Öneri Formu
Hadis Id, No:
12496, M006761
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ - يَعْنِى الدَّرَاوَرْدِىَّ - عَنِ الْعَلاَءِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « كُلُّ إِنْسَانٍ تَلِدُهُ أُمُّهُ عَلَى الْفِطْرَةِ وَأَبَوَاهُ بَعْدُ يُهَوِّدَانِهِ وَيُنَصِّرَانِهِ وَيُمَجِّسَانِهِ فَإِنْ كَانَا مُسْلِمَيْنِ فَمُسْلِمٌ كُلُّ إِنْسَانٍ تَلِدُهُ أُمُّهُ يَلْكُزُهُ الشَّيْطَانُ فِى حِضْنَيْهِ إِلاَّ مَرْيَمَ وَابْنَهَا » .
Tercemesi:
Bize Kuteybe b. Said (es-Sakafî), ona Abdulaziz (b. Muhammed) ed-Darâverdî, ona Alâ (b. Abdurrahman), ona babası (Abdurrahman b. Yakub el-Cühenî), ona da Ebu Hüreyre Rasul-i Ekrem’in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti: “Her insanı annesi fıtrat (İslam) üzere doğurur. Sonra anne ve babası onu yahudi, hristiyan ve mecusi yapar. Eğer ebeveyni müslüman ise çocuk da müslüman olur. Annesinin doğurduğu her insanı şeytan iki yanından yumruklar. Yalnız Meryem'le oğlu müstesna!”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Kader 6761, /1096
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Alâ Abdurrahman b. Yakub el-Cühenî (Abdurrahman b. Yakub)
3. Alâ b. Abdurrahman el-Hırakî (Alâ b. Abdurrahman b. Yakub)
4. Ebu Muhammed Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî (Abdülaziz b. Muhammed b. Ubeyd b. Ebu Ubeyd)
5. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular:
Aile, Fertleri ve Sorumlulukları
KTB, KADER
KTB, YARATILIŞ
Peygamberler, Hz. İsa
Şeytan, doğan çocuğa dokunması
Yaratma, Yaratılış
أَخْبَرَنِى مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحِيمِ قَالَ حَدَّثَنَا أَسَدُ بْنُ مُوسَى قَالَ حَدَّثَنَا بَقِيَّةُ قَالَ حَدَّثَنِى أَبُو بَكْرٍ الزُّبَيْدِىُّ عَنْ أَخِيهِ مُحَمَّدِ بْنِ الْوَلِيدِ عَنْ لُقْمَانَ بْنِ عَامِرٍ عَنْ عَبْدِ الأَعْلَى بْنِ عَدِىٍّ الْبَهْرَانِىِّ عَنْ ثَوْبَانَ مَوْلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « عِصَابَتَانِ مِنْ أُمَّتِى أَحْرَزَهُمَا اللَّهُ مِنَ النَّارِ عِصَابَةٌ تَغْزُو الْهِنْدَ وَعِصَابَةٌ تَكُونُ مَعَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ » .
Açıklama: Güzel bir Türkçe adına Arapça dil kaideleri kısmen ihlal edilmiştir.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
26772, N003177
Hadis:
أَخْبَرَنِى مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحِيمِ قَالَ حَدَّثَنَا أَسَدُ بْنُ مُوسَى قَالَ حَدَّثَنَا بَقِيَّةُ قَالَ حَدَّثَنِى أَبُو بَكْرٍ الزُّبَيْدِىُّ عَنْ أَخِيهِ مُحَمَّدِ بْنِ الْوَلِيدِ عَنْ لُقْمَانَ بْنِ عَامِرٍ عَنْ عَبْدِ الأَعْلَى بْنِ عَدِىٍّ الْبَهْرَانِىِّ عَنْ ثَوْبَانَ مَوْلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « عِصَابَتَانِ مِنْ أُمَّتِى أَحْرَزَهُمَا اللَّهُ مِنَ النَّارِ عِصَابَةٌ تَغْزُو الْهِنْدَ وَعِصَابَةٌ تَكُونُ مَعَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Abdullah b. Abdürrahîm, ona Esed b. Musa, ona Bakiyye, ona Ebu Bekir ez-Zübeydî, ona kardeşi Muhammed b. Velîd, ona Lukmân b. Âmir, ona Abdüla'lâ b. Adî el-Behrânî, ona da Sevbân mevlâ Rasulullah, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
Allah, ümmetimden Hind (memleketine) gazâ eden ve İsa b. Meryem (as) ile beraber olan iki topluluğu cehennemden korumuştur.
