وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ بْنُ هَمَّامٍ حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ عَنْ هَمَّامِ بْنِ مُنَبِّهٍ قَالَ هَذَا مَا حَدَّثَنَا أَبُو هُرَيْرَةَ عَنْ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَذَكَرَ أَحَادِيثَ مِنْهَا وَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "وَاللَّهِ إِنِّى لأَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِى فَأَجِدُ التَّمْرَةَ سَاقِطَةً عَلَى فِرَاشِى - أَوْ فِى بَيْتِى - فَأَرْفَعُهَا لآكُلَهَا ثُمَّ أَخْشَى أَنْ تَكُونَ صَدَقَةً - أَوْ مِنَ الصَّدَقَةِ - فَأُلْقِيهَا."

Bize Muhammed b. Râfi', ona Abdürrezzak b. Hemmam, ona Mamer (b. Raşid), ona Hemmâm b. Münebbih, ona da Ebu Hureyre (Abdurrahman b. Sahr) Rasulullah'tan (sav) rivayet etmiştir: "Allah'a yemin olsun ki bazen aileme döndüğümde yatağımın üzerinde veya evimde düşmüş bir hurma buluyorum. Yemek için elime alıyorum. Ancak sadaka malı olması endişesiyle onu atıyorum."

• Müslim Sahîh-i Müslim Zekât 2477, /416