حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ قَالَ سَمِعَ عَمْرٌو سَعِيدَ بْنَ جُبَيْرٍ يَقُولُ سَمِعْتُ ابْنَ عُمَرَ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِلْمُتَلاَعِنَيْنِ "حِسَابُكُمَا عَلَى اللَّهِ أَحَدُكُمَا كَاذِبٌ لاَ سَبِيلَ لَكَ عَلَيْهَا." قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَالِى . قَالَ "لاَ مَالَ لَكَ إِنْ كُنْتَ صَدَقْتَ عَلَيْهَا فَهُوَ بِمَا اسْتَحْلَلْتَ مِنْ فَرْجِهَا وَإِنْ كُنْتَ كَذَبْتَ عَلَيْهَا فَذَلِكَ أَبْعَدُ لَكَ."

Bize Ahmed b. Hanbel, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Amr, ona Said b. Cübeyr dedi ki: Ben İbn Ömer'i şöyle derken işittim: Rasulullah (sav) liân yapan eşlere, "sizin hesabınız Allah'a kalmıştır. Şüphesiz ikinizden biri yalan söylemektedir" buyurdu. Sonra da erkeğe hitaben, "artık koca olarak senin bu kadın üzerinde hiçbir hakkın kalmamıştır" dedi. Bunun üzerine Adam, "Ey Allah'ın Rasulü, ona verdiğim malım ne olacak? deyince, Hz. Peygamber, "artık senin malın yok. Eğer sen karına yaptığın ithamında doğru söylüyorsan, verdiğin mal, şimdiye kadar onun namusunu helal edindiğinin karşılığı olur. Yok eğer yalan söylüyorsan, o mal senden daha da uzaktır," buyurdu.

Açıklama: Burada sözü edilen mal, evlilik akdi sırasında erkeğin karısına vermiş olduğu mehirdir. Mülâane yoluyla meydana gelen ayrılıkta artık erkeğin mal talebi geçerli değildir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /525

حَدَّثَنَا مَخْلَدُ بْنُ خَالِدٍ الشَّعِيرِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَاصِمِ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ "أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أَمَرَ رَجُلاً حِينَ أَمَرَ الْمُتَلاَعِنَيْنِ أَنْ يَتَلاَعَنَا أَنْ يَضَعَ يَدَهُ عَلَى فِيهِ عِنْدَ الْخَامِسَةِ يَقُولُ إِنَّهَا مُوجِبَةٌ."

Bize Mahled b. Halid eş-Şa'îrî, ona Süfyan, ona Asım b. Küleyb, ona babası, ona da İbn Abbas (ra) rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber (sav), mülâane isteyen çifte mülâane yapmayı emrettiğinde, bir adama, beşinci yemin sırasında eliyle ağzını kapatmasını emretti ve sonra bu yemin (Allah’ın cezasını) gerektirir dedi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /523

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ قُلْتُ لاِبْنِ عُمَرَ رَجُلٌ قَذَفَ امْرَأَتَهُ . قَالَ فَرَّقَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَ أَخَوَىْ بَنِى الْعَجْلاَنِ وَقَالَ "اللَّهُ يَعْلَمُ أَنَّ أَحَدَكُمَا كَاذِبٌ . فَهَلْ مِنْكُمَا تَائِبٌ." يُرَدِّدُهَا ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَأَبَيَا فَفَرَّقَ بَيْنَهُمَا .

Bize Ahmed b. Muhammed b. Hanbel, ona İsmail, ona Eyyüb, ona da Said b. Cübeyr (ra) dedi ki: Ben İbn Ömer'e; Bir erkek karısına zina suçu isnâd etse ne olur? diye sordum da cevaben şöyle dedi: Rasulullah (sav) bu durumda olan Aclân oğullarından iki din kardeşi birbirinden ayırdı ve "Allah biliyor ki ikinizden bir yalan söylemektedir. İkinizden biri tövbe eder mi?" diye sordu ve bunu üç defa tekrarladı. İkisi de kabul etmedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) onları ayırdı.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /525

حَدَّثَنَا الْقَعْنَبِىُّ عَنْ مَالِكٍ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ "أَنَّ رَجُلاً لاَعَنَ امْرَأَتَهُ فِى زَمَانِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَانْتَفَى مِنْ وَلَدِهَا فَفَرَّقَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَهُمَا وَأَلْحَقَ الْوَلَدَ بِالْمَرْأَةِ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ الَّذِى تَفَرَّدَ بِهِ مَالِكٌ قَوْلُهُ "وَأَلْحَقَ الْوَلَدَ بِالْمَرْأَةِ." وَقَالَ يُونُسُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ فِى حَدِيثِ اللِّعَانِ وَأَنْكَرَ حَمْلَهَا فَكَانَ ابْنُهَا يُدْعَى إِلَيْهَا.]

