حَدَّثَنِى أَبُو الطَّاهِرِ أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى عَمْرُو بْنُ الْحَارِثِ أَنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ الْقَاسِمِ حَدَّثَهُ أَنَّ مُحَمَّدَ بْنَ جَعْفَرِ بْنِ الزُّبَيْرِ حَدَّثَهُ أَنَّ عَبَّادَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الزُّبَيْرِ حَدَّثَهُ أَنَّهُ سَمِعَ عَائِشَةَ زَوْجَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم تَقُولُ أَتَى رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى الْمَسْجِدِ فِى رَمَضَانَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ احْتَرَقْتُ احْتَرَقْتُ. فَسَأَلَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"مَا شَأْنُهُ." فَقَالَ أَصَبْتُ أَهْلِى. قَالَ
"تَصَدَّقْ." فَقَالَ وَاللَّهِ يَا نَبِىَّ اللَّهِ مَا لِى شَىْءٌ وَمَا أَقْدِرُ عَلَيْهِ. قَالَ
"اجْلِسْ." فَجَلَسَ فَبَيْنَا هُوَ عَلَى ذَلِكَ أَقْبَلَ رَجُلٌ يَسُوقُ حِمَارًا عَلَيْهِ طَعَامٌ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَيْنَ الْمُحْتَرِقُ آنِفًا." فَقَامَ الرَّجُلُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"تَصَدَّقْ بِهَذَا." فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَغَيْرَنَا فَوَاللَّهِ إِنَّا لَجِيَاعٌ مَا لَنَا شَىْءٌ. قَالَ
"فَكُلُوهُ."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
7154, M002603
Hadis:
حَدَّثَنِى أَبُو الطَّاهِرِ أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى عَمْرُو بْنُ الْحَارِثِ أَنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ الْقَاسِمِ حَدَّثَهُ أَنَّ مُحَمَّدَ بْنَ جَعْفَرِ بْنِ الزُّبَيْرِ حَدَّثَهُ أَنَّ عَبَّادَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الزُّبَيْرِ حَدَّثَهُ أَنَّهُ سَمِعَ عَائِشَةَ زَوْجَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم تَقُولُ أَتَى رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى الْمَسْجِدِ فِى رَمَضَانَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ احْتَرَقْتُ احْتَرَقْتُ. فَسَأَلَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"مَا شَأْنُهُ." فَقَالَ أَصَبْتُ أَهْلِى. قَالَ
"تَصَدَّقْ." فَقَالَ وَاللَّهِ يَا نَبِىَّ اللَّهِ مَا لِى شَىْءٌ وَمَا أَقْدِرُ عَلَيْهِ. قَالَ
"اجْلِسْ." فَجَلَسَ فَبَيْنَا هُوَ عَلَى ذَلِكَ أَقْبَلَ رَجُلٌ يَسُوقُ حِمَارًا عَلَيْهِ طَعَامٌ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَيْنَ الْمُحْتَرِقُ آنِفًا." فَقَامَ الرَّجُلُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"تَصَدَّقْ بِهَذَا." فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَغَيْرَنَا فَوَاللَّهِ إِنَّا لَجِيَاعٌ مَا لَنَا شَىْءٌ. قَالَ
"فَكُلُوهُ."
Tercemesi:
Bize Ebu Tahir, ona İbn Vehb, ona Amr b. Haris, ona Abdurrahman b. Kasım, ona Muhammed b. Cafer b. Zübeyr, ona Abbad b. Abdullah b. Zübeyr, ona da Nebî'nin (sav) hanımı Aişe şöyle rivayet etmiştir: Bir adam Ramazan'da mescitte (bulunan) Rasulullah'a (sav) gelip ya Rasulullah! Yandım, yandım! dedi. Hz. Peygamber (sav) ona durumunu sordu. O, hanımımla beraber oldum dedi. Nebî (sav); "sadaka ver" buyurdu. O, ey Allah'ın Nebî'si! Yemin olsun ki, (hiç) bir şey(im) yok, güç yetiremem! dedi. Hz. Peygamber (sav); "otur" buyurdu. O da oturdu. O oturur vaziyette iken üzerinde yemek bulunan merkebi sürüyen bir adam çıkageldi. (Bunun) üzerine Hz. Peygamber (sav); "az önce yandım diyen nerede?" buyurdu. O adam kalktı. Rasulullah (sav); "bunları sadaka olarak dağıt" buyurdu. O da ya Rasulullah! Bizden başkasına mı (dağıtayım)? Yemin olsun ki bizler aç kimseleriz. (Hiç) bir şey(imiz) yok! dedi. Nebî de (sav); "(o zaman) siz yiyin" buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Sıyâm 2603, /434
Senetler:
()
Konular:
Kıyamet, Dünyanın Şahitlik Edeceği
KTB, ORUÇ
Oruç, bozan şeyler, cinsel ilişkide bulunmak
Oruç, kaza ve keffareti
Teşvik Edilenler, Kolaylaştırıcı olmak, kolaylık göstermek