Giriş


Açıklama: Rivayette aksırmanın iyilik esnemenin ise kötülük olduğu kabul edilmektedir. Kaynağı açısından da iyilik Allah'a ve kötülük ise şeytan ve nefs kaynaklı olduğu rivayette vurgulanmaktadır. Aynî de, esnemenin Şeytandan olmasının kerih olmasındandır. Çünkü esneme bedenin ağırlığından ve midenin dolu olmasındandır. Bu doluluk insanı tembelliğe ve uykuya yönlendirir ve bu şeytana izafe edilmiştir. Çünkü o insanı nefse itaate ve isteklerine sevkeder. Onunla buna sebeb olan şeylerden; çok yemek ve tokluktan ve iyilikleri yapamakta tembellik ve taatte alıkoyan şeylerden sakındırma vardır. (Nevevî, Minhâc, XVIII, 122; Ayni, Umde, XXIII, 58) Kötülüğün takdir ve yaratılışı açısından değil, meyil ve istek açısından şeytana ve nefse nispeti mümkündür. Yoksa şerrin takdir ve fiile dönüşmesinde Allah'ın yerine şeytanın takdir ve yaratmasına nispet söz konusu değildir.

    Öneri Formu
196004 NM007879 Hakim, el-Müstedrek, VII, 2741 (4/264)


    Öneri Formu
139 M007491 Müslim, Zühd ve Rekâik, 57


    Öneri Formu
51043 HM010706 İbn Hanbel, II, 517


    Öneri Formu
140395 BS003620 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, II, 384


    Öneri Formu


    Öneri Formu


    Öneri Formu


    Öneri Formu


    Öneri Formu
282666 M007490-2 Müslim, Zühd ve Rekâik, 56


    Öneri Formu
282667 M007490-3 Müslim, Zühd ve Rekâik, 56