Öneri Formu
Hadis Id, No:
13197, M006957
Hadis:
وَحَدَّثَنِى إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ حَدَّثَنَا عُمَارَةُ بْنُ عُمَيْرٍ قَالَ سَمِعْتُ الْحَارِثَ بْنَ سُوَيْدٍ قَالَ حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ حَدِيثَيْنِ أَحَدُهُمَا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالآخَرُ عَنْ نَفْسِهِ فَقَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ » . بِمِثْلِ حَدِيثِ جَرِيرٍ [سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ مِنْ رَجُلٍ فِى أَرْضٍ دَوِيَّةٍ مَهْلَكَةٍ مَعَهُ رَاحِلَتُهُ عَلَيْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ فَنَامَ فَاسْتَيْقَظَ وَقَدْ ذَهَبَتْ فَطَلَبَهَا حَتَّى أَدْرَكَهُ الْعَطَشُ ثُمَّ قَالَ أَرْجِعُ إِلَى مَكَانِى الَّذِى كُنْتُ فِيهِ فَأَنَامُ حَتَّى أَمُوتَ . فَوَضَعَ رَأْسَهُ عَلَى سَاعِدِهِ لِيَمُوتَ فَاسْتَيْقَظَ وَعِنْدَهُ رَاحِلَتُهُ وَعَلَيْهَا زَادُهُ وَطَعَامُهُ وَشَرَابُهُ فَاللَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ الْعَبْدِ الْمُؤْمِنِ مِنْ هَذَا بِرَاحِلَتِهِ وَزَادِهِ » ].
Tercemesi:
Bana İshak b. Mansur, ona Ebu Usame, ona el-A‘meş, ona Umare b. Umeyr’in şöyle dediğini rivayet etti: El-Hâris b. Süveyd’i dinledim, dedi ki: Bana Abdullah (b. Mesud) birisi Rasulullah’tan (sav) rivayetle, diğeri de kendinden olmak üzere iki hadis zikretti ve dedi ki: Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: “Şüphesiz Allah’ın, … mümin kulunun tevbe etmesinden dolayı sevinmesi… daha fazladır” diyerek Cerir’in hadisinin aynısını rivayet etti. [Rasulullah’ı (sav) şöyle buyururken dinledim: “Şüphesiz ıssız, öldürücü bir yerde, beraberinde üzerinde yiyeceği ve içeceği bulunan devesi olan bir adamın, uyuyup uyandığı zaman devesinin gittiğini görmesi üzerine, devesini aramaya koyulması, sonunda oldukça susaması, sonra da: Daha önce olduğum yerime geri döneyim de ölünceye kadar uyuyayım diyerek, başını ölmek üzere kolunun üzerine yaslayıp, uyandığı vakit devesini üzerinde azığı, yiyeceği ve içeceği bulunduğu halde yanı başında bulması halinde bir adamın duyduğu sevinci var ya, Allah’ın, kulunun tevbe etmesinden dolayı sevinmesi, bu kimsenin devesini ve azığını bulmasından dolayı sevinmesinden daha fazladır.”]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Tevbe 6957, /1126
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Haris b. Süveyd et-Teymi (Haris b. Süveyd)
3. Umare b. Umeyr et-Teymi (Umare b. Umeyr)
4. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
5. Ebu Üsame Hammâd b. Üsame el-Kuraşî (Hammâd b. Üsame b. Zeyd)
6. İshak b. Mansur el-Kevsec (İshak b. Mansur b. Behram)
Konular:
Allah İnancı, kullarına karşı sevecen ve merhametlidir
Tevbe, önemi ve tevbeye teşvik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13199, M006958
Hadis:
حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُعَاذٍ الْعَنْبَرِىُّ حَدَّثَنَا أَبِى حَدَّثَنَا أَبُو يُونُسَ عَنْ سِمَاكٍ قَالَ خَطَبَ النُّعْمَانُ بْنُ بَشِيرٍ فَقَالَ « لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنْ رَجُلٍ حَمَلَ زَادَهُ وَمَزَادَهُ عَلَى بَعِيرٍ ثُمَّ سَارَ حَتَّى كَانَ بِفَلاَةٍ مِنَ الأَرْضِ فَأَدْرَكَتْهُ الْقَائِلَةُ فَنَزَلَ فَقَالَ تَحْتَ شَجَرَةٍ فَغَلَبَتْهُ عَيْنُهُ وَانْسَلَّ بَعِيرُهُ فَاسْتَيْقَظَ فَسَعَى شَرَفًا فَلَمْ يَرَ شَيْئًا ثُمَّ سَعَى شَرَفًا ثَانِيًا فَلَمْ يَرَ شَيْئًا ثُمَّ سَعَى شَرَفًا ثَالِثًا فَلَمْ يَرَ شَيْئًا فَأَقْبَلَ حَتَّى أَتَى مَكَانَهُ الَّذِى قَالَ فِيهِ فَبَيْنَمَا هُوَ قَاعِدٌ إِذْ جَاءَهُ بَعِيرُهُ يَمْشِى حَتَّى وَضَعَ خِطَامَهُ فِى يَدِهِ فَلَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ الْعَبْدِ مِنْ هَذَا حِينَ وَجَدَ بَعِيرَهُ عَلَى حَالِهِ » . قَالَ سِمَاكٌ فَزَعَمَ الشَّعْبِىُّ أَنَّ النُّعْمَانَ رَفَعَ هَذَا الْحَدِيثَ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَأَمَّا أَنَا فَلَمْ أَسْمَعْهُ .
Tercemesi:
Bize Ubeydullah b. Muâz el-Anberî, ona babası, ona Ebu Yûnus, ona Simâk’ın şöyle dediğini rivayet etti: En-Numan b. Beşir bir hutbe vererek dedi ki: “Şüphesiz Allah’ın kulunun tevbesine sevinmesi, azığını ve su kırbasını bir deveye yükleyip yola koyulmuş, nihayet yerin geniş bir düzlüğünde iken öğle vakti dinlenme zamanı geldiği için bineğinden inerek, bir ağacın altında öğle uykusuna dalmış, gözlerine hâkim olamadığı için uyumuş, devesi de bu arada sessizce sıvışıp gitmiş, uyandığında yüksekçe bir yere çıkarak (onu araştırmış) fakat hiçbir şey görmeyince ikinci bir yüksek yere çıktığı halde bir şey görmemiş, üçüncü bir yüksekliğe çıkıp bakınca yine bir şey göremeyince, öğle uykusuna yattığı yere tekrar geri dönmüş, kendisi oturmakta iken, devesinin yürüyerek kendisine doğru geldiğini ve sonunda yularını sahibinin eline teslim ettiğini görmüş kimsenin sevinmesinden daha fazladır. Evet, şüphesiz Allah’ın kulunun tevbesine sevinmesi böyle bir kimsenin devesini ilk hali üzere bulmasından ötürü sevinmesinden çok daha fazladır.”
