حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ سَعِيدٍ الْجَوْهَرِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ بْنُ عَطَاءٍ عَنْ ثَوْرِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مَكْحُولٍ عَنْ حُذَيْفَة عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِلْعَبَّاسِ « إِذَا كَانَ غَدَاةُ الاِثْنَيْنِ فَأْتِنِى أَنْتَ وَوَلَدُكَ حَتَّى أَدْعُوَ لَهم بِدَعْوَةٍ يَنْفَعُكَ اللَّهُ بِهَا وَوَلَدَكَ » . فَغَدَا وَغَدَوْنَا مَعَهُ وَأَلْبَسَنَا كِسَاءً ثُمَّ قَالَ « اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْعَبَّاسِ وَوَلَدِهِ مَغْفِرَةً ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً لاَ تُغَادِرُ ذَنْبًا اللَّهُمَّ احْفَظْهُ فِى وَلَدِهِ » . قَالَ هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ لاَ نَعْرِفُهُ إِلاَّ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ .

Bize İbrahim b. Sa'd el-Cevherî, ona Abdulvahhab b. Atâ, ona Sevr b. Yezîd, ona Mekhûl, ona Huzeyfe, ona da İbn Abbâs şöyle demiştir: Peygamber (sav) Abbâs’a "Pazartesi sabahı çocuklarınla beraber bana gel, onlara bir dua edeyim de Allah bu dua ile onları ve seni faydalandırsın" buyurmuştu. Sabahleyin hepimiz birlikte gittik. Rasulullah (sav) hepimizin üzerini bir örtü ile örttü ve şöyle dua etti: "Allah’ım, Abbâs’ın ve çocuklarının aşikar ya da gizli işledikleri kusurlarını, hiçbir günah bırakmadan, hepsini bağışla. Allah’ım çocukları konusunda da onu kolla gözetle." Tirmizî der ki: Bu hadis hasen garibdir. Sadece bu rivayetle bilmekteyiz.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Menâkıb 28, 5/653

حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ بَرَّادٍ أَبُو عَامِرٍ الأَشْعَرِىُّ وَأَبُو كُرَيْبٍ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَلاَءِ - وَاللَّفْظُ لأَبِى عَامِرٍ - قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ عَنْ بُرَيْدٍ عَنْ أَبِى بُرْدَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ لَمَّا فَرَغَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم مِنْ حُنَيْنٍ بَعَثَ أَبَا عَامِرٍ عَلَى جَيْشٍ إِلَى أَوْطَاسٍ فَلَقِىَ دُرَيْدَ بْنَ الصِّمَّةِ فَقُتِلَ دُرَيْدٌ وَهَزَمَ اللَّهُ أَصْحَابَهُ فَقَالَ أَبُو مُوسَى وَبَعَثَنِى مَعَ أَبِى عَامِرٍ - قَالَ - فَرُمِىَ أَبُو عَامِرٍ فِى رُكْبَتِهِ رَمَاهُ رَجُلٌ مِنْ بَنِى جُشَمٍ بِسَهْمٍ فَأَثْبَتَهُ فِى رُكْبَتِهِ فَانْتَهَيْتُ إِلَيْهِ فَقُلْتُ يَا عَمِّ مَنْ رَمَاكَ فَأَشَارَ أَبُو عَامِرٍ إِلَى أَبِى مُوسَى فَقَالَ إِنَّ ذَاكَ قَاتِلِى تَرَاهُ ذَلِكَ الَّذِى رَمَانِى . قَالَ أَبُو مُوسَى فَقَصَدْتُ لَهُ فَاعْتَمَدْتُهُ فَلَحِقْتُهُ فَلَمَّا رَآنِى وَلَّى عَنِّى ذَاهِبًا فَاتَّبَعْتُهُ وَجَعَلْتُ أَقُولُ لَهُ أَلاَ تَسْتَحْيِى أَلَسْتَ عَرَبِيًّا أَلاَ تَثْبُتُ فَكَفَّ فَالْتَقَيْتُ أَنَا وَهُوَ فَاخْتَلَفْنَا أَنَا وَهُوَ ضَرْبَتَيْنِ فَضَرَبْتُهُ بِالسَّيْفِ فَقَتَلْتُهُ ثُمَّ رَجَعْتُ إِلَى أَبِى عَامِرٍ فَقُلْتُ إِنَّ اللَّهَ قَدْ قَتَلَ صَاحِبَكَ . قَالَ فَانْزِعْ هَذَا السَّهْمَ فَنَزَعْتُهُ فَنَزَا مِنْهُ الْمَاءُ فَقَالَ يَا ابْنَ أَخِى انْطَلِقْ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَقْرِئْهُ مِنِّى السَّلاَمَ وَقُلْ لَهُ يَقُولُ لَكَ أَبُو عَامِرٍ اسْتَغْفِرْ لِى . قَالَ وَاسْتَعْمَلَنِى أَبُو عَامِرٍ عَلَى النَّاسِ وَمَكَثَ يَسِيرًا ثُمَّ إِنَّهُ مَاتَ فَلَمَّا رَجَعْتُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم دَخَلْتُ عَلَيْهِ وَهُوَ فِى بَيْتٍ عَلَى سَرِيرٍ مُرْمَلٍ وَعَلَيْهِ فِرَاشٌ وَقَدْ أَثَّرَ رِمَالُ السَّرِيرِ بِظَهْرِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَجَنْبَيْهِ فَأَخْبَرْتُهُ بِخَبَرِنَا وَخَبَرِ أَبِى عَامِرٍ وَقُلْتُ لَهُ قَالَ قُلْ لَهُ يَسْتَغْفِرْ لِى . فَدَعَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِمَاءٍ فَتَوَضَّأَ مِنْهُ ثُمَّ رَفَعَ يَدَيْهِ ثُمَّ قَالَ " اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِعُبَيْدٍ أَبِى عَامِرٍ " . حَتَّى رَأَيْتُ بَيَاضَ إِبْطَيْهِ ثُمَّ قَالَ " اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَوْقَ كَثِيرٍ مِنْ خَلْقِكَ أَوْ مِنَ النَّاسِ " . فَقُلْتُ وَلِى يَا رَسُولَ اللَّهِ فَاسْتَغْفِرْ . فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم " اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَيْسٍ ذَنْبَهُ وَأَدْخِلْهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مُدْخَلاً كَرِيمًا " . قَالَ أَبُو بُرْدَةَ إِحْدَاهُمَا لأَبِى عَامِرٍ وَالأُخْرَى لأَبِى مُوسَى .

