لَوْلاَ يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالأَحْبَارُ عَن قَوْلِهِمُ الإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْنَعُونَ

Din adamları ve âlimleri onları, günah olan sözleri söylemekten ve haram yemekten menetselerdi ya! İşledikleri (fiiller) ne kötüdür!

• Kur'an Kur'an-ı Kerim Mâide 5/63, /

وَحَدَّثَنِى عَمْرٌو النَّاقِدُ وَزُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ - وَاللَّفْظُ لِزُهَيْرٍ - قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتِ اسْتَأْذَنَ رَهْطٌ مِنَ الْيَهُودِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالُوا السَّامُ عَلَيْكُمْ . فَقَالَتْ عَائِشَةُ بَلْ عَلَيْكُمُ السَّامُ وَاللَّعْنَةُ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « يَا عَائِشَةُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الرِّفْقَ فِى الأَمْرِ كُلِّهِ » . قَالَتْ أَلَمْ تَسْمَعْ مَا قَالُوا قَالَ « قَدْ قُلْتُ وَعَلَيْكُمْ » .

Bana Amr en-Nâkıd ve Züheyr b. Harb -lafız Züheyr'e aittir- onlara Süfyan b. Uyeyne, ona Zührî, ona da Urve, Âişe (ra)'ın şöyle dediğini rivayet etti: Bir grup Yahudi Rasûlüllah (sav)'in (yanına girmek için) izin istedi ve "Es-sâmü Aleyküm (Ölüm üzerinize olsun)" dediler. Bunun üzerine Hz. Aişe (onlara): "Bilakis ölüm sizin üzerinize olsun, Allah'ın laneti de!" dedi. Bu durum karşısında Rasûlüllah (sav) şöyle buyurdu: "Yâ Aişe! Allah bütün işlerde nezaketle davranmayı sever." Âişe (ra) dedi ki: "Ne dediklerini işitmedin mi?" Rasulullah (sav): "(Ben de onlara) 'Ve aleyküm (sizin üzerinize de olsun)' dedim ya!" buyurdu.

• Müslim Sahîh-i Müslim Selâm 5656, /919

11507 - أَخْبَرَنَا يُوسُفُ بْنُ عِيسَى، قَالَ: أَخْبَرَنَا الْفَضْلُ بْنُ مُوسَى، قَالَ: أَخْبَرَنَا الْأَعْمَشُ، عَنْ مُسْلِمٍ، عَنْ مَسْرُوقٍ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: دَخَلَ يَهُودِيٌّ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: السَّامُ عَلَيْكَ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «وَعَلَيْكَ» , فَقَالَتْ عَائِشَةُ: وَعَلَيْكَ السَّامُ وَغَضَبُ اللهِ، قَالَ: فَخَرَجَ الْيَهُودِيُّ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «يَا عَائِشَةُ، إِنَّ اللهَ لَا يُحِبُّ الْفَاحِشَ الْمُتَفَحِّشَ» , قَالَتْ: يَا رَسُولَ اللهِ، أَمَّا تَدْرِي مَا قَالَ؟ , قَالَ: «وَمَا قَالَ؟» , قَالَتْ: قَالَ: السَّامُ عَلَيْكَ , فَهُوَ قَوْلِهِ: {وَإِذَا جَاءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللهُ}، قَالَ: فَخَرَجَ الْيَهُودِيُّ وَهُوَ يَقُولُ بَيْنَهُ وَبَيْنَ نَفْسِهِ، , فَأَنْزَلَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ {وَيَقُولُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَونَهَا فَبِئْسَ الْمَصِيرُ} [المجادلة: 8]

Bize Yusuf b. İsa, ona el-Fadl b. Musa, ona el-A'meş, ona Müslim, ona Mesrûk, ona da Hz. Âişe (r.a.) rivâyet etti: "Hz. Peygamber'in (s.a.z.) huzuruna bir Yahudi gelmiş ve: "es-Sâmu aleyke" yani (ölüm senin üzerine olsun) diye selam vermişti. Hz. Peygamber (s.a.v.) de: "Ve aleyke", yani senin de üzerine olsun) diye karşılık vermişti. Bunu duyan Hz. Âişe (r.a.): "Ölüm de, Allah'ın gazabı da senin üzerine olsun" dedi. Sonra Yahudi çıktı. Hz. Peygamber (s.a.v.) dedi ki: "Ya Âişe! Allah kötü sözü ve kötü söz söyleyeni sevmez." Hz. Âişe (r.a.) de: "Ey Allah'ın Rasûlü! Adamın ne söylediğini duymadın mı?" deyince, Rasûlullah (s.a.v.): "Ne dedi?" diye sordu. Âişe (r.a.) de: "Ölüm senin üzerine olsun" diye söyledi. Bu, Cenâb-ı Hakk'ın: "Onlar sana geldiklerinde, Allah'ın seni selamlamadığı bir şekilde selamlıyorlar." meâlindeki âyetinde ifade buyurduğu olaydır. Yahudi kendi kendine konuşarak evden çıktı. O sırada Allah (ac) şu âyeti indirdi: "Üstelik onlar birbirlerine 'Bu aptıklarımızdan dolayı Allah bizi cezalandırsa ya!' diyorlar. Onlara cehennem yeter. İşte oraya girecekler, orası ne kötü bir sondur!" (Mücâdele, 58/8).

