Öneri Formu
Hadis Id, No:
33935, D004901
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ بْنِ سُفْيَانَ أَخْبَرَنَا عَلِىُّ بْنُ ثَابِتٍ عَنْ عِكْرِمَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ حَدَّثَنِى ضَمْضَمُ بْنُ جَوْسٍ قَالَ قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ
"كَانَ رَجُلاَنِ فِى بَنِى إِسْرَائِيلَ مُتَآخِيَيْنِ فَكَانَ أَحَدُهُمَا يُذْنِبُ وَالآخَرُ مُجْتَهِدٌ فِى الْعِبَادَةِ فَكَانَ لاَ يَزَالُ الْمُجْتَهِدُ يَرَى الآخَرَ عَلَى الذَّنْبِ فَيَقُولُ أَقْصِرْ. فَوَجَدَهُ يَوْمًا عَلَى ذَنْبٍ فَقَالَ لَهُ أَقْصِرْ فَقَالَ خَلِّنِى وَرَبِّى أَبُعِثْتَ عَلَىَّ رَقِيبًا فَقَالَ وَاللَّهِ لاَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكَ أَوْ لاَ يُدْخِلُكَ اللَّهُ الْجَنَّةَ. فَقُبِضَ أَرْوَاحُهُمَا فَاجْتَمَعَا عِنْدَ رَبِّ الْعَالَمِينَ فَقَالَ لِهَذَا الْمُجْتَهِدِ أَكُنْتَ بِى عَالِمًا أَوْ كُنْتَ عَلَى مَا فِى يَدِى قَادِرًا وَقَالَ لِلْمُذْنِبِ اذْهَبْ فَادْخُلِ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِى وَقَالَ لِلآخَرِ اذْهَبُوا بِهِ إِلَى النَّارِ."
[قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ وَالَّذِى نَفْسِى بِيَدِهِ لَتَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ أَوْبَقَتْ دُنْيَاهُ وَآخِرَتَهُ.]
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Sabbah b. Süfyan, ona Ali b. Sabit, ona İkrime b. Ammar, ona Damdam b. Cevs, ona da Ebu Hureyre (ra) Rasulullah'ın (sav) şu sözünü rivayet etmiştir:
"İsrail oğullarının içinde biri hayra diğeri de şerre yönelmiş iki kişi vardı. Birisi günah işlemekle, diğeri de ibadetle meşguldü. İbadetle meşgul olan devamlı olarak diğerini günah işlerken görür ve (her defasında da ona) vazgeç derdi. (Yine) bir gün (onu böyle) günah işlerken bulup ona vazgeç dedi o da beni kendi halime bırak, Rabbim seni benim üzerime bir (bekçi gibi) gözetleyici olarak mı gönderdi? diye cevap verdi. Bunun üzerine (diğeri) Allah'a yemin olsun ki (böyle devam edersen) Allah seni affetmez yahut da seni cennete sokmaz, dedi. Bir süre sonra ikisi de ruhlarını teslim ederek alemlerin Rabbi huzurunda bir araya geldiler. (Yüce Allah) şu ibadete düşkün olana Sen beni (m kullarıma nasıl muamele yapacağımı kesinlikle) biliyor muydun yahut benim elimde olan tasarruf imkanına sahip miydin, (de kulum hakkında benim adıma böyle kesin bir hüküm verebildin) dedi. Günahkâr olana git rahmetimle cennete gir, buyurdu. Diğeri için de bunu cehenneme götürün emrini verdi."
