Öneri Formu
Hadis Id, No:
915, M000356
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا جَرِيرٌ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ أَبِى وَائِلٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ مَنْ حَلَفَ عَلَى يَمِينٍ يَسْتَحِقُّ بِهَا مَالاً هُوَ فِيهَا فَاجِرٌ لَقِىَ اللَّهَ وَهُوَ عَلَيْهِ غَضْبَانُ. ثُمَّ ذَكَرَ نَحْوَ حَدِيثِ الأَعْمَشِ غَيْرَ أَنَّهُ قَالَ كَانَتْ بَيْنِى وَبَيْنَ رَجُلٍ خُصُومَةٌ فِى بِئْرٍ فَاخْتَصَمْنَا إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ
"شَاهِدَاكَ أَوْ يَمِينُهُ."
Tercemesi:
Bize İshak b. İbrahim, ona Cerir, ona Mansur, ona Ebu Vâil, ona da Abdullah (b. Mesud); (hakkı olmadığı halde) elde edeceği bir mal için yemin eden kimse o hususta günahkârdır (ve) Allah'a, kendisine öfkeli olduğu hâlde kavuşacaktır diyerek nakilde bulunup ardından el-A'meş'in rivayetinin benzerini aktarmıştır. Ancak o, benimle bir adam arasında bir kuyuya dair husumet vardı da Rasulullah'ın (sav) huzurunda davalaştık Hz. Peygamber (sav); "iki şahidin mi yoksa onun yemini mi?" buyurdu ifadesini zikretmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, İmân 356, /77
Senetler:
()
Konular:
Din, dünyalık bir mal/meta karşılığında dini satmak
Şahitlik, davacının bir şahit ve yeminine hükmedilmesi
Yemin, Yalan yere
حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدَّوْرَقِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِى رَبِيعَةُ بْنُ أَبِى عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ سُهَيْلِ بْنِ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَضَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِالْيَمِينِ مَعَ الشَّاهِدِ الْوَاحِدِ . قَالَ رَبِيعَةُ وَأَخْبَرَنِى ابْنٌ لِسَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ قَالَ : وَجَدْنَا فِى كِتَابِ سَعْدٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِالْيَمِينِ مَعَ الشَّاهِدِ . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ عَلِىٍّ وَجَابِرٍ وَابْنِ عَبَّاسٍ وَسُرَّقَ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِالْيَمِينِ مَعَ الشَّاهِدِ الْوَاحِدِ حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
18448, T001343
Hadis:
حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدَّوْرَقِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِى رَبِيعَةُ بْنُ أَبِى عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ سُهَيْلِ بْنِ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَضَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِالْيَمِينِ مَعَ الشَّاهِدِ الْوَاحِدِ . قَالَ رَبِيعَةُ وَأَخْبَرَنِى ابْنٌ لِسَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ قَالَ : وَجَدْنَا فِى كِتَابِ سَعْدٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِالْيَمِينِ مَعَ الشَّاهِدِ . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ عَلِىٍّ وَجَابِرٍ وَابْنِ عَبَّاسٍ وَسُرَّقَ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِالْيَمِينِ مَعَ الشَّاهِدِ الْوَاحِدِ حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ .
Tercemesi:
Bize Yakub b. İbrahim ed-Devrakî, ona Abdülaziz b. Muhammed, ona Rabîa b. Ebu Abdurrahman, ona Süheyl b. Ebu Salih, ona babası (Ebu Salih), ona da Ebu Hureyre (Abdurrahman b. Sahr) şöyle demiştir: Rasulullah (sav), tek şahitle beraber yemin ettirerek hüküm verdi.
Rabîa dedi ki: Bana, Sa'd b. Ubade'nin oğlu şöyle dedi:: Sa'd'ın notları arasında "Rasulullah'ın (sav) bir şahitle birlikte yemin ettirerek hüküm verdiğini bulduk."
Tirmizî dedi ki: Bu konuda Ali, Cabir, İbn Abbas ve Sürrâk'tan da hadis rivayet edilmiştir.
