Açıklama: Müslim'in şartlarına göre isnadı sahihtir.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
49613, HM011100
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ أَنْبَأَنَا الْجُرَيْرِيُّ عَنْ أَبِي نَضْرَةَ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ قَالَ
لَمْ نَعُدْ أَنْ فُتِحَتْ خَيْبَرُ وَقَعْنَا فِي تِلْكَ الْبَقْلَةِ فَأَكَلْنَا مِنْهَا أَكْلًا شَدِيدًا وَنَاسٌ جِيَاعٌ ثُمَّ رَحَلْنَا إِلَى الْمَسْجِدِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الرِّيحَ فَقَالَ مَنْ أَكَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ الْخَبِيثَةِ شَيْئًا فَلَا يَقْرَبْنَا فِي الْمَسْجِدِ فَقَالَ النَّاسُ حُرِّمَتْ حُرِّمَتْ فَبَلَغَ ذَلِكَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ لَيْسَ لِي تَحْرِيمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ وَلَكِنَّهَا شَجَرَةٌ أَكْرَهُ رِيحَهَا
Tercemesi:
Ebû Saîd el-Hudrî' den (Radıyallhu anh):
Hayber'in fethinden sonra daha dönmeden kendimizi bu bitki türünün
(soğan/sanmsağın) içinde bulduk. İnsanlar aç olduğundan hepimiz o bitkiden çok fazla yedik, sonra mescide gittik. Rasûlullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) mescidde (onun) kokusunu bulunca dedi ki:
"Kim bu kötü (kokulu) bitkiden bir şey yerse kesinlikle mescidimize
yaklaşmasın!"
Bunun üzerine insanlar: 'Bu bitki haram kılındı, haram kılındı' diye
konuştular: Onların konuşmaları Rasûlullah'a ulaşınca şöyle dedi:
"Gerçek şu ki Allah'ın helal kıldığını haram kılma gibi bir yetkim yoktur. Ancak o, kokusundan hoşlanmadığım bir bitki türüdür."
Açıklama:
Müslim'in şartlarına göre isnadı sahihtir.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Ebu Said el-Hudrî 11100, 4/34
Senetler:
1. Ebu Said el-Hudrî (Sa'd b. Malik b. Sinan b. Sa'lebe b. Ebcer)
2. Ebu Nadre Münzir b. Malik el-Avfî (Münzir b. Malik b. Kuta'a)
3. Ebu Mesud Said b. İyâs el-Cüreyrî (Said b. İyâs)
4. Ebu Bişr İsmail b. Uleyye el-Esedî (İsmail b. İbrahim b. Miksem)
Konular:
Adab, Mescit, mescitte uyulması gereken edeb
Adab, yeme - içme adabı
HELALLER VE HARAMLAR
İbadethane, mescitte insanları rahatsız etmemek
İman, İnanç, helalı haram, haramı helal sayma
KTB, ADAB
Yiyecekler, Hz.Peygamberin sevmedikleri
Yiyecekler, sarımsak veya soğan yiyen mescidimize yaklaşmasın
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28072, N003411
Hadis:
أَخْبَرَنِى إِبْرَاهِيمُ بْنُ يُونُسَ بْنِ مُحَمَّدٍ حَرَمِىٌّ - هُوَ لَقَبُهُ - قَالَ حَدَّثَنَا أَبِى قَالَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَتْ لَهُ أَمَةٌ يَطَؤُهَا فَلَمْ تَزَلْ بِهِ عَائِشَةُ وَحَفْصَةُ حَتَّى حَرَّمَهَا عَلَى نَفْسِهِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ ( يَا أَيُّهَا النَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ ) إِلَى آخِرِ الآيَةِ .