Açıklama:
Güzel bir Türkçe adına Arapça dil kaideleri kısmen ihlal edilmiştir.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Cihâd 41, /2292
Senetler:
1. Ebu Abdullah Sevban Mevla Rasulullah (Sevban b. Bücdüd)
2. Abdula'lâ b. Adî el-Behranî (Abdula'lâ b. Adî)
3. Ebu Amir Lokman b. Amir el-Evsabi (Lokman b. Amir)
4. Ebu Hüzeyl Muhammed b. Velid ez-Zübeydi (Muhammed b. Velid b. Amir)
5. Ebu Bekir b. Velid ez-Zübeydî (Samsûm b. Velid b. Âmir)
6. Ebu Muhammed Bakiyye b. Velîd el-Kilâ'î (Bakiyye b. Velîd b. Sâid b. Ka'b b. Harîz)
7. Ebu Said Esed b. Musa el-Ümevi (Esed b. Musa b. İbrahim b. Velid)
8. ibn Ebu Züra Ebu Abdullah Muhammed b. Abdullah el-Mısri (Muhammed b. Abdullah b. Abdurrahim)
Konular:
Peygamberler, Hz. İsa
Savaş, Hind ülkesiyle
Öneri Formu
Hadis Id, No:
7098, M006133
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الأَعْلَى عَنْ مَعْمَرٍ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَعِيدٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « مَا مِنْ مَوْلُودٍ يُولَدُ إِلاَّ نَخَسَهُ الشَّيْطَانُ فَيَسْتَهِلُّ صَارِخًا مِنْ نَخْسَةِ الشَّيْطَانِ إِلاَّ ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ » . ثُمَّ قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ اقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ ( وَإِنِّى أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ )
Tercemesi:
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdula'lâ (b. Abdula'lâ el-Kuraşî), ona Mamer (b. Raşid el-Ezdî), ona (Muhammed b. Şihab) ez-Zührî, ona Saîd (b. Müseyyeb el-Kuraşî) ona da Ebu Hureyre'nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:
"Yeni doğan hiçbir bebek yoktur ki doğduğu anda şeytan ona (musallat olup) dokunmamış olsun. Şeytanın dokunmasından o feryad ederek ağlar. Ancak (İsa) İbn Meryem (as) ve annesi (bu durumdan) müstesnadırlar." Ardından Ebu Hureyre dedi ki: "Dilerseniz 'Ben onu da soyunu da, kovulmuş Şeytandan sana sığındırırım" (Âl-i İmrân, 3/36) (ayetini) okuyun."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Fedâil 6133, /990
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Said b. Müseyyeb el-Kuraşî (Said b. Müseyyeb b. Hazn b. Ebu Vehb)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. Ebu Muhammed Abdula'lâ b. Abdula'lâ el-Kuraşi (Abdula'lâ b. Abdula'lâ b. Muhammed)
6. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Peygamberler, Hz. İsa
Şeytan, doğan çocuğa dokunması
Tarihsel Şahsiyetler, Hz. Meryem
Öneri Formu
Hadis Id, No:
7100, M006135
Hadis:
حَدَّثَنِى أَبُو الطَّاهِرِ أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ حَدَّثَنِى عَمْرُو بْنُ الْحَارِثِ أَنَّ أَبَا يُونُسَ سُلَيْمًا مَوْلَى أَبِى هُرَيْرَةَ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ قَالَ « كُلُّ بَنِى آدَمَ يَمَسُّهُ الشَّيْطَانُ يَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ إِلاَّ مَرْيَمَ وَابْنَهَا » .
Tercemesi:
Bana Ebu Tahir (Ahmed b. Amr el-Kuraşî), ona (Abdullah) İbn Vehb (el-Kuraşî), ona Amr b. Haris, ona Ebu Hureyre'nin (ed-Devsî) mevlası Ebu Yunus Süleym (b. Cübeyr ed-Devsî) ona da Ebu Hureyre'nin aktardığına göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:
"Annesinin kendisini doğurduğu gün Adem oğullarının her birine Şeytan (musallat olup) dokunur. Ancak Meryem ve oğlu (İsa (as)) bundan müstesnadır. "
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Fedâil 6135, /990
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Yunus Süleym b. Cübeyr ed-Devsi (Süleym b. Cübeyr)
3. Amr b. Haris el-Ensarî (Amr b. Haris b. Yakub)
4. Abdullah b. Vehb el-Kuraşî (Abdullah b. Vehb b. Müslim)
5. Ebu Tahir Ahmed b. Amr el-Kuraşî (Ahmed b. Amr b. Abdullah)
Konular:
Peygamberler, Hz. İsa
Şeytan, doğan çocuğa dokunması
Tarihsel Şahsiyetler, Hz. Meryem
Öneri Formu
Hadis Id, No:
8090, M006509
Hadis:
حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَخْبَرَنَا جَرِيرُ بْنُ حَازِمٍ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سِيرِينَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « لَمْ يَتَكَلَّمْ فِى الْمَهْدِ إِلاَّ ثَلاَثَةٌ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَصَاحِبُ جُرَيْجٍ وَكَانَ جُرَيْجٌ رَجُلاً عَابِدًا فَاتَّخَذَ صَوْمَعَةً فَكَانَ فِيهَا فَأَتَتْهُ أُمُّهُ وَهُوَ يُصَلِّى فَقَالَتْ يَا جُرَيْجُ . فَقَالَ يَا رَبِّ أُمِّى وَصَلاَتِى . فَأَقْبَلَ عَلَى صَلاَتِهِ فَانْصَرَفَتْ فَلَمَّا كَانَ مِنَ الْغَدِ أَتَتْهُ وَهُوَ يُصَلِّى فَقَالَتْ يَا جُرَيْجُ فَقَالَ يَا رَبِّ أُمِّى وَصَلاَتِى فَأَقْبَلَ عَلَى صَلاَتِهِ فَانْصَرَفَتْ فَلَمَّا كَانَ مِنَ الْغَدِ أَتَتْهُ وَهُوَ يُصَلِّى فَقَالَتْ يَا جُرَيْجُ . فَقَالَ أَىْ رَبِّ أُمِّى وَصَلاَتِى . فَأَقْبَلَ عَلَى صَلاَتِهِ فَقَالَتِ اللَّهُمَّ لاَ تُمِتْهُ حَتَّى يَنْظُرَ إِلَى وُجُوهِ الْمُومِسَاتِ . فَتَذَاكَرَ بَنُو إِسْرَائِيلَ جُرَيْجًا وَعِبَادَتَهُ وَكَانَتِ امْرَأَةٌ بَغِىٌّ يُتَمَثَّلُ بِحُسْنِهَا فَقَالَتْ إِنْ شِئْتُمْ لأَفْتِنَنَّهُ لَكُمْ - قَالَ - فَتَعَرَّضَتْ لَهُ فَلَمْ يَلْتَفِتْ إِلَيْهَا فَأَتَتْ رَاعِيًا كَانَ يَأْوِى إِلَى صَوْمَعَتِهِ فَأَمْكَنَتْهُ مِنْ نَفْسِهَا فَوَقَعَ عَلَيْهَا فَحَمَلَتْ فَلَمَّا وَلَدَتْ قَالَتْ هُوَ مِنْ جُرَيْجٍ . فَأَتَوْهُ فَاسْتَنْزَلُوهُ وَهَدَمُوا صَوْمَعَتَهُ وَجَعَلُوا يَضْرِبُونَهُ فَقَالَ مَا شَأْنُكُمْ قَالُوا زَنَيْتَ بِهَذِهِ الْبَغِىِّ فَوَلَدَتْ مِنْكَ . فَقَالَ أَيْنَ الصَّبِىُّ فَجَاءُوا بِهِ فَقَالَ دَعُونِى حَتَّى أُصَلِّىَ فَصَلَّى فَلَمَّا انْصَرَفَ أَتَى الصَّبِىَّ فَطَعَنَ فِى بَطْنِهِ وَقَالَ يَا غُلاَمُ مَنْ أَبُوكَ قَالَ فُلاَنٌ الرَّاعِى - قَالَ - فَأَقْبَلُوا عَلَى جُرَيْجٍ يُقَبِّلُونَهُ وَيَتَمَسَّحُونَ بِهِ وَقَالُوا نَبْنِى لَكَ صَوْمَعَتَكَ مِنْ ذَهَبٍ . قَالَ لاَ أَعِيدُوهَا مِنْ طِينٍ كَمَا كَانَتْ . فَفَعَلُوا . وَبَيْنَا صَبِىٌّ يَرْضَعُ مِنْ أُمِّهِ فَمَرَّ رَجُلٌ رَاكِبٌ عَلَى دَابَّةٍ فَارِهَةٍ وَشَارَةٍ حَسَنَةٍ فَقَالَتْ أُمُّهُ اللَّهُمَّ اجْعَلِ ابْنِى مِثْلَ هَذَا . فَتَرَكَ الثَّدْىَ وَأَقْبَلَ إِلَيْهِ فَنَظَرَ إِلَيْهِ فَقَالَ اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِى مِثْلَهُ . ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَى ثَدْيِهِ فَجَعَلَ يَرْتَضِعُ . قَالَ فَكَأَنِّى أَنْظُرُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَهُوَ يَحْكِى ارْتِضَاعَهُ بِإِصْبَعِهِ السَّبَّابَةِ فِى فَمِهِ فَجَعَلَ يَمُصُّهَا . قَالَ وَمَرُّوا بِجَارِيَةٍ وَهُمْ يَضْرِبُونَهَا وَيَقُولُونَ زَنَيْتِ سَرَقْتِ . وَهِىَ تَقُولُ حَسْبِىَ اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ . فَقَالَتْ أُمُّهُ اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلِ ابْنِى مِثْلَهَا . فَتَرَكَ الرَّضَاعَ وَنَظَرَ إِلَيْهَا فَقَالَ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِى مِثْلَهَا . فَهُنَاكَ تَرَاجَعَا الْحَدِيثَ فَقَالَتْ حَلْقَى مَرَّ رَجُلٌ حَسَنُ الْهَيْئَةِ فَقُلْتُ اللَّهُمَّ اجْعَلِ ابْنِى مِثْلَهُ . فَقُلْتَ اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِى مِثْلَهُ . وَمَرُّوا بِهَذِهِ الأَمَةِ وَهُمْ يَضْرِبُونَهَا وَيَقُولُونَ زَنَيْتِ سَرَقْتِ . فَقُلْتُ اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلِ ابْنِى مِثْلَهَا . فَقُلْتَ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِى مِثْلَهَا قَالَ إِنَّ ذَاكَ الرَّجُلَ كَانَ جَبَّارًا فَقُلْتُ اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِى مِثْلَهُ . وَإِنَّ هَذِهِ يَقُولُونَ لَهَا زَنَيْتِ . وَلَمْ تَزْنِ وَسَرَقْتِ وَلَمْ تَسْرِقْ فَقُلْتُ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِى مِثْلَهَا .
Tercemesi:
Bize Züheyr b. Harb (el-Haraşî), ona Yezid b. Harun (el-Vasıtî), ona Cerir b. Hazim (el-Ezdî), ona Muhammed b. Sirin (el-Ensarî), ona da Ebu Hüreyre Nebi’nin şöyle anlattığını nakletti:
Beşikte sadece üç kişi konuşmuştur : (Bunlardan) biri Meryem'in oğlu İsa’dır.
Diğeri Cüreyc'le konuşan çocuktur. Cüreyc ibadete düşün bir adamdı. Bir manastır yaptırdı. Orada (ibadet edip namaz kılıyor) idi. Derken (bir gün) annesi geldi, Cüreyc (o esnada) namaz kılıyordu. Ve “Ey Cüreyc!” dedi. Cüreyc “Ey Rabbim! (Bir yanda) annem ve (diğer yanda) namazım!” dedi. Ve namazına yöneldi. Bunun üzerine annesi de dönüp gitti. Ertesi gün (annesi) tekrar geldi. Cüreyc (yine) namaz kılıyordu. (Anne) “Ey Cüreyc!” diye seslendi. Cüreyc “Ey Rabbim! (Bir yanda) annem ve (diğer yanda) namazım!” dedi. Ve yine namazına yöneldi. Annesi “Allahım! Fahişelerin yüzünü görmedikçe, bunun canını alma!” diye dua etti. Derken israiloğulları Cüreyc'ten ve ibadetinden söz etmeye başladılar. Güzelliği dillere destan fahişe bir kadın vardı. (Bu kadın) “İsterseniz sizin için onu baştan çıkarayım” dedi. Rasulullah (sav) şöyle devam etti: Kadın (gelip) onunla yatmayı teklif etti. Fakat Cüreyc kadına dönüp bakmadı bile. Bunun üzerine kadın Cüreyc'in manastırına sığınmış bir çobana geldi. Ve kendini ona teslim etti. Çoban da onunla zina etti. Kadın hamile kaldı. Doğumunu yapınca “Bu çocuk Cüreyc'dendir!” dedi. İsrailoğulları Cüreyc'e gelerek manastırdan çıkmasını istediler. Ve manastırını yıktılar. Kendisini de dövmeye başladılar. Bunun üzerine Cüreyc “Size ne oluyor?” dedi. Kendisine “Bu fahişe ile zina ettin ve senden çocuk doğurdu” dediler. Cüreyc “Çocuk nerede?” diye sordu. Hemen onu getirdiler. Cüreyc “Müsaade edin de namaz kılayım!” dedi. Ve namaz kıldı. Namazdan çıktıktan sonra çocuğa gelerek onun karnına dokundu ve “Ey çocuk! Senin baban kimdir?” dedi. Çocuk “Filan çobandır” dedi. Rasul-i Ekrem (sav) devamla şöyle anlattı: Bunun üzerine İsrailoğulları Cüreyc'e yöneldiler. Onu öpüyor ve sıvazlıyorlardı. “Sana manastırını altından yapalım” dediler. Cüreyc “Hayır! Onu eskisi gibi çamurdan yapın” dedi. Onlar da yaptılar.
