حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ قَالَ أَخْبَرَنِى عَوْنُ بْنُ أَبِى جُحَيْفَةَ قَالَ رَأَيْتُ أَبِى اشْتَرَى حَجَّامًا ، فَسَأَلْتُهُ عَنْ ذَلِكَ . قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم نَهَى عَنْ ثَمَنِ الدَّمِ ، وَثَمَنِ الْكَلْبِ ، وَكَسْبِ الأَمَةِ ، وَلَعَنَ الْوَاشِمَةَ وَالْمُسْتَوْشِمَةَ ، وَآكِلَ الرِّبَا ، وَمُوكِلَهُ ، وَلَعَنَ الْمُصَوِّرَ .

Bize Haccâc b. Minhal, ona Şu'be, ona Avn b. Ebu Cuhayfe şöyle rivayet etmiştir: Babam Ebu Cuhayfe'nin hacamat yapan bir köle satın aldığını gördüm. (Kölenin hacamat aletlerini kıran) babama bunun sebebini sordum. Babam da "Rasulullah (sav) hacamat yaparak, köpek satarak ve cariyeye fuhuş yaptırarak para kazanmayı yasakladı. Yine Hz. Peygamber (sav) döğme yaptırana, faiz yiyen ve yediren kimseye lanet etmiştir. put imalat eden musavvire de lanet etmiştir." dedi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Buyû' 113, 1/632

حَدَّثَنَا آدَمُ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى ذِئْبٍ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنْ أَبِى طَلْحَةَ - رضى الله عنهم - قَالَ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « لاَ تَدْخُلُ الْمَلاَئِكَةُ بَيْتًا فِيهِ كَلْبٌ وَلاَ تَصَاوِيرُ » . وَقَالَ اللَّيْثُ حَدَّثَنِى يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ أَخْبَرَنِى عُبَيْدُ اللَّهِ سَمِعَ ابْنَ عَبَّاسٍ سَمِعْتُ أَبَا طَلْحَةَ سَمِعْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم .

Bize Adem, ona İbn Ebu Zi'b, ona Zührî, ona Übeydullah b. Abdullah b. Utbe, ona İbn Abbas (r.anhuma), ona da Ebu Talha'nın (ra) rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "İçinde köpek ve tasvirler bulunan bir eve melekler girmez" Leys der ki: Bana Yunus, ona İbn Şihâb, ona Ubeydullah, ona İbn Abbas, ona da Talha aynı hadisi Hz. Peygamber'den (sav) rivayet etmiştir.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Libâs 88, 2/484

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ وَسُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ قَالاَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: "مَنْ صَوَّرَ صُورَةً عَذَّبَهُ اللَّهُ بِهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَتَّى يَنْفُخَ فِيهَا وَلَيْسَ بِنَافِخٍ وَمَنْ تَحَلَّمَ كُلِّفَ أَنْ يَعْقِدَ شَعِيرَةً وَمَنِ اسْتَمَعَ إِلَى حَدِيثِ قَوْمٍ يَفِرُّونَ بِهِ مِنْهُ صُبَّ فِى أُذُنِهِ الآنُكُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ "

Bize Müsedded ve Süleyman b. Davud, o ikisine Hammad, ona Eyyüb, ona İkrime, ona da İbn Abbas (ra) Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Canlı bir varlığın resmini çizen kişiye Allah, ona can verinceye kadar azap eder. Fakat asla ona can veremez. Görmediği bir rüyayı gördüm diye iddia eden kişi, iki arpa tanesini birbirine düğümleyerek bağlamaya zorlanır. İnsanların duyulmasın diye kenara çekilip yaptıkları konuşmaları işitmeye çalışan kişinin kulağına kıyamet günü kurşun dökülür."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 96, /1138

أخبرنا عبد الرزاق عن معمر عن قتادة أن كعبا قال : يطلع عنق من النار يوم القيامة فيقول : أمرت أن آخذ ثلاثة : من دعا مع الله إلها ، وكل جبار عنيد - قال معمر : ونسيت الثالثة - ، قال : فيأخذهم ، قال : ثم يطلع عنق آخر فيقول : أمرت أن آخذ ثلاثة : من كذب الله ، و من كذب على الله ، ومن آذى الله ، فأما من كذب الله ، فمن قال : إن الله لا يبعثه ، وأما من كذب على الله ، فمن دعا له ولدا ، وأما من آذى الله فالذين يعملون الصور ، فيقال لهم : أحيوا ما خلقتم ، فيلتقطهم كما يلتقط الطائر الحب .

Bize Abdurrezzâk, ona Ma'mer, ona Katâde, ona da Ka'b şöyle demiştir: Kıyamet günü ateşten bir boyun çıkar ve “bana şu üç kişiyi almam emredildi. 1. Allah'ın yanında bir tanrıya dua eden, 2. Her inatçı zalim.” der ve onları alır. -Ma'mer Üçüncüyü unuttum demiştir.- Sonra bir başka boyun çıkar, o da “bana şu üç kişiyi alamam emredildi. 1. Allah'ı yalanlayan, 2. Allah adına yalan söyleyen, 3. Allah'a eziyet eden kimse. Allah'ı yalanlayan, Allah'ın kendisini yeniden diriltmeyeceğini söyleyen kimsedir. Allah adına yalan konuşan, Allah'ın çocuğu olduğunu söyleyen kimsedir. Allah'a eziyet eden de put yapan kimsedir. Onlara “haydi yarattığınızı (yaptığınız putları) diriltin” denir. Sonra da onları kuşun yem topladığı gibi safların arasından çekip alır.

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Câmi' 19492, 10/400

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ وَسُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ قَالاَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: "مَنْ صَوَّرَ صُورَةً عَذَّبَهُ اللَّهُ بِهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَتَّى يَنْفُخَ فِيهَا وَلَيْسَ بِنَافِخٍ وَمَنْ تَحَلَّمَ كُلِّفَ أَنْ يَعْقِدَ شَعِيرَةً وَمَنِ اسْتَمَعَ إِلَى حَدِيثِ قَوْمٍ يَفِرُّونَ بِهِ مِنْهُ صُبَّ فِى أُذُنِهِ الآنُكُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ "

Bize Müsedded ve Süleyman b. Davud, o ikisine Hammad, ona Eyyüb, ona İkrime, ona da İbn Abbas (ra) Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Canlı bir varlığın resmini çizen kişiye Allah, ona can verinceye kadar azap eder. Fakat asla ona can veremez. Görmediği bir rüyayı gördüm diye iddia eden kişi, iki arpa tanesini birbirine düğümleyerek bağlamaya zorlanır. İnsanların duyulmasın diye kenara çekilip yaptıkları konuşmaları işitmeye çalışan kişinin kulağına kıyamet günü kurşun dökülür."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 96, /1138

حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُوسَى أَخْبَرَنَا هِشَامٌ عَنْ مَعْمَرٍ عَنِ الزُّهْرِىِّ . حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ قَالَ حَدَّثَنِى أَخِى عَنْ سُلَيْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِى عَتِيقٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ أَنَّ ابْنَ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - