265 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Ebu Husayn Abdullah b. Ahmed b. Abdullah b. Yunus, ona Abser, ona Husayn, ona Mücâhid, ona da Abdullah b. Amr şöyle rivayet etmiştir: "Babam beni bir hanımla evlendirip onu ziyaret etmek için gelmişti. 'Kocan hakkında ne dersin?' diye eşimin fikrini sorduğunda, şöyle cevap verdi: 'O ne iyi adamdır! Geceleri uyumuyor, gündüzleri de oruç tutuyor!' Bunun üzerine babam yanıma geldi ve 'Seni müslümanlardan bir hanımla evlendirdim. Sense onu sıkıntıya maruz bıraktın' dedi. Ben, kendimde gördüğüm güç ve kudretten dolayı (yani bu ibadetleri de eşimin isteklerini de yerine getirebileceğime güvendiğim için), babamın sözüne aldırış etmiyordum. Bu durum Nebî'ye intikal edince, bana 'Ben, (geceleri) hem namaz kılıyorum hem uyuyorum. (Gündüzleri) bazen oruç tutuyorum, bazen de tutmuyorum. (Geceleri) namazını da kıl, uykunu da uyu. (Gündüzleri) orucunu da tut, iftarını da yap. Her aydan üç gün oruç tut(san yeter)' buyurdu. Ben 'Bundan daha fazlasına güç yetirebilirim' deyince, 'O zaman, Davud (as) orucu tut. Bir gün oruç tut, bir gün tutma' buyurdu. Ben 'Bundan daha fazlasını yapabilirim' dedim. Rasulullah (sav) 'Kur'ân'ı da ayda bir hatmet' buyurdu. Ardından bu süreyi on beş güne kadar düşürdü. Ben ise hâlâ 'Bundan daha fazlasını yapabilirim' diyordum."
Bize Ebu'l-Hasan Ali b. Muhammed el-Mukri, ona Hasan b. Muhammed b. İshak, ona Yusuf b. Yakub, ona Muhammed b. Ebu Bekir, ona Mulazim b. Amr el-Hanefi, ona Abdullah b. Bedr, ona Kays b. Talk, ona da babası Talk b. Ali (ra), Resulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Eğer bir adam, karısını ihtiyacı için çağırırsa, ocak başında bile olsa ona icabet etsin."
Bize Ahmed b. Meni' (b. Abdurrahman), ona Yezid b. Harun (b. Zâzî b. Sabit), ona Muhammed b. İshak (b. Yesar b. Hıyar), ona da Abdullah b. Abdurrahman b. Ebu Hüseyin'in rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) "Allah bir ok sebebiyle üç kişiyi cennete koyar; (cihad edenlere yardımcı olmak gibi bir) hayır umarak o oku yapanı, (savaşta düşmana karşı) atanı ve (oku atacak olan kimsenin yanında durup ona) ok uzatanı." buyurmuş ve sözlerine şöyle devam etmiştir: "(Ok) atın. (Bineklerinize) binin. Ben sizin ok atmanızı bineklerinize binmenizden daha çok severim. Kişinin yayıyla ok atması, atının bakımını yapıp onu eğitmesi ve eşiyle hoşça vakit geçirmesi esaslı bir amacı olan şeylerdir. Bunun dışındakiler faydasız eğlencelerdir." Bize Ahmed b. Meni', ona Yezid b. Harun, ona Hişam ed-Destevâî, ona Yahya b. Ebu Kesir, ona Ebu Sellam, ona Abdullah b. Ezrak, ona da Ukbe b. Amir el-Cühenî, bu hadisin bir benzerini Rasulullah'tan (sav) rivayet etmiştir. Ebu İsa (et-Tirmizî) bu konuda Ka'b b. Mürre, Amr b. Abese ve Abdullah b. Amr'dan rivayet edilen hadislerin de bulunduğunu söylemiş, bunun yanı sıra yukarıdaki hadisin hasen sahih olduğunu belirtmiştir.