Simâk dedi ki: Eş-Şa‘bî, en-Numan’ın (ra) hadisi Nebi’ye (sav) ref’ edip nispet ettiğini ileri sürdüğü halde, ben onun bu şekilde ref’ ettiğini duymadım.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Tevbe 6958, /1126
Senetler:
1. Numan b. Beşir el-Ensârî (Numan b. Beşir b. Sa'd b. Sa'lebe)
2. Simak b. Harb ez-Zühlî (Simak b. Harb b. Evs b. Halid)
3. Ebu Yunus Hatim b. Ebu Sağira el-Kuşeyri (Hatim b. Müslim)
4. Ebu Müsenna Muaz b. Muaz el-Anberî (Muaz b. Muaz b. Nasr b. Hassan b. Hur b. Malik)
5. Ebu Amr Ubeydullah b. Muaz el-Anberî (Ubeydullah b. Muaz b. Muaz b. Nasr)
Konular:
Allah İnancı, kullarına karşı sevecen ve merhametlidir
Tevbe, önemi ve tevbeye teşvik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13201, M006959
Hadis:
حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى وَجَعْفَرُ بْنُ حُمَيْدٍ قَالَ جَعْفَرٌ حَدَّثَنَا وَقَالَ يَحْيَى أَخْبَرَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ إِيَادِ بْنِ لَقِيطٍ عَنْ إِيَادٍ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « كَيْفَ تَقُولُونَ بِفَرَحِ رَجُلٍ انْفَلَتَتْ مِنْهُ رَاحِلَتُهُ تَجُرُّ زِمَامَهَا بِأَرْضٍ قَفْرٍ لَيْسَ بِهَا طَعَامٌ وَلاَ شَرَابٌ وَعَلَيْهَا لَهُ طَعَامٌ وَشَرَابٌ فَطَلَبَهَا حَتَّى شَقَّ عَلَيْهِ ثُمَّ مَرَّتْ بِجِذْلِ شَجَرَةٍ فَتَعَلَّقَ زِمَامُهَا فَوَجَدَهَا مُتَعَلِّقَةً بِهِ » . قُلْنَا شَدِيدًا يَا رَسُولَ اللَّهِ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « أَمَا وَاللَّهِ لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنَ الرَّجُلِ بِرَاحِلَتِهِ » . قَالَ جَعْفَرٌ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ إِيَادٍ عَنْ أَبِيهِ .
Tercemesi:
Bize Yahya b. Yahya ve Cafer b. Humeyd rivayet etti, Cafer: Haddesenâ dedi, Yahya: Ahberanâ: Bize haber verdi dedi, (onlara) Ubeydullah b. İyâd b. Lakît, ona İyâd, ona el-Berâ b. Âzib’in şöyle dediğini rivayet etti: Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: “Devesini elinden kaçırarak, yiyecek ve içeceğin bulunmadığı, kendisinin yiyecek ve içeceğinin de devesinin üzerinde olduğu ve bu devesini bulmak istemekle birlikte, bu hususta çokça zorlukla karşılaşmış, sonra bir ağacın dibinden geçen devesinin yuları o ağaca takıldığı için devesini ona takılmış halde bulan bir adamın sevinci hakkındaki düşünceniz nedir?” Biz: Çok aşırı şekilde sevinir, ey Allah’ın Rasulü dedik. Bunun üzerine Rasulullah (sav): “Şimdi ben de Allah adına yemin ediyorum ki, Allah’ın kulunun tevbesine sevinmesi, o adamın devesini bulması dolayısıyla sevinmesinden çok daha fazladır.”
