Giriş

Bize Ahmed b. Abdülmelik, ona Sehl b. Ebî Sadaka, ona Kesîr Ebû'l-Fadl et-Tafâvî, ona da Yusuf b. Abdullah b. Selâm rivâyet etti: "Vefatı ile neticelenen hastalığı sırasında Ebû'd-Derdâ'yı (ra) ziyaret etmiştim. Banja; "- Ey kardeşimin oğlu! Seni bu şehre getiren nedir -ya da seni buraya ne getirdi- ? " diye sordu. Ben; "- Sadece seninle babam Abdullah b. Selam arasında olan olan dostluk sebebiyle sıla yapmak için geldim" dedim. Ebû'd-Derdâ (ra) dedi ki: "- Şu an yalan söylenecek bir zaman değil, (onun için dediklerimi iyi dinle). Ben Rasûlullah'ın (sav) şöyle dediğini işittim: "Her kim güzelce abdest alır, sonra kalkar iki -ya da dört- (Burada râvî Sehl iki ile dört arasında tereddüt etti) rekât namaz kılar ve bu namazda zikrini ve huşûunu güzelce yapar, sonra da sonra Azîz ve Celîl olan Allah'tan mağfiret dilerse, Allah da onun günahlarını bağışlar."


Açıklama: Ravilerin birinin isimlendirilmesinde vehim olmak üzere isnadı hasendir. Ahmed b. Abdilmelik, "Sadaka b. Ebî Sehl"i "Sehl b. Ebî Sadaka" olarak vehmetmiştir.

    Öneri Formu
77512 HM028096 İbn Hanbel, VI, 449

Bize Abdullah b. Berrâd el-Eşarî ve Muhammed b. el-Alâ, onlara Ebu Usame, ona Büreyd, ona Ebu Burde, ona Ebu Musa’nın rivayet ettiğine göre Nebi (sav) şöyle buyurdu: “İçinde Allah’ın anıldığı ev ile içinde Allah’ın adının anılmadığı ev, diri ile ölü gibidir.”


    Öneri Formu
281913 M001823-2 Müslim, Salât'ül Müsâfirîn ve Kasruhâ, 211

Bize Ahmed b. Hanbel'in arkadaşı Ebû Abdullah Muhammed b. Ebî Selc el-Bağdâdî, ona Ali b. Hafs, ona İbrahim b. Abdullah b. Hâtıb, ona Abdullah b. Dînâr, ona da İbn Ömer’in (ra) rivayet ettiğine göre Rasûlullah (sav) şöyle buyurdu: “Allah’ı zikretmek dışında fazla sözden kaçının! Çünkü Azîz ve Celîl olan Allah’ın zikri dışındaki fazla söz, kalbe katılık verir. İnsanların Allah’a en uzak olanı da katı kalpli olanlardır.” Bize Ebû Bekir b. Ebî'n-Nadr, ona Ebû'n-Nadr, ona İbrahim b. Abdullah b. Hâtıb, ona Abdullah b. Dînâr, ona da İbn Ömer (ra) senediyle Hz. Peygamber'den (sav) aynı manadaki bir hadisi rivayet etmiştir. Ebû İsâ şöyle demiştir: Bu, hasen-garîb bir hadistir. Onu sadece İbrahim b. Abdullah b. Hâtıb'ın rivayetiyle biliyoruz.


    Öneri Formu
274635 T002411-2 Tirmizi, Zühd, 61


Açıklama: mütabileriyle hasendir.

    Öneri Formu
63900 HM015714 İbn Hanbel, III, 439


Açıklama: İsnadı kavîdir. الضَّحَّاكُ بْنُ عُثْمَانَ hariç diğer raviler sikadır.

    Öneri Formu
44940 HM008352 İbn Hanbel, II, 330


Açıklama: Kitapta hadisi bir sonraki isnad ile birlikte değerlendirmiştir. Burada yazılı olan şeylerin aynısı 9581 numaralı hadiste de bulunmaktadır. Hadis sahih lakin isnad zayıftır. Sebebi Ebû İshâk mevlâ Abdullah b. el-Hâris'in zayıf olmasıdır. Ondan sadece Sa'îd b. Ebî Sa'îd el-Makberî rivâyette bulunmaktadır.

    Öneri Formu
59935 HM009580 İbn Hanbel, II, 433


    Öneri Formu
20435 T003464 Tirmizi, Daavât, 59


    Öneri Formu
23146 B006407 Buhari, Daavât, 66


Açıklama: mütabileriyle hasendir.

    Öneri Formu
63930 HM015731 İbn Hanbel, III, 440


    Öneri Formu