حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى ذِئْبٍ عَنِ الْمَقْبُرِىِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ." [قَالَ أَحْمَدُ فَهِمْتُ إِسْنَادَهُ مِنَ ابْنِ أَبِى ذِئْبٍ وَأَفْهَمَنِى الْحَدِيثَ رَجُلٌ إِلَى جَنْبِهِ أُرَاهُ ابْنَ أَخِيهِ.]

Bize Ahmed b. Yunus, ona İbn Ebu Zi'b, ona (Said. b. Ebu Said) el-Makburî, ona babası (Keysan el-Makburî), ona da Ebu Hüreyre (ra) Rasulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti: "Bir kimse yalan söylemeyi ve yalanla iş görmeyi terk etmezse, Allah'ın (cc), onun yeme içmeyi terk etmesine ihtiyacı yoktur." [Ahmed (b. Yunus) dedi ki; bu hadisin isnadını İbn Ebu Zi'b vasıtasıyla aldım. Ancak bana hadisin metnini (maksadını) İbn Ebu Zi'b'in yanındaki -kardeşinin oğlu olduğunu zannettiğim- bir adam (iyice) anlattı.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Savm 25, /550

حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ رَافِعٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُبَارَكِ عَنِ ابْنِ أَبِى ذِئْبٍ عَنْ سَعِيدٍ الْمَقْبُرِىِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: " مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْجَهْلَ وَالْعَمَلَ بِهِ فَلاَ حَاجَةَ لِلَّهِ فِى أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ ."

Bize Amr b. Râfi', ona Abdullah b. Mübârek, ona İbn Ebu Zi'b, ona Said el-Makburî, ona babası (Ebu Said Keysân), ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğu rivayet etmiştir: "Yalan söylemeyi, cehaleti ve cahilce davranmayı terk etmeyenin yemesini ve içmesini terk etmesine Allah'ın ihtiyacı yoktur."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Mâ câe fi's-sıyâm 21, /271

حَدَّثَنَا ابْنُ فُضَيْلٍ ، عَنْ لَيْثٍ ، عَنْ مُجَاهِدٍ ، قَالَ : خَصْلَتَانِ مَنْ حَفِظَهُمَا سَلِمَ لَهُ صَوْمُهُ ؛ الْغِيبَةُ وَالْكَذِبُ.

Bize İbn Fudayl, ona da Leys, Mücahid'in şöyle dediğini nakletti: "İki haslet vardır ki, kim onlardan kendini korursa orucu sağlam olur: Gıybet ve yalan."

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Sıyâm 8980, 6/101

حَدَّثَنَا وَكِيعٌ ، عَنْ أَبِي الْعُمَيْسِ ، عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ الْحَنَفِيِّ ، عَنْ أَخِيهِ طَلِيقِ بْنِ قَيْسٍ ، قَالَ : قَالَ أَبُو ذَرٍّ : إذَا صُمْتَ فَتَحَفَّظْ مَا اسْتَطَعْت ، فَكَانَ طَلِيقٌ إذَا كَانَ يَوْمُ صَوْمِهِ دَخَلَ فَلَمْ يَخْرُجْ إِلاَّ لِصَلاَةٍ.

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Sıyâm 8970, 6/98

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَكْرٍ ، عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ ، عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ مُوسَى ، قَالَ : قَالَ جَابِرٌ : إذَا صُمْتَ فَلْيَصُمْ سَمْعُك وَبَصَرُك وَلِسَانُك عَنِ الْكَذِبِ وَالْمَإِثْمَ ، وَدَعْ أَذَى الْخَادِمِ ، وَلْيَكُنْ عَلَيْك وَقَارٌ وَسَكِينَةٌ يَوْمَ صِيَامِكَ ، وَلاَ تَجْعَلْ يَوْمَ فِطْرِكَ وَيَوْمَ صِيَامِكَ سَوَاءً.

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Sıyâm 8973, 6/100

حَدَّثَنَا وَكِيعٌ ، وَمُحَمَّدُ بْنُ بِشْرٍ ، عَنْ مِسْعَرٍ ، عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ ، عَنْ أَبِي الْبَخْتَرِيِّ ؛ أَنَّ امْرَأَةً كَانَتْ تَصُومُ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي لِسَانِهَا ، فَقَالَ : مَا صَامَتْ فَتَحَفَّظَتْ ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : قَدْ كَادَتْ ، ثُمَّ تَحَفَّظَتْ ، فَقَالَ : الآنَ.

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Sıyâm 8979, 6/101

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى ذِئْبٍ عَنِ الْمَقْبُرِىِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: " مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ وَالْجَهْلَ فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ ." [ قَالَ أَحْمَدُ أَفْهَمَنِى رَجُلٌ إِسْنَادَهُ ]

Bize Ahmed b. Yunus, ona İbn Ebu Zi'b, ona el-Makburî, ona babası (Keysan el-Makburî), ona da Ebu Hureyre, Rasulullah'tan (sav) rivayet etmiştir: "Her kim yalan söylemeyi, yalan ile amel etmeyi ve cahilliği bırakmazsa, Allah'ın onun yemesini ve içmesini bırakmasına ihtiyacı yoktur." [Ahmed (b. Yunus) dedi ki: (Hadisi dinlediğim meclisteki bir adam) bana bu hadisin isnadını söyledi.]

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Edeb 51, 2/501

حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ , قَالَ : أَخْبَرَنَا مُجَالِدٌ ، عَنِ الشَّعْبِيِّ ، عَنْ مَسْرُوقٍ ؛ أَنَّ عُمَرَ ، قَالَ مِثْلَ ذَلِكَ.

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Sıyâm 8978, 6/101

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ عَيَّاشٍ ، عَنْ أَبِي حَصِينٍ ، عَنْ أَبِي صَالِحٍ ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : إذَا كَانَ يَوْمُ صَوْمِ أَحَدِكُمْ فَلاَ يَرْفُثْ ، وَلاَ يَجْهَلْ ، فَإِنْ جَهَلَ عَلَيْهِ أَحَدٌ فَلْيَقُلْ : إنِّي امْرُؤٌ صَائِمٌ.

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Sıyâm 8971, 6/99

حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ ، عَنِ الأَعْمَشِ ، عَنْ إبْرَاهِيمَ ، قَالَ : كَانُوا يَقُولُونَ : الْكَذِبُ يُفْطِرُ الصَّائِمَ.

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Sıyâm 8981, 6/102