حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ وَعَلِىُّ بْنُ خَشْرَمٍ قَالاَ أَخْبَرَنَا عِيسَى - وَهُوَ ابْنُ يُونُسَ ح وَحَدَّثَنَا مِنْجَابُ بْنُ الْحَارِثِ التَّمِيمِىُّ أَخْبَرَنَا ابْنُ مُسْهِرٍ ح وَحَدَّثَنَا أَبُو كُرَيْبٍ أَخْبَرَنَا ابْنُ إِدْرِيسَ كُلُّهُمْ عَنِ الأَعْمَشِ بِهَذَا الإِسْنَادِ قَالَ أَبُو كُرَيْبٍ قَالَ ابْنُ إِدْرِيسَ حَدَّثَنِيهِ أَوَّلاً أَبِى عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنِ الأَعْمَشِ ثُمَّ سَمِعْتُهُ مِنْهُ

Bize İshak b. İbrahim ve Ali b. Haşrem, onlara İsa b. Yunus; (T) Bize Mincab b. Haris et-Temîmî, ona İbn Müshir; (T) Bize Ebu Küreyb, ona İbn İdris, onların hepsine A'meş bu isnad ile nakilde bulunmuştur. Ebu Küreyb der ki: Bu hadisi bana ilk olarak babam, ona Ebân b. Tağlib, ona da A'meş rivayet etmiştir.

Açıklama: İsnadın tamamı için bk. M000327.

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 328, /72

حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ وَعَلِىُّ بْنُ خَشْرَمٍ قَالاَ أَخْبَرَنَا عِيسَى - وَهُوَ ابْنُ يُونُسَ ح وَحَدَّثَنَا مِنْجَابُ بْنُ الْحَارِثِ التَّمِيمِىُّ أَخْبَرَنَا ابْنُ مُسْهِرٍ ح وَحَدَّثَنَا أَبُو كُرَيْبٍ أَخْبَرَنَا ابْنُ إِدْرِيسَ كُلُّهُمْ عَنِ الأَعْمَشِ بِهَذَا الإِسْنَادِ قَالَ أَبُو كُرَيْبٍ قَالَ ابْنُ إِدْرِيسَ حَدَّثَنِيهِ أَوَّلاً أَبِى عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنِ الأَعْمَشِ ثُمَّ سَمِعْتُهُ مِنْهُ

Bize İshak b. İbrahim ve Ali b. Haşrem, onlara İsa b. Yunus; (T) Bize Mincab b. Haris et-Temîmî, ona İbn Müshir; (T) Bize Ebu Küreyb, ona İbn İdris, onların hepsine A'meş bu isnad ile nakilde bulunmuştur. Ebu Küreyb der ki: Bu hadisi bana ilk olarak babam, ona Ebân b. Tağlib, ona da A'meş rivayet etmiştir.

Açıklama: İsnadın tamamı için bk. M000327.

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 328, /72

حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ وَعَلِىُّ بْنُ خَشْرَمٍ قَالاَ أَخْبَرَنَا عِيسَى - وَهُوَ ابْنُ يُونُسَ ح وَحَدَّثَنَا مِنْجَابُ بْنُ الْحَارِثِ التَّمِيمِىُّ أَخْبَرَنَا ابْنُ مُسْهِرٍ ح وَحَدَّثَنَا أَبُو كُرَيْبٍ أَخْبَرَنَا ابْنُ إِدْرِيسَ كُلُّهُمْ عَنِ الأَعْمَشِ بِهَذَا الإِسْنَادِ قَالَ أَبُو كُرَيْبٍ قَالَ ابْنُ إِدْرِيسَ حَدَّثَنِيهِ أَوَّلاً أَبِى عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنِ الأَعْمَشِ ثُمَّ سَمِعْتُهُ مِنْهُ

Bize İshak b. İbrahim ve Ali b. Haşrem, onlara İsa b. Yunus; (T) Bize Mincab b. Haris et-Temîmî, ona İbn Müshir; (T) Bize Ebu Küreyb, ona İbn İdris, onların hepsine A'meş bu isnad ile nakilde bulunmuştur. Ebu Küreyb der ki: Bu hadisi bana ilk olarak babam, ona Ebân b. Tağlib, ona da A'meş rivayet etmiştir.

Açıklama: İsnadın tamamı için bk. M000327.

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 328, /72

حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ وَعَلِىُّ بْنُ خَشْرَمٍ قَالاَ أَخْبَرَنَا عِيسَى - وَهُوَ ابْنُ يُونُسَ ح وَحَدَّثَنَا مِنْجَابُ بْنُ الْحَارِثِ التَّمِيمِىُّ أَخْبَرَنَا ابْنُ مُسْهِرٍ ح وَحَدَّثَنَا أَبُو كُرَيْبٍ أَخْبَرَنَا ابْنُ إِدْرِيسَ كُلُّهُمْ عَنِ الأَعْمَشِ بِهَذَا الإِسْنَادِ قَالَ أَبُو كُرَيْبٍ قَالَ ابْنُ إِدْرِيسَ حَدَّثَنِيهِ أَوَّلاً أَبِى عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنِ الأَعْمَشِ ثُمَّ سَمِعْتُهُ مِنْهُ

Bize İshak b. İbrahim ve Ali b. Haşrem, onlara İsa b. Yunus; (T) Bize Mincab b. Haris et-Temîmî, ona İbn Müshir; (T) Bize Ebu Küreyb, ona İbn İdris, onların hepsine A'meş bu isnad ile nakilde bulunmuştur. Ebu Küreyb der ki: Bu hadisi bana ilk olarak babam, ona Ebân b. Tağlib, ona da A'meş rivayet etmiştir.

Açıklama: İsnadın tamamı için bk. M000327.

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 328, /72

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ حَدَّثَنَا أَبِى وَوَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ شَقِيقٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ وَكِيعٌ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَقَالَ ابْنُ نُمَيْرٍ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ "مَنْ مَاتَ يُشْرِكُ بِاللَّهِ شَيْئًا دَخَلَ النَّارَ." وَقُلْتُ أَنَا وَمَنْ مَاتَ لاَ يُشْرِكُ بِاللَّهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ.

Bize Muhammed b. Abdullah b. Nümeyr, ona babası (Abdullah b. Nümeyr) ve Vekî', onlara A'meş, ona Şakîk, ona Abdullah rivayet etmiştir. Vekî "Rasulullah (sav) şöyle buyurdu"; İbn Nümeyr ise "Rasulullah'ı (sav) şöyle derken işittim" demiştir: Her kim Allah'a şirk koştuğu halde vefat ederse cehenneme girer." Ben de şöyle dedim: Allah'a şirk koşmadan ölen kişi cennete girer."

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 268, /61

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِدْرِيسَ وَأَبُو مُعَاوِيَةَ وَوَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ لَمَّا نَزَلَتْ "(الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ)" شَقَّ ذَلِكَ عَلَى أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَقَالُوا أَيُّنَا لاَ يَظْلِمُ نَفْسَهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " لَيْسَ هُوَ كَمَا تَظُنُّونَ إِنَّمَا هُوَ كَمَا قَالَ لُقْمَانُ لاِبْنِهِ (يَا بُنَىَّ لاَ تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ)"

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. İdris, Ebu Muaviye ve Veki, ona A'meş, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah şöyle demiştir: "İman edenler ve imanlarına zulüm karıştırmayanlar" ayeti indiğinde bu, Rasulullah'ın (sav) ashabına ağır geldi ve hangimiz kendine zulmetmiyor ki? dediler. (Bunun üzerine) Rasulullah (sav); "o sizin sandığınız gibi değil! O; Lokman'ın oğluna, evlat! Allah şirk koşma! Şirk, pek büyük bir zulümdür! demesi gibidir" buyurdu.

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 327, /72

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ خَشْرَمٍ أَخْبَرَنَا عِيسَى بْنُ يُونُسَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ : لَمَّا نَزَلَتْ ( الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ ) شَقَّ ذَلِكَ عَلَى الْمُسْلِمِينَ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَأَيُّنَا لاَ يَظْلِمُ نَفْسَهُ . قَالَ « لَيْسَ ذَلِكَ إِنَّمَا هُوَ الشِّرْكُ أَلَمْ تَسْمَعُوا مَا قَالَ لُقْمَانُ لاِبْنِهِ ( يَا بُنَىَّ لاَ تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ ) » . قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .

Bize Ali b. Haşrem, ona İsa b. Yunus, ona A'meş, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah şöyle demiştir: "İmân edip de imanlarına zulüm bulaştırmayanlar var ya! İşte güven onlarındır" (En'âm, 82) ayeti indiğinde bu hüküm Müslümanlara ağır geldi ve “ey Allah’ın Rasulü, hangimiz kendine zulmetmemiştir ki?” dediler. Bunun üzerine Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Buradaki zulüm kelimesi, sizin düşündüğünüz manada değil, şirk manasındadır. Lokman'ın kendi oğluna hitaben söylediği 'Şüphesiz ki şirk elbette büyük bir zulümdür' (Lokman, 31/13) sözünü işitmediniz mi?" Ebu İsa der ki: Bu, hasen-sahih bir hadistir.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tefsîru'l-Kur'an 6, 5/262

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ حَدَّثَنَا أَبِى وَوَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ شَقِيقٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ وَكِيعٌ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَقَالَ ابْنُ نُمَيْرٍ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « مَنْ مَاتَ يُشْرِكُ بِاللَّهِ شَيْئًا دَخَلَ النَّارَ » . وَقُلْتُ أَنَا وَمَنْ مَاتَ لاَ يُشْرِكُ بِاللَّهِ شَيْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ .

Bize Muhammed b. Abdullah b. Nümeyr, ona babası (Abdullah b. Nümeyr) ve Vekî', onlara A'meş, ona Şakîk, ona Abdullah rivayet etmiştir. Vekî "Rasulullah (sav) şöyle buyurdu"; İbn Nümeyr ise "Rasulullah'ı (sav) şöyle derken işittim" demiştir: Her kim Allah'a şirk koştuğu halde vefat ederse cehenneme girer." Ben de şöyle dedim: Allah'a şirk koşmadan ölen kişi cennete girer."

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 268, /61

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِدْرِيسَ وَأَبُو مُعَاوِيَةَ وَوَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ لَمَّا نَزَلَتْ "(الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ)" شَقَّ ذَلِكَ عَلَى أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَقَالُوا أَيُّنَا لاَ يَظْلِمُ نَفْسَهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " لَيْسَ هُوَ كَمَا تَظُنُّونَ إِنَّمَا هُوَ كَمَا قَالَ لُقْمَانُ لاِبْنِهِ (يَا بُنَىَّ لاَ تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ)"

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. İdris, Ebu Muaviye ve Veki, ona A'meş, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah şöyle demiştir: "İman edenler ve imanlarına zulüm karıştırmayanlar" ayeti indiğinde bu, Rasulullah'ın (sav) ashabına ağır geldi ve hangimiz kendine zulmetmiyor ki? dediler. (Bunun üzerine) Rasulullah (sav); "o sizin sandığınız gibi değil! O; Lokman'ın oğluna, evlat! Allah şirk koşma! Şirk, pek büyük bir zulümdür! demesi gibidir" buyurdu.

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 327, /72

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِدْرِيسَ وَأَبُو مُعَاوِيَةَ وَوَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ لَمَّا نَزَلَتْ "(الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ)" شَقَّ ذَلِكَ عَلَى أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَقَالُوا أَيُّنَا لاَ يَظْلِمُ نَفْسَهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " لَيْسَ هُوَ كَمَا تَظُنُّونَ إِنَّمَا هُوَ كَمَا قَالَ لُقْمَانُ لاِبْنِهِ (يَا بُنَىَّ لاَ تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ)"

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. İdris, Ebu Muaviye ve Veki, ona A'meş, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah şöyle demiştir: "İman edenler ve imanlarına zulüm karıştırmayanlar" ayeti indiğinde bu, Rasulullah'ın (sav) ashabına ağır geldi ve hangimiz kendine zulmetmiyor ki? dediler. (Bunun üzerine) Rasulullah (sav); "o sizin sandığınız gibi değil! O; Lokman'ın oğluna, evlat! Allah şirk koşma! Şirk, pek büyük bir zulümdür! demesi gibidir" buyurdu.

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 327, /72