Bize el-Ka'neb, ona Malik, ona Nafi', ona da İbn Ömer rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) zamanında bir adam karısı ile mulâane yaptı ve kadının doğurduğu çocuğu kabul etmedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) onları ayırdı ve çocuğu kadına verdi." [Ebû Davud dedi ki: "Çocuğu kadına verdi" sözünün rivayetinde Malik tek kalmıştır. Yunus'un, ez-Zührî vasıtasıyla Sehl b. Sa'd'dan yaptığı mulâane rivayetinde; adamın, kadının hamileliğini kabul etmediğini, bu yüzden çocuğun kadına nispet edildiğini ve kadının oğlu dendiğini söyledi.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /525

حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى خَلَفٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَعِيدٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مِنْ بَنِى فَزَارَةَ فَقَالَ إِنَّ امْرَأَتِى جَاءَتْ بِوَلَدٍ أَسْوَدَ فَقَالَ "هَلْ لَكَ مِنْ إِبِلٍ." قَالَ نَعَمْ . قَالَ "مَا أَلْوَانُهَا." قَالَ حُمْرٌ قَالَ "فَهَلْ فِيهَا مِنْ أَوْرَقَ." قَالَ إِنَّ فِيهَا لَوُرْقًا . قَالَ "فَأَنَّى تُرَاهُ." قَالَ عَسَى أَنْ يَكُونَ نَزَعَهُ عِرْقٌ . قَالَ "وَهَذَا عَسَى أَنْ يَكُونَ نَزَعَهُ عِرْقٌ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 28, /525

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى عَمْرٌو - يَعْنِى ابْنَ الْحَارِثِ - عَنِ ابْنِ الْهَادِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يُونُسَ عَنْ سَعِيدٍ الْمَقْبُرِىِّ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ حِينَ نَزَلَتْ آيَةُ الْمُتَلاَعِنَيْنِ "أَيُّمَا امْرَأَةٍ أَدْخَلَتْ عَلَى قَوْمٍ مَنْ لَيْسَ مِنْهُمْ فَلَيْسَتْ مِنَ اللَّهِ فِى شَىْءٍ وَلَنْ يُدْخِلَهَا اللَّهُ جَنَّتَهُ وَأَيُّمَا رَجُلٍ جَحَدَ وَلَدَهُ وَهُوَ يَنْظُرُ إِلَيْهِ احْتَجَبَ اللَّهُ مِنْهُ وَفَضَحَهُ عَلَى رُءُوسِ الأَوَّلِينَ وَالآخِرِينَ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 29, /526

حَدَّثَنَا شَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رَاشِدٍ ح وَحَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رَاشِدٍ - وَهُوَ أَشْبَعُ - عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ مُوسَى عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ إِنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَضَى أَنَّ كُلَّ مُسْتَلْحَقٍ اسْتُلْحِقَ بَعْدَ أَبِيهِ الَّذِى يُدْعَى لَهُ ادَّعَاهُ وَرَثَتُهُ فَقَضَى "أَنَّ كُلَّ مَنْ كَانَ مِنْ أَمَةٍ يَمْلِكُهَا يَوْمَ أَصَابَهَا فَقَدْ لَحِقَ بِمَنِ اسْتَلْحَقَهُ وَلَيْسَ لَهُ مِمَّا قُسِمَ قَبْلَهُ مِنَ الْمِيرَاثِ شَىْءٌ وَمَا أَدْرَكَ مِنْ مِيرَاثٍ لَمْ يُقْسَمْ فَلَهُ نَصِيبُهُ وَلاَ يُلْحَقُ إِذَا كَانَ أَبُوهُ الَّذِى يُدْعَى لَهُ أَنْكَرَهُ وَإِنْ كَانَ مِنْ أَمَةٍ لَمْ يَمْلِكْهَا أَوْ مِنْ حُرَّةٍ عَاهَرَ بِهَا فَإِنَّهُ لاَ يُلْحَقُ بِهِ وَلاَ يَرِثُ وَإِنْ كَانَ الَّذِى يُدْعَى لَهُ هُوَ ادَّعَاهُ فَهُوَ وَلَدُ زِنْيَةٍ مِنْ حُرَّةٍ كَانَ أَوْ أَمَةٍ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 30, /526

حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ بِإِسْنَادِهِ وَمَعْنَاهُ قَالَ "وَهُوَ حِينَئِذٍ يُعَرِّضُ بِأَنْ يَنْفِيَهُ."

Bize el-Hasan b. Ali, ona Abdürrezzak, ona Mamer, ona da ez-Zührî önceki hadîsi aynı isnad ve mana ile rivayet etti. Bu rivayette "adam tariz yoluyla çocuğu reddediyordu cümlesi de vardır."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 28, /526

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ "أَنَّ أَعْرَابِيًّا أَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ إِنَّ امْرَأَتِى وَلَدَتْ غُلاَمًا أَسْوَدَ وَإِنِّى أُنْكِرُهُ. [فَذَكَرَ مَعْنَاهُ.]

Bize Ahmed b. Salih, ona İbn Vehb, ona Yunus, ona İbn Şihab, ona Ebû Seleme, ona da Ebu Hureyre (ra) rivayet etmiştir: "Bir bedevî Hz. Peygamber'e (sav) gelerek, karım siyah bir oğlan doğurdu. Ben bu çocuğu kabul etmiyorum dedi." [Sonra Ebu Hureyre, bir önceki hadisi aynı manada zikretti.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 28, /526

حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا مُعْتَمِرٌ عَنْ سَلْمٍ - يَعْنِى ابْنَ أَبِى الذَّيَّالِ - حَدَّثَنِى بَعْضُ أَصْحَابِنَا عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "لاَ مُسَاعَاةَ فِى الإِسْلاَمِ مَنْ سَاعَى فِى الْجَاهِلِيَّةِ فَقَدْ لَحِقَ بِعَصَبَتِهِ وَمَنِ ادَّعَى وَلَدًا مِنْ غَيْرِ رِشْدَةٍ فَلاَ يَرِثُ وَلاَ يُورَثُ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 30, /526