حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ حَدَّثَنِى يَعْلَى عَنْ عِكْرِمَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم ح وَحَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَعُقْبَةُ بْنُ مُكْرَمٍ قَالاَ حَدَّثَنَا وَهْبُ بْنُ جَرِيرٍ حَدَّثَنَا أَبِى قَالَ سَمِعْتُ يَعْلَى بْنَ حَكِيمٍ يُحَدِّثُ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لِمَاعِزِ بْنِ مَالِكٍ "لَعَلَّكَ قَبَّلْتَ أَوْ غَمَزْتَ أَوْ نَظَرْتَ." قَالَ لاَ. قَالَ "أَفَنِكْتَهَا." قَالَ نَعَمْ. قَالَ فَعِنْدَ ذَلِكَ أَمَرَ بِرَجْمِهِ. [وَلَمْ يَذْكُرْ مُوسَى عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ وَهَذَا لَفْظُ وَهْبٍ.]

Bize Musa b. İsmail, ona Cerir, ona Ya'la, ona İkrime, ona Nebi'den (sav); (T) Bize Züheyr b. Harb ve Ukbe b. Mükrem, o ikisine Vehb b. Cerir, ona babası, ona Ya'la (b. Hakim), ona İkrime, ona da İbn Abbas (ra) şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) Maiz b. Malik'e “herhalde sen onu sadece öptün veya dokundun ya da baktın” dedi. Maiz “hayır” dedi. Rasulullah “onunla ilişkiye girdin mi?” diye sordu, Maiz “evet” dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) Maiz'in recmedilmesini emretti." [Musa rivayetinde İbn Abbas'ı zikretmemiştir. Bu rivayetin metni Vehb'e aittir]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Hudûd 24, /1009

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ حَدَّثَنِى يَعْلَى عَنْ عِكْرِمَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم ح وَحَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَعُقْبَةُ بْنُ مُكْرَمٍ قَالاَ حَدَّثَنَا وَهْبُ بْنُ جَرِيرٍ حَدَّثَنَا أَبِى قَالَ سَمِعْتُ يَعْلَى بْنَ حَكِيمٍ يُحَدِّثُ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لِمَاعِزِ بْنِ مَالِكٍ "لَعَلَّكَ قَبَّلْتَ أَوْ غَمَزْتَ أَوْ نَظَرْتَ." قَالَ لاَ. قَالَ "أَفَنِكْتَهَا." قَالَ نَعَمْ. قَالَ فَعِنْدَ ذَلِكَ أَمَرَ بِرَجْمِهِ. [وَلَمْ يَذْكُرْ مُوسَى عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ وَهَذَا لَفْظُ وَهْبٍ.]

Bize Musa b. İsmail, ona Cerir, ona Ya'la, ona İkrime, ona Nebi'den (sav); (T) Bize Züheyr b. Harb ve Ukbe b. Mükrem, o ikisine Vehb b. Cerir, ona babası, ona Ya'la (b. Hakim), ona İkrime, ona da İbn Abbas (ra) şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) Maiz b. Malik'e “herhalde sen onu sadece öptün veya dokundun ya da baktın” dedi. Maiz “hayır” dedi. Rasulullah “onunla ilişkiye girdin mi?” diye sordu, Maiz “evet” dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) Maiz'in recmedilmesini emretti." [Musa rivayetinde İbn Abbas'ı zikretmemiştir. Bu rivayetin metni Vehb'e aittir]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Hudûd 24, /1009