Bize Müsedded, ona Bişr, ona el-Cüreyrî; (T) Bize Müemmel, ona İsmail; (T) Bize Musa, ona Hammad, onlara el-Cüreyrî, ona da Ebu Nadre, Tafâvîli bir kişinin şöyle dediğini rivayet etti: Medine'de Ebu Hureyre'ye (ra) misafir oldum. Peygamber'in (sav) ashabı içerisinde ondan daha çok ibadet eden ve ondan daha çok misafir ağırlayan kimse görmedim. Ben bir gün onun yanında bulunurken kendisi bir sedirin üzerinde bulunuyordu. Yanında, içinde çakıl yahut da çekirdek taneleri bulunan bir kese ve sedirin aşağısında da kendisine ait siyahi bir cariye vardı. Ebu Hüreyre (ra) onlarla tesbih çekiyordu. Kesedekiler bitince o keseyi cariyeye atıyor, cariye de atılanları toplayıp keseye koyarak keseyi ona geri veriyordu. Bana “Kendimden ve Rasulullah'tan (sav) sana bahsedeyim mi?” dedi. Ben de “evet” dedim. Bunun üzerine şöyle dedi: Ben mescitte sıtma ağrısıyla kıvranıyordum. Birden Rasulullah (sav) gelip mescide girdi ve "Devs'li genci kim gördü?" diye üç defa sordu. Bir adam da “Ey Allah'ın Rasulü! O mescidin bir tarafında acı içinde kıvranıyor” dedi. Bu sefer bana doğru yürümeye başladı, nihayet yanıma geldi, elini üzerime koydu, bana dua etti, ben de iyileşip ayağa kalktım. Sonra Rasulullah (sav) yürüyüp namaz kıldırdığı makama vardı, ashabına doğru döndü. Erkek ve kadınlardan oluşan iki saf, ya da kadınlardan iki, erkeklerden de bir saf cemaat vardı. Hz. Peygamber (sav) "eğer namazımda şeytan bana bir şey unutturacak olursa, cemaat subhanallah desin, kadınlar da el çırpsın!" buyurdu. Rasulullah (sav) hiçbir şey unutmadan namazı kıldırdı, sonra "yerinizden ayrılmayın yerinizden ayrılmayın" buyurdu. Ravi Musa'nın rivayetinde "buradan" ifadesi ve “Rasulullah (sav) Allah'a hamd'ü senada bulunup "sadede gelecek olursak" diye sözüne başladı” eklemesi vardır. Bundan sonra raviler ittifak halinde şöyle rivayet etmişlerdir. Sonra Rasulullah (sav.) erkeklere yönelip "Sizden bir kimse karısıyla birlikte olmak istediğinde kapıyı kilitleyip, Allah'ın kendisine örtü olarak bahşettiği bir örtü ile üzerini örter mi?" diye sordu. Onlar da “evet” dediler. Hz. Peygamber (sav) "sonra o kimse bu ilişkiden sonra oturup 'ben bugün hanımımla şöyle şöyle, yaptım' diye anlatır mı?" dedi. Onlar da sustular. Rasulullah (sav) kadınlara yöneldi ve "Aranızdan bu gibi sırları başkalarına anlatan kimse var mı?" buyurdu. Onlar da sükût ettiler. Bunun üzerine bir genç kız dizlerinden biri üzerine dikildi, sözünü işitmesi ve kendisini görmesi için boynunu Rasulullah'a doğru uzatarak “Ey Allah'ın Rasulü erkekler de kadınlar da bunu anlatıyorlar” dedi. Rasulullah (sav) da "bu (durum) neye benzer bilir misiniz? Bu bir şeytanın bir şeytanla yolda karşılaşıp halk kendilerine bakarken onunla cinsi münasebette bulunmasına benzer. Dikkat ediniz! Erkeğe yakışan koku, kokusu hissedilen, rengi ise belli olmayandır. Kadına uygun olan ise rengi belli olan, kokusu hissedilmeyendir." buyurdu. Ebu Davud der ki: Buradan itibaren Müemmel ile Musa'dan aldım. "Dikkat ediniz! Bir erkek, diğer bir erkekle, bir kadın da diğer bir kadınla (aralarında herhangi bir engel bulunmaksızın aynı yatakta) bulunmasın! Oğul veya baba hariç." Müemmel ile Musa üçüncü bir kelime daha söylediler. Ama ben onu istediğim gibi sağlam bir şekilde koruyamadım. Musa der ki: Bize Hammad, ona Cüreyrî, ona Ebu Nadre, ona da Tafâvî bu hadisin rivayet etmiştir.
Bize Abdurrezzak, ona Ma'mer, ona Hişam b. Urve, ona babası (Urve b. Zübeyir) ona da Âişe şöyle rivayet etmiştir: "Bir kadın Hz. Peygamber'e (sav) gelerek “Ey Allah'ın Rasulü, benim bir eşim bir de bir kumam var. Ben eşimin vermediği bir şeyle yalan yere 'bana şunu şunu aldı', 'bana şunu şunu giydirdi' diyerek gösteriş yapıyorum” dedi. Rasulullah (sav) de “Kendisine verilmemiş bir şeyle verilmiş gibi gösteriş yapan kimse, yalandan iki elbise giyen kimse gibidir” buyurdu"