(Beşikte konuşan) üçüncü kişi (şudur) : Bir zamanlar bir çocuk annesini emiyordu. (Oradan) şahlanmış asil ve güzel bir ata binmiş bir adam geçti. Çocuğun annesi “Allah'ım! Oğlumu bunun gibi yap!” diye duâ etti. Çocuk hemen memeyi bıraktı. Ve adama doğru dönerek ona baktı da “Allahım! Beni bunun gibi yapma!” dedi. Sonra memesine dönerek emmeye başladı.
Ebu Hüreyre, “Ben Rasulullah’ı (sav) şehadet parmağı ağzında ve onu emmeye başlayarak çocuğun nasıl emdiğini anlatmasını hâlâ görür gibiyim” dedi. Rasulullah (sav) şöyle devam etti: (Sonra) Bir cariyeye rastladılar. Sahipleri onu dövüyor ve “Sen zina ettin! Çaldın!” diyorlardı. Cariye ise “Bana Allah yeter! O ne güzel vekildir” diyordu. Çocuğun annesi “Allah'ım! Oğlumu bu câriye gibi yapma!” diye dua etti. Çocuk hemen emmeyi bıraktı ve cariyeye bakarak “Allah'ım! Beni bu câriye gibi yap!” dedi.
Burada anne ile çocuk konuşmaya başladılar. Anne dedi ki Boğazı tıkanası! Güzel kıyafeti bir adam geçti. Ben “Allah'ım! Oğlumu bunun gibi yap!” dedim. Sen “Allah'ım! Beni bunun gibi yapma!” dedin. Bir cariyeye rastladılar. Onu dövüyorlar ve “Sen zina ettin! Çaldın!” diyorlardı. Ben “Allah'ım! Oğlumu bunun gibi yapma!” diye dua ettim. Sen “Allah'ım! Beni bunun gibi yap!” dedin. Çocuk şu karşılığı verdi: O adam bir zorba idi. Bundan dolayı “Allah'ım! Beni onun gibi yapma!” dedim. Bu cariyeye ise “Sen zina ettin!” diyorlar. Halbuki zina etmemişti. “Çaldın!” diyorlar. Halbuki çalmamıştı. Bu sebeple ben de “Allah'ım! Beni bunun gibi yap!” dedim.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Birr ve's-sıla ve'l-edeb 6509, /1059
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Bekir Muhammed b. Sirin el-Ensarî (Muhammed b. Sirin)
3. Ebu Nadr Cerîr b. Hazım el-Ezdî (Cerir b. Hâzim b. Zeyd b. Abdullah b. Şucâ')
4. Ebu Halid Yezid b. Harun el-Vasitî (Yezid b. Harun b. Zâzî b. Sabit)
5. Ebu Hayseme Züheyr b. Harb el-Haraşî (Züheyr b. Harb b. Eştâl)
Konular:
Haklar, Anne hakkı
KTB, ADAB
Mucize,
Peygamberler, Hz. İsa
Öneri Formu
Hadis Id, No:
31665, B004548
Hadis:
حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ - رضى الله عنه - أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « مَا مِنْ مَوْلُودٍ يُولَدُ إِلاَّ وَالشَّيْطَانُ يَمَسُّهُ حِينَ يُولَدُ ، فَيَسْتَهِلُّ صَارِخًا مِنْ مَسِّ الشَّيْطَانِ إِيَّاهُ ، إِلاَّ مَرْيَمَ وَابْنَهَا » . ثُمَّ يَقُولُ أَبُو هُرَيْرَةَ وَاقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ ( وَإِنِّى أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ) .