حَدَّثَنَا آدَمُ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى ذِئْبٍ حَدَّثَنَا الزُّهْرِىُّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ وَزَيْدِ بْنِ خَالِدٍ الْجُهَنِىِّ قَالاَ جَاءَ أَعْرَابِىٌّ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ اقْضِ بَيْنَنَا بِكِتَابِ اللَّهِ فَقَامَ خَصْمُهُ فَقَالَ صَدَقَ فَاقْضِ بَيْنَنَا بِكِتَابِ اللَّهِ . فَقَالَ الأَعْرَابِىُّ إِنَّ ابْنِى كَانَ عَسِيفًا عَلَى هَذَا فَزَنَى بِامْرَأَتِهِ ، فَقَالُوا لِى عَلَى ابْنِكَ الرَّجْمُ . فَفَدَيْتُ ابْنِى مِنْهُ بِمِائَةٍ مِنَ الْغَنَمِ وَوَلِيدَةٍ ، ثُمَّ سَأَلْتُ أَهْلَ الْعِلْمِ فَقَالُوا إِنَّمَا عَلَى ابْنِكَ جَلْدُ مِائَةٍ وَتَغْرِيبُ عَامٍ . فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم " لأَقْضِيَنَّ بَيْنَكُمَا بِكِتَابِ اللَّهِ ، أَمَّا الْوَلِيدَةُ وَالْغَنَمُ فَرَدٌّ عَلَيْكَ ، وَعَلَى ابْنِكَ جَلْدُ مِائَةٍ وَتَغْرِيبُ عَامٍ ، وَأَمَّا أَنْتَ يَا أُنَيْسُ - لِرَجُلٍ - فَاغْدُ عَلَى امْرَأَةِ هَذَا فَارْجُمْهَا " . فَغَدَا عَلَيْهَا أُنَيْسٌ فَرَجَمَهَا .

Bize Adem, ona İbn Ebu Zi'b, ona Zührî, ona Übeydullah b. Abdullah, ona da Ebu Hureyre ve Zeyd b. Hâlid el-Cuhenî (r.anhuma) şöyle demişlerdir: Bir bedevi gelip “ey Allah'ın Rasulü, hasmımla aramızda Allah'ın Kitabı ile hü­küm ver” dedi. Hasmı olan kimse de ayağa kalktı ve “doğru söyledi. Onunla aramızdaki davada Allah'ın Kitabı ile hükmet” dedi Bedevi “benim oğlum bu adamın yanın­da ücretle hizmetçi idi, onun karısı ile zina etti. Bana 'oğluna taşlan­mak cezası düşer' dediler. Ben oğlumu bu cezadan yüz koyun ve bir de cariyeyi fidye verip kurtardım. Sonra bu meseleyi ilim sahibi olanlara sordum. Onlar bana 'oğlunun üzerine ancak yüz değnek ve bir yıl sürgün cezası düşer' dediler” dedi. Bunun üzerine Peygamber (sav) "elbette aranızda Allah'ın Kitabı ile hükmedeceğim. Cariye ile koyunlar sana geri verilecek, oğluna da yüz değnek vurulacak ve bir sene de sürgün edilecektir. Sen de ey Uneys, yarın kuşluk vaktinde bu adamın karısına git, (suçunu itiraf ederse), ona taşlama cezası uygula!" buyurdu. Ertesi günü kuşluk vaktinde Uneys o kadına gitti ve (suçunu itiraf etmesi üzerine) o kadına taşlama cezası uyguladı.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Ahkâm 39, 2/709

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ حَدَّثَنِى يَعْلَى عَنْ عِكْرِمَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم ح وَحَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَعُقْبَةُ بْنُ مُكْرَمٍ قَالاَ حَدَّثَنَا وَهْبُ بْنُ جَرِيرٍ حَدَّثَنَا أَبِى قَالَ سَمِعْتُ يَعْلَى بْنَ حَكِيمٍ يُحَدِّثُ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لِمَاعِزِ بْنِ مَالِكٍ "لَعَلَّكَ قَبَّلْتَ أَوْ غَمَزْتَ أَوْ نَظَرْتَ." قَالَ لاَ. قَالَ "أَفَنِكْتَهَا." قَالَ نَعَمْ. قَالَ فَعِنْدَ ذَلِكَ أَمَرَ بِرَجْمِهِ. [وَلَمْ يَذْكُرْ مُوسَى عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ وَهَذَا لَفْظُ وَهْبٍ.]

Bize Musa b. İsmail, ona Cerir, ona Ya'la, ona İkrime, ona Nebi'den (sav); (T) Bize Züheyr b. Harb ve Ukbe b. Mükrem, o ikisine Vehb b. Cerir, ona babası, ona Ya'la (b. Hakim), ona İkrime, ona da İbn Abbas (ra) şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) Maiz b. Malik'e “herhalde sen onu sadece öptün veya dokundun ya da baktın” dedi. Maiz “hayır” dedi. Rasulullah “onunla ilişkiye girdin mi?” diye sordu, Maiz “evet” dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) Maiz'in recmedilmesini emretti." [Musa rivayetinde İbn Abbas'ı zikretmemiştir. Bu rivayetin metni Vehb'e aittir]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Hudûd 24, /109

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سُلَيْمَانَ الأَنْبَارِىُّ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ حَدَّثَنِى يَزِيدُ بْنُ نُعَيْمِ بْنِ هَزَّالٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ كَانَ مَاعِزُ بْنُ مَالِكٍ يَتِيمًا فِى حِجْرِ أَبِى. فَأَصَابَ جَارِيَةً مِنَ الْحَىِّ فَقَالَ لَهُ أَبِى ائْتِ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَخْبِرْهُ بِمَا صَنَعْتَ لَعَلَّهُ يَسْتَغْفِرُ لَكَ وَإِنَّمَا يُرِيدُ بِذَلِكَ رَجَاءَ أَنْ يَكُونَ لَهُ مَخْرَجًا فَأَتَاهُ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّى زَنَيْتُ فَأَقِمْ عَلَىَّ كِتَابَ اللَّهِ. فَأَعْرَضَ عَنْهُ فَعَادَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّى زَنَيْتُ فَأَقِمْ عَلَىَّ كِتَابَ اللَّهِ. حَتَّى قَالَهَا أَرْبَعَ مِرَارٍ. قَالَ صلى الله عليه وسلم "إِنَّكَ قَدْ قُلْتَهَا أَرْبَعَ مَرَّاتٍ فَبِمَنْ." قَالَ بِفُلاَنَةَ. قَالَ "هَلْ ضَاجَعْتَهَا." قَالَ نَعَمْ. قَالَ "هَلْ بَاشَرْتَهَا." قَالَ نَعَمْ. قَالَ "هَلْ جَامَعْتَهَا". قَالَ نَعَمْ . قَالَ فَأَمَرَ بِهِ أَنْ يُرْجَمَ فَأُخْرِجَ بِهِ إِلَى الْحَرَّةِ. فَلَمَّا رُجِمَ فَوَجَدَ مَسَّ الْحِجَارَةِ جَزِعَ فَخَرَجَ يَشْتَدُّ فَلَقِيَهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أُنَيْسٍ وَقَدْ عَجَزَ أَصْحَابُهُ فَنَزَعَ لَهُ بِوَظِيفِ بَعِيرٍ فَرَمَاهُ بِهِ فَقَتَلَهُ ثُمَّ أَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَذَكَرَ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ "هَلاَّ تَرَكْتُمُوهُ لَعَلَّهُ أَنْ يَتُوبَ فَيَتُوبَ اللَّهُ عَلَيْهِ."

Bize Muhammed b. Süleyman el-Enbari, ona Veki, ona Hişam b. Sa'd, ona Yezid b. Nuaym b. Hezzâl, ona da babası (Nuaym b. Hezzâl)şöyle demiştir: "Maiz b. Malik babamın yanında kalan bir yetimdi. Mahalleden bir Cariyeyle cinsel ilişkiye girdi. Babam kendisine “Rasulullah'a (sav) git, yaptığını haber ver. Belki senin için (Allah'tan) bağış diler” dedi. Bunu, Maiz için bir çıkış yolu bulunur umuduyla istemişti. Maiz, Rasulullah'a (sav) gelip “Ya Rasulullah! Ben zina ettim. Bana Allah'ın hükmünü uygula” dedi. Rasulullah ondan yüz çevirdi. Maiz dönüp tekrar “Ya Rasulullah! Ben zina ettim. Bana Allah'ın hükmünü uygula” dedi. Rasulullah yine ondan yüz çevirdi. Ama Maiz tekrar dönüp “Ya Rasulullah! Ben zina ettim. Bana Allah'ın hükmünü uygula” dedi. Nihayet bunu dört kez söyleyince, Rasulullah (sav) ona “Sen bunu dört kez söyledin. Kiminle zina ettin?” dedi. Maiz “falan kadınla” dedi. Hz. Peygamber (sav) “Onunla yattın mı?” buyurdu Mâiz “Evet” dedi. Hz. Peygamber (sav) “Derin onun derisine değdi mi?” diye sordu. Mâiz “evet” dedi. Hz. Peygamber (sav) “Onunla cinsel ilişkiye girdin mi?” diye sordu. Mâiz “Evet” dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) recmedilmesini emretti. Maiz, Harre'ye götürüldü. Recmedilip de taşın acısını hissedince sabredemedi ve çıkıp çok hızlıca kaçtı. Arkadaşları yetişemedi ama Abdulah b. Üneys yetişip, bir deve inciği aldı ona atıp öldürdü. Sonra Rasulullah'a (sav) geldi ve bunu kendisine haber verdi. Rasulullah (sav) “Keşke bıraksaydınız. Belki tövbe ederdi de Allah tövbesini kabul ederdi” buyurdu."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Hudûd 24, /1007

حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ بْنِ مَيْسَرَةَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ قَالَ ذَكَرْتُ لِعَاصِمِ بْنِ عُمَرَ بْنِ قَتَادَةَ قِصَّةَ مَاعِزِ بْنِ مَالِكٍ فَقَالَ لِى حَدَّثَنِى حَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ قَالَ حَدَّثَنِى ذَلِكَ مِنْ قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "فَهَلاَّ تَرَكْتُمُوهُ." مَنْ شِئْتُمْ مِنْ رِجَالِ أَسْلَمَ مِمَّنْ لاَ أَتَّهِمُ. قَالَ وَلَمْ أَعْرِفْ هَذَا الْحَدِيثَ قَالَ فَجِئْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ فَقُلْتُ إِنَّ رِجَالاً مِنْ أَسْلَمَ يُحَدِّثُونَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ لَهُمْ حِينَ ذَكَرُوا لَهُ جَزَعَ مَاعِزٍ مِنَ الْحِجَارَةِ حِينَ أَصَابَتْهُ "أَلاَّ تَرَكْتُمُوهُ." وَمَا أَعْرِفُ الْحَدِيثَ قَالَ يَا ابْنَ أَخِى أَنَا أَعْلَمُ النَّاسِ بِهَذَا الْحَدِيثِ كُنْتُ فِيمَنْ رَجَمَ الرَّجُلَ إِنَّا لَمَّا خَرَجْنَا بِهِ فَرَجَمْنَاهُ فَوَجَدَ مَسَّ الْحِجَارَةِ صَرَخَ بِنَا يَا قَوْمِ رُدُّونِى إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَإِنَّ قَوْمِى قَتَلُونِى وَغَرُّونِى مِنْ نَفْسِى وَأَخْبَرُونِى أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم غَيْرُ قَاتِلِى فَلَمْ نَنْزِعْ عَنْهُ حَتَّى قَتَلْنَاهُ فَلَمَّا رَجَعْنَا إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَخْبَرْنَاهُ قَالَ "فَهَلاَّ تَرَكْتُمُوهُ وَجِئْتُمُونِى بِهِ." لِيَسْتَثْبِتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْهُ فَأَمَّا لِتَرْكِ حَدٍّ فَلاَ قَالَ فَعَرَفْتُ وَجْهَ الْحَدِيثِ.

Bize Ubeydullah b. Ömer b. Meysere, ona Yezid b. Zürey, ona da Muhammed b. İshak şöyle demiştir: "Asım b. Ömer b. Katade'ye Maiz b. Malik kıssasını sordum, bana şöyle dedi: Hasan b. Muhammed b. Ali b. Ebu Talib, Eslem kabilesinden, haklarında hiç bir ithamda bulunmayacağım, çok sayıda kişiden rivayetle Rasulullah'ın (sav) “Keşke onu bıraksaydınız” dediğini bana haber verdi. (Hasan) der ki: Ben bu hadisi bilmiyordum. Cabir b. Abdullah'a gittim ve “Eslem kabilesinden bazı adamlar, Maiz'in taşlar değmeye başlayınca sabredemediğini Rasulullah'a (sav) söyleyince Hz. Peygamber'in kendilerine 'Onu bıraksaydınız ya!' dediğini söylüyorlar. Oysa ben bunu bilmiyorum” dedim. Cabir şöyle dedi: Ey kardeşimin oğlu! Ben bu hadisi insanların en iyi bileniyim. Ben, o zatı recmedenler arasındaydım. Biz onu çıkarıp da recmetmeye başlayınca taşın acısını duydu ve bize “Ey kavmim! Beni Rasulullah'a geri götürünüz, şüphesiz kavmim beni öldürdü ve beni aldattı. Bana Rasulullah'ın, beni öldürmeyeceğini haber vermişlerdi” diye feryat etti. Ama biz onu olduğu yerden çıkarmadık ve onu öldürdük Rasulullah'a (sav) dönüp de olayı haber verdiğimizde bize “Onu serbest bırakıp da bana getirseydiniz ya!” buyurdu. Rasulullah (sav) bunu, durumu iyice anlamak için söyledi, haddi terk etmek için hiç değil. (Hasan) der ki: Ben (İşte o zaman) hadisin manasını anladım."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Hudûd 24, /1008

