وَحَدَّثَنِى مُحَمَّدُ بْنُ حَاتِمٍ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ أَبِى زَائِدَةَ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِيهِ: أَنَّهُ وَضَّأَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم، فَتَوَضَّأَ وَمَسَحَ عَلَى خُفَّيْهِ فَقَالَ لَهُ: فَقَالَ: ’إِنِّى أَدْخَلْتُهُمَا طَاهِرَتَيْنِ.’

Bana Muhammed b. Hatim, ona İshak b. Mansur, ona Ömer b. Ebu Zaide, ona Şa'bî, ona Urve b. Mugira, ona da babası (Mugîre b. Şu'be) şöyle rivayet etmiştir: (Muğîre b. Şu'be) Hz. Peygamber'e (sav) abdest suyu dökmüş, O da (sav) abdest almış ve mestleri üzerine mesh etmişti. Mugîre Rasulullah'a (sav) bir şey diyecek olmuştu ki, 'Ben onları ayaklarım temizken giydim' buyurmuştu.

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 632, /129

حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ قَالَ حَدَّثَنَا زَكَرِيَّاءُ عَنْ عَامِرٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: كُنْتُ مَعَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فِى سَفَرٍ ، فَأَهْوَيْتُ لأَنْزِعَ خُفَّيْهِ فَقَالَ: ’دَعْهُمَا، فَإِنِّى أَدْخَلْتُهُمَا طَاهِرَتَيْنِ’. فَمَسَحَ عَلَيْهِمَا.

Bize Ebu Nuaym, ona Zekeriyya, ona Amir, ona Urve b. Muğire, ona da babası (Muğire b. Şu'be) şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah'la (sav) birlikte bir seferdeydim. Abdest alacağı esnada Rasulullah'ın (sav) mestlerini çıkarma girişiminde bulundum. 'Onları (mestlerimi) bırak. Çünkü ben onları ayaklarım temizken (abdestliyken) giydim." buyurdu ve onları mesh etti.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Vudû 49, 1/238

حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ نَصْرٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْرُوقٍ عَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ قَالَ: وَضَّأْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَمَسَحَ عَلَى خُفَّيْهِ وَصَلَّى .

Bize İshak b. Nasr, ona Ebu Üsame, ona A'meş, ona Müslim, ona Mesruk, ona da Muğire b. Şu'be şöyle rivayet etmiştir: "(Bir keresinde) Rasulullah'ın (sav) abdest suyunu ben dökmüştüm. (O esnada) Mestleri üzerine mesh etmişti ve namaz kılmıştı."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Salât 25, 1/274

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ هَمَّامِ بْنِ الْحَارِثِ قَالَ: بَالَ جَرِيرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، ثُمَّ تَوَضَّأَ وَمَسَحَ عَلَى خُفَّيْهِ. فَقِيلَ لَهُ: ’أَتَفْعَلُ هَذَا؟’ قَالَ: ’وَمَا يَمْنَعُنِى؟ وَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَفْعَلُهُ’. [قَالَ إِبْرَاهِيمُ: كَانَ يُعْجِبُهُمْ حَدِيثُ جَرِيرٍ، لأَنَّ إِسْلاَمَهُ كَانَ بَعْدَ نُزُولِ الْمَائِدَةِ.]

Bize Ali b. Muhammed, ona Veki', ona A'meş, ona İbrahim (en-Nehaî), ona da Hemmam b. Haris şöyle demiştir. Cerir b. Abdullah (ra) küçük abdestini yaptıktan sonra abdest aldı ve (bu esnada) mestleri üzerine meshetti. Cerir'e, 'Sen böyle mi yapıyorsun? diye soruldu. O da, 'Böyle yapmama engel olan nedir ki? Ben Hz. Peygamber'i (sav) böyle yaparken gördüm' karşılığını verdi. [İbrahim en-Nehaî: Cerir, Maide süresinin (abdest ayetinin) nüzulünden sonra Müslüman olduğu için, naklettiği (mestler üzerine mesh hakkındaki) bu hadisin hoşlarına gittiğini söylemiştir.]

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Tahâret ve sünenüha 84, /95

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ وَعَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ (ح) وَحَدَّثَنَا أَبُو هَمَّامٍ الْوَلِيدُ بْنُ شُجَاعِ بْنِ الْوَلِيدِ حَدَّثَنَا أَبِى وَابْنُ عُيَيْنَةَ وَابْنُ أَبِى زَائِدَةَ جَمِيعًا عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ أَبِى وَائِلٍ عَنْ حُذَيْفَةَ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم تَوَضَّأَ وَمَسَحَ عَلَى خُفَّيْهِ.

Bize Muhammed b. Abdullah b. Nümeyr ve Ali b. Muhammed, o ikisine Vekî' (T) Bize Ebu Hemmam Velid b. Şuca' b. Velid, ona babası (Şuca' b. Velid), İbn Uyeyne ve İbn Ebu Zaide, onlara el-A'meş (Süleyman b. Mihran), ona Ebu Vâil, ona da Huzeyfe şöyle rivayet etmiştir: Hz. Peygamber (sav) abdest aldı ve mestleri üzerine mesh etti.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Tahâret ve sünenüha 84, /96

أَخْبَرَنَا عَمْرُو بْنُ عَلِىٍّ قَالَ حَدَّثَنا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ التَّيْمِىُّ قَالَ حَدَّثَنَا بَكْرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْمُزَنِىُّ عَنِ الْحَسَنِ عَنِ ابْنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ عَنِ الْمُغِيرَةِ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم تَوَضَّأَ، فَمَسَحَ نَاصِيَتَهُ، وَعِمَامَتَهُ، وَعَلَى الْخُفَّيْنِ. [قَالَ بَكْرٌ: وَقَدْ سَمِعْتُهُ مِنِ ابْنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ عَنْ أَبِيهِ.]