Tercemesi:
Bana Abdullah b. Muhammed, ona Abdürrezzak (b. Hemmam), ona Ma'mer (b. Raşid el-Ezdî), ona (Muhammed b. Şihab) ez-Zührî, ona Saîd b. Müseyyeb ona da Ebu Hureyre'nin (ra) aktardığına göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu:
"Yeni doğan hiçbir bebek yoktur ki doğduğu anda şeytan ona (musallat olup) dokunmamış olsun. Şeytanın ona dokunmasından ki o çığrınarak ağlar. Ancak Meryem ve oğlu [İsa (as)] müstesnadır." Daha sonra Ebu Hureyre şöyle diyordu: "Dilerseniz "Ben onu da soyunu da, kovulmuş Şeytandan sana sığındırırım" (Âl-i İmrân, 3/36) (ayetini) okuyun."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Tefsîr 2, 2/161
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Said b. Müseyyeb el-Kuraşî (Said b. Müseyyeb b. Hazn b. Ebu Vehb)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
6. Ebu Cafer Abdullah b. Muhammed el-Cu'fî (Abdullah b. Muhammed b. Abdullah)
Konular:
İstiaze, şeytandan
Kur'an, sahabenin ve tabiunun tefsiri
Peygamberler, Hz. İsa
Şeytan, doğan çocuğa dokunması
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33115, B003431
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ قَالَ حَدَّثَنِى سَعِيدُ بْنُ الْمُسَيَّبِ قَالَ قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ - رضى الله عنه - سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « مَا مِنْ بَنِى آدَمَ مَوْلُودٌ إِلاَّ يَمَسُّهُ الشَّيْطَانُ حِينَ يُولَدُ ، فَيَسْتَهِلُّ صَارِخًا مِنْ مَسِّ الشَّيْطَانِ ، غَيْرَ مَرْيَمَ وَابْنِهَا » . ثُمَّ يَقُولُ أَبُو هُرَيْرَةَ ( وَإِنِّى أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ) .
Tercemesi:
Bize Ebu Yeman (Hakem b. Nafi el-Behrânî), ona Şuayb (b. Ebu Hamza el-Ümevî), ona (Muhammed b. Şihab) ez-Zührî, ona Saîd b. Müseyyeb ona da Ebu Hureyre (ra) şöyle dedi: Ben Rasulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu işittim:
"Adem oğullarından doğmuş hiçbir çocuk yoktur ki, doğduğu anda şeytan ona (musallat olup) dokunmasın. Şeytanın dokunmasından ki çığrınarak ağlar. Ancak Meryem ve oğlu [İsa (as)] bundan müstesnadır." Ebu Hureyre daha sonra "Ben onu da soyunu da, kovulmuş Şeytandan sana sığındırırım" (Âl-i İmrân, 3/36) ayetini söylerdi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Ehadîsü'l-Enbiya 44, 1/893
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Said b. Müseyyeb el-Kuraşî (Said b. Müseyyeb b. Hazn b. Ebu Vehb)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Şuayb b. Ebu Hamza el-Ümevi (Şuayb b. Dinar)
5. Ebu Yeman Hakem b. Nafi' el-Behrânî (Hakem b. Nafi')
Konular:
KTB, ŞEYTAN, İBLİS
Peygamberler, Hz. İsa
Şeytan, doğan çocuğa dokunması
حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ عَنْ أَبِى الزِّنَادِ عَنِ الأَعْرَجِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ - رضى الله عنه - قَالَ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « كُلُّ بَنِى آدَمَ يَطْعُنُ الشَّيْطَانُ فِى جَنْبَيْهِ بِإِصْبَعِهِ حِينَ يُولَدُ ، غَيْرَ عِيسَى بْنِ مَرْيَمَ ، ذَهَبَ يَطْعُنُ فَطَعَنَ فِى الْحِجَابِ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
203954, B003286
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ عَنْ أَبِى الزِّنَادِ عَنِ الأَعْرَجِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ - رضى الله عنه - قَالَ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « كُلُّ بَنِى آدَمَ يَطْعُنُ الشَّيْطَانُ فِى جَنْبَيْهِ بِإِصْبَعِهِ حِينَ يُولَدُ ، غَيْرَ عِيسَى بْنِ مَرْيَمَ ، ذَهَبَ يَطْعُنُ فَطَعَنَ فِى الْحِجَابِ » .