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُتَوَكِّلِ الْعَسْقَلاَنِىُّ وَالْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ رَجُلاً مِنْ أَسْلَمَ جَاءَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَاعْتَرَفَ بِالزِّنَا فَأَعْرَضَ عَنْهُ ثُمَّ اعْتَرَفَ فَأَعْرَضَ عَنْهُ حَتَّى شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "أَبِكَ جُنُونٌ." قَالَ لاَ. قَالَ "أَحْصَنْتَ." قَالَ نَعَمْ. قَالَ فَأَمَرَ بِهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَرُجِمَ فِى الْمُصَلَّى فَلَمَّا أَذْلَقَتْهُ الْحِجَارَةُ فَرَّ فَأُدْرِكَ فَرُجِمَ حَتَّى مَاتَ فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم خَيْرًا وَلَمْ يُصَلِّ عَلَيْهِ.

Bize Muhammed b. Mütevekkil Askalani ve Hasan b. Ali, onlara Abdürrezzzak, ona Mamer, ona ez-Zührî, ona Ebu Seleme, ona da Cabir b. Abdullah şöyle rivayet etmiştir: "Eslem kabilesinden bir adam (Maiz b. Malik) Rasulullah'a (sav) gelip zina ettiğini itiraf etti. Rasulullah (sav) ondan yüz çevirdi. Adam sonra tekrar itiraf etti, Rasulullah (sav) yine yüz çevirdi. Bu hal, kendisi aleyhine dört defa şahitlik edinceye kadar sürdü. Nihayet Rasulullah (sav) ona “sen de bir akıl rahatsızlığı var mı?” dedi. Adam “hayır” dedi. Rasulullah (sav) “sen evlilik yaptın mı?” diye sordu. Adam “evet” dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) emretti ve o zat musallada recmedildi. Taşlar kendisini acıtınca kaçtı. Ama yakalandı ve ölünceye kadar recmedildi. Rasulullah (sav) onun hakkında hayırla konuştu, ama cenaze namazını kılmadı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Hudûd 24, /1010

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُتَوَكِّلِ الْعَسْقَلاَنِىُّ وَالْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ رَجُلاً مِنْ أَسْلَمَ جَاءَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَاعْتَرَفَ بِالزِّنَا فَأَعْرَضَ عَنْهُ ثُمَّ اعْتَرَفَ فَأَعْرَضَ عَنْهُ حَتَّى شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "أَبِكَ جُنُونٌ." قَالَ لاَ. قَالَ "أَحْصَنْتَ." قَالَ نَعَمْ. قَالَ فَأَمَرَ بِهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَرُجِمَ فِى الْمُصَلَّى فَلَمَّا أَذْلَقَتْهُ الْحِجَارَةُ فَرَّ فَأُدْرِكَ فَرُجِمَ حَتَّى مَاتَ فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم خَيْرًا وَلَمْ يُصَلِّ عَلَيْهِ.

Bize Muhammed b. Mütevekkil Askalani ve Hasan b. Ali, onlara Abdürrezzzak, ona Mamer, ona ez-Zührî, ona Ebu Seleme, ona da Cabir b. Abdullah şöyle rivayet etmiştir: "Eslem kabilesinden bir adam (Maiz b. Malik) Rasulullah'a (sav) gelip zina ettiğini itiraf etti. Rasulullah (sav) ondan yüz çevirdi. Adam sonra tekrar itiraf etti, Rasulullah (sav) yine yüz çevirdi. Bu hal, kendisi aleyhine dört defa şahitlik edinceye kadar sürdü. Nihayet Rasulullah (sav) ona “sen de bir akıl rahatsızlığı var mı?” dedi. Adam “hayır” dedi. Rasulullah (sav) “sen evlilik yaptın mı?” diye sordu. Adam “evet” dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) emretti ve o zat musallada recmedildi. Taşlar kendisini acıtınca kaçtı. Ama yakalandı ve ölünceye kadar recmedildi. Rasulullah (sav) onun hakkında hayırla konuştu, ama cenaze namazını kılmadı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Hudûd 24, /1010