Bize Abdullah b. Berrâd Ebu Âmir el-Eş’arî ve Ebu Küreyb Muhammed b. el-Alâ –lafız Ebu Âmir’e attir-, onlara Ebu Üsâme, ona Büreyd, ona Ebu Bürde, ona da babası şöyle rivayet etti: Rasulullah'ın (sav) Huneyn’de işi bitince Ebu Âmir’i ordu komutanı olarak Evtâs’a gönderdi. O, Düreyd b. es-Sımme ile karşı karşıya geldi. Düreyd öldürüldü. Adamlarını da Allah hezimete uğrattı. Ebu Mûsâ (devamla) şöyle dedi: Rasulullah (sav) beni de Ebu Âmir ile birlikte göndermişti. –Ebû Mûsâ şöyle dedi:- Ebu Âmir’in dizine ok isabet etti. Oku, Cüşem oğullarından biri atmış ve dizine isabet ettirmişti. Ben Ebu Âmir’in yanına gidip: – Amca, (bu oku) sana kim attı? diye sordum. Ebû Âmir, Ebû Mûsâ’ya (eliyle) göstererek: – Benim katilim işte budur. Gördüğün şu adam (var ya), işte bana oku atan odur, dedi. Ebu Mûsâ (devamla) şöyle dedi: – Ben de kendisine yöneldim ve üzerine yürüyerek ona yetiştim. Beni görünce dönüp kaçmaya başladı. Ben peşinden koşup ona: -(Kaçmaya) utanmıyor musun? Sen Arap değil misin? Dursana! diye bağırmaya başladım. Bunun üzerine o kaçmaktan vazgeçti ve karşı karşıya geldik. Karşılıklı hamleler yaparak mücadeleye tutuştuk. Sonunda bir kılıç darbesiyle onu geberttim. Ardından Ebu Âmir’in yanına döndüm ve: – Allah seninkinin canını aldı, dedim. O bana: – O halde şu oku çıkar, dedi. Ben de hemen çekip çıkardım. Okun çıktığı yerden su boşandı. Bana: – Yeğenim, Rasulullah'a (sav) git, kendisine benden selam et ve ona de ki: -Ebu Âmir, günahlarımın bağışlanması için bana dua et, diyor. Ebu Mûsâ şöyle devam etti: Sonra da beni (kendi yerine) ordunun başına geçirdi. Biraz sonra da ruhunu teslim etti. Ben (seferden) dönüp Peygamber'e (sav) varınca onun huzuruna girdim. O evde üzerinde döşek olan dokuma bir sedirinin üstünde idi. Döşeğin örgüleri sırtında ve yanlarında iz yapmıştı. Kendisine bizim ve Ebu Âmir’in başına gelenleri anlattım ve ona Ebu Âmir'in 'günahlarımın bağışlanması için bana dua etsin' dediğini söyledim. Bunun üzerine Allah Rasûlü su istedi ve onunla abdest aldı. Ardından da ellerini kaldırdı ve şöyle dua etti: “Allah’ım, Ubeyd Ebu Âmir’in günahlarını bağışla.” Öyle ki ben onun koltuklarının altındaki beyazlığını gördüm. Sonra duaya şöyle devam etti: “Allah’ım, onu kıyamet gününde şu yarattıklarından ve insanların çoğundan üstün (bir makamda) kıl”. Ben de: Benim günahlarımın bağışlanması için de dua edin Ya Rasulallah, deyince Peygamber (sav) de: “Allah’ım, Abdullah b. Kays’ın günahını bağışla ve onu kıyamet gününde güzel bir makama yerleştir.” diye dua etti. Ebû Bürde dedi ki: Dualardan biri Ebu Âmir, diğeri ise Ebu Mûsâ içindir

