حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا بِشْرٌ - يَعْنِى ابْنَ الْمُفَضَّلِ - حَدَّثَنَا أَبُو مَسْلَمَةَ سَعِيدُ بْنُ يَزِيدَ عَنْ أَبِى نَضْرَةَ عَنْ مُطَرِّفٍ قَالَ قَالَ أَبِى: انْطَلَقْتُ فِى وَفْدِ بَنِى عَامِرٍ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقُلْنَا 'أَنْتَ سَيِّدُنَا' فَقَالَ : "السَّيِّدُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى." قُلْنَا وَأَفْضَلُنَا فَضْلاً وَأَعْظَمُنَا طَوْلاً. فَقَالَ "قُولُوا بِقَوْلِكُمْ أَوْ بَعْضِ قَوْلِكُمْ وَلاَ يَسْتَجْرِيَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ."

Bize Müsedded ve Bişr (Mufassal), ona Ebu Mesleme b. Said b. Yezid, ona Ebu Nasr, ona da Mutarrif şöyle rivayet etmiştir: "Babam dedi ki:(Ben bir gün) Amir oğullarının elçileriyle birlikte (elçi olarak) Rasulullah'ın huzuruna gitmiştim. (Orada Hz. Peygamber'e): 'Sen bizim Seyyidimizsin' diyerek iltifat ettik. (Bundan rahatsız olduğu için) O; "Seyyid, Allah'dır" buyurdu. Biz de, 'Sen bizim en faziletli olanımız, eşe, dosta iyilik elini uzatma bakımından da en üstünümüz sensin' dedik. O da; "bunu söyleyin -yahud da- bu sözün bir kısmını söyleyin; fakat bir kısmını bırakın ki, şeytan sizi sözlerinizle kendi yoluna sürüklemesin" buyurdu.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 10, /1096

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ هَمَّامٍ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ فَأَثْنَى عَلَى عُثْمَانَ فِى وَجْهِهِ فَأَخَذَ الْمِقْدَادُ بْنُ الأَسْوَدِ تُرَابًا فَحَثَا فِى وَجْهِهِ وَقَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "إِذَا لَقِيتُمُ الْمَدَّاحِينَ فَاحْثُوا فِى وُجُوهِهِمُ التُّرَابَ."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Veki', ona Sufyan es-Sevrî, ona İbrahim, ona Hemmam Hz. Peygamber'den şöyle rivayet etmiştir: Bir adam gelip (Rasulullah'ın huzurunda) Hz. Osman'ı yüzüne karşı övdü. (Orada bulunan) el-Mikdad b. el-Esved de (yerden bir avuç) toprak alıp (öven kimsenin) yüzüne saçtı ve Rasulullah (sav) "(böyle yüze karşı) medhedenlerle karşılaştığınız zaman yüzlerine toprak saçınız" buyurdu dedi.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 10, /1096

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا أَبُو شِهَابٍ عَنْ خَالِدٍ الْحَذَّاءِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى بَكْرَةَ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ رَجُلاً أَثْنَى عَلَى رَجُلٍ عِنْدَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لَهُ: "قَطَعْتَ عُنُقَ صَاحِبِكَ." ثَلاَثَ مَرَّاتٍ ثُمَّ قَالَ: "إِذَا مَدَحَ أَحَدُكُمْ صَاحِبَهُ لاَ مَحَالَةَ فَلْيَقُلْ إِنِّى أَحْسِبُهُ كَمَا يُرِيدُ أَنْ يَقُولَ وَلاَ أُزَكِّيهِ عَلَى اللَّهِ."

Bize Ahmed b. Yunus, ona Ebu Şihâb, ona Halid el-Hazzâ, ona Abdurrahman b. Ebu Bekre, ona da babasının rivayet ettiğine göre, bir kişi bir başkasını, Hz. Peygamber'in (sav) huzurunda övdü. Bunun üzerine Allah Rasulü üç defa; "arkadaşının boynunu kestin" dedi. Sonra da şöyle buyurdu: "Biriniz arkadaşını övecekse, ben onun şöyle şöyle olduğunu sanıyorum; onu Allah'a karşı temize çıkaramam desin."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 10, /1096

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ صَبَّاحٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ زَكَرِيَّاءَ حَدَّثَنَا بُرَيْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِى بُرْدَةَ عَنْ أَبِى مُوسَى - رضى الله عنه - قَالَ سَمِعَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم رَجُلاً يُثْنِى عَلَى رَجُلٍ ، وَيُطْرِيهِ فِى مَدْحِهِ فَقَالَ « أَهْلَكْتُمْ - أَوْ قَطَعْتُمْ - ظَهْرَ الرَّجُلِ » .

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Şehâdât 17, 1/722