Öneri Formu
Hadis Id, No:
12996, B001810
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا يُونُسُ عَنِ الزُّهْرِىِّ قَالَ أَخْبَرَنِى سَالِمٌ قَالَ كَانَ ابْنُ عُمَرَ - رضى الله عنهما - يَقُولُ أَلَيْسَ حَسْبُكُمْ سُنَّةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ، إِنْ حُبِسَ أَحَدُكُمْ عَنِ الْحَجِّ طَافَ بِالْبَيْتِ وَبِالصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ، ثُمَّ حَلَّ مِنْ كُلِّ شَىْءٍ ، حَتَّى يَحُجَّ عَامًا قَابِلاً ، فَيُهْدِى أَوْ يَصُومُ ، إِنْ لَمْ يَجِدْ هَدْيًا . وَعَنْ عَبْدِ اللَّهِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ قَالَ حَدَّثَنِى سَالِمٌ عَنِ ابْنِ عُمَرَ نَحْوَهُ .
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Muhammed, ona Abdullah, ona Yunus, ona ez-Zührî, ona Salim, ona da İbn Ömer (r.anhuma) şöyle demiştir:
Rasulullah’ın (sav) sünneti size yetmez mi? Sizden herhangi biriniz hac etmekten alıkonulacak olursa Beyt’i tavaf eder, Safa ile Merve arasında da sa’y yapar, sonra da ertesi sene hac yapıncaya kadar ihramdan çıkar ve her şey onun için helâl olur. Ya kurban keser yahut da kesecek kurban bulamazsa oruç tutar.
Yine Abdullah (İbn Mübârek), ona Ma‘mer, ona da ez-Zührî’nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Bana Salim, İbn Ömer’den hadisi buna yakın olarak rivayet etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Ebvâbi'l-Muhsari ve Cezâi's-Sayd 2, 1/545
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Ebu Ömer Salim b. Abdullah el-Adevî (Salim b. Abdullah b. Ömer b. Hattab)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Yunus b. Yezid el-Eyli (Yunus b. Yezid b. Mişkan)
5. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mübarek el-Hanzalî (Abdullah b. Mübarek b. Vadıh)
6. Ebu Abbas Ahmed b. Muhammed el-Mervezî (Ahmed b. Muhammed b. Musa)
Konular:
Hac, arafatta vakfe yapamayacak durumda olan
Öneri Formu
Hadis Id, No:
30811, İM003018
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَنْبَأَنَا الثَّوْرِىُّ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ قَالَتْ قُرَيْشٌ نَحْنُ قَوَاطِنُ الْبَيْتِ لاَ نُجَاوِزُ الْحَرَمَ . فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ ( ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ ) .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Yahya, ona Abdürrezzak, ona es-Sevrî, ona Hişam b. Urve, ona babası, ona da Âişe’nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Kureyşliler: Bizler Beyt’in etrafında ikamet eden kimseleriz. Dolayısıyla biz Harem sınırlarının dışına çıkmayız (Arafat’ta vakfe yapmayız), dediler. Bunun üzerine aziz ve celil Allah da: “Sonra siz de insanların döndüğü yerden (Arafat’tan) dönün” (Bakara, 2/199) buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Menâsik 58, /490
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)
4. Süfyan es-Sevrî (Süfyan b. Said b. Mesruk b. Habib b. Rafi')
5. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
6. Yahya b. Muhammed ez-Zühlî (Yahya b. Muhammed b. Yahya b. Abdullah b. Halid)
Konular:
Hac, arafatta vakfe yapamayacak durumda olan
