531 Kayıt Bulundu.
Bize Mücahid b. Musa, ona Hüşeym, ona Ebu Bişr, ona Said b. Cübeyr, ona da İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah'a (sav) müşrik çocuklarının durumu soruldu, O da "Allah onların, ne yapacaklarını en iyi bilendir" buyurdu.
Bize Abd b. Humeyd, ona Abdürrezzak, ona Ma'mer; (T) Bize Abdullah b. Abdurrahman b. Behram, ona Ebu Yeman, ona Şuayb; (T) Bize Seleme b. Şebib, Hasan b. A'yen , ona Ma'kıl b. Ubeydullah, bu ravilerin hepsine Zührî Yunus ve İbn Ebu Zi'b isnadıyla o ikisinin hadisinin benzerini rivayet etmişlerdir. Yalnız Şuayb ile Ma'kil'in hadisinde “Müşriklerin zürriyetleri soruldu...” cümlesi vardır.
Bize Abd b. Humeyd, ona Abdürrezzak, ona Ma'mer; (T) Bize Abdullah b. Abdurrahman b. Behram, ona Ebu Yeman, ona Şuayb; (T) Bize Seleme b. Şebib, Hasan b. A'yen , ona Ma'kıl b. Ubeydullah, bu ravilerin hepsine Zührî Yunus ve İbn Ebu Zi'b isnadıyla o ikisinin hadisinin benzerini rivayet etmişlerdir. Yalnız Şuayb ile Ma'kil'in hadisinde “Müşriklerin zürriyetleri soruldu...” cümlesi vardır.
Bize Abdullah b. Mesleme, ona Malik, ona Yahya b. Saîd, ona İbn Eflah, ona Ebu Katâde'nin azatlısı Ebu Muhammed, ona da Ebu Katâde (ra) şöyle demiştir: Huneyn senesi Rasulullah (sav) ile birlikte sefere çıktık. Düşmanla karşılaştığımız zaman Müslüman ordusu içinde bir tereddüt ve bozulma olmuştu. Bu sırada gördüm ki müşriklerden biri Müslümanlardan bir kimse üzerine çullanmış. Hemen dolanıp arkasına geldim ve boynu ile kürek kemiği arasına bir kılıç darbesi indirdim. O hemen benden tarafa dönüp beni öyle bir kucakladı ki, ölümün kokusunu hissettim. Ancak ölüm ona ulaşınca beni salıverdi. Sonrasında Ömer b. Hattâb'a rastladım ve “Bu insanlara ne oluyor (da bozguna uğruyorlar)?” dedim. Ömer “Allah'ın takdiri” dedi. Sonra insanlar geri dönüp geldiler. Peygamber (sav) de oturdu ve "her kim bir düşmanı öldürür ve Öldürdüğüne dair delili de olursa, öldürdüğü kimsenin elbise, silâh ve diğer eşyası onundur" buyurdu. Ben hemen kalktım ve “benim için kim şahit olur?” deyip sonra oturdum. Rasulullah (sav) yine "her kim bir düşmanı öldürür ve Öldürdüğüne dair delili de olursa, öldürdüğü kimsenin elbise, silâh ve diğer eşyası onundur" buyurdu. Ben yine ayağa kalktım ve “benim için kim şahit olur?” deyip oturdum. Sonra Rasulullah (sav) üçüncü kere bu sözlerin benzerini söyledi. Bunun üzerine bir adam “ey Allah'ın Rasulü, Ebu Katâde doğru söyledi, o öldürülen düşman askerinin eşyası benim yanımdadır. Artık hakkı olan bu şeyler yerine onu başka şeylerle benden yana razı kıl” dedi. Ebu Bekir es-Sıddık (ra) “hayır, Allah'a yemin olsun ki bu olmaz. Hz. Peygamber (sav), Allah'ın ve Rasulü'nün yolunda savaşan Allah aslanlarından bir aslanın selebini (ganimet eşyasını) sana veremez” dedi. Hz. Peygamber (sav) "Ebu Bekir doğru söyledi" buyurdu ve ardından o ölü askerin eşyasını Ebu Katâde'ye verdi. Ebu Katâde der ki: Ben zırhı sattım ve onun parasıyla Seleme oğulları yurdunda bir bostan satın aldım. İşte bu bostan İslâm'da sahip olduğum ilk maldır.
Açıklama: Bu rivâyet cinsel ilişki sırasında yapılan azil konusu ile ilgilidir.