حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى وَأَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ - وَاللَّفْظُ لِيَحْيَى - قَالَ أَبُو بَكْرٍ حَدَّثَنَا وَقَالَ يَحْيَى أَخْبَرَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنْ عَاصِمٍ الأَحْوَلِ عَنْ مُوَرِّقٍ الْعِجْلِىِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا قَدِمَ مِنْ سَفَرٍ تُلُقِّىَ بِصِبْيَانِ أَهْلِ بَيْتِهِ - قَالَ - وَإِنَّهُ قَدِمَ مِنْ سَفَرٍ فَسُبِقَ بِى إِلَيْهِ فَحَمَلَنِى بَيْنَ يَدَيْهِ ثُمَّ جِىءَ بِأَحَدِ ابْنَىْ فَاطِمَةَ فَأَرْدَفَهُ خَلْفَهُ - قَالَ - فَأُدْخِلْنَا الْمَدِينَةَ ثَلاَثَةً عَلَى دَابَّةٍ واحدة

Bize Yahya b. Yahya ve Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, -hadis Yahya’nın lafızlarıyla aktarılmıştır- onlara Ebu Muaviye, (Ebu Bekir, Ebu Muaviye’den rivayet ederken ‘haddesena’; Yahya ise ‘ahberena’ lafzını kullanmıştır) ona Âsım el-Ahvel, ona Müverrik el-İclî ona da Abdullah b. Cafer şöyle rivayet etmiştir. Hz. Peygamber (sav) seferden döndüğünde ailesinin çocukları tarafından karşılanırdı. Bir defasında seferden döndüğünde O'nun (sav) yanına ilk önce beni götürdüler. O da (sav) beni önüne bindirdi. Sonra Fatıma’nın iki oğlundan biri getirildi. Onu da arkasına aldı. Böylece Medine’ye bir hayvan üzerinde üç kişi olarak götürüldük.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâilü's-sahâbe 6268, /1014

حَدَّثَنَا أَبُو عَمَّارٍ الْحُسَيْنُ بْنُ حُرَيْثٍ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ وَاقِدٍ حَدَّثَنِى أَبِى حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ بُرَيْدَةَ قَالَ: سَمِعْتُ أَبِى بُرَيْدَةَ يَقُولُ: بَيْنَمَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم يَمْشِى إِذْ جَاءَهُ رَجُلٌ وَمَعَهُ حِمَارٌ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ ارْكَبْ . وَتَأَخَّرَ الرَّجُلُ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم :« لأَنْتَ أَحَقُّ بِصَدْرِ دَابَّتِكَ إِلاَّ أَنْ تَجْعَلَهُ لِى » . قَالَ قَدْ جَعَلْتُهُ لَكَ . قَالَ: فَرَكِبَ . قَالَ أَبُو عِيسَى :هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ . وَفِى الْبَابِ عَنْ قَيْسِ بْنِ سَعْدِ بْنِ عُبَادَةَ .

Bize Ebu Ammâr el-Hüseyin b. Hüreys, ona Ali b. Hüseyin b. Vâkıd, ona babası (Hüseyin b. Vakıd), ona da Abdullah b. Büreyde babası Büreyde’nin şöyle dediğini rivayat etti: Bir defasında Hz. Peygamber (sav) yürürken eşeğinin üzerinde bir adam geldi. “Ey Allah’ın Rasulü! Sen de bin” dedi ve eşeğin sırtında arkaya doğru geçti. Allah Rasulü (sav) "Hayvanın ön tarafına binmeye sen daha layıksın" buyurunca o şahıs “Orayı size ayırdım” dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber hayvanın ön tarafına bindi. Ebu İsa [et-Tirmizî] şöyle demiştir: Bu rivayet hasen-garîb bir hadistir. Bu konuda Kays b. Sa’d b. Ubâde’den de hadis rivayet edilmiştir.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Edeb 25, 5/99

أخبرنا عبد الرزاق قال : أخبرنا معمر عن ابن طاووس عن أبيه أنه كان إذا ركب قال : بسم الله ، اللهم إن هذا من منك وفضلك علينا ، الحمد لله ربنا ، ثم يقول (سبحن الذي سخر لنا هذا) الآية.

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Câmi' 19479, 10/396

أخبرنا عبد الرزاق عن معمر عن أبي إسحاق عن علي ابن ربيعة أنه شهد عليا حين ركب ، فلما وضع رجله في الركاب قال : بسم الله ، فلما استوى قال : الحمد لله ، ثم قال (سبحن الذي سخر لنا هذا - الآية ، حتى - لمنقلبون) ثم حمد الله ثلاثا ، وكبر ثلاثا ، ثم قال : لا إله إلا أنت ، ظلمت نفسي فاغفر لي ، إنه لا يغفر الذونوب إلا أنت ، ثم ضحك ، فقلنا : ما يضحكك يا أمير المؤمنين ؟ قال : رأيت رسول الله صلى الله عليه وسلم فعل مثل ما فعلت ، وقال مثل ما قلت ، ثم ضحك ، فقلنا : ما يضحكك ؟ يا نبي الله ! قال : العبد - أو قال : عجبت للعبد - إذا قال : لا إله إلا أنت ، ظلمت نفسي فاغفر لي ، إنه لا يغفر الذنوب إلا أنت ، يعلم أنه لا يغفر الذنوب إلا هو.

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Câmi' 19480, 10/396

أخبرنا عبد الرزاق عن أيوب عن عكرمة قال : ركب النبي صلى الله عليه وسلم دابة وحمل قثم بين يديه ، وأردف الفضل بن عباس خلفه.

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Câmi' 19482, 10/397

أخبرنا عبد الرزاق قال : أخبرنا معمر عن منصور عن مجاهد عن أبي معمر عن ابن مسعود قال : إذا ركب الرجل الدابة فلم يذكر اسم الله ، ردفه الشيطان ، فقال له : تغن ! فإن لم يحسن ، قال له : تمن !.

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Câmi' 19481, 10/397

حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الرُّومِىِّ الْيَمَامِىُّ وَعَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْعَنْبَرِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا النَّضْرُ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا عِكْرِمَةُ - وَهُوَ ابْنُ عَمَّارٍ - حَدَّثَنَا إِيَاسٌ عَنْ أَبِيهِ قَالَ لَقَدْ قُدْتُ بِنَبِىِّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ بَغْلَتَهُ الشَّهْبَاءَ حَتَّى أَدْخَلْتُهُمْ حُجْرَةَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم هَذَا قُدَّامَهُ وَهَذَا خَلْفَهُ .

Bize Abdullah b. er-Rûmî el-Yemâmî ve Abbas b. Abdülazim el-Anberî, onlara Nadr b. Muhammed, ona İkrime b. Ammar, ona da İyâs, babasının (Seleme b. Akva) şöyle dediğini rivayet etti: Ben yanında Hasan ve Hüseyin de varken Hz. Peygamberi, boz katırının üzerinde hücresine kadar götürdüm. (Torunlarından) biri önünde diğeri arkasında idi.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâilü's-sahâbe 6260, /1013

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحِيمِ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ عَاصِمٍ حَدَّثَنِى مُوَرِّقٌ حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا قَدِمَ مِنْ سَفَرٍ تُلُقِّىَ بِنَا - قَالَ - فَتُلُقِّىَ بِى وَبِالْحَسَنِ أَوْ بِالْحُسَيْنِ - قَالَ - فَحَمَلَ أَحَدَنَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَالآخَرَ خَلْفَهُ حَتَّى دَخَلْنَا الْمَدِينَةَ .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdurahim b. Süleyman, ona Âsım, ona Müverrik, ona da Abdullah b. Cafer şöyle rivayet etmiştir: Hz. Peygamber (sav) seferden döndüğünde bizim tarafımızdan karşılanırdı. Bir keresinde onu karşılamaya ben, Hasan veya Hüseyin götürülmüştük. Birimizi önüne diğerimizi arkasına aldı. Böylece Medine’ye girdik.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâilü's-sahâbe 6269, /1015

حَدَّثَنَا شَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ حَدَّثَنَا مَهْدِىُّ بْنُ مَيْمُونٍ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى يَعْقُوبَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ سَعْدٍ مَوْلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ أَرْدَفَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ذَاتَ يَوْمٍ خَلْفَهُ فَأَسَرَّ إِلَىَّ حَدِيثًا لاَ أُحَدِّثُ بِهِ أَحَدًا مِنَ النَّاسِ .

Bize Şeybân b. Ferrûh, ona Mehdi b. Meymûn, ona Muhammed b. Abdullah b. Ebu Yakub, ona Hasan b. Ali’nin azatlısı Hasan b. Sa’d, ona da Abdullah b. Cafer şunu rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) bir gün beni bineğinin arkasına bindirdi ve bana bir sır verdi. Onu hiç kimseye söylemem.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâilü's-sahâbe 6270, /1015

حَدَّثَنَا عَتَّابٌ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ (ح) وَعَلِيُّ بْنُ إِسْحَاقَ قَالَ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ يَعْنِي ابْنَ الْمُبَارَكِ قَالَ أَخْبَرَنَا أُسَامَةُ بْنُ زَيْدٍ قَالَ أَخْبَرَنِي مُحَمَّدُ بْنُ حَمْزَةَ أَنَّهُ سَمِعَ أَبَاهُ يَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ عَلَى ظَهْرِ كُلِّ بَعِيرٍ شَيْطَانٌ فَإِذَا رَكِبْتُمُوهَا فَسَمُّوا اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ ثُمَّ لَا تُقَصِّرُوا عَنْ حَاجَاتِكُمْ

Açıklama: Üsâme b. Zeyd muhâlefet durumu hariç hasenü'l-hadistir. Buhâri ondan ta'lîk yapmış Müslîm de onun hadisini şahit olarak zikretmiştir.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Hamza b. Amr el-Eslemî 16135, 5/505