13 Kayıt Bulundu.
Bize Yusuf b. Musa, ona Cerir, ona Yezid b. Ebu Ziyad, ona Mücâhid, ona da Abdullah b. Abbas (ra) "hacda Rabbinizin lütfundan talepte bulunmanız size günah değildir" (Bakara, 2/198) mealindeki ayeti okudu, sonra şöyle dedi: İnsanlar Mina'da ticaret yapmazlardı. Bunun üzerine Arafat'tan (Mina'ya) dönünce ticaret yapmalarına izin verildi."
Bize Müsedded, ona Abdülvahid b. Ziyad, ona el-Ala b. el-Müseyyeb, ona da Ebu Ümame et-Teymî demiştir ki: Ben şu (hac) yolunda (hayvanımı) kiraya vererek insan taşıyan biri idim. İnsanlar bana senin haccın olmuyor diyorlardı. Bir gün İbn Ömer’e rastladım, dedim ki: Ey Ebu Abdurrahman; ben şu (hac) yolunda (hayvanımı) ücretle kiraya veren biriyim. İnsanlar bana, senin haccın olmuyor diyorlar. İbn Ömer, ihrama girip telbiye getirmiyor musun? Kâbe'yi tavaf etmiyor musun? Arafat’ta vakfe yapıp dönmüyor musun? Cemreleri atmıyor musun? diye sordu. Ben evet dedim. Öyleyse senin haccın, hactır. Bir adam Hz. Peygamber'e (sav) gelip aynen senin bana sorduğunu sormuştu. Rasulullah (sav) sustu ona cevap vermedi, nihâyet "hac'da Rabbinizin lütfundan talepte bulunmanız size günah değildir (Bakara, 2/198)" mealindeki ayet geldi. Rasulullah (sav) adama haber gönderip çağırdı, kendisine bu ayeti okudu ve "senin haccın, hactır," buyurdu.
Bize Ahmed b. Salih, ona İbn Ebî Füdeyk, ona İbn Ebî Zi'b, ona Ubeydullah b. Umeyr, Ahmed b. Salih burada onun İbn Abbas'ın âzâdlısı olduğu anlamında bir şey söyledi-, ona da İbn Abbas'ın (ra) rivayet ettiğine göre; "İnsanlar ilk zamanlarda hac sırasında alış-veriş yaparlardı." [Ravi daha sonra bir önceki hadisi aynı manada, hac mevsimlerine cümlesine kadar nakletmiştir.]