Tercemesi:
Bize Ebu Yeman (Hakem b. Nafi el-Behrânî), ona Şuayb (b. Ebu Hamza el-Ümevî), ona Ebu Zinad (Abdullah b. Zekvan el-Kuraşî), ona A'rec (Abdurrahman b. Hürmüz) ona da Ebu Hureyre (ra) dedi ki: Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:
"Ademoğllarına doğdukları an Şeytan (musallat olmak niyetiyle) parmağı ile dokunur. Ancak İsa b. Meryem bundan müstesnadır. Ona dokunmaya kalkıştığında (başaramamış ve O'nu saran) örtüye dokunmuştu."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Bedü'l-Halk 11, 1/854
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Davud A'rec Abdurrahman b. Hürmüz (Abdurrahman b. Hürmüz)
3. Ebu Zinad Abdullah b. Zekvan el-Kuraşi (Abdullah b. Zekvan)
4. Şuayb b. Ebu Hamza el-Ümevi (Şuayb b. Dinar)
5. Ebu Yeman Hakem b. Nafi' el-Behrânî (Hakem b. Nafi')
Konular:
Peygamberler, Hz. İsa
Şeytan, doğan çocuğa dokunması
Şeytan, insana yaklaşma biçimleri
Öneri Formu
Hadis Id, No:
70433, HM021552
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْد اللَّهِ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ الزُّبَالِيُّ حَدَّثَنَا الْمُعْتَمِرُ بْنُ سُلَيْمَانَ سَمِعْتُ أَبِي يُحَدِّثُ عَنْ الرَّبِيعِ بْنِ أَنَسٍ عَنْ رُفَيْعٍ أَبِي الْعَالِيَةِ عَنْ أُبَيِّ بْنِ كَعْبٍ
فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ
{ وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ }
الْآيَةَ قَالَ جَمَعَهُمْ فَجَعَلَهُمْ أَرْوَاحًا ثُمَّ صَوَّرَهُمْ فَاسْتَنْطَقَهُمْ فَتَكَلَّمُوا ثُمَّ أَخَذَ عَلَيْهِمْ الْعَهْدَ وَالْمِيثَاقَ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالَ فَإِنِّي أُشْهِدُ عَلَيْكُمْ السَّمَوَاتِ السَّبْعَ وَالْأَرَضِينَ السَّبْعَ وَأُشْهِدُ عَلَيْكُمْ أَبَاكُمْ آدَمَ عَلَيْهِ السَّلَام أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَمْ نَعْلَمْ بِهَذَا اعْلَمُوا أَنَّهُ لَا إِلَهَ غَيْرِي وَلَا رَبَّ غَيْرِي فَلَا تُشْرِكُوا بِي شَيْئًا وَإِنِّي سَأُرْسِلُ إِلَيْكُمْ رُسُلِي يُذَكِّرُونَكُمْ عَهْدِي وَمِيثَاقِي وَأُنْزِلُ عَلَيْكُمْ كُتُبِي قَالُوا شَهِدْنَا بِأَنَّكَ رَبُّنَا وَإِلَهُنَا لَا رَبَّ لَنَا غَيْرُكَ فَأَقَرُّوا بِذَلِكَ وَرَفَعَ عَلَيْهِمْ آدَمَ يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ فَرَأَى الْغَنِيَّ وَالْفَقِيرَ وَحَسَنَ الصُّورَةِ وَدُونَ ذَلِكَ فَقَالَ رَبِّ لَوْلَا سَوَّيْتَ بَيْنَ عِبَادِكَ قَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ أَنْ أُشْكَرَ وَرَأَى الْأَنْبِيَاءَ فِيهِمْ مِثْلُ السُّرُجِ عَلَيْهِمْ النُّورُ خُصُّوا بِمِيثَاقٍ آخَرَ فِي الرِّسَالَةِ وَالنُّبُوَّةِ وَهُوَ قَوْلُهُ تَعَالَى
{ وَإِذْ أَخَذْنَا مِنْ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ إِلَى قَوْلِهِ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ }
كَانَ فِي تِلْكَ الْأَرْوَاحِ فَأَرْسَلَهُ إِلَى مَرْيَمَ فَحَدَّثَ عَنْ أُبَيٍّ أَنَّهُ دَخَلَ مِنْ فِيهَا
Tercemesi:
Bize Abdullah nakletti > (Dedi ki:) Bize Muhammed b. Ya’kub ez-Zebâlî nakletti. > (Dedi ki:) Bize Mu’temir b. Süleymân nakletti > (o da dedi ki:) ben babamı er-Rabî’ b. Enes’ten > o da: Rufey’ Ebî’l-‘Âliye’den > o da: Ubey b. Ka’b’dan, Aziz ve Celil olan Allah’ın “Kıyamet gününde, biz bundan habersizdik demeyesiniz diye Rabbin Âdemoğullarından, onların bellerinden zürriyetlerini çıkardı, onları kendilerine şahit tuttu ve dedi ki: Ben sizin Rabbiniz değil miyim? (Onlar da), Evet (buna) şâhit olduk, dediler” [A’raf: 7/172] âyeti(n açıklaması) hakkında şöyle dediğini işittim. Ubey dedi ki: (Önce) Allah onları bir araya topladı, onları ayrı ayrı ruhlar kıldı, sonra kendilerini şekillendirdi ve ardından konuşmalarını istedi, onlar da konuştular. Sonra