Tirmizî dedi ki: Ebu Hureyre'nin "Rasulullah (sav), tek şahitle birlikte yemin ettirerek hüküm verdi" dediği hadis hasen garibtir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Ahkâm 13, 3/627
Senetler:
()
Konular:
Şahitlik, davacının bir şahit ve yeminine hükmedilmesi
Yargı, Hüküm verirken delil ve şahidle hüküm vermek
Öneri Formu
Hadis Id, No:
23884, İM002321
Hadis:
حَدَّثَنَا حَرْمَلَةُ بْنُ يَحْيَى الْمِصْرِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ وَهْبٍ أَنْبَأَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ عَنِ ابْنِ أَبِى مُلَيْكَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « لَوْ يُعْطَى النَّاسُ بِدَعْوَاهُمُ ادَّعَى نَاسٌ دِمَاءَ رِجَالٍ وَأَمْوَالَهُمْ وَلَكِنِ الْيَمِينُ عَلَى الْمُدَّعَى عَلَيْهِ » .
Tercemesi:
Bize Hermele b. Yahya, ona Abdullah b. Vehb, ona İbn Cüreyc, ona İbn Ebu Müleyke, ona da (Abdullah) b. Abbas'tan rivayet edildiğine göre: Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Eğer İnsanlara (şahitsiz ve sırf) iddialarıyla (hak) verilmiş olsaydı bazı insanlar, bazı adamların kanlarını ve mallarım dâva edeceklerdi. Lâkin yemin davalıya düşer."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Ahkâm 7, /371
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Abdullah b. Ebu Müleyke el-Kureşî (Abdullah b. Ubeydullah b. Züheyr b. Abdullah)
3. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
4. Abdullah b. Vehb el-Kuraşî (Abdullah b. Vehb b. Müslim)
5. Ebu Hafs Harmele b. Yahya et-Tücibi (Harmele b. Yahya b. Abdullah)
Konular:
Şahitlik, davacının bir şahit ve yeminine hükmedilmesi
Öneri Formu
Hadis Id, No:
24553, İM002368
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو مُصْعَبٍ الْمَدِينِىُّ أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الزُّهْرِىُّ وَيَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدَّوْرَقِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ الدَّرَاوَرْدِىُّ عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ أَبِى عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ سُهَيْلِ بْنِ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِالْيَمِينِ مَعَ الشَّاهِدِ .
Tercemesi:
Bize Ebu Mus'ab el-Medenî Ahmed b. Abdullah ez-Zührî ve Ya'kub b. İbrahim ed-Devrakî, o ikisine Abdülaziz b. Muhammed ed-Devraverdî, ona Rabiâ b. Ebu Abdurrahman, ona Süheyl b. Ebu Salih, ona babası, ona da Ebu Hureyre'den rivayet edildiğine göre: Rasulullah (sav) bir şahitle beraber (davacının) yemini ile (dâvanın sübutun) hükmetmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Ahkâm 31, /378
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebû Salih es-Semmân (Ebû Sâlih Zekvân b. Abdillâh et-Teymî)
3. Ebu Yezid Süheyl b. Ebu Salih es-Semmân (Süheyl b. Zekvan)
4. Ebu Osman Rabî'a er-Rey (Rabî'a b. Ferrûh)
5. Ebu Muhammed Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî (Abdülaziz b. Muhammed b. Ubeyd b. Ebu Ubeyd)
6. Ebu Yusuf Yakub b. İbrahim el-Abdî (Yakub b. İbrahim b. Kesir b. Zeyd b. Eflah)
Konular:
Şahitlik, davacının bir şahit ve yeminine hükmedilmesi
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَابِرٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِالْيَمِينِ مَعَ الشَّاهِدِ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
24554, İM002369
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَابِرٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِالْيَمِينِ مَعَ الشَّاهِدِ .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Beşşar, ona Abdülvahhab, ona Ca'fer b. Muhammed, ona babası, ona da Câbir'den rivayet edildiğine göre: Peygamber (sav) bir şahitle beraber (davacının) yemini ile (dâvanın sübutuna) hükmetmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Ahkâm 31, /379
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Muhammed el-Bakır (Muhammed b. Ali b. Hüseyin b. Ali)
3. Ebu Abdullah Cafer es-Sâdık (Cafer b. Muhammed b. Ali b. Hüseyin b. Ali b. Ebu Talib)
4. Ebu Muhammed Abdülvehhab b. Abdülmecid es-Sakafî (Abdulvehhab b. Abdulmecid b. Salt)
5. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
Konular:
Şahitlik, davacının bir şahit ve yeminine hükmedilmesi
Öneri Formu
Hadis Id, No:
24555, İM002370
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو إِسْحَاقَ الْهَرَوِىُّ إِبْرَاهِيمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَاتِمٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحَارِثِ الْمَخْزُومِىُّ حَدَّثَنَا سَيْفُ بْنُ سُلَيْمَانَ الْمَكِّىُّ أَخْبَرَنِى قَيْسُ بْنُ سَعْدٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَضَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِالشَّاهِدِ وَالْيَمِينِ .
