, ona Katade, ona el-Hasan, ona da Semûre'den (b.Cündeb) rivayet edildiğine göre; Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur;
"El, (başkasına âit) aldığı malı, (mâlikine) ödeyinceye kadar o maldan sorumludur."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Sadakât 5, /384
Senetler:
1. Ebu Saîd Semüra b. Cündüb el-Fezârî (Semüra b. Cündüb b. Hilal b. Haric b. Mürre b. Hazn)
2. Ebu Said Hasan el-Basrî (Hasan b. Yesâr)
3. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
4. Ebu Nadr Said b. Ebu Arûbe el-Adevî (Saîd b. Mihrân)
5. Ebu Amr Muhammed b. İbrahim es-Sülemî (Muhammed b. İbrahim b. Ebu Adî)
6. Ebu Said Yahya b. Hakim el-Mukavvim (Yahya b. Hakim b. Yezid)
Konular:
Müslüman, Eman vermek/Emanete riayet
Ödünç, ödünç vermek / almak
حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ الْجَهْمِ الأَنْمَاطِىُّ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ بْنُ سُوَيْدٍ عَنِ الْمُثَنَّى عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ أُودِعَ وَدِيعَةً فَلاَ ضَمَانَ عَلَيْهِ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25206, İM002401
Hadis:
حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ الْجَهْمِ الأَنْمَاطِىُّ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ بْنُ سُوَيْدٍ عَنِ الْمُثَنَّى عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ أُودِعَ وَدِيعَةً فَلاَ ضَمَانَ عَلَيْهِ » .
Tercemesi:
Bize Ubeydullah b. el-Cehm el-Endamî, ona Eyyüb b. Süveyd, ona el-Müsenna, ona Amr b. Şuayb, ona babası, ona da Amr b. Şuayb'ın dedesinden (Abdullah b. Amr b. el-Âs) rivayet edildiğine göre: Rasulullah (sav), şöyle buyurdu, demiştir:
"Bir mal hıfz edilmek üzere kimin yanma emaneten bırakılırsa o kimse üzerine tazminat yükleme yoktur."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Sadakât 6, /384
Senetler:
1. Ebu Muhammed Abdullah b. Amr es-Sehmî (Abdullah b. Amr b. Âs b. Vail b. Haşim)
2. Şuayb b. Muhammed es-Sehmi (Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
3. Ebu İbrahim Amr b. Şuayb el-Kuraşi (Amr b. Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
4. Müsenna b. Sabbah (Müsenna b. Sabbah)
5. Eyyüb b. Süveyd er-Remli (Eyyüb b. Süveyd)
6. Ubeydullah b. Cehm el-Enmâtî (Ubeydullah b. Cehm)
Konular:
Müslüman, Eman vermek/Emanete riayet
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ الدَّرَاوَرْدِىُّ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِى عَمْرٍو عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَجُلاً لَزِمَ غَرِيمًا لَهُ بِعَشَرَةِ دَنَانِيرَ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ مَا عِنْدِى شَىْءٌ أُعْطِيكَهُ فَقَالَ لاَ وَاللَّهِ لاَ أُفَارِقُكَ حَتَّى تَقْضِيَنِى أَوْ تَأْتِيَنِى بِحَمِيلٍ فَجَرَّهُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « كَمْ تَسْتَنْظِرُهُ » . فَقَالَ شَهْرًا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « فَأَنَا أَحْمِلُ لَهُ » . فَجَاءَهُ فِى الْوَقْتِ الَّذِى قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « مِنْ أَيْنَ أَصَبْتَ هَذَا » . قَالَ مِنْ مَعْدِنٍ قَالَ « لاَ خَيْرَ فِيهَا » . وَقَضَاهَا عَنْهُ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25212, İM002406
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ الدَّرَاوَرْدِىُّ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِى عَمْرٍو عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَجُلاً لَزِمَ غَرِيمًا لَهُ بِعَشَرَةِ دَنَانِيرَ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ مَا عِنْدِى شَىْءٌ أُعْطِيكَهُ فَقَالَ لاَ وَاللَّهِ لاَ أُفَارِقُكَ حَتَّى تَقْضِيَنِى أَوْ تَأْتِيَنِى بِحَمِيلٍ فَجَرَّهُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « كَمْ تَسْتَنْظِرُهُ » . فَقَالَ شَهْرًا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « فَأَنَا أَحْمِلُ لَهُ » . فَجَاءَهُ فِى الْوَقْتِ الَّذِى قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « مِنْ أَيْنَ أَصَبْتَ هَذَا » . قَالَ مِنْ مَعْدِنٍ قَالَ « لاَ خَيْرَ فِيهَا » . وَقَضَاهَا عَنْهُ .