Cafer de: Bize Ubeydullah b. Ziyâd, ona da babası rivayet etti, demiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Tevbe 6959, /1127
Senetler:
1. Ebu Umare Bera b. Azib el-Ensarî (Bera b. Azib b. Haris b.Adî b. Cüşem)
2. İyad b. Lekît es-Sedusi (İyad b. Lekît)
3. Ebu Selîl Ubeydullah b. İyad es-Sedusi (Ubeydullah b. İyad b. Lekît)
4. Ebu Zekeriyya Yahya b. Yahya en-Neysâbûrî (Yahya b. Yahya b. Bekir b. Abdurrahman)
4. Cafer b. Humeyd el-Absi (Cafer b. Humeyd)
Konular:
Allah İnancı, kullarına karşı sevecen ve merhametlidir
Tevbe, önemi ve tevbeye teşvik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
32359, İM004255
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى وَإِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَنْبَأَنَا مَعْمَرٌ قَالَ قَالَ الزُّهْرِىُّ : أَلاَ أُحَدِّثُكَ بِحَدِيثَيْنِ عَجِيبَيْنِ : أَخْبَرَنِى حُمَيْدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ : « أَسْرَفَ رَجُلٌ عَلَى نَفْسِهِ فَلَمَّا حَضَرَهُ الْمَوْتُ أَوْصَى بَنِيهِ فَقَالَ : إِذَا أَنَا مِتُّ فَأَحْرِقُونِى ثُمَّ اسْحَقُونِى ثُمَّ ذَرُّونِى فِى الرِّيحِ فِى الْبَحْرِ فَوَاللَّهِ لَئِنْ قَدَرَ عَلَىَّ رَبِّى لَيُعَذِّبُنِى عَذَابًا مَا عَذَّبَهُ أَحَدًا . قَالَ : فَفَعَلُوا بِهِ ذَلِكَ فَقَالَ لِلأَرْضِ : أَدِّى مَا أَخَذْتِ . فَإِذَا هُوَ قَائِمٌ فَقَالَ لَهُ : مَا حَمَلَكَ عَلَى مَا صَنَعْتَ قَالَ : خَشْيَتُكَ - أَوْ مَخَافَتُكَ - يَا رَبِّ . فَغَفَرَ لَهُ لِذَلِكَ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Yahya ve İshak b. Mansur, onlara Abdürrezzak, ona Ma’mer’in şöyle dediğini rivayet etti: ez-Zührî dedi ki: Sana hayret verici iki hadis rivayet edeyim mi: Bana Humeyd b. Abdurrahman haber verdi, ona da Ebu Hureyre Rasulullah’ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti: “Bir adam kendi aleyhine günah işlemekte aşırıya kaçmıştı. Ölüm vakti gelince oğullarına vasiyet ederek dedi ki: Öldüğüm takdirde beni yakın, sonra öğütün, sonra denizde rüzgâra karşı beni savurun. Vallahi eğer Rabbimin bana gücü yeterse şüphesiz hiç kimseye yapmamış olduğu bir azabı bana yapacaktır. Onun dediğini ona yaptılar. Allah yere: Ne aldıysan geri ver, buyurdu. Adam derhal ayağa kalkıverdi. Allah ona: Seni bu yaptığına iten nedir? buyurdu. O: Senden haşyetim (çekinmem) yahut senden korkumdur, Rabbim, dedi. Allah da bundan dolayı ona günahlarını bağışladı.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Zühd 30, /689
Senetler:
()
Konular:
Kulluk, Allah korkusu ve ondan dolayı ağlamak
Tevbe, önemi ve tevbeye teşvik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
14385, T002499
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا زَيْدُ بْنُ حُبَابٍ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مَسْعَدَةَ الْبَاهِلِىُّ حَدَّثَنَا قَتَادَةُ عَنْ أَنَسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: « كُلُّ ابْنِ آدَمَ خَطَّاءٌ وَخَيْرُ الْخَطَّائِينَ التَّوَّابُونَ » . قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ غَرِيبٌ لاَ نَعْرِفُهُ إِلاَّ مِنْ حَدِيثِ عَلِىِّ بْنِ مَسْعَدَةَ عَنْ قَتَادَةَ .