Tercemesi:
Bize İbrahim b. Yunus b. Muhammed Haramî -onun lakabıdır-, ona babası (Yunus b. Muhammed el-Müeddib), ona Hammad b. Seleme, ona da Sabit (b. Eslem el-Bünanî), Enes b. Malik’in (ra) şöyle dediğini rivayet etti:
Rasulullah'ın (sav) kendisiyle birliktelik yaşadığı bir cariyesi vardı. Aişe ve Hafsa (r.anhüma) (kıskandıkları için) Rasulullah (sav) o cariyeyi kendisine haram kılıncaya kadar onu rahat bırakmadılar da Allah, 'Ey Peygamber! Eşlerinin rızasını arayarak Allah'ın sana helal kıldığı şeyi niçin sen kendine haram ediyorsun?' (Tahrim, 66/1-4) ayetlerini indirdi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Işratü'n-Nisa' 4, /2309
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Muhammed Sabit b. Eslem el-Bünanî (Sabit b. Eslem)
3. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)
4. Ebu Muhammed Yunus b. Muhammed el-Müeddib (Yunus b. Muhammed b. Müslim)
5. Haramî İbrahim b. Yunus el-Bağdadî (İbrahim b. Yunus b. Muhammed)
Konular:
Aile, eşler, arasında ilişkiler
Hz. Peygamber, hanımları Hz. Hafsa
Hz. Peygamber, hanımları, Hz. Aişe
Hz. Peygamber, itab ayetleri, peygamber hak.
İman, İnanç, helalı haram, haramı helal sayma
أَخْبَرَنَا قُتَيْبَةُ عَنْ حَجَّاجٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ عَطَاءٍ أَنَّهُ سَمِعَ عُبَيْدَ بْنَ عُمَيْرٍ قَالَ سَمِعْتُ عَائِشَةَ زَوْجَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَمْكُثُ عِنْدَ زَيْنَبَ وَيَشْرَبُ عِنْدَهَا عَسَلاً فَتَوَاصَيْتُ وَحَفْصَةَ أَيَّتُنَا مَا دَخَلَ عَلَيْهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَلْتَقُلْ إِنِّى أَجِدُ مِنْكَ رِيحَ مَغَافِيرَ فَدَخَلَ عَلَى إِحْدَاهُمَا فَقَالَتْ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ « بَلْ شَرِبْتُ عَسَلاً عِنْدَ زَيْنَبَ - وَقَالَ - لَنْ أَعُودَ لَهُ » . فَنَزَلَ ( يَا أَيُّهَا النَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ ) ( إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ ) لِعَائِشَةَ وَحَفْصَةَ ( وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِىُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا ) لِقَوْلِهِ « بَلْ شَرِبْتُ عَسَلاَ » . كُلُّهُ فِى حَدِيثِ عَطَاءٍ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28199, N003450
Hadis:
أَخْبَرَنَا قُتَيْبَةُ عَنْ حَجَّاجٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ عَطَاءٍ أَنَّهُ سَمِعَ عُبَيْدَ بْنَ عُمَيْرٍ قَالَ سَمِعْتُ عَائِشَةَ زَوْجَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَمْكُثُ عِنْدَ زَيْنَبَ وَيَشْرَبُ عِنْدَهَا عَسَلاً فَتَوَاصَيْتُ وَحَفْصَةَ أَيَّتُنَا مَا دَخَلَ عَلَيْهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَلْتَقُلْ إِنِّى أَجِدُ مِنْكَ رِيحَ مَغَافِيرَ فَدَخَلَ عَلَى إِحْدَاهُمَا فَقَالَتْ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ « بَلْ شَرِبْتُ عَسَلاً عِنْدَ زَيْنَبَ - وَقَالَ - لَنْ أَعُودَ لَهُ » . فَنَزَلَ ( يَا أَيُّهَا النَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ ) ( إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ ) لِعَائِشَةَ وَحَفْصَةَ ( وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِىُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا ) لِقَوْلِهِ « بَلْ شَرِبْتُ عَسَلاَ » . كُلُّهُ فِى حَدِيثِ عَطَاءٍ .
Tercemesi:
Bize Recâ Kuteybe (b. Said), ona Haccac (b. Muhammed), ona İbn Cüreyc (el-Mekkî), ona Ata (b. Ebu Rabâh), ona da Ubeyd b. Umeyr, Peygamber’in (sav) hanımı Aişe’nin (r.anha) şöyle dediğini rivayet etti:
Peygamber (sav), Zeynep (bt. Cahş)'ın yanında kalır ve orada bal şerbeti içerdi. Bir gün ben ve Hafsa:Rasulullah (sav) hangimizin yanına gelirse O'na (sav): 'Senin ağzından megâfir kokusu geliyor yoksa meğafir mi? yedin demek üzere anlaştık.'