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ ابْنُ أَبِى خَالِدٍ عَنْ عَامِرٍ - يَعْنِى الشَّعْبِىَّ - عَنْ عُرْوَةَ بْنِ مُضَرِّسٍ الطَّائِىِّ أَنَّهُ حَجَّ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمْ يُدْرِكِ النَّاسَ إِلاَّ وَهُمْ بِجَمْعٍ . قَالَ فَأَتَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّى أَنْضَيْتُ رَاحِلَتِى وَأَتْعَبْتُ نَفْسِى وَاللَّهِ إِنْ تَرَكْتُ مِنْ حَبْلٍ إِلاَّ وَقَفْتُ عَلَيْهِ فَهَلْ لِى مِنْ حَجٍّ فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « مَنْ شَهِدَ مَعَنَا الصَّلاَةَ وَأَفَاضَ مِنْ عَرَفَاتٍ لَيْلاً أَوْ نَهَارًا فَقَدْ قَضَى تَفَثَهُ وَتَمَّ حَجُّهُ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
30809, İM003016
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ ابْنُ أَبِى خَالِدٍ عَنْ عَامِرٍ - يَعْنِى الشَّعْبِىَّ - عَنْ عُرْوَةَ بْنِ مُضَرِّسٍ الطَّائِىِّ أَنَّهُ حَجَّ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمْ يُدْرِكِ النَّاسَ إِلاَّ وَهُمْ بِجَمْعٍ . قَالَ فَأَتَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّى أَنْضَيْتُ رَاحِلَتِى وَأَتْعَبْتُ نَفْسِى وَاللَّهِ إِنْ تَرَكْتُ مِنْ حَبْلٍ إِلاَّ وَقَفْتُ عَلَيْهِ فَهَلْ لِى مِنْ حَجٍّ فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « مَنْ شَهِدَ مَعَنَا الصَّلاَةَ وَأَفَاضَ مِنْ عَرَفَاتٍ لَيْلاً أَوْ نَهَارًا فَقَدْ قَضَى تَفَثَهُ وَتَمَّ حَجُّهُ » .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ali b. Muhammed, onlara Vekî’, onlara İsmail b. Ebu Hâlid, ona Âmir – yani eş-Şa‘bî-, ona Urve b. Mudarris et-Tâî’nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) zamanında hac yaptı, fakat insanlara ancak Müzdelife’de bulundukları bir sırada yetişebildi. (Devamla) dedi ki: Bunun üzerine Nebi’nin (sav) yanına gittim ve: Ey Allah’ın Rasulü, ben gerçekten devemi takatsiz bıraktım, kendimi yordum. Vallahi, üzerinde vakfe yapmadık bir dağ (tepe) bırakmadım. Benim haccım oldu mu? dedim. Nebi (sav): “Kim gece ya da gündüz Arafat’tan ayrılıp (Müzdelife’de kıldığımız) bu (sabah) namaz(ın)a da yetişirse, o artık ihramda kalma süresini bitirmiş ve haccı da tamam olmuş olur” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Menâsik 57, /489
Senetler:
1. Urve b. Mudarris et-Taî (Urve b. Mudarris b. Evs b. Harise b. Lâm)
2. Ebu Amr Amir eş-Şa'bî (Amir b. Şerahil b. Abdin)
3. ُEbu Abdullah İsmail b. Ebu Halid el-Becelî (İsmail b. Hürmüz)
4. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
5. Ali b. Muhammed el-Kûfî (Ali b. Muhammed b. İshak)
Konular:
Hac, arafatta vakfe yapamayacak durumda olan
Öneri Formu
Hadis Id, No:
279021, B001810-2
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا يُونُسُ عَنِ الزُّهْرِىِّ قَالَ أَخْبَرَنِى سَالِمٌ قَالَ كَانَ ابْنُ عُمَرَ - رضى الله عنهما - يَقُولُ أَلَيْسَ حَسْبُكُمْ سُنَّةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ، إِنْ حُبِسَ أَحَدُكُمْ عَنِ الْحَجِّ طَافَ بِالْبَيْتِ وَبِالصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ، ثُمَّ حَلَّ مِنْ كُلِّ شَىْءٍ ، حَتَّى يَحُجَّ عَامًا قَابِلاً ، فَيُهْدِى أَوْ يَصُومُ ، إِنْ لَمْ يَجِدْ هَدْيًا . وَعَنْ عَبْدِ اللَّهِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ قَالَ حَدَّثَنِى سَالِمٌ عَنِ ابْنِ عُمَرَ نَحْوَهُ .