Tercemesi:
Enes (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Adem oğlunun hepsi hatadadır, hatalıların en iyisi ise tevbe edenlerdir.” Tirmizî: Bu hadis hasen garibtir. Bu hadisi sadece Ali b. Mes’ade’nin Katâde’den rivâyetiyle bilmekteyiz
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Sıfatü'l-Kıyâme 49, 4/659
Senetler:
()
Konular:
Tevbe, önemi ve tevbeye teşvik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13195, M006955
Hadis:
حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَإِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ - وَاللَّفْظُ لِعُثْمَانَ - قَالَ إِسْحَاقُ أَخْبَرَنَا وَقَالَ عُثْمَانُ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ عُمَارَةَ بْنِ عُمَيْرٍ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ سُوَيْدٍ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ أَعُودُهُ وَهُوَ مَرِيضٌ فَحَدَّثَنَا بِحَدِيثَيْنِ حَدِيثًا عَنْ نَفْسِهِ وَحَدِيثًا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ مِنْ رَجُلٍ فِى أَرْضٍ دَوِيَّةٍ مَهْلَكَةٍ مَعَهُ رَاحِلَتُهُ عَلَيْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ فَنَامَ فَاسْتَيْقَظَ وَقَدْ ذَهَبَتْ فَطَلَبَهَا حَتَّى أَدْرَكَهُ الْعَطَشُ ثُمَّ قَالَ أَرْجِعُ إِلَى مَكَانِى الَّذِى كُنْتُ فِيهِ فَأَنَامُ حَتَّى أَمُوتَ . فَوَضَعَ رَأْسَهُ عَلَى سَاعِدِهِ لِيَمُوتَ فَاسْتَيْقَظَ وَعِنْدَهُ رَاحِلَتُهُ وَعَلَيْهَا زَادُهُ وَطَعَامُهُ وَشَرَابُهُ فَاللَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ الْعَبْدِ الْمُؤْمِنِ مِنْ هَذَا بِرَاحِلَتِهِ وَزَادِهِ » .
Tercemesi:
Bize Osman b. Ebu Şeybe ve İshak b. İbrahim –lafız Osman’a ait olmak üzere- rivayet etti, İshak. Ahberenâ dedi, Osman: Haddesenâ: Bize rivayet etti dedi, onlara Cerir, ona el-A‘meş, ona Umare b. Umeyr, ona el-Hâris b. Süveyd’in şöyle dediğini rivayet etti. Abdullah (b. Mesud)’un yanına hasta iken ziyaretine gitmiştim, bize iki hadis rivayet etti. Birisini kendisine ait olarak zikretti, bir diğer hadisi de Rasulullah’ın (sav) hadisi olarak rivayet edip dedi ki: Rasulullah’ı (sav) şöyle buyururken dinledim: “Allah’ın, mümin kulunun tevbe etmesinden dolayı sevinmesi, ıssız ve insanın helâk olmasına sebep olacak bir arazide beraberinde üzerindeki yiyeceği ve içeceği bulunan devesi ile birlikte bulunan, derken uyuyup uyandığında devesinin kaybolmuş olduğunu gören, onu aramaya koyulan, sonunda oldukça susayınca da artık daha önce bulunduğum yerime gideyim, orada uyuyayım ve nihayet öleyim diyerek, sonunda ölsün diye başını koluna yaslayan ama uyandığında yanı başında üzerinde azığı, yiyeceği ve içeceği bulunduğu halde devesini buluveren bir kimsenin sevincine göre, şüphesiz Allah’ın mümin kulunun tevbe etmesinden dolayı sevinmesi bu adamın bineğine ve azığına sevinmesinden çok daha fazladır.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Tevbe 6955, /1126
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Haris b. Süveyd et-Teymi (Haris b. Süveyd)
3. Umare b. Umeyr et-Teymi (Umare b. Umeyr)
4. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
5. Ebu Abdullah Cerir b. Abdulhamid ed-Dabbî (Cerir b. Abdülhamid b. Cerir b. Kurt b. Hilal b. Ekyes)
6. İshak b. Râhûye el-Mervezî (İshak b. İbrahim b. Mahled)
7. Ebu Hasan Osman b. Ebu Şeybe el-Absî (Osman b. Muhammed b. İbrahim)
Konular:
Allah İnancı, kullarına karşı sevecen ve merhametlidir
Hitabet, Mesel, anlatım sırasında