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. es-Sabbâh, ona Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî, ona Amr b. Ebu Amr, ona İkrime, ona da İbn Abbas’ın rivayet ettiğine göre bir adam Rasulullah’ın (sav) hayatında, on dinar alacağı karşılığında borçlusunun yakasına yapıştı. Borçlu: Sana vereceğim hiçbir şeyim yok, dedi. Alacaklı: Hayır, vallahi, borcumu ödeyinceye yahut bana bir kefil getirinceye kadar senden ayrılamayacağım diyerek, onu Nebi’nin (sav) yanına doğru çekiştirip götürdü. Nebi (sav) ona (borçluya): “Ondan ne kadar mühlet istiyorsun” diye sordu, borçlu: Bir ay, dedi. Rasulullah (sav) bunun üzerine: “Ona ben kefilim” buyurdu. Borçlu Nebi’nin (sav) dediği vakitte geldi, Nebi (sav) ona: “Sen bunu nereden buldun?” buyurdu. O: Bir madenden, dedi. Rasulullah (sav): “Bunda bir hayır yoktur” buyurdu ve onun borcunu onun yerine ödedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Sadakât 9, /385
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. İkrime Mevla İbn Abbas (İkrime)
3. Ebu Osman Amr b. Ebu Amr el-Kuraşi (Amr b. Meysere)
4. Ebu Muhammed Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî (Abdülaziz b. Muhammed b. Ubeyd b. Ebu Ubeyd)
5. Muhammed b. Sabbah el-Cürcerâî (Muhammed b. Sabbah b. Süfyan b. Ebu Süfyan)
Konular:
Borç, borçlu-alacaklı ilişkisi
Borç, vadesinde ödenmeyen
Ticaret, kefil olmak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25217, İM002411
Hadis:
حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ حُمَيْدِ بْنِ كَاسِبٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ ثَوْرِ بْنِ زَيْدٍ الدِّيلِىِّ عَنْ أَبِى الْغَيْثِ - مَوْلَى ابْنِ مُطِيعٍ - عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « مَنْ أَخَذَ أَمْوَالَ النَّاسِ يُرِيدُ إِتْلاَفَهَا أَتْلَفَهُ اللَّهُ » .
Tercemesi:
Bize Ya'kub b. Humeyd b. Kasib, ona Abdülaziz b. Muhammed, ona Sevr b. Zeyd ed-Dîlî, ona Ebu'l-Ğays -İbn Muti' azadlısı- ona da Ebu Hureyre'den rivayet edildiğine göre; Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:
"Her kim halkın mallarını, telef etmek niyetiyle alırsa, Allah onu telef ettirir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Sadakât 11, /386
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Ğays Salim el-Adevi (Salim)
3. Sevr b. Zeyd ed-Dîlî (Sevr b. Zeyd)
4. Ebu Muhammed Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî (Abdülaziz b. Muhammed b. Ubeyd b. Ebu Ubeyd)
5. Ebu Yusuf Yakub b. Kasib el-Medenî (Yakub b. Humeyd b. Kasib)
Konular:
Ödünç, ödünç vermek / almak
Seçki, İlişkiler ağı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25222, İM002416
Hadis:
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَابِرٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ تَرَكَ مَالاً فَلِوَرَثَتِهِ وَمَنْ تَرَكَ دَيْنًا أَوْ ضَيَاعًا فَعَلَىَّ وَإِلَىَّ وَأَنَا أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ » .
Tercemesi:
Bize Ali b. Muhammed (el-Kûfî), ona Veki’ (b. Cerrah er-Ruasî), ona Süfyan (es-Sevrî), ona Cafer b. Muhammed (es-Sâdık), ona babası (Muhammed el-Bakır), ona da Cabir Rasulullah’ın (sav) şöyle buyurduğunu nakletti: “Her kim (geriye) mal bırakırsa, o mal kendi mirasçılarına aittir. Her kim de borç veya muhtaç çoluk çocuk bırakırsa (borcu) benim üzerimdedir, (çoluk çocuğunun bakımı da) bana aittir. Ben mü’minlere (kendilerinden) daha yakınım.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Sadakât 13, /387
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Muhammed el-Bakır (Muhammed b. Ali b. Hüseyin b. Ali)
3. Ebu Abdullah Cafer es-Sâdık (Cafer b. Muhammed b. Ali b. Hüseyin b. Ali b. Ebu Talib)
4. Süfyan es-Sevrî (Süfyan b. Said b. Mesruk b. Habib b. Rafi')
5. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
6. Ali b. Muhammed el-Kûfî (Ali b. Muhammed b. İshak)
Konular:
Borç, bir başkasının borcunu ödemek
Yargı, miras Hukuku