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Muhammed, ona Abdullah, ona Yunus, ona ez-Zührî, ona Salim, ona da İbn Ömer (r.anhuma) şöyle demiştir:
Rasulullah’ın (sav) sünneti size yetmez mi? Sizden herhangi biriniz hac etmekten alıkonulacak olursa Beyt’i tavaf eder, Safa ile Merve arasında da sa’y yapar, sonra da ertesi sene hac yapıncaya kadar ihramdan çıkar ve her şey onun için helâl olur. Ya kurban keser yahut da kesecek kurban bulamazsa oruç tutar.
Yine Abdullah (İbn Mübârek), ona Ma‘mer, ona da ez-Zührî’nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Bana Salim, İbn Ömer’den hadisi buna yakın olarak rivayet etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Ebvâbi'l-Muhsari ve Cezâi's-Sayd 2, 1/545
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Ebu Ömer Salim b. Abdullah el-Adevî (Salim b. Abdullah b. Ömer b. Hattab)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mübarek el-Hanzalî (Abdullah b. Mübarek b. Vadıh)
6. Ebu Abbas Ahmed b. Muhammed el-Mervezî (Ahmed b. Muhammed b. Musa)
Konular:
Hac, arafatta vakfe yapamayacak durumda olan
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ ابْنُ أَبِى خَالِدٍ عَنْ عَامِرٍ - يَعْنِى الشَّعْبِىَّ - عَنْ عُرْوَةَ بْنِ مُضَرِّسٍ الطَّائِىِّ أَنَّهُ حَجَّ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمْ يُدْرِكِ النَّاسَ إِلاَّ وَهُمْ بِجَمْعٍ . قَالَ فَأَتَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّى أَنْضَيْتُ رَاحِلَتِى وَأَتْعَبْتُ نَفْسِى وَاللَّهِ إِنْ تَرَكْتُ مِنْ حَبْلٍ إِلاَّ وَقَفْتُ عَلَيْهِ فَهَلْ لِى مِنْ حَجٍّ فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « مَنْ شَهِدَ مَعَنَا الصَّلاَةَ وَأَفَاضَ مِنْ عَرَفَاتٍ لَيْلاً أَوْ نَهَارًا فَقَدْ قَضَى تَفَثَهُ وَتَمَّ حَجُّهُ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
273446, İM003016-2
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ ابْنُ أَبِى خَالِدٍ عَنْ عَامِرٍ - يَعْنِى الشَّعْبِىَّ - عَنْ عُرْوَةَ بْنِ مُضَرِّسٍ الطَّائِىِّ أَنَّهُ حَجَّ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمْ يُدْرِكِ النَّاسَ إِلاَّ وَهُمْ بِجَمْعٍ . قَالَ فَأَتَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّى أَنْضَيْتُ رَاحِلَتِى وَأَتْعَبْتُ نَفْسِى وَاللَّهِ إِنْ تَرَكْتُ مِنْ حَبْلٍ إِلاَّ وَقَفْتُ عَلَيْهِ فَهَلْ لِى مِنْ حَجٍّ فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « مَنْ شَهِدَ مَعَنَا الصَّلاَةَ وَأَفَاضَ مِنْ عَرَفَاتٍ لَيْلاً أَوْ نَهَارًا فَقَدْ قَضَى تَفَثَهُ وَتَمَّ حَجُّهُ » .