297 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Kuteybe b. Saîd, ona Leys (T) Bana Muhammed b. Rumh b. el-Muhâcir, bize Leys, ona Nâfi', ona İbn Ömer'in rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurMuştur: "Sizden biri başka bir kimseyi oturduğu yerden kaldırıp oraya oturmasın."
Bize Ebu'r-Rabî ve Ebû Kâmil, onlara Hammâd, ona Eyyub (T) Bana Yahya b. Habîb, ona Ravh (T) Bana Muhammed b. Râfi, ona Abdürrezzak, her ikisine İbn Cüreyc (T) Bana Muhammed b. Râfi ona İbn Füdeyk, ona Dahhâk b. Osman, hepsine Nâfi, ona ibn Ömer Hz. Peygamber'den (sav) Leys'in hadisinin bir benzerini rivayet etmiştir. Hadiste "Yer açın ve halkayı genişletin" kısmını zikretmemişlerdir. İbn Cüreyc'in hadisinde "Cuma gününde mi?" dedim. Hem Cuma'da hem diğer günlerde" dedi.
Bize Süveyd b. Nasr, ona Abdullah b. el-Mübârek, ona İmrân b. Zeyd et-Tağlibî, ona Zeyd el-Ammî, ona Enes b. Mâlik (ra) şöyle rivayet etmiştir: Hz. Peygamber (sav) bir kişiyle karşılaşıp onunla tokalaştığında, o kişi elini çekmeden onun elini bırakmazdı. O kişi yüzünü çevirmeden ondan yüzünü çevirmezdi. Rasulullah'ın (sav) yanında oturduğu hiç kimsenin önüne ayaklarını uzattığı görülmemiştir." Tirmizî şöyle dedi: Bu garîb bir hadistir.
Bize Hennâd, ona Ebû Muâviye, ona el-A'meş, ona İsmail b. Recâ, ona Evs b. Dam'ac, ona da Ebû Mesud Hz. Peygamber'in (sav) şöyle dediğini rivayet etti: "Bir kimseye yönetimi altındaki bir yerde imamlık yapılmaz. İzni olmadan ona özel yerde (koltuğuna) oturulmaz." Ebu İsa şöyle dedi: "Bu hasen-sahîh bir hadistir."
Bize Amr b. Osman b. Said b. Kesîr b. Dînâr el-Hımsî, ona Muhammed b. Abdurrahman b. Irk, ona da Abdullah b. Büsr şöyle dedi: Hz. Peygamber’e (sav) bir koyun (kesip) ikram ettim. Rasulullah (sav) dizlerinin üzerine çöküp ondan yedi. Oradaki bir bedevi (bu oturuş tarzını yadırgayarak) “Bu nasıl oturuş?” diye sordu. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) "Şüphesiz Allah beni cömert bir kul kıldı, zorba ve inatçı birisi kılmadı." buyurdu.
Bize Ahmed İbnü'l-Haccâc, ona Süfyân b. Uyeyne, ona A'meş şöyle rivayet etmiştir: İbrahim (en-Nehaî)'ye bir direğe dayanmasını söyleyerek ısrar ettik ama buna razı olmadı.
Bize Affân, ona Ebû Avâne, ona Mugîre, İbrahim en-Nehaî'den rivayet ettiğine göre o otururken direğe dayanmayı (tevazusu sebebiyle) hoş görmezdi.
Açıklama: Hadis Hz. Peygamber’in (s.a.v.) diğer insanlara karşı nezaket ve zerafetini anlatmaktadır. Hadisin sahabî ravisi olan Enes b. Malik, on yaşından itibaren on yıl süreyle Resûl-i Ekrem’in yanında bulunan ve çocuk ve bir genç olarak Ona hizmet etmiş birisidir. O aynı zamanda Hz. Peygamber’in hayatının en iyi bir gözlemcisidir. Bunun sonucu olarak rivayet ettiği 2286 hadisle en çok hadis rivayet eden üçüncü sahabî olmuştur. Enes b. Malik Resûlullah’ın şemaili ve ahlâkı hakkında da birçok hadisin ravisi durumundadır. Yukarıdaki hadis, küçük lafız farklılıklarıyla birçok kaynakta yer almıştır. İsnadda da bazı farklılıklar mevcuttur. (Beyhaki, es-Sünenü’l-kübra, X, 324, No: 20790; el-Âdâb, s. 67, No: 162; Şuabü’l-iman, X, 449, No: 7780; İbn Mübarek, ez-Zühd ve’r-rakâik, s. 132, No: 392; Tirmizi, Sıfatü’l-kıyame, 46; İbn Mace, Edeb, 21). Tirmizi hadisi garîb olarak nitelendirmiştir. El-Elbani ise hadisin ilk kısmının sahih, son kısmının ise zaif olduğunu söylemektedir. Ebu Davud ise Enes b. Malik’ten “(Bir şey söylemek için) ağzını Resûlullah’ın (s.a.v.) kulağına yaklaştıran ve o şahıs başını uzaklaştırmadıkça Resûlullah’ın başını uzaklaştırdığını görmedim. Bir kişinin Hz. Peygamber’in elini tutup da Resûlullah’ın elini bırakmadıkça Hz. Peygamber’in onun elini bıraktığını görmedim” şeklinde bir rivayete yerir. Bu hadis hasen kabul edilmiştir.