Bize Amr b. Ali, ona Yahya b. Said, ona Süleyman et-Teymî, ona Bekir b. Abdullah el-Müzenî, ona Hasan, ona Urve b. Muğire b. Şube, ona da babası Muğire b. Şube şöyle rivayet etmiştir: Hz. Peygamber (sav), abdest aldı ve başının ön tarafına (alnına, perçemine), sarığına ve mestlerinin üzerine mesh etti. [(Ravilerden biri olan) Bekir (b. Abdullah el-Müzenî), 'Ben bu hadisi (Urve) İbn Muğire b. Şube'den o da babasından (naklederken) işittim' demiştir.]

• Nesâî Sünen-i Nesâî Tahâret 87, /2093

أَخْبَرَنَا الْعَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ الْعَظِيمِ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ قَالَ حَدَّثَنَا حَرْبُ بْنُ شَدَّادٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِى كَثِيرٍ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ عَمْرِو بْنِ أُمَيَّةَ الضَّمْرِىِّ عَنْ أَبِيهِ: أَنَّهُ رَأَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم تَوَضَّأَ، وَمَسَحَ عَلَى الْخُفَّيْنِ.

Bize Abbas b. Abdülazim, ona Abdurrahman (b. Mehdi), ona Harb b. Şeddad, ona Yahya b. Ebu Kesîr, ona Ebu Seleme (b. Abdurrahman ez-Zührî), ona Cafer b. Amr b. Ümeyye (ed-Damrî), ona da babasının (Amr b. Ümeyye) rivayet ettiğine göre: Amr b. Ümeyye, Rasulullah'ın (sav) abdest aldığını ve (bu esnada) mestleri üzerine meshettiğini görmüştü.

• Nesâî Sünen-i Nesâî Tahâret 96, /2094

أَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحَافِظُ وَأَبُو زَكَرِيَّا بْنُ أَبِى إِسْحَاقَ قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ : مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ أَخْبَرَنَا الرَّبِيعُ بْنُ سُلَيْمَانَ أَخْبَرَنَا الشَّافِعِىُّ أَخْبَرَنَا ابْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- فِى الْمُحْرِمُ :« لاَ يَلْبَسُ خُفَّيْنِ إِلاَّ لِمَنْ لاَ يَجِدُ النَّعْلَيْنِ فَلْيَقْطَعْهُمَا حَتَّى يَكُونَا أَسْفَلَ مِنَ الْكَعْبَيْنِ ». مُخَرَّجٌ فِى الصَّحِيحَيْنِ.أَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ أَبُو الْوَلِيدِ الْفَقِيهُ فِيهِ دَلاَلَةٌ عَلَى أَنَّ الْخُفَّ إِذَا لَمْ يُغَطِّ جَمِيعَ الْقَدَمِ فَلَيْسَ بِخُفٍّ يَجُوزُ الْمَسْحُ عَلَيْهِ.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 1362, 2/340

أَخْبَرَنَا أَبُو الْحَسَنِ : عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ الْمُقْرِئُ أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ يَعْقُوبَ الْقَاضِى حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا زَيْدُ بْنُ الْحُبَابِ حَدَّثَنِى خَالِدُ بْنُ أَبِى بَكْرٍ حَدَّثَنِى سَالِمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ : أَنَّ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ سَأَلَهُ سَعْدُ بْنُ أَبِى وَقَّاصٍ عَنِ الْمَسْحِ عَلَى الْخُفَّيْنِ فَقَالَ عُمَرُ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَأْمُرُنَا بِالْمَسْحِ عَلَى ظَهْرِ الْخُفَّيْنِ إِذَا لَبِسَهُمَا وَهُمَا طَاهِرَتَانِ. خَالِدُ بْنُ أَبِى بَكْرٍ لَيْسَ بِالْقَوِىِّ وَفِيمَا مَضَى كِفَايَةٌ.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 1405, 2/360

أَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحَافِظُ وَأَبُو زَكَرِيَّا بْنُ أَبِى إِسْحَاقَ قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ : مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ أَخْبَرَنَا الرَّبِيعُ بْنُ سُلَيْمَانَ أَخْبَرَنَا الشَّافِعِىُّ أَخْبَرَنَا ابْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- فِى الْمُحْرِمُ :« لاَ يَلْبَسُ خُفَّيْنِ إِلاَّ لِمَنْ لاَ يَجِدُ النَّعْلَيْنِ فَلْيَقْطَعْهُمَا حَتَّى يَكُونَا أَسْفَلَ مِنَ الْكَعْبَيْنِ ». مُخَرَّجٌ فِى الصَّحِيحَيْنِ.أَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ أَبُو الْوَلِيدِ الْفَقِيهُ فِيهِ دَلاَلَةٌ عَلَى أَنَّ الْخُفَّ إِذَا لَمْ يُغَطِّ جَمِيعَ الْقَدَمِ فَلَيْسَ بِخُفٍّ يَجُوزُ الْمَسْحُ عَلَيْهِ.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 1362, 2/340