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ali b. Muhammed, onlara Vekî’, onlara İsmail b. Ebu Hâlid, ona Âmir – yani eş-Şa‘bî-, ona Urve b. Mudarris et-Tâî’nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) zamanında hac yaptı, fakat insanlara ancak Müzdelife’de bulundukları bir sırada yetişebildi. (Devamla) dedi ki: Bunun üzerine Nebi’nin (sav) yanına gittim ve: Ey Allah’ın Rasulü, ben gerçekten devemi takatsiz bıraktım, kendimi yordum. Vallahi, üzerinde vakfe yapmadık bir dağ (tepe) bırakmadım. Benim haccım oldu mu? dedim. Nebi (sav): “Kim gece ya da gündüz Arafat’tan ayrılıp (Müzdelife’de kıldığımız) bu (sabah) namaz(ın)a da yetişirse, o artık ihramda kalma süresini bitirmiş ve haccı da tamam olmuş olur” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Menâsik 57, /489
Senetler:
1. Urve b. Mudarris et-Taî (Urve b. Mudarris b. Evs b. Harise b. Lâm)
2. Ebu Amr Amir eş-Şa'bî (Amir b. Şerahil b. Abdin)
3. ُEbu Abdullah İsmail b. Ebu Halid el-Becelî (İsmail b. Hürmüz)
4. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
5. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Hac, arafatta vakfe yapamayacak durumda olan
Öneri Formu
Hadis Id, No:
2308, B000316
Hadis:
حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ حَدَّثَنَا ابْنُ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ أَنَّ عَائِشَةَ قَالَتْ:
أَهْلَلْتُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى حَجَّةِ الْوَدَاعِ ، فَكُنْتُ مِمَّنْ تَمَتَّعَ ، وَلَمْ يَسُقِ الْهَدْىَ ، فَزَعَمَتْ أَنَّهَا حَاضَتْ ، وَلَمْ تَطْهُرْ حَتَّى دَخَلَتْ لَيْلَةُ عَرَفَةَ فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ ، هَذِهِ لَيْلَةُ عَرَفَةَ ، وَإِنَّمَا كُنْتُ تَمَتَّعْتُ بِعُمْرَةٍ . فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "انْقُضِى رَأْسَكِ ، وَامْتَشِطِى ، وَأَمْسِكِى عَنْ عُمْرَتِكِ." فَفَعَلْتُ ، فَلَمَّا قَضَيْتُ الْحَجَّ أَمَرَ عَبْدَ الرَّحْمَنِ لَيْلَةَ الْحَصْبَةِ فَأَعْمَرَنِى مِنَ التَّنْعِيمِ مَكَانَ عُمْرَتِى الَّتِى نَسَكْتُ .
Tercemesi:
Bize Musa b. İsmail, ona İbrahim, ona İbn Şihâb, ona Urve, ona da Âişe şöyle dedi:
Veda haccı sırasında Rasulullah (sav) ile birlikte ihrama girdim, ben temettu‘ haccı yap(mak üzere niyet ed)en ama beraberinde hediyelik kurbanlık getirmeyenlerden idim. Âişe ay hali olduğunu ve Arefe gecesine kadar temizlenmediğini söyleyerek dedi ki: Ey Allah’ın Rasulü, bu gece Arefe gecesidir. Ben ise umre yapmak niyetiyle ihrama girmiştim, dedi. Rasulullah (sav) ona: "(Yıkanmak üzere) saçlarını çöz, taran ve umre niyetinden vazgeç" buyurdu. (Âişe) dedi ki: Ben de böyle yaptım. Haccı bitirdikten sonra Muhassab gecesi Abdurrahman’a verdiği emir üzerine daha önce (niyet ederek) başlamış olduğum (fakat ifa edemediğim) umremin yerine Ten’im’den bana yeni bir umre yaptırdı.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Hayz 15, 1/257
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu İshak İbrahim b. Sa'd ez-Zührî (İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