(Gerçekten de Hz. Peygamber) o iki hanımından birinin yanına vardı o da (Hz.) Peygamber'e bu ifadeyi söyledi, (Hz. Peygamber de):
'Hayır! Ben Zeyneb bt. Cahş'ın yanında bal (şerbeti) içtim ve bir daha bunu asla içmeyeceğim' dedi.
Bunun üzerine, '(Ey Peygamber!) Allah'ın sana helal kıldığı şeyi niçin kendine haram ediyorsun?' (Tahrîm, 66/1) '... Eğer ikiniz de Allah'a tevbe ederseniz..." (Tahrîm, 66/4) ayetine kadar (ayetin bu kısmı) Aişe ve Hafsa (r.anhüma) hakkında (nazil oldu). "Peygamber eşlerinden birine gizli bir söz söylemişti" (Tahrîm 66/3) ayeti ise "Bilakis, bal şerbeti içtim" sözü için indi.
Bu lafız tamamıyla Ata rivayetine aittir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Talak 17, /2312
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ubeyd b. Umeyr el-Cündeî (Ubeyd b. Umeyr b. Katade)
3. Ebu Muhammed Ata b. Ebu Rabah el-Kuraşî (Ata b. Eslem)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
5. Ebu Muhammed Haccac b. Muhammed el-Mesîsî (Haccac b. Muhammed)
6. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular:
Aile, eşler, arasında ilişkiler
HELALLER VE HARAMLAR
Hz. Peygamber, hanımlarıyla ilişkileri
İman, İnanç, helalı haram, haramı helal sayma
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28272, N003826
Hadis:
أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الزَّعْفَرَانِىُّ قَالَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ قَالَ زَعَمَ عَطَاءٌ أَنَّهُ سَمِعَ عُبَيْدَ بْنَ عُمَيْرٍ يَقُولُ سَمِعْتُ عَائِشَةَ تَزْعُمُ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَمْكُثُ عِنْدَ زَيْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ فَيَشْرَبُ عِنْدَهَا عَسَلاً فَتَوَاصَيْتُ أَنَا وَحَفْصَةُ أَنَّ أَيَّتَنَا دَخَلَ عَلَيْهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَلْتَقُلْ إِنِّى أَجِدُ مِنْكَ رِيحَ مَغَافِيرَ أَكَلْتَ مَغَافِيرَ فَدَخَلَ عَلَى إِحْدَاهُمَا فَقَالَتْ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ « لاَ بَلْ شَرِبْتُ عَسَلاً عِنْدَ زَيْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ وَلَنْ أَعُودَ لَهُ » . فَنَزَلَتْ ( يَا أَيُّهَا النَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ ) إِلَى ( إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ ) عَائِشَةُ وَحَفْصَةُ ( وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِىُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا ) لِقَوْلِهِ « بَلْ شَرِبْتُ عَسَلاً » .
Tercemesi:
Bize Hasan b. Muhammed ez-Za'ferânî, ona Haccac (b. Muhammed), ona İbn Cüreyc (el-Mekkî), ona Ata (b. Ebu Rabâh), ona da Ubeyd b. Umeyr, Aişe’nin (r.anha) şöyle dediğini rivayet etti:
Rasulullah (sav), Zeynep bt. Cahş'ın yanında kalır ve orada bal şerbeti içerdi. Bir gün ben ve Hafsa:Rasulullah (sav) hangimizin yanına gelirse O'na (sav): 'Senin ağzından megâfir kokusu geliyor yoksa meğafir mi? yedin demek üzere anlaştık.'
(Gerçekten de Hz. Peygamber) o iki hanımından birinin yanına vardı o da (Hz.) Peygamber'e bu ifadeyi söyledi, (Hz. Peygamber de):
'Hayır! Ben Zeyneb bt. Cahş'ın yanında bal (şerbeti) içtim ve bir daha bunu asla içmeyeceğim' dedi.
