Hadis - Hadis Veritabani

24

61 --> 70 / 156

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بن مُحَمَّدٍ التَّمَّارُ الْبَصْرِيُّ ، حَدَّثَنَا مُوسَى بن إِسْمَاعِيلَ ، حَدَّثَنَا أَعْيَنُ الْجَرَامِيزِيُّ ، قَالَ : أَتَيْتُ أَنَسَ بن مَالِكٍ وَهُوَ فِي دِهْلِيزِهِ ، فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ ، قُلْتُ : أَأَدْخُلُ ؟ ، قَالَ : هَذَا مَكَانٌ لا يُسْتَأْذَنُ فِيهِ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 160483, MK000697 Hadis: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بن مُحَمَّدٍ التَّمَّارُ الْبَصْرِيُّ ، حَدَّثَنَا مُوسَى بن إِسْمَاعِيلَ ، حَدَّثَنَا أَعْيَنُ الْجَرَامِيزِيُّ ، قَالَ : أَتَيْتُ أَنَسَ بن مَالِكٍ وَهُوَ فِي دِهْلِيزِهِ ، فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ ، قُلْتُ : أَأَدْخُلُ ؟ ، قَالَ : هَذَا مَكَانٌ لا يُسْتَأْذَنُ فِيهِ . Tercemesi: Bize Muhammed b. Muhammed et-Temmâr, ona Musa b. İsmail, A’yen el-Cerâmîzî’nin şöyle dediğini rivayet etti: Enes b. Malik’in yanına gitmiştim. Enes, evinin girişindeydi. Kendisine selam verdim ve “Girebilir miyim?” dedim. Bana “Bu mekanda (evin girişinde) izin istemeye gerek yoktur” dedi. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Taberânî, Mu'cem-i kebîr, Enes b. Malik el-Ensarî 697, 1/210 Senetler: 1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Yahya A'yen el-Hârezmî (A'yen)
3. Ebu Seleme Musa b. İsmail et-Tebûzeki (Musa b. İsmail)
4. Muhammed b. Muhammed et-Temmâr (Muhammed b. Muhammed b. Hayyân)
Konular: Adab, izin isteme adabı
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, ADAB
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,

160483 MK000697 Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir, I, 246

Taberânî Mu'cem-i kebîr Enes b. Malik el-Ensarî 697, 1/210

Senedi ve Konuları

1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)