Tercemesi:
Bize Ebu İshak el-Haravî İbrahim b. Abdullah b. Hatim, ona Abdullah b. el-Haris el-Mahzumî, ona Seyf b. Süleyman el-Makkî, ona Kays b. Sa'd, ona Amr b. Dinar, ona da (Abdullah) b. Abbas şöyle demiştir: Rasulullah (sav) bir şahit ve (davacı) nın yemini ile hükmetti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Ahkâm 31, /379
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Amr b. Dinar el-Cümahî (Amr b. Dinar)
3. Kays b. Sa'd el-Habeşi (Kays b. Sa'd)
4. Ebu Süleyman Seyf b. Ebu Süleyman el-Mahzumi (Seyf b. Süleyman)
5. Ebu Muhammed Abdullah b. Hâris el-Kuraşî (Abdullah b. Haris b. Abdulmelik)
6. İbrahim b. Abdullah el-Herevî (İbrahim b. Abdullah b. Hatim)
Konular:
Şahitlik, davacının bir şahit ve yeminine hükmedilmesi
Öneri Formu
Hadis Id, No:
24556, İM002371
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَنْبَأَنَا جُوَيْرِيَةُ بْنُ أَسْمَاءَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يَزِيدَ - مَوْلَى الْمُنْبَعِثِ - عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ مِصْرَ عَنْ سُرَّقٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أَجَازَ شَهَادَةَ الرَّجُلِ وَيَمِينَ الطَّالِبِ .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Yazid b. Harun, ona Cüveyriye b. Esmâ, ona Abdullah b. Yezid -el-Münbaîs'in azadlısı- Mısır halkından bir adam, ona Sürrak, ona da Sürrak'tan rivayet edildiğine göre: Peygamber (sav) bir erkeğin şahitliğini ve talibin (yani davacının) yeminini geçerli saydı.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Ahkâm 31, /379
Senetler:
1. Sürrak b. Esed el-Cühenî (Sürrak b. Esed)
2. Racül Min Ehl-i Mısır (Racül Min Ehl-i Mısır)
3. Abdullah b. Yezid Mevla Münbeis (Abdullah b. Yezid)
4. Ebu Mihrak Cüveyriye b. Esma ed-Duba'î (Cüveyriye b. Esma b. Ubeyd b. Mihrak)
5. Ebu Halid Yezid b. Harun el-Vasitî (Yezid b. Harun b. Zâzî b. Sabit)
6. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Şahitlik, davacının bir şahit ve yeminine hükmedilmesi
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271349, İM002368-2
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو مُصْعَبٍ الْمَدِينِىُّ أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الزُّهْرِىُّ وَيَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدَّوْرَقِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ الدَّرَاوَرْدِىُّ عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ أَبِى عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ سُهَيْلِ بْنِ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِالْيَمِينِ مَعَ الشَّاهِدِ .
Tercemesi:
Bize Ebu Musab el-Medenî Ahmed b. Abdullah ez-Zührî ve Ya'kub b. İbrahim ed-Devrakî, o ikisine Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî, ona Rabî'â b. Ebu Abdurrahman, ona Süheyl b. Ebu Salih, ona babası, ona da Ebu Hureyre'den rivayet edildiğine göre: Rasulullah (sav) bir şahitle beraber (davacının) yemini ile (davanın sübutuna) hükmetmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Ahkâm 31, /378
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebû Salih es-Semmân (Ebû Sâlih Zekvân b. Abdillâh et-Teymî)
3. Ebu Yezid Süheyl b. Ebu Salih es-Semmân (Süheyl b. Zekvan)
4. Ebu Osman Rabî'a er-Rey (Rabî'a b. Ferrûh)
5. Ebu Muhammed Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî (Abdülaziz b. Muhammed b. Ubeyd b. Ebu Ubeyd)
6. Ahmed b. Ebu Bekir el-Kuraşî (Ahmed b. Kasım b. Haris b. Zürare)
Konular:
Şahitlik, davacının bir şahit ve yeminine hükmedilmesi
أخبرنا عبد الرزاق قال : أخبرنا ابن جريج قال : أخبرنا هشام بن عروة عن عروة بن الزبير أخبرهم أن ناسا من بني سليم اختصموا في معدن إلى مروان بن الحكم - وهو أمير بالمدينة يومئذ -فأمر مروان عبد الله بن الزبير فأسهم بينهم أيهم يحلف ، فطار السهم على أحد الطائفتين ، فأحلفهم ابن الزبير ، فحلفوا ، فقضى لهم بالمعدن ، وذلك أن الشهود استووا ، فلم يدر بأيهم يأخذ.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
84547, MA015213
Hadis:
أخبرنا عبد الرزاق قال : أخبرنا ابن جريج قال : أخبرنا هشام بن عروة عن عروة بن الزبير أخبرهم أن ناسا من بني سليم اختصموا في معدن إلى مروان بن الحكم - وهو أمير بالمدينة يومئذ -فأمر مروان عبد الله بن الزبير فأسهم بينهم أيهم يحلف ، فطار السهم على أحد الطائفتين ، فأحلفهم ابن الزبير ، فحلفوا ، فقضى لهم بالمعدن ، وذلك أن الشهود استووا ، فلم يدر بأيهم يأخذ.
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Abdürrezzak b. Hemmam, Musannef, Buyû' 15213, 8/279
Senetler:
()
Konular:
Şahitlik, davacının bir şahit ve yeminine hükmedilmesi
Yargı, Davalıdan yemin veya şahit istenmesi
Yargı, Davayı ispat, iki şahid, beyyine, yemin vs.
حدثنا أبو جعفر محمد بن سليمان بن محمد النعماني نا عبد الله بن عبد الصمد بن أبي خداش نا عيسى بن يونس نا عبيد الله بن أبي حميد عن أبي المليح الهذلي قال : كتب عمر بن الخطاب إلى أبي موسى الأشعري أما بعد فإن القضاء فريضة محكمة وسنة متبعة فافهم إذا أدلي إليك بحجة وأنفذ الحق إذا وضح فإنه لا ينفع تكلم بحق لا نفاذ له وآس بين الناس في وجهك ومجلسك وعدلك حتى لا ييأس الضعيف من عدلك ولا يطمع الشريف في حيفك البينة على من إدعى واليمين على من أنكر والصلح جائز بين المسلمين إلا صلحا أحل حراما أو حرم حلالا لا يمنعك قضاء قضيته بالأمس راجعت فيه نفسك وهديت فيه لرشدك أن تراجع الحق فإن الحق قديم ومراجعة الحق خير من التمادي في الباطل الفهم الفهم فيما يختلج في صدرك مما لم يبلغك في الكتاب أو السنة اعرف الأمثال والأشباه ثم قس الأمور عند ذلك فاعمد إلى أحبها عند الله وأشبهها بالحق فيما ترى وأجعل لمن ادعى بينة أمدا ينتهي إليه فإن أحضر بينة أخذ بحقه وإلا وجهت القضاء عليه فإن ذلك أجلى للعمى وأبلغ في العذر المسلمون عدول بعضهم على بعض إلا مجلود في حد أو مجرب في شهادة زور أو ظنين في ولاء أو قرابة إن الله تولى منكم السرائر ودرأ عنكم بالبينات وإياك والقلق والضجر والتأذي بالناس والتنكر للخصوم في مواطن الحق التي يوجب الله بها الأجر ويحسن بها الذخر فإنه من يصلح نيته فيما بينه وبين الله ولو على نفسه يكفه الله ما بينه وبين الناس ومن تزين للناس بما يعلم الله منه غير ذلك يشنه الله فما ظنك بثواب غير الله عز و جل في عاجل رزقه وخزائن رحمته والسلام عليك
Öneri Formu
Hadis Id, No:
187701, DK004471
Hadis:
حدثنا أبو جعفر محمد بن سليمان بن محمد النعماني نا عبد الله بن عبد الصمد بن أبي خداش نا عيسى بن يونس نا عبيد الله بن أبي حميد عن أبي المليح الهذلي قال : كتب عمر بن الخطاب إلى أبي موسى الأشعري أما بعد فإن القضاء فريضة محكمة وسنة متبعة فافهم إذا أدلي إليك بحجة وأنفذ الحق إذا وضح فإنه لا ينفع تكلم بحق لا نفاذ له وآس بين الناس في وجهك ومجلسك وعدلك حتى لا ييأس الضعيف من عدلك ولا يطمع الشريف في حيفك البينة على من إدعى واليمين على من أنكر والصلح جائز بين المسلمين إلا صلحا أحل حراما أو حرم حلالا لا يمنعك قضاء قضيته بالأمس راجعت فيه نفسك وهديت فيه لرشدك أن تراجع الحق فإن الحق قديم ومراجعة الحق خير من التمادي في الباطل الفهم الفهم فيما يختلج في صدرك مما لم يبلغك في الكتاب أو السنة اعرف الأمثال والأشباه ثم قس الأمور عند ذلك فاعمد إلى أحبها عند الله وأشبهها بالحق فيما ترى وأجعل لمن ادعى بينة أمدا ينتهي إليه فإن أحضر بينة أخذ بحقه وإلا وجهت القضاء عليه فإن ذلك أجلى للعمى وأبلغ في العذر المسلمون عدول بعضهم على بعض إلا مجلود في حد أو مجرب في شهادة زور أو ظنين في ولاء أو قرابة إن الله تولى منكم السرائر ودرأ عنكم بالبينات وإياك والقلق والضجر والتأذي بالناس والتنكر للخصوم في مواطن الحق التي يوجب الله بها الأجر ويحسن بها الذخر فإنه من يصلح نيته فيما بينه وبين الله ولو على نفسه يكفه الله ما بينه وبين الناس ومن تزين للناس بما يعلم الله منه غير ذلك يشنه الله فما ظنك بثواب غير الله عز و جل في عاجل رزقه وخزائن رحمته والسلام عليك
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Darekutni, Sünen-i Darekutni, Akdiye ve'l-Ahkâm 4471, 5/367
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Ebu Melih b. Üsame el-Hüzeli (Amir b. Üsame b. Umeyr b. Amir)
3. ibn Ebu Hattab Humeyd Ubeydullah b. Galib Hüzeli (Ubeydullah b. Galib)
4. Ebu Amr İsa b. Yunus es-Sebiî (İsa b. Yunus b. Amr b. Abdullah)
5. Ebu Yahya Abdullah b. Abdussamed el-Esedî (Abdullah b. Abdussamed b. Ali)
6. Ebu Cafer Muhammed b. Süleyman en-Numanî (Muhammed b. Süleyman b. Muhammed b. Süleyman b. Amr b. Husayn)
Konular:
İctihad, Kıyas, hüküm koymada kullanılması
Kültürel Hayat, yazışmalar, sahabelerin vs.
Niyet, ameller niyetlere göre değerlendirilir
Şahitlik, davacının bir şahit ve yeminine hükmedilmesi
Toplumsal barış, problemi insanları bir noktada buluşturarak çözmek
Yargı, Allah'ın kitabına göre Hüküm vermek,
Yargı, davalı için yemin,
Yargı, Davalıdan yemin veya şahit istenmesi
Yargı, delil, cezaları uygulamak için
Yargı, Hadler-Cezalar
Yargı, Hadleri uygulamadaki durum
Yargı, hâkim ve şahitlerin sorumluluğu
Yargı, Hakimin Hüküm Verirken Kızgın olmaması
Yargı, Hakimlik
Yargı, İspatlanamayan davalar
Yargı, Şahidlik Yapmak
Yargı, Şahitliği kabul edilmeyenler
Yönetim, adaletli olmak