Bunun üzerine, '(Ey Peygamber!) Allah'ın sana helal kıldığı şeyi niçin kendine haram ediyorsun?' (Tahrîm, 66/1) '... Eğer ikiniz de Allah'a tevbe ederseniz..." (Tahrîm, 66/4) ayetine kadar (ayetin bu kısmı) Aişe ve Hafsa (r.anhüma) hakkında (nazil oldu). "Peygamber eşlerinden birine gizli bir söz söylemişti" (Tahrîm 66/3) ayeti ise "Bilakis, bal şerbeti içtim" sözü için indi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Eymân ve'n-Nuzûr 20, /2337
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ubeyd b. Umeyr el-Cündeî (Ubeyd b. Umeyr b. Katade)
3. Ebu Muhammed Ata b. Ebu Rabah el-Kuraşî (Ata b. Eslem)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
5. Ebu Muhammed Haccac b. Muhammed el-Mesîsî (Haccac b. Muhammed)
6. Ebu Ali Hasan b. Muhammed ez-Za'ferânî (Hasan b. Muhammed b. Sabbah)
Konular:
Aile, eşler, arasında ilişkiler
Aile, eşler, arasında kıskançlık
Hz. Peygamber, hanımlarıyla ilişkileri
İman, İnanç, helalı haram, haramı helal sayma
نا محمد بن مخلد نا عبد الله بن أحمد بن حنبل حدثني أبي نا سفيان بن عيينة نا إدريس الأودي عن سعيد بن أبي بردة وأخرج الكتاب فقال : هذا كتاب عمر ثم قرئ على سفيان من هاهنا إلى أبي موسى الأشعري أما بعد فإن القضاء فريضة محكمة وسنة متبعة فأفهم إذا أدلى إليك فإنه لا ينفع تكلم بحق لا نفاذ له آس بين الناس في مجلسك ووجهك وعدلك حتى لا يطمع شريف في حيفك ولا يخاف ضعيف جورك البينة على من إدعى واليمين على من أنكر الصلح جائز بين المسلمين إلا صلحا أحل حراما أو حرم حلالا لا يمنعك قضاء قضيته بالأمس راجعت فيه نفسك وهديت فيه لرشدك أن تراجع الحق فإن الحق قديم وإن الحق لا يبطله شيء ومراجعة الحق خير من التمادي في الباطل الفهم الفهم فيما يختلج في صدرك مما يبلغك في القرآن والسنة اعرف الأمثال والأشباه ثم قس الأمور عند ذلك فاعمد إلى أحبها إلى الله وأشبهها بالحق فيما ترى واجعل للمدعي أمدا ينتهي إليه فإن أحضر بينة وإلا وجهت عليه القضاء فإن ذلك أجلى للعمى وأبلغ في العذر المسلمون عدول بينهم بعضهم على بعض إلا مجلودا في حد أو مجربا في شهادة زور أو ظنينا في ولاء أو قرابة فإن الله تولى منكم السرائر ودرأ عنكم بالبينات ثم إياك والضجر والقلق والتأذي بالناس والتنكر للخصوم في مواطن الحق التي يوجب الله بها الأجر ويحسن بها الذكر فإنه من يخلص نيته فيما بينه وبين الله يكفه الله ما بينه وبين الناس ومن تزين للناس بما يعلم الله منه غير ذلك شانه الله
Öneri Formu
Hadis Id, No:
187702, DK004472
Hadis:
نا محمد بن مخلد نا عبد الله بن أحمد بن حنبل حدثني أبي نا سفيان بن عيينة نا إدريس الأودي عن سعيد بن أبي بردة وأخرج الكتاب فقال : هذا كتاب عمر ثم قرئ على سفيان من هاهنا إلى أبي موسى الأشعري أما بعد فإن القضاء فريضة محكمة وسنة متبعة فأفهم إذا أدلى إليك فإنه لا ينفع تكلم بحق لا نفاذ له آس بين الناس في مجلسك ووجهك وعدلك حتى لا يطمع شريف في حيفك ولا يخاف ضعيف جورك البينة على من إدعى واليمين على من أنكر الصلح جائز بين المسلمين إلا صلحا أحل حراما أو حرم حلالا لا يمنعك قضاء قضيته بالأمس راجعت فيه نفسك وهديت فيه لرشدك أن تراجع الحق فإن الحق قديم وإن الحق لا يبطله شيء ومراجعة الحق خير من التمادي في الباطل الفهم الفهم فيما يختلج في صدرك مما يبلغك في القرآن والسنة اعرف الأمثال والأشباه ثم قس الأمور عند ذلك فاعمد إلى أحبها إلى الله وأشبهها بالحق فيما ترى واجعل للمدعي أمدا ينتهي إليه فإن أحضر بينة وإلا وجهت عليه القضاء فإن ذلك أجلى للعمى وأبلغ في العذر المسلمون عدول بينهم بعضهم على بعض إلا مجلودا في حد أو مجربا في شهادة زور أو ظنينا في ولاء أو قرابة فإن الله تولى منكم السرائر ودرأ عنكم بالبينات ثم إياك والضجر والقلق والتأذي بالناس والتنكر للخصوم في مواطن الحق التي يوجب الله بها الأجر ويحسن بها الذكر فإنه من يخلص نيته فيما بينه وبين الله يكفه الله ما بينه وبين الناس ومن تزين للناس بما يعلم الله منه غير ذلك شانه الله
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Darekutni, Sünen-i Darekutni, Akdiye ve'l-Ahkâm 4472, 5/369
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Said b. Ebu Bürde el-Eşari (Said b. Amir b. Abdullah b. Kays)
3. Ebu Abdullah İdris b. Yezid el-Evdî (İdris b. Yezid b. Abdurrahman)
4. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
5. Ebu Abdullah Ahmed b. Hanbel eş-Şeybanî (Ahmed b. Muhammed b. Hanbel b. Hilal b. Esed)
6. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Ahmed eş-Şeybanî (Abdullah b. Ahmed b. Muhammed b. Hanbel b. Hilal)
7. Ebu Abdullah Muhammed b. Mahled ed-Dûrî (Muhammed b. Mahled b. Hafs)
Konular:
İctihad, Kıyas, hüküm koymada kullanılması
İman, İnanç, helalı haram, haramı helal sayma
Kültürel Hayat, yazışmalar, sahabelerin vs.
Niyet, ameller niyetlere göre değerlendirilir
Şahitlik, yalancı şahitlik
Sünnet, sünnete uymak
Toplumsal barış, problemi insanları bir noktada buluşturarak çözmek
Yargı, Allah'ın kitabına göre Hüküm vermek,
Yargı, davalı için yemin,
Yargı, Davayı ispat, iki şahid, beyyine, yemin vs.
Yargı, Hadler-Cezalar
Yargı, Hadleri uygulamadaki durum
Yargı, hâkim ve şahitlerin sorumluluğu
Yargı, Hakimin Hüküm Verirken Kızgın olmaması
Yargı, Hakimlik
Yargı, İspatlanamayan davalar
Yargı, Şahidlik Yapmak
Yargı, Şahitliği kabul edilmeyenler
Yargı, Şahitte aranan özellikler
Öneri Formu
Hadis Id, No:
18518, T001352
Hadis:
حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ الْخَلاَّلُ حَدَّثَنَا أَبُو عَامِرٍ الْعَقَدِىُّ حَدَّثَنَا كَثِيرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ عَوْفٍ الْمُزَنِىُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « الصُّلْحُ جَائِزٌ بَيْنَ الْمُسْلِمِينَ إِلاَّ صُلْحًا حَرَّمَ حَلاَلاً أَوْ أَحَلَّ حَرَامًا وَالْمُسْلِمُونَ عَلَى شُرُوطِهِمْ إِلاَّ شَرْطًا حَرَّمَ حَلاَلاً أَوْ أَحَلَّ حَرَامًا » . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .
Tercemesi:
Bize Hasan b. Ali el-Hallal, ona Ebu Âmir el-Akadî, ona Kesir b. Abdullah b. Amr b. Avf el-Müzenî, ona babası (Abdullah b. Amr), ona da dedesi (Amr b. Avf), Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu nakletmiştir: "Müslümanlar arasındaki bütün sulhlar caizdir. Ancak helali haram kılan, haramı helal kılan anlaşmalar caiz değildir. Müslümanlar taahhütlerine bağlı olmak zorundadırlar. Ancak helali haram kılan, helali haram kılan taahhütler caiz değildir."