[Ebu Hureyre (ra) dedi ki: Varlığım elinde olana zata yemin olsun ki (sözü geçen âbid adam diğeri için böyle kesin bir hüküm vermekle) öyle bir söz söylemiş oldu ki, (bu kelime) (kendi) dünyasını da ahiretini de helak etti.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 51, /1113
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Damdam b. Cevs el-Hiffâni (Damdam b. Haris b. Cevs)
3. İkrime b. Ammar el-Îclî (İkrime b. Ammar b. Ukbe)
4. Ali b. Sabit el-Cezeri (Ali b. Sabit)
5. Muhammed b. Sabbah el-Cürcerâî (Muhammed b. Sabbah b. Süfyan b. Ebu Süfyan)
Konular:
Hz. Peygamber, kıssa anlatması
Müslüman, Allah'ın affını sınrlamaması
Söz, Konuşma, Allah adına konuşma
Öneri Formu
Hadis Id, No:
40242, HM004339
Hadis:
حَدَّثَنَا عَفَّانُ وَحَسَنُ بْنُ مُوسَى قَالَا حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ عَاصِمِ بْنِ بَهْدَلَةَ عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ عُرِضَتْ عَلَيَّ الْأُمَمُ بِالْمَوْسِمِ فَرَاثَتْ عَلَيَّ أُمَّتِي قَالَ فَرَأَيْتُهُمْ فَأَعْجَبَتْنِي كَثْرَتُهُمْ وَهَيْئَاتُهُمْ قَدْ مَلَئُوا السَّهْلَ وَالْجَبَلَ قَالَ حَسَنٌ فَقَالَ أَرَضِيتَ يَا مُحَمَّدُ فَقُلْتُ نَعَمْ قَالَ فَإِنَّ لَكَ مَعَ هَؤُلَاءِ قَالَ عَفَّانُ وَحَسَنٌ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ مَعَ هَؤُلَاءِ سَبْعِينَ أَلْفًا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ وَهُمْ الَّذِينَ لَا يَسْتَرْقُونَ وَلَا يَتَطَيَّرُونَ وَلَا يَكْتَوُونَ وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ فَقَامَ عُكَّاشَةُ فَقَالَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ ادْعُ اللَّهَ أَنْ يَجْعَلَنِي مِنْهُمْ فَدَعَا لَهُ ثُمَّ قَامَ آخَرُ فَقَالَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ ادْعُ اللَّهَ أَنْ يَجْعَلَنِي مِنْهُمْ فَقَالَ سَبَقَكَ بِهَا عُكَّاشَةُ
Tercemesi:
Bize Affan ve Hasan b. Musa (T); onlara Hammad b. Seleme Hammad b. Seleme, ona Asım b. Behdele, ona Zir b. Hubeyş, ona da İbn Mesud (ra) Hz. Peygamber'in (sav) şöyle dediğini rivayet etmiştir:
"(Hac) mevsiminde bana ümmetler gösterildi. Ümmetimin gösterilmesi [diğer ümmetlerden sonra] geç oldu. Sonunda ümmetimi gördüm, onların çokluğu ve heybetleri beni sevindirdi. Onlar ovaları ve dağları doldurmuşlardı. Hadisi aktaran Hasan, '[Allah Teala] 'Ey Muhammed! Razı oldun mu?' dedi. Ben de 'Evet' dedim. O (cc) da, 'bunlarla birlikte senin için', hadisi rivayet eden Affan ve Hasan ise 'bunlarla birlikte yetmiş bin kişi hesapsız bir şekilde cennete girer. 'Onlar rukye yapmazlar, uğursuzluğa inanmazlar, ateşle dağlama yapmazlar, onlar ancak Rablerine tevekkül ederler', dedi." Bunun üzerine Ukkâşe (b. Mıhsan), 'Beni onlardan kılması için Allah'a dua et!' dedi. Rasûlullah (sav) da, dua etti. Sonra bir başkası da, 'Beni de onlardan kılması için Allah'a dua et!' dedi. Hz. Peygamber (sav), "Bu hususta Ukkâşe seni geçti" buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Abdullah b. Mes'ud 4339, 2/186
Senetler:
()
Konular:
Cennet, Cennetlikler, vasfı , sıfatı , yaşamı vs.
Müslüman, Allah'ın affını sınrlamaması
Müslüman, Müslümanların diğer ümmetlerden üstünlüğü