وَحَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ - يَعْنِى ابْنَ عُلَيَّةَ - عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ صُهَيْبٍ عَنْ أَنَسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم غَزَا خَيْبَرَ قَالَ فَصَلَّيْنَا عِنْدَهَا صَلاَةَ الْغَدَاةِ بِغَلَسٍ فَرَكِبَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَرَكِبَ أَبُو طَلْحَةَ وَأَنَا رَدِيفُ أَبِى طَلْحَةَ فَأَجْرَى نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى زُقَاقِ خَيْبَرَ وَإِنَّ رُكْبَتِى لَتَمَسُّ فَخِذَ نَبِىِّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَانْحَسَرَ الإِزَارُ عَنْ فَخِذِ نَبِىِّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَإِنِّى لأَرَى بَيَاضَ فَخِذِ نَبِىِّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمَّا دَخَلَ الْقَرْيَةَ قَالَ: "اللَّهُ أَكْبَرُ خَرِبَتْ خَيْبَرُ إِنَّا إِذَا نَزَلْنَا بِسَاحَةِ قَوْمٍ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ." قَالَهَا ثَلاَثَ مِرَارٍ قَالَ وَقَدْ خَرَجَ الْقَوْمُ إِلَى أَعْمَالِهِمْ فَقَالُوا مُحَمَّدٌ - [قَالَ عَبْدُ الْعَزِيزِ وَقَالَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا - وَالْخَمِيسَ قَالَ وَأَصَبْنَاهَا عَنْوَةً.]

Bize Züheyr b. Harb, ona İsmail b. Uleyye, ona Abdülaziz b. Süheyb, ona da Enes şöyle rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav) Hayber gazasına çıktı. Orada sabah namazını karanlık vakitte kıldık. Hz. Peygamber (sav) (bineğine) atladı. Ebu Talha'nın terkisinde olduğum hâlde o da (bineğine) atladı. Hz. Peygamber (sav) Hayber sokaklarında (bineğini) sürdü. Dizlerim, Allah'ın Nebî'sinin (sav) uyluğuna değiyordu. (Derken) alt elbisesi, Allah'ın Nebî'sinin (sav) uyluğundan açıldı. Ben de Allah'ın Nebî'sinin (sav) uyluğunun beyazlığına bakıyordum. Yerleşim yerine girince üç defa 'Allah'u ekber! Hayber düştü! Biz, bir düşman toprağına girdiğimizde uyarılanların sabahı ne kötü olur' buyurdu. Hayberliler işlerine çıkmışlardı, (Hz. Peygamber'i görünce) 'işte Muhammed' diye bağrıştılar." [Abdülaziz der ki: ashabımızdan bazıları "وَالْخَمِيسَ" (işte Muhammed ve ordusu) ifadesini kullanmışlardır. (Enes) der ki: (Hayber'i) kılıç zoru ile aldık.]

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Cihâd ve's-Siyer 4665, /769