Ebu İsa (et-Tirmizî) şöyle demiştir: Bu hadis Hasen-Sahih'tir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Ahkâm 17, 3/634
Senetler:
()
Konular:
Ahit, Anlaşma, anlaşmalarda şartlara riayet,
İman, İnanç, helalı haram, haramı helal sayma
Müslüman, sorumluluk sahibi kişi
Öneri Formu
Hadis Id, No:
21302, T001726
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى الْفَزَارِىُّ حَدَّثَنَا سَيْفُ بْنُ هَارُونَ الْبُرْجُمِىُّ عَنْ سُلَيْمَانَ التَّيْمِىِّ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ عَنْ سَلْمَانَ قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ السَّمْنِ وَالْجُبْنِ وَالْفِرَاءِ . فَقَالَ « الْحَلاَلُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ فِى كِتَابِهِ وَالْحَرَامُ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فِى كِتَابِهِ وَمَا سَكَتَ عَنْهُ فَهُوَ مِمَّا عَفَا عَنْهُ » . قَالَ أَبُو عِيسَى وَفِى الْبَابِ عَنِ الْمُغِيرَةِ . وَهَذَا حَدِيثٌ غَرِيبٌ لاَ نَعْرِفُهُ مَرْفُوعًا إِلاَّ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ . وَرَوَى سُفْيَانُ وَغَيْرُهُ عَنْ سُلَيْمَانَ التَّيْمِىِّ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ عَنْ سَلْمَانَ قَوْلَهُ وَكَأَنَّ الْحَدِيثَ الْمَوْقُوفَ أَصَحُّ . وَسَأَلْتُ الْبُخَارِىَّ عَنْ هَذَا الْحَدِيثِ فَقَالَ : مَا أُرَاهُ مَحْفُوظًا رَوَى سُفْيَانُ عَنْ سُلَيْمَانَ التَّيْمِىِّ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ عَنْ سَلْمَانَ مَوْقُوفًا . قَالَ الْبُخَارِىُّ : وَسَيْفُ بْنُ هَارُونَ مُقَارِبُ الْحَدِيثِ وَسَيْفُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَاصِمٍ ذَاهِبُ الْحَدِيثِ .
Tercemesi:
Bize İsmail b. Musa el-Fezârî, ona Seyf b. Harun el-Bürcümî, ona Süleyman (b. Tarhan) et-Teymî, ona Ebu Osman (Abdurrahman b. Mül), ona da Selman (b. İslam el-Fârisî) şöyle demiştir: Rasulullah'a (sav) yağ, peynir ve hayvan derisinden yapılan elbiseleri giymenin hükmü soruldu. Şöyle buyurdu: "Helal Allah'ın kitabında helal kıldığı şeylerdir. Haram ise yine Allah'ın kitabında haram kıldığı şeylerdir. Hükmünü belirtmediği şeyler ise affedip mübah kıldığı (serbest bıraktığı) şeylerdir."
Tirmizî dedi ki: Bu konuda Muğîre'den de hadis rivayet edilmiştir. Bu hadis ise garibtir. Bu hadisi merfu olarak sadece bu şekliyle bilmekteyiz.
Hadisi Süfyan ve başkaları Süleyman et-Teymî'den, o Ebu Osman'dan, o da Selman'dan onun kendi sözü olarak nakletmiştir. Sanki hadis mevkuf olarak nakledilmiştir ki sahih (doğru) olan da budur. Bu hadis hakkında Buhârî'ye sordum dedi ki: Bu hadisi mahfuz (sağlam) görmüyorum. Hadisi Süfyan, Süleyman et Teymî’den, o Ebu Osman'dan, o da Selman'dan, mevkuf olarak rivayet etmişlerdir. Buhârî diyor ki: Seyf b. Harun mukâribü'l-hadîs olan bir kimsedir. Âsım'dan rivayette bulunan Seyf b. Muhammed ise hadisleri zayıf olan bir kimsedir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Libâs 6, 4/220
Senetler:
()
Konular:
Helal, Haram, helal-haram sınırı ve şüpheli olanlar
İman, İnanç, helalı haram, haramı helal sayma