Giriş

Musa: Rabbim! Doğrusu kendime zulmettim (başıma iş açtım). Beni bağışla dedi, Allah da onu bağışladı. Çünkü, çok bağışlayıcı, çok esirgeyici olan ancak O'dur.


    Öneri Formu
56734 KK28/16 Kasas, 28, 16

Musa: Rabbim! Bana lütfettiğin nimetlere andolsun ki, artık suçlulara (ve suça itenlere) asla arka çıkmayacağım, dedi.


    Öneri Formu
56736 KK28/17 Kasas, 28, 17

(Lût:) Şu fesatçılar güruhuna karşı bana yardım eyle Rabbim! dedi.


    Öneri Formu
56947 KK29/30 Ankebut, 29, 30

O : "Rabbim! Bana sâlihlerden olacak bir evlat ver", dedi.


    Öneri Formu
57182 KK37/100 Sâffât, 37, 100

(Resûlüm!) Kulumuz Eyyub'u da an. O, Rabbine: Doğrusu şeytan bana bir yorgunluk ve eziyet verdi, diye seslenmişti.


    Öneri Formu
57522 KK38/41 Sâd, 38, 41

Andolsun biz Süleyman'ı imtihan ettik. Tahtının üstüne bir ceset bırakıverdik, sonra o, yine eski haline döndü.


    Öneri Formu
57485 KK38/34 Sâd, 38, 34

Şehrin öbür ucundan bir adam koşarak geldi: Ey Musa! İleri gelenler seni öldürmek için hakkında müzakere ediyorlar. Derhal (buradan) çık! İnan ki ben senin iyiliğini isteyenlerdenim, dedi.


    Öneri Formu
56740 KK28/20 Kasas, 28, 20

Onların yurdu ile,içlerini bereketlendirdiğimiz memleketler arasında, kolayca görünen nice kasabalar var ettik ve bunlar arasında yürümeyi konaklara ayırdık. Oralarda geceleri, gündüzleri korkusuzca gezin dolaşın, dedik.


    Öneri Formu
57126 KK34/18 Sebe', 34, 18

Bunun üzerine: Ey Rabbimiz! Aralarında yolculuk yaptığımız şehirlerin arasını uzaklaştır, dediler ve kekur'an, ibrndilerine yazık ettiler. Biz de onları, ibret kıssaları haline getirdik ve onları büsbütün parçaladık. Şüphesiz bunda, çok sabreden ve çok şükreden herkes için ibretler vardır.


    Öneri Formu
57130 KK34/19 Sebe', 34, 19

Süleyman: Rabbim! Beni bağışla; bana, benden sonra kimsenin ulaşamayacağı bir hükümranlık ver. Şüphesiz sen, daima bağışta bulunansın, dedi.


    Öneri Formu
57488 KK38/35 Sâd, 38, 35