• Nesâî Sünen-i Kübra Tefsîr 11507, 10/290

وَحَدَّثَنِى مَالِكٌ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ أَنَّ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ لَقِىَ خِنْزِيرًا بِالطَّرِيقِ فَقَالَ لَهُ انْفُذْ بِسَلاَمٍ . فَقِيلَ لَهُ تَقُولُ هَذَا لِخِنْزِيرٍ فَقَالَ عِيسَى إِنِّى أَخَافُ أَنْ أُعَوِّدَ لِسَانِى النُّطْقَ بِالسُّوءِ .

Açıklama: "Emniyetle git" sözü, "sen her ne kadar insanlara ve tarlalarına zarar versen de benden sana bir zarar gelmez" şeklinde anlaşılmıştır. Şerhu Zürkani, 4/63; Münteka, 4/447.

• İmam Mâlik Muvatta' Kelâm 1817, 1/383

أَخْبَرَنَا أَبُو الْوَلِيدِ الطَّيَالِسِىُّ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ حَدَّثَنِى مَنْصُورٌ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا حَازِمٍ يُحَدِّثُ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ :« مَنْ حَجَّ الْبَيْتَ فَلَمْ يَرْفُثْ وَلَمْ يَفْسُقْ رَجَعَ كَمَا وَلَدَتْهُ أُمُّهُ ».

• Dârimî Sünen-i Dârimî Menâsik 7, 2/1130

لاَّ يُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا

Allah kötü sözün açıkça söylenmesini sevmez; ancak haksızlığa uğrayan başka. Allah her şeyi işitici ve bilicidir.

• Kur'an Kur'an-ı Kerim Nisâ 4/148, /

أَخْبَرَنَا يَعْلَى حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ شَقِيقٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- :« لَيْسَ أَحَدٌ أَغْيَرَ مِنَ اللَّهِ لِذَلِكَ حَرَّمَ الْفَوَاحِشَ ، وَلَيْسَ أَحَدٌ أَحَبَّ إِلَيْهِ الْمَدْحُ مِنَ اللَّهِ ».

Açıklama: Buhari'nin rivayetini esas alarak çeviriyi ona göre verdik. "Allah'tan ziyâde kötülüklerden koruyan bir kimse yoktur. Bundan dolayı (Müminlerin en büyük koruyucusu olduğu için) Allah açık, gizli bütün kötülükleri, çirkin işleri haram kılmıştır. Bir de Allah'tan ziyâde medhedilip övülmeyi seven kimse de yoktur. İşte bunun için Allah kendisini (Kur'ân'da birçok güzel sıfatla) methetmiştir." Buhari, Tefsir (En'am, 6/65), 121.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Nikah 37, 3/1428

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ عَنْ هَمَّامِ بْنِ يَحْيَى عَنْ فَرْقَدٍ السَّبَخِىِّ عَنْ مُرَّةَ الطَّيِّبِ عَنْ أَبِى بَكْرٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: « لاَ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ سَيِّئُ الْمَلَكَةِ » . قَالَ أَبُو عِيسَى :هَذَا حَدِيثٌ غَرِيبٌ . وَقَدْ تَكَلَّمَ أَيُّوبُ السَّخْتِيَانِىُّ وَغَيْرُ وَاحِدٍ فِى فَرْقَدٍ السَّبَخِىِّ مِنْ قِبَلِ حِفْظِهِ .

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Birr ve's-sıla 29, 4/334

أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ حَدَّثَنَا إِسْرَائِيلُ حَدَّثَنَا أَبُو إِسْحَاقَ عَنْ عُبَيْدِ بْنِ عَمْرٍو أَبِى الْمُغِيرَةِ عَنْ حُذَيْفَةَ قَالَ : كَانَ فِى لِسَانِى ذَرَبٌ عَلَى أَهْلِى وَلَمْ يَكُنْ يَعْدُوهُمْ إِلَى غَيْرِهِمْ ، فَسَأَلْتُ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- فَقَالَ :« أَيْنَ أَنْتَ عَنْ الاِسْتِغْفَارِ؟ إِنِّى لأَسْتَغْفِرُ اللَّهَ كُلَّ يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ ». قَالَ أَبُو إِسْحَاقَ : فَحَدَّثْتُ أَبَا بُرْدَةَ وَأَبَا بَكْرٍ ابْنِى أَبِى مُوسَى قَالاَ قَالَ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- :« أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ كُلَّ يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ ، أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ ».

• Dârimî Sünen-i Dârimî Rikâk 15, 3/1790

عبد الرزاق عن أبي سعيد بن حبيب أن عروة بن رويم حدثه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال : خيار أمتي من شهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له ، وأن محمدا عبده ورسوله ، والذين إذا أحسنوا استبشروا ، وإذا أساؤوا استغفروا ، وإذا سافروا قصروا ، وأفطروا ، وشرار أمتي الذين ولدوا في النعيم وغذوا به ، همتهم - أو قال مهمتهم - لين الثياب ، طيب الطعام ، والفسوق في الكلام.

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Salât 4481, 2/566