5. Ebu Seleme Musa b. İsmail et-Tebûzeki (Musa b. İsmail)
Konular:
Hac, arafatta vakfe yapamayacak durumda olan
Hac, engel durumunda ne yapılacağı
Hac, Hacc-ı temettu
Hac, hayızlı/lohusa kadının
Umre
Öneri Formu
Hadis Id, No:
2312, B000319
Hadis:
حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ بُكَيْرٍ قَالَ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ عَنْ عُقَيْلٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ خَرَجْنَا مَعَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فِى حَجَّةِ الْوَدَاعِ ، فَمِنَّا مَنْ أَهَلَّ بِعُمْرَةٍ ، وَمِنَّا مَنْ أَهَلَّ بِحَجٍّ ، فَقَدِمْنَا مَكَّةَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "مَنْ أَحْرَمَ بِعُمْرَةٍ وَلَمْ يُهْدِ فَلْيُحْلِلْ ، وَمَنْ أَحْرَمَ بِعُمْرَةٍ وَأَهْدَى فَلاَ يَحِلُّ حَتَّى يَحِلَّ بِنَحْرِ هَدْيِهِ ، وَمَنْ أَهَلَّ بِحَجٍّ فَلْيُتِمَّ حَجَّهُ" قَالَتْ فَحِضْتُ فَلَمْ أَزَلْ حَائِضًا حَتَّى كَانَ يَوْمُ عَرَفَةَ ، وَلَمْ أُهْلِلْ إِلاَّ بِعُمْرَةٍ ، فَأَمَرَنِى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَنْ أَنْقُضَ رَأْسِى وَأَمْتَشِطَ ، وَأُهِلَّ بِحَجٍّ ، وَأَتْرُكَ الْعُمْرَةَ ، فَفَعَلْتُ ذَلِكَ حَتَّى قَضَيْتُ حَجِّى ، فَبَعَثَ مَعِى عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ أَبِى بَكْرٍ ، وَأَمَرَنِى أَنْ أَعْتَمِرَ مَكَانَ عُمْرَتِى مِنَ التَّنْعِيمِ .
Tercemesi:
Bize Yahya b. Bukeyr, ona Leys, ona Ukayl, ona İbn Şihâb, ona da Urve’nin rivâyet ettiğine göre Âişe şöyle demiştir:
Veda haccında Nebi (sav) ile birlikte çıktık. Kimimiz umre niyetiyle ihrama girmişti, kimimiz de hac niyetiyle ihrama girmişti. Mekke’ye geldiğimizde Rasulullah (sav): "Kim umre niyetiyle ihrama girmiş olmakla birlikte, beraberinde kurbanlık getirmemiş ise ihramdan çıksın. Kim umre niyetiyle ihrama girmekle birlikte, beraberinde kurbanlık varsa kurbanlığını keseceği vakte kadar ihramdan çıkmasın. Hac niyetiyle de ihrama girmiş olanlar da haclarını tamamlasın" buyurdu. Âişe dedi ki: Ben de ay hali oldum, Arefe gününe kadar da ay halim devam etti ve ben ancak bir umre yapmak niyetiyle ihrama girmiştim, bunun için Nebi (sav) bana saçımı çözmemi, taranmamı ve hac niyetiyle ihrama girerek umreyi bırakmamı emir buyurdu. Ben de onun dediğini yaptım. Nihâyet haccımı bitirince benimle birlikte Ebu Bekir’in oğlu (kardeşim) Abdurrahman’ı gönderdi ve bana ilk umremin yerine Ten’im’den ihrama girerek umre yapmamı emretti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Hayz 18, 1/258
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Halid Ukayl b. Halid el-Eylî (Ukayl b. Halid b. Ukayl)
5. Ebu Haris Leys b. Sa'd el-Fehmî (Leys b. Sa'd b. Abdurrahman)
6. Yahya b. Bükeyr el-Kuraşî (Yahya b. Abdullah b. Bükeyr)
Konular:
Hac, arafatta vakfe yapamayacak durumda olan
Hac, hayızlı/lohusa kadının
Umre