2. Ebu Yahya A'yen el-Hârezmî (A'yen)

3. Ebu Seleme Musa b. İsmail et-Tebûzeki (Musa b. İsmail)

4. Muhammed b. Muhammed et-Temmâr (Muhammed b. Muhammed b. Hayyân)

أَخْبَرَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِىُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدَانَ أَنْبَأَنَا أَحْمَدُ بْنُ عُبَيْدٍ الصَّفَّارُ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مِلْحَانَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ حَدَّثَنِى اللَّيْثُ عَنْ عُقَيْلٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ أَنَّهُ قَالَ أَخْبَرَنِى مَالِكُ بْنُ أَوْسِ بْنِ الْحَدَثَانِ النَّصْرِىُّ وَكَانَ مُحَمَّدُ بْنُ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ ذَكَرَ لِى ذِكْرًا مِنْ حَدِيثِهِ ذَلِكَ فَانْطَلَقْتُ حَتَّى دَخَلْتُ عَلَى مَالِكِ بْنِ أَوْسِ بْنِ الْحَدَثَانِ فَسَأَلْتُهُ عَنْ ذَلِكَ الْحَدِيثِ فَقَالَ لِى مَالِكٌ : بَيْنَا أَنَا جَالِسٌ فِى أَهْلِى حِينَ مَتَعَ النَّهَارُ إِذَا رَسُولُ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ أَجِبْ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فَانْطَلَقْتُ مَعَهُ حَتَّى إِذَا دَخَلْتُ عَلَى عُمَرَ فَإِذَا هُوَ جَالِسٌ عَلَى رِمَالِ سَرِيرٍ لَيْسَ بَيْنَهُ وَبَيْنَهُ فِرَاشٌ مُتَّكِئٌ عَلَى وِسَادَةٍ مِنْ أَدَمٍ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ ثُمَّ جَلَسْتُ فَقَالَ لِى هَا هُنَا يَا مَالِ يَعْنِى يَا مَالِكُ إِنَّهُ قَدْ قَدِمَ أَهْلُ أَبْيَاتٍ مِنْ قَوْمِكَ وَقَدْ أَمَرْتُ لَهُمْ فَأَقْسِمْ بَيْنَهُمْ قَالَ فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ لَوْ أَمَرْتَ بِهِ غَيْرِى قَالَ فَاقْبِضْهُ أَيُّهَا الْمَرْءُ قَالَ فَبَيْنَا أَنَا جَالِسٌ عِنْدَهُ إِذْ جَاءَهُ حَاجِبُهُ يَرْفَأُ فَقَالَ هَلْ لَكَ فِى عُثْمَانَ وَعَبْدِ الرَّحْمَنِ وَالزُّبَيْرِ وَسَعْدٍ يَسْتَأْذِنُونَ عَلَيْكَ قَالَ نَعَمْ فَأَذِنَ لَهُمْ قَالَ فَدَخَلُوا فَسَلَّمُوا قَالَ ثُمَّ لَبِثَ يَرْفَأُ قَلِيلاً فَقَالَ لِعُمَرَ : هَلْ لَكَ فِى عَلِىٍّ وَالْعَبَّاسِ قَالَ نَعَمْ ائْذَنْ لَهُمَا فَلَمَّا دَخَلاَ سَلَّمَا وَجَلَسَا فَقَالَ عَبَّاسٌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ اقْضِ بَيْنِى وَبَيْنَ هَذَا فَقَالَ الرَّهْطُ عُثْمَانُ وَأَصْحَابُهُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ اقْضِ بَيْنَهُمَا وَأَرِحْ أَحَدَهُمَا مِنَ الآخَرِ. رَوَاهُ الْبُخَارِىُّ فِى الصَّحِيحِ عَنْ يَحْيَى بْنِ بُكَيْرٍ.