حَدَّثَنِى أَبُو غَسَّانَ مَالِكُ بْنُ عَبْدِ الْوَاحِدِ الْمِسْمَعِىُّ حَدَّثَنَا مُعَاذٌ - يَعْنِى ابْنَ هِشَامٍ - حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِى كَثِيرٍ حَدَّثَنِى أَبُو قِلاَبَةَ أَنَّ أَبَا الْمُهَلَّبِ حَدَّثَهُ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ أَنَّ امْرَأَةً مِنْ جُهَيْنَةَ أَتَتْ نَبِىَّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَهِىَ حُبْلَى مِنَ الزِّنَى فَقَالَتْ يَا نَبِىَّ اللَّهِ أَصَبْتُ حَدًّا فَأَقِمْهُ عَلَىَّ فَدَعَا نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَلِيَّهَا فَقَالَ: "أَحْسِنْ إِلَيْهَا فَإِذَا وَضَعَتْ فَائْتِنِى بِهَا." فَفَعَلَ فَأَمَرَ بِهَا نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَشُكَّتْ عَلَيْهَا ثِيَابُهَا ثُمَّ أَمَرَ بِهَا فَرُجِمَتْ ثُمَّ صَلَّى عَلَيْهَا فَقَالَ لَهُ عُمَرُ تُصَلِّى عَلَيْهَا يَا نَبِىَّ اللَّهِ وَقَدْ زَنَتْ فَقَالَ: "لَقَدْ تَابَتْ تَوْبَةً لَوْ قُسِمَتْ بَيْنَ سَبْعِينَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ لَوَسِعَتْهُمْ وَهَلْ وَجَدْتَ تَوْبَةً أَفْضَلَ مِنْ أَنْ جَادَتْ بِنَفْسِهَا لِلَّهِ تَعَالَى."

• Müslim Sahîh-i Müslim Hudûd 4433, /721

وَحَدَّثَنَاهُ أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَفَّانُ بْنُ مُسْلِمٍ حَدَّثَنَا أَبَانٌ الْعَطَّارُ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ أَبِى كَثِيرٍ بِهَذَا الإِسْنَادِ. [حَدَّثَنِى أَبُو قِلاَبَةَ أَنَّ أَبَا الْمُهَلَّبِ حَدَّثَهُ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ] مِثْلَهُ [أَنَّ امْرَأَةً مِنْ جُهَيْنَةَ أَتَتْ نَبِىَّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَهِىَ حُبْلَى مِنَ الزِّنَى فَقَالَتْ يَا نَبِىَّ اللَّهِ أَصَبْتُ حَدًّا فَأَقِمْهُ عَلَىَّ فَدَعَا نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَلِيَّهَا فَقَالَ: "أَحْسِنْ إِلَيْهَا فَإِذَا وَضَعَتْ فَائْتِنِى بِهَا." فَفَعَلَ فَأَمَرَ بِهَا نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَشُكَّتْ عَلَيْهَا ثِيَابُهَا ثُمَّ أَمَرَ بِهَا فَرُجِمَتْ ثُمَّ صَلَّى عَلَيْهَا فَقَالَ لَهُ عُمَرُ تُصَلِّى عَلَيْهَا يَا نَبِىَّ اللَّهِ وَقَدْ زَنَتْ فَقَالَ: "لَقَدْ تَابَتْ تَوْبَةً لَوْ قُسِمَتْ بَيْنَ سَبْعِينَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ لَوَسِعَتْهُمْ وَهَلْ وَجَدْتَ تَوْبَةً أَفْضَلَ مِنْ أَنْ جَادَتْ بِنَفْسِهَا لِلَّهِ تَعَالَى."]

• Müslim Sahîh-i Müslim Hudûd 4434, /721