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâilü's-sahâbe 6406, /1042

رَبِّ تَقَبَّلْ تَوْبَتِي، وَاغْسِلْ حَوْبَتِ

Rabbim tevbemi kabul eyle, kusurlarımı temizle.

• Kudâî Müsnedü'ş-Şihâb Hadisler , 2/344

حَدَّثَنَا دَاوُدُ بْنُ رُشَيْدٍ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ عَنِ الأَوْزَاعِىِّ عَنْ أَبِى عَمَّارٍ - اسْمُهُ شَدَّادُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ - عَنْ أَبِى أَسْمَاءَ عَنْ ثَوْبَانَ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا انْصَرَفَ مِنْ صَلاَتِهِ اسْتَغْفَرَ ثَلاَثًا وَقَالَ "اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ وَمِنْكَ السَّلاَمُ تَبَارَكْتَ ذَا الْجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ." [قَالَ الْوَلِيدُ فَقُلْتُ لِلأَوْزَاعِىِّ كَيْفَ الاِسْتِغْفَارُ قَالَ تَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ.]

• Müslim Sahîh-i Müslim Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1334, /235

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ فُضَيْلٍ حَدَّثَنَا عُمَارَةُ بْنُ الْقَعْقَاعِ عَنْ أَبِى زُرْعَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُحَلِّقِينَ » . قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَالْمُقَصِّرِينَ قَالَ « اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُحَلِّقِينَ » . ثَلاَثًا قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَالْمُقَصِّرِينَ قَالَ « وَالْمُقَصِّرِينَ » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 71, /493

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ وَأَحْمَدُ بْنُ أَبِى الْحَوَارِىِّ الدِّمَشْقِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « رَحِمَ اللَّهُ الْمُحَلِّقِينَ » . قَالُوا وَالْمُقَصِّرِينَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ « رَحِمَ اللَّهُ الْمُحَلِّقِينَ » . قَالُوا وَالْمُقَصِّرِينَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ « رَحِمَ اللَّهُ الْمُحَلِّقِينَ » . قَالُوا وَالْمُقَصِّرِينَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ « وَالْمُقَصِّرِينَ » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 71, /494

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ حَدَّثَنَا يُونُسُ بْنُ بُكَيْرٍ حَدَّثَنَا ابْنُ إِسْحَاقَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى نَجِيحٍ عَنْ مُجَاهِدٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ لِمَ ظَاهَرْتَ لِلْمُحَلِّقِينَ ثَلاَثًا وَلِلْمُقَصِّرِينَ وَاحِدَةً قَالَ « إِنَّهُمْ لَمْ يَشُكُّوا » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 71, /494

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ فُضَيْلٍ حَدَّثَنَا عُمَارَةُ بْنُ الْقَعْقَاعِ عَنْ أَبِى زُرْعَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُحَلِّقِينَ » . قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَالْمُقَصِّرِينَ قَالَ « اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُحَلِّقِينَ » . ثَلاَثًا قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَالْمُقَصِّرِينَ قَالَ « وَالْمُقَصِّرِينَ » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 71, /493

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ وَأَحْمَدُ بْنُ أَبِى الْحَوَارِىِّ الدِّمَشْقِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « رَحِمَ اللَّهُ الْمُحَلِّقِينَ » . قَالُوا وَالْمُقَصِّرِينَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ « رَحِمَ اللَّهُ الْمُحَلِّقِينَ » . قَالُوا وَالْمُقَصِّرِينَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ « رَحِمَ اللَّهُ الْمُحَلِّقِينَ » . قَالُوا وَالْمُقَصِّرِينَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ « وَالْمُقَصِّرِينَ » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 71, /494

عبد الرزاق عن ابن جريج قال : أخبرني الحكم بن أبان أنه سمع عكرمة مولى ابن عباس يقول : توفي ابن لابي بكر كان يشرب الشراب ، فقال أبو هريرة : استغفروا له ، فإنما يستغفر لمسئ مثله.

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Cenâiz 6244, 3/440