Öneri Formu Hadis Id, No: 157587, BS020286 Hadis: أَخْبَرَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِىُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدَانَ أَنْبَأَنَا أَحْمَدُ بْنُ عُبَيْدٍ الصَّفَّارُ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مِلْحَانَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ حَدَّثَنِى اللَّيْثُ عَنْ عُقَيْلٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ أَنَّهُ قَالَ أَخْبَرَنِى مَالِكُ بْنُ أَوْسِ بْنِ الْحَدَثَانِ النَّصْرِىُّ وَكَانَ مُحَمَّدُ بْنُ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ ذَكَرَ لِى ذِكْرًا مِنْ حَدِيثِهِ ذَلِكَ فَانْطَلَقْتُ حَتَّى دَخَلْتُ عَلَى مَالِكِ بْنِ أَوْسِ بْنِ الْحَدَثَانِ فَسَأَلْتُهُ عَنْ ذَلِكَ الْحَدِيثِ فَقَالَ لِى مَالِكٌ : بَيْنَا أَنَا جَالِسٌ فِى أَهْلِى حِينَ مَتَعَ النَّهَارُ إِذَا رَسُولُ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ أَجِبْ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فَانْطَلَقْتُ مَعَهُ حَتَّى إِذَا دَخَلْتُ عَلَى عُمَرَ فَإِذَا هُوَ جَالِسٌ عَلَى رِمَالِ سَرِيرٍ لَيْسَ بَيْنَهُ وَبَيْنَهُ فِرَاشٌ مُتَّكِئٌ عَلَى وِسَادَةٍ مِنْ أَدَمٍ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ ثُمَّ جَلَسْتُ فَقَالَ لِى هَا هُنَا يَا مَالِ يَعْنِى يَا مَالِكُ إِنَّهُ قَدْ قَدِمَ أَهْلُ أَبْيَاتٍ مِنْ قَوْمِكَ وَقَدْ أَمَرْتُ لَهُمْ فَأَقْسِمْ بَيْنَهُمْ قَالَ فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ لَوْ أَمَرْتَ بِهِ غَيْرِى قَالَ فَاقْبِضْهُ أَيُّهَا الْمَرْءُ قَالَ فَبَيْنَا أَنَا جَالِسٌ عِنْدَهُ إِذْ جَاءَهُ حَاجِبُهُ يَرْفَأُ فَقَالَ هَلْ لَكَ فِى عُثْمَانَ وَعَبْدِ الرَّحْمَنِ وَالزُّبَيْرِ وَسَعْدٍ يَسْتَأْذِنُونَ عَلَيْكَ قَالَ نَعَمْ فَأَذِنَ لَهُمْ قَالَ فَدَخَلُوا فَسَلَّمُوا قَالَ ثُمَّ لَبِثَ يَرْفَأُ قَلِيلاً فَقَالَ لِعُمَرَ : هَلْ لَكَ فِى عَلِىٍّ وَالْعَبَّاسِ قَالَ نَعَمْ ائْذَنْ لَهُمَا فَلَمَّا دَخَلاَ سَلَّمَا وَجَلَسَا فَقَالَ عَبَّاسٌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ اقْضِ بَيْنِى وَبَيْنَ هَذَا فَقَالَ الرَّهْطُ عُثْمَانُ وَأَصْحَابُهُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ اقْضِ بَيْنَهُمَا وَأَرِحْ أَحَدَهُمَا مِنَ الآخَرِ. رَوَاهُ الْبُخَارِىُّ فِى الصَّحِيحِ عَنْ يَحْيَى بْنِ بُكَيْرٍ. Tercemesi: Bize Ebü’l-Hasen Ali b. Ahmed b. Abdan ona Ahmed b. Ubeyd es-Saffar, ona Ahmed b. İbrahim b. Milhan, ona Yahya b. Abdullah b. Bükeyr, ona Leys, ona Ukayl, ona İbn Şihab, Malik b. Evs b. el-Hadesan en-Nasri’nin şöyle dediğini rivayet etti: Muhammed b. Cübeyr b. Mut’im bana Malik b. Evs’in hadisinden söz etti. Bunun üzerine yola çıktım ve Malik b. Evs b. el-Hadesan’ın huzuruna girdim ve bu hadisi sordum. Malik bana şöyle anlattı: (Bir gün) ailemle birlikte oturuyordum. Gün yükselmişti. Birden Ömer b. el-Hattab’ın elçisi çıkageldi ve “müminlerin emir seni çağırıyor” dedi. Onunla birlikte yola çıktık ve Ömer’in huzuruna girdiğimde bir de ne göreyim hurma dallarından örülmüş bir sedir üzerinde oturuyordu ve üzerinde de her hangi bir örtü yoktu. Ömer, deriden yapılmış (içi lifle doldurulmuş) bir yastığa dayanmıştı. Ona selam verdim ve oturdum. Bana “Malik buraya otur. Senin kavminden bazıları geldiler ve ben onlar için bir şeyler verilmesini emrettim. (Al bunu) aralarında böl” dedi. Dedim ki: “Ey müminlerin emiri! Keşke benden başkasına emretseydiniz.” Bana “Al onu be adam!” dedi. Ömer’in huzurunda otururken muhafızı Yerfe’ geldi ve “Osman, Abdurrahman, Zübeyr ve Sa’d içeri girmek için izin istiyorlar. Müsaade eder misiniz?” dedi. Ömer “Evet” dedi ve onlara izin verdi. İçeri girince selam verdiler. Sonra aradan biraz zaman geçinde Yerfe’ Ömer’e “ Ali ve Abbas’a izin var mı?” diye sordu. Ömer “Evet. İzin ver onlara” dedi. Bunlar da içeri girince selam verip oturdular. Abbas “Ey müminlerin emiri! Bununla benim aramda hüküm ver” dedi. Orada bulunanlar yani Osman ve arkadaşları “Ey mü’minlerin emiri! Onların arasında hüküm ver! (Anlaşmazlığı çözerek) her ikisini de rahatlat” dediler. Hadisi Buhari Sahih’inde Yahya b. Bükeyr’den rivayet etmiştir. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Beyhakî, Sünen-i Kebir, Edebü'l-kâdî 20286, 20/294 Senetler: 1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Ebu Said Malik b. Evs en-Nasrî (Malik b. Evs b. Hadesân b. Nasr b. Muaviye)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Halid Ukayl b. Halid el-Eylî (Ukayl b. Halid b. Ukayl)
5. Yahya b. Bükeyr el-Kuraşî (Yahya b. Abdullah b. Bükeyr)
6. Ebu Abdullah Ahmed b. İbrahim el-Belhi (Ahmed b. İbrahim b. Milhan)
7. Ahmed b. Ubeyd es-Saffâr (Ahmed b. Ubeyd b. İsmail)
8. Ali b. Ahmed eş-Şîrâzî (Ali b. Ahmed b. Abdân b. Muhammed b. el-Ferec b. Said)
Konular: Adab, izin isteme adabı
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, ADAB
KTB, SELAM
Selam, eve girerken Selam vermek,
Yargı, hakemlik, bir olayı çözmek için
Yönetici, sorumlulukları
Yönetim, yönetici olmada istekli olmamak

157587 BS020286 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, X ,172

Beyhakî Sünen-i Kebir Edebü'l-kâdî 20286, 20/294

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)

2. Ebu Said Malik b. Evs en-Nasrî (Malik b. Evs b. Hadesân b. Nasr b. Muaviye)

3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)

4. Ebu Halid Ukayl b. Halid el-Eylî (Ukayl b. Halid b. Ukayl)

5. Yahya b. Bükeyr el-Kuraşî (Yahya b. Abdullah b. Bükeyr)

6. Ebu Abdullah Ahmed b. İbrahim el-Belhi (Ahmed b. İbrahim b. Milhan)

7. Ahmed b. Ubeyd es-Saffâr (Ahmed b. Ubeyd b. İsmail)

8. Ali b. Ahmed eş-Şîrâzî (Ali b. Ahmed b. Abdân b. Muhammed b. el-Ferec b. Said)

وقال النبي صلى الله عليه وسلم : إنما جعل الإذن من أجل البصر

Öneri Formu

165773 EM001071 Buhari, Edebü'l-Müfred, 495

Buhârî el-Edebü'l-Müfred 1071, /827

Senedi ve Konuları

1. Sehl b. Sa'd es-Sâidi (Sehl b. Sa'd b. Malik b. Halid b. Sa'lebe)

2. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)

3. Ebu Haris Leys b. Sa'd el-Fehmî (Leys b. Sa'd b. Abdurrahman)

4. Ebu Salih Abdullah b. Salih el-Cüheni (Abdullah b. Salih b. Muhammed b. Müslim)

حدثنا سليمان بن حرب قال حدثنا شعبة عن أبي إسحاق عن أبي الأحوص عن عبد الله قال : إذا دعي الرجل فقد أذن له

Öneri Formu

165776 EM001074 Buhari, Edebü'l-Müfred, 497

Buhârî el-Edebü'l-Müfred 1074, /829

Senedi ve Konuları

0. Mevkuf (Mevkuf)

1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)

2. Ebu Ahves Avf b. Malik el-Cüşemi (Avf b. Malik b. Nadle)

3. Ebu İshak es-Sebiî (Amr b. Abdullah b. Ubeyd)

4. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)

5. Ebu Eyyüb Süleyman b. Harb el-Vâşihî (Süleyman b. Harb b. Büceyl)

حدثنا عياش بن الوليد قال حدثنا عبد الأعلى قال حدثنا سعيد عن قتادة عن أبي رافع عن أبي هريرة عن النبي صلى الله عليه وسلم قال : إذا دعي أحدكم فجاء مع الرسول فهو اذنه

Öneri Formu Hadis Id, No: 165777, EM001075 Hadis: حدثنا عياش بن الوليد قال حدثنا عبد الأعلى قال حدثنا سعيد عن قتادة عن أبي رافع عن أبي هريرة عن النبي صلى الله عليه وسلم قال : إذا دعي أحدكم فجاء مع الرسول فهو اذنه Tercemesi: — Ebû Hüreyre, Peygamber (SallaUahüAleyhiveSellem)'den rivayet ettiğine göre, Peygamber şöyle buyurdu : «— Sizden-biriniz çağrılır da, e^çi ile beraber gelirse, bu ona (içeri girmesi için) izi&ıdir.»[877] 1074 sayılı habere ve açıklamasına bakılsın. Bir haberci veya elçi va-sıtasiyle çağrılanlar, elçi veya haberciden önce gelirlerse, bu takdirde izin almaları gerekir. Nitekim Ashabdan bazı kimselerin- çağrılmış elmalarına binâen Hz. Peygamber'den izin istedikleri rivayeti vardır. Aksi haJde izne hacet yoktur.[878] Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Buhârî, el-Edebü'l-Müfred, 1075, /829 Senetler: 1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Râfi' Nüfey' b. Râfi' el-Medenî (Nüfey' b. Râfi')
3. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
4. Ebu Nadr Said b. Ebu Arûbe el-Adevî (Saîd b. Mihrân)
5. Ebu Muhammed Abdula'lâ b. Abdula'lâ el-Kuraşi (Abdula'lâ b. Abdula'lâ b. Muhammed)
6. Ebu Velid Ayyaş b. Velid er-Rakkam (Ayyaş b. Velid)
Konular: Adab, izin isteme adabı
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, ADAB