Allah onlardan ahit ve misak aldı. “Ben sizin rabbiniz değil miyim?” diyerek onları kendilerine şahit tuttu. (Onlar da “Elbette sen bizim Rabbimizsin” dediler.) Allah Teâlâ: “Kıyamet günü biz bunu bilmiyorduk, dememeniz için yedi kat göğü ve yeri size şahit tutuyorum. (Ayrıca) atanız Âdem’i de bu olaya şahit tutuyorum. Bilin ki benden başka ilah ve rab yoktur. O halde bana hiçbir şeyi ortak koşmayın. Size peygamberlerimi göndereceğim ve onlar da aldığım söz ve misakımı size hatırlatacaklar. Bir de size kitaplarımı indireceğim.” buyurdu. Bunun üzerine “Sen bizim Rabbimiz ve İlâhımızsın, biz buna şahidiz” diyerek Allah'ın sözünü kabul ettiler. Sonra Allah Teâlâ, Âdem’i (aleyhisselam) onları görebileceği şekilde yükseltti ve o da gördü ki onların kimi zengin, kimi fakir, kimi güzel, kimi de çirkin... (Bunun üzerine) Hz. Âdem şöyle niyaz etti: “Rabbim! Keşke kullarını eşit yaratsaydın.” Bunun üzerine Allah Teâlâ: “Ben şükredilmekten hoşlanırım.” Buyurdu. Bundan sonra Hz. Âdem, onların içinde peygamberleri halka ışık saçan kandiller gibi gördü ki onlardan da risâlet ve nübüvvet konusunda özel bir söz ve misak alınmıştı. Bu söz; “Hani Biz; peygamberlerden söz almıştık. Senden de, Nuh'tan da, İbrahim' den de, Musa'dan da, Meryem Oğlu İsa'dan da. (Evet) biz onlardan pek sağlam bir söz aldık.” [Ahzâb, 33/7] âyetinde belirtilmektedir. İsa (aleyhisselam), o ruhların içindeydi ve Allah onu Meryem'e gönderdi. Ubey'den (radıyallahu anh) nakledildiğine göre; o ruh Meryem'in ağzından (bedenine) girmişti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Übey b. Ka'b 21552, 7/125
Senetler:
1. Ebu Münzir Übey b. Ka'b el-Ensarî (Übey b. Ka'b b. Kays b. Ubeyd b. Zeyd)
2. Ebu Âliye er-Riyâhî (Rüfey' b. Mihrân)
3. Süleyman b. Abdurrahman et-Temîmî (Süleyman b. Abdurrahman b. İsa b. Meymûn)
4. Ebu Muhammed Mu'temir b. Süleyman et-Teymi (Mu'temir b. Süleyman b. Tarhân)
5. er-Rebi' b. Enes el-Bekrî (Rebi' b. Enes)
6. Muhammed b. Yakub ez-Zübâli (Muhammed b. Yakub)
7. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Ahmed eş-Şeybanî (Abdullah b. Ahmed b. Muhammed b. Hanbel b. Hilal)
Konular:
Allah İnancı, Ahit, kullarından söz alması
Hamd, Allah'a hamdetmek
İman, Esasları, Kaza ve Kader
İmtihan, Allah'ın imtihan etmesi
İnanç, Kalu bela, Eles bezmi
İnsan, yaratılış özellikleri
İslam, İslam fıtrat dinidir
KTB, İMAN
KTB, YARATILIŞ
Peygamberler, Allah'ın misak, söz alışı
Peygamberler, Hz. Adem
Peygamberler, Hz. İsa
Peygamberler, Peygamberlerin ayırıcı vasfı
Şükür, şükretmek, nimetler için minnet duymak
Tarihsel Şahsiyetler, Hz. Meryem
Öneri Formu
Hadis Id, No:
282688, M006134-2
Hadis:
وَحَدَّثَنِيهِ مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ ح وَحَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الدَّارِمِىُّ حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ جَمِيعًا عَنِ الزُّهْرِىِّ بِهَذَا الإِسْنَادِ [عَنْ سَعِيدٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ] وَقَالاَ « يَمَسُّهُ حِينَ يُولَدُ فَيَسْتَهِلُّ صَارِخًا مِنْ مَسَّةِ الشَّيْطَانِ إِيَّاهُ » . وَفِى حَدِيثِ شُعَيْبٍ « مِنْ مَسِّ الشَّيْطَانِ » .
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Fedâil 6134, /990
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Said b. Müseyyeb el-Kuraşî (Said b. Müseyyeb b. Hazn b. Ebu Vehb)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
6. Muhammed b. Râfi' el-Kuşeyrî (Muhammed b. Râfi' b. Sabur)
Konular:
Peygamberler, Hz. İsa
Şeytan, doğan çocuğa dokunması
Tarihsel Şahsiyetler, Hz. Meryem