Tevbe, önemi ve tevbeye teşvik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13203, M006960
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ وَزُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ قَالاَ حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا عِكْرِمَةُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى طَلْحَةَ حَدَّثَنَا أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ - وَهُوَ عَمُّهُ - قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ حِينَ يَتُوبُ إِلَيْهِ مِنْ أَحَدِكُمْ كَانَ عَلَى رَاحِلَتِهِ بِأَرْضِ فَلاَةٍ فَانْفَلَتَتْ مِنْهُ وَعَلَيْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ فَأَيِسَ مِنْهَا فَأَتَى شَجَرَةً فَاضْطَجَعَ فِى ظِلِّهَا قَدْ أَيِسَ مِنْ رَاحِلَتِهِ فَبَيْنَا هُوَ كَذَلِكَ إِذَا هُوَ بِهَا قَائِمَةً عِنْدَهُ فَأَخَذَ بِخِطَامِهَا ثُمَّ قَالَ مِنْ شِدَّةِ الْفَرَحِ اللَّهُمَّ أَنْتَ عَبْدِى وَأَنَا رَبُّكَ . أَخْطَأَ مِنْ شِدَّةِ الْفَرَحِ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. es-Sabbâh ve Züheyr b. Harb, onlara Ömer b. Yûnus, ona İkrime b. Ammâr, ona İshak b. Abdullah b. Ebu Talha, ona da Enes b. Mâlik –ki o da Enes’in amcasıdır- şöyle dediğini rivayet etti: Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: “Şüphesiz Allah’ın, kulunun kendisine tevbe ettiği zaman tevbe etmesinden dolayı sevinmesi, ıssız geniş bir arazide devesi üzerinde iken üzerindeki yiyeceği ve içeceği ile birlikte elinden kaçıp kurtulan, onu bulmaktan ümidini kestiği için bir ağacın yanına giderek gölgesinde devesinden ümidini kesmiş olduğu halde uykuya dalan, o bu halde iken ansızın devesini yanı başında ayakta bulunca da yularından onu yakalayan sonra aşırı sevincinden ötürü: Allah’ım, sen benim kulumsun, ben de senin rabbinim, diyerek ileri derecedeki sevincinden hata eden kulunun sevinmesinden daha çok sevinir.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Tevbe 6960, /1127
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Yahya İshak b. Abdullah el-Ensârî (İshak b. Abdullah b. Zeyd b. Sehl)
3. İkrime b. Ammar el-Îclî (İkrime b. Ammar b. Ukbe)
4. Ebu Hafs Ömer b. Yunus el-Hanefî (Ömer b. Yunus b. Kasım)
5. Ebu Cafer Muhammed b. Sabbah ed-Dûlâbî (Muhammed b. Sabbah)
5. Ebu Hayseme Züheyr b. Harb el-Haraşî (Züheyr b. Harb b. Eştâl)
Konular:
Allah İnancı, kullarına karşı sevecen ve merhametlidir
Hitabet, Mesel, anlatım sırasında
Tevbe, önemi ve tevbeye teşvik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
46356, DM002769
Hadis:
حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مَسْعَدَةَ الْبَاهِلِىُّ حَدَّثَنَا قَتَادَةُ عَنْ أَنَسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- :« كُلُّ بَنِى آدَمَ خَطَّاءٌ ، وَخَيْرُ الْخَطَّائِينَ التَّوَّابُونَ ».
Tercemesi:
Bize Müslim b. İbrahim rivayet edip (dedi ki), bize Ali b. Mes'ade el-Bahili rivayet edip (dedi ki), bize Katâde, Enes'ten rivayet etti ki, O şöyle demiş: Rasuîullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "-Ademoğullarının hepsi günah işler. Günah işleyenlerin en hayırlısı ise tevbe edenlerdir!"
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Dârimî, Sünen-i Dârimî, Rikâk 18, 3/1793
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
3. Ebu Habib Ali b. Mesade el-Bahili (Ali b. Mesade)
4. Ebu Amr Müslim b. İbrahim el-Ferahidi (Müslim b. İbrahim)
Konular:
KTB, GÜNAH
KTB, TEVBE, İSTİĞFAR
Tevbe, Günah, günahsız olmanın imkanı
Tevbe, önemi ve tevbeye teşvik