165777 EM001075 Buhari, Edebü'l-Müfred, 497

Buhârî el-Edebü'l-Müfred 1075, /829

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)

2. Ebu Râfi' Nüfey' b. Râfi' el-Medenî (Nüfey' b. Râfi')

3. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)

4. Ebu Nadr Said b. Ebu Arûbe el-Adevî (Saîd b. Mihrân)

5. Ebu Muhammed Abdula'lâ b. Abdula'lâ el-Kuraşi (Abdula'lâ b. Abdula'lâ b. Muhammed)

6. Ebu Velid Ayyaş b. Velid er-Rakkam (Ayyaş b. Velid)

حدثنا موسى بن إسماعيل قال حدثنا حماد بن سلمة عن حبيب وهشام عن محمد عن أبي هريرة عن النبي صلى الله عليه وسلم قال : رسول الرجل إلى الرجل اذنه

Öneri Formu

165778 EM001076 Buhari, Edebü'l-Müfred, 497

Buhârî el-Edebü'l-Müfred 1076, /829

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)

2. Ebu Bekir Muhammed b. Sirin el-Ensarî (Muhammed b. Sirin)

3. Habib b. Şehid el-Ezdî (Habib b. eş-Şehid)

3. Ebu Abdullah Hişam b. Hassan el-Ezdi (Hişam b. Hassan)

4. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)

5. Ebu Seleme Musa b. İsmail et-Tebûzeki (Musa b. İsmail)

حدثنا موسى بن إسماعيل قال حدثنا عبد الواحد قال حدثنا عاصم قال حدثنا محمد عن أبي العلانية قال : أتيت أبا سعيد الخدري فسلمت فلم يؤذن لي ثم سلمت فلم يؤذن لي ثم سلمت الثالثة فرفعت صوتي وقلت السلام عليكم يا أهل الدار فلم يؤذن لي فتنحيت ناحية فقعدت فخرج إلي غلام فقال ادخل فدخلت فقال لي أبو سعيد أما إنك لو زدت لم يؤذن لك فسألته عن الأوعية فلم أسله عن شيء إلا قال حرام حتى سألته عن الجف فقال حرام فقال محمد يتخذ على رأسه آدم فيوكأ

Öneri Formu Hadis Id, No: 165779, EM001077 Hadis: حدثنا موسى بن إسماعيل قال حدثنا عبد الواحد قال حدثنا عاصم قال حدثنا محمد عن أبي العلانية قال : أتيت أبا سعيد الخدري فسلمت فلم يؤذن لي ثم سلمت فلم يؤذن لي ثم سلمت الثالثة فرفعت صوتي وقلت السلام عليكم يا أهل الدار فلم يؤذن لي فتنحيت ناحية فقعدت فخرج إلي غلام فقال ادخل فدخلت فقال لي أبو سعيد أما إنك لو زدت لم يؤذن لك فسألته عن الأوعية فلم أسله عن شيء إلا قال حرام حتى سألته عن الجف فقال حرام فقال محمد يتخذ على رأسه آدم فيوكأ Tercemesi: Ebû'l-Alâniyye'den rivayet edildiğine göre şöyle demiştir : Ebû Saîd El-Hudrî'ye gittim,selam verdim. Bana (içeri girmeme) izin verilmedi. Sonra selam verdim, yine izin verilmedi. Sonra üçüncü defa selam verdim de sesimi yükselttim ve dedim ki: — Esselamu Aleyküm, ey ev halkı!.. Yine bana izin verilmedi. Ben de bir kenara çekilip oturdum. Bir de bir erkek çocuk çıkıp, gir, dedi. Ben de (içeri) girdim. Ebû Saîd bana dedi ki: — Dikkat et, sen artırsaydın (içeri girmek için üç kereden fazla izin isteseydin) sana izin verilmeyecekti. Ben, ona (içinde şarap yapılan) kaplardan sordum, muayyen bir kaptan sormadım; ancak haramdır, dedi. Nihayet ona deriden yapılmış kaplardan sordum; buna da haram, dedi. Ravilerden Muhamrned (ibni Sirîn) dedi ki: — Bu (içinde şarap yapılan) bir kaptır ki, baş tarafına deri yapılır da bağlanır. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Buhârî, el-Edebü'l-Müfred, 1077, /830 Senetler: 0. Mevkuf (Mevkuf)
1. Ebu Said el-Hudrî (Sa'd b. Malik b. Sinan b. Sa'lebe b. Ebcer)
2. Ebû Kilabe Abdullah b. Zeyd el-Cermî (Abdullah b. Zeyd b. Amr b. Nâtil b. Malik b. Ubeyd)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Sirin el-Ensarî (Muhammed b. Sirin)
4. Ebu Abdurrahman Asım el-Ahvel (Asım b. Süleyman)
5. Ebu Bişr Abdülvahid b. Ziyad el-Abdî (Abdülvahid b. Ziyad)
Konular: Adab, izin isteme adabı
İçki, içki yapılan kapların kullanılmaması
İçki, kapları
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, ADAB

165779 EM001077 Buhari, Edebü'l-Müfred, 497

Buhârî el-Edebü'l-Müfred 1077, /830

Senedi ve Konuları

0. Mevkuf (Mevkuf)

1. Ebu Said el-Hudrî (Sa'd b. Malik b. Sinan b. Sa'lebe b. Ebcer)

2. Ebû Kilabe Abdullah b. Zeyd el-Cermî (Abdullah b. Zeyd b. Amr b. Nâtil b. Malik b. Ubeyd)

3. Ebu Bekir Muhammed b. Sirin el-Ensarî (Muhammed b. Sirin)

4. Ebu Abdurrahman Asım el-Ahvel (Asım b. Süleyman)

5. Ebu Bişr Abdülvahid b. Ziyad el-Abdî (Abdülvahid b. Ziyad)

حدثنا إبراهيم بن المنذر قال حدثنا سفيان بن حمزة قال حدثني كثير بن زيد عن الوليد بن رباح عن أبي هريرة أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال : إذا أدخل البصر فلا اذن له

Öneri Formu Hadis Id, No: 165784, EM001082 Hadis: حدثنا إبراهيم بن المنذر قال حدثنا سفيان بن حمزة قال حدثني كثير بن زيد عن الوليد بن رباح عن أبي هريرة أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال : إذا أدخل البصر فلا اذن له Tercemesi: Ebû Hureyre'den rivayet edildiğine göre Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Bir kimse gözü içeriye sokarsa (içeriye bakarsa), ona izin yoktur." ( Gözler hoşa gitmeyen şeyler görmesin diye izin alarak içeri girmek meşru kılınmıştır. Gözlerin kapıdan içeriye dalması, insanın izin almadan içeri girmesi hükmünü taşır. Bu itibarla izinsiz içeri giren, nasıl ki seîâm verip izîn almak üzere geri çevriliyorsa, gözlen içeri girene de müsaade edilmemesi gerekir. .Onun da özür dileyip sünnete uygun olarak izin istemesi lâzımdır. Zaten kapıya karşı durulmayıp sağa veya sola çekilmekle emredîliş, yine gözleri korumak içindir.[892] Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Buhârî, el-Edebü'l-Müfred, 1082, /834 Senetler: 1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Velid b. Rabah ed-Devsi (Velid b. Rabah)
3. Ebu Muhammed Kesir b. Zeyd el-Eslemî (Kesir b. Zeyd)
4. Süfyan b. Hamza el-Eslemi (Süfyan b. Hamza b. Süfyan b. Ferve)
5. İbrahim b. Münzir el-Hizamî (İbrahim b. Münzir b. Abdullah)
Konular: Adab, izin isteme adabı
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, ADAB

165784 EM001082 Buhari, Edebü'l-Müfred, 501

Buhârî el-Edebü'l-Müfred 1082, /834

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)

2. Velid b. Rabah ed-Devsi (Velid b. Rabah)

3. Ebu Muhammed Kesir b. Zeyd el-Eslemî (Kesir b. Zeyd)

4. Süfyan b. Hamza el-Eslemi (Süfyan b. Hamza b. Süfyan b. Ferve)

5. İbrahim b. Münzir el-Hizamî (İbrahim b. Münzir b. Abdullah)

حدثنا أيوب بن سليمان قال حدثني أبو بكر بن أبي أويس عن سليمان عن كثير بن زيد عن الوليد بن رباح أن أبا هريرة قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : إذا دخل البصر فلا اذن

Öneri Formu Hadis Id, No: 165791, EM001089 Hadis: حدثنا أيوب بن سليمان قال حدثني أبو بكر بن أبي أويس عن سليمان عن كثير بن زيد عن الوليد بن رباح أن أبا هريرة قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : إذا دخل البصر فلا اذن Tercemesi: Ebü Hüreyre'den rivayet edildiğine göre, demiştir ki; Peygamber (sav) şöyle buyurdu: "Göz, (evden içeri) girdiği(baktığı) zaman, izin yoktur." Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Buhârî, el-Edebü'l-Müfred, 1089, /838 Senetler: 1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Velid b. Rabah ed-Devsi (Velid b. Rabah)
3. Ebu Muhammed Kesir b. Zeyd el-Eslemî (Kesir b. Zeyd)
4. Ebu Muhammed Süleyman b. Bilal el-Kuraşi (Süleyman b. Bilal)
5. Abdülhamid b. Ebu Üveys el-Esbahî (Abdülhamid b. Abdullah b. Abdullah b. Üveys)
6. Eyyüb b. Süleyman et-Teymi (Eyyüb b. Süleyman b. Bilal)
Konular: Adab, izin isteme adabı
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, ADAB

165791 EM001089 Buhari, Edebü'l-Müfred, 506

Buhârî el-Edebü'l-Müfred 1089, /838

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)

2. Velid b. Rabah ed-Devsi (Velid b. Rabah)

3. Ebu Muhammed Kesir b. Zeyd el-Eslemî (Kesir b. Zeyd)

4. Ebu Muhammed Süleyman b. Bilal el-Kuraşi (Süleyman b. Bilal)

5. Abdülhamid b. Ebu Üveys el-Esbahî (Abdülhamid b. Abdullah b. Abdullah b. Üveys)

6. Eyyüb b. Süleyman et-Teymi (Eyyüb b. Süleyman b. Bilal)

حدثنا محمد قال حدثنا إبراهيم قال حدثنا محمد بن فليح قال حدثنا أبى عن عبد الله بن عبد الرحمن عن أبى يونس مولى عائشة أن عائشة قالت : استأذن رجل على رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم بئس بن العشيرة فلما دخل هش له وانبسط إليه فلما خرج الرجل استأذن آخر قال نعم بن العشيرة فلما دخل لم ينبسط إليه كما انبسط إلى الآخر ولم يهش إليه كما هش للآخر فلما خرج قلت يا رسول الله قلت لفلان ثم هششت إليه وقلت لفلان ولم أرك صنعت مثله قال يا عائشة إن من شر الناس من اتقي لفحشه

Öneri Formu Hadis Id, No: 164341, EM000338 Hadis: حدثنا محمد قال حدثنا إبراهيم قال حدثنا محمد بن فليح قال حدثنا أبى عن عبد الله بن عبد الرحمن عن أبى يونس مولى عائشة أن عائشة قالت : استأذن رجل على رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم بئس بن العشيرة فلما دخل هش له وانبسط إليه فلما خرج الرجل استأذن آخر قال نعم بن العشيرة فلما دخل لم ينبسط إليه كما انبسط إلى الآخر ولم يهش إليه كما هش للآخر فلما خرج قلت يا رسول الله قلت لفلان ثم هششت إليه وقلت لفلان ولم أرك صنعت مثله قال يا عائشة إن من شر الناس من اتقي لفحشه Tercemesi: — Hazreti Âişe'den şöyle dediği rivayet edilmiştir : — Bir adam, Rasulullah (sav)'in huzuruna varmak için izin istedi. Bunun üzerine, Rasulullah (sav): "Ne kötü aşiret çocuğudur!" buyurdu. Adam içeri girince, Peygamber (sav) ona güler yüz gösterdi ve ona yumuşak davrandı. Adam (evden) çıkınca, başka biri (içeri girmek için) izin istedi. Rasulullah bunun hakkında: "Ne güzel aşiret çocuğudur!" buyurdu. (Bu adam) içeri girince, Peygamber (sav) ötekine gösterdiği yumuşak davranışı ve güler yüzlülüğü buna göstermedi. (Bu ikinci) adam çıkınca, dedim ki : — Ey Allah'ın Resulü! Falan kimse için (kötü) söyledin, sonra ona güler yüz gösterdin. Falan kimse için de (iyi) söyledin; halbuki buna, ötekine davrandığın gibi davrandığını görmedim? Peygamber (sav) şöyle buyurdu: " Ey Âişe! İnsanların en kötüsü, fenalığından korkulan kimsedir." Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Buhârî, el-Edebü'l-Müfred, 338, /286 Senetler: 1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Yunus Mevla Aişe (Ebu Yunus)
3. Ebu Tuvâle Abdullah b. Abdurrahman el-Ensarî (Abdullah b. Abdurrahman b. Mamer b. Hazm b. Zeyd)
4. Ebu Yahya Füleyh b. Süleyman el-Eslemi (Abdülmelik b. Süleyman b. Râfi')
5. Muhammed b. Fuleyh el-Eslemî (Muhammed b. Abdülmelik b. Süleyman)
6. İbrahim b. Münzir el-Hizamî (İbrahim b. Münzir b. Abdullah)
Konular: Adab, izin isteme adabı
Hz. Peygamber, beşer olarak
Hz. Peygamber, insanî ilişkileri
İnsan, en şerlisi
İzin, başkasının evine girerken izin istemek,
KTB, ADAB
Övgü, insanlar arasında övgü

164341 EM000338 Buhari, Edebü'l-Müfred, 154

Buhârî el-Edebü'l-Müfred 338, /286

Senedi ve Konuları

1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)

2. Ebu Yunus Mevla Aişe (Ebu Yunus)

3. Ebu Tuvâle Abdullah b. Abdurrahman el-Ensarî (Abdullah b. Abdurrahman b. Mamer b. Hazm b. Zeyd)

4. Ebu Yahya Füleyh b. Süleyman el-Eslemi (Abdülmelik b. Süleyman b. Râfi')

5. Muhammed b. Fuleyh el-Eslemî (Muhammed b. Abdülmelik b. Süleyman)

6. İbrahim b. Münzir el-Hizamî (İbrahim b. Münzir b. Abdullah)

Gelişmiş Arama

وقال النبي صلى الله عليه وسلم : إنما جعل الإذن من أجل البصر

حدثنا سليمان بن حرب قال حدثنا شعبة عن أبي إسحاق عن أبي الأحوص عن عبد الله قال : إذا دعي الرجل فقد أذن له

حدثنا عياش بن الوليد قال حدثنا عبد الأعلى قال حدثنا سعيد عن قتادة عن أبي رافع عن أبي هريرة عن النبي صلى الله عليه وسلم قال : إذا دعي أحدكم فجاء مع الرسول فهو اذنه

حدثنا موسى بن إسماعيل قال حدثنا حماد بن سلمة عن حبيب وهشام عن محمد عن أبي هريرة عن النبي صلى الله عليه وسلم قال : رسول الرجل إلى الرجل اذنه

حدثنا إبراهيم بن المنذر قال حدثنا سفيان بن حمزة قال حدثني كثير بن زيد عن الوليد بن رباح عن أبي هريرة أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال : إذا أدخل البصر فلا اذن له

حدثنا أيوب بن سليمان قال حدثني أبو بكر بن أبي أويس عن سليمان عن كثير بن زيد عن الوليد بن رباح أن أبا هريرة قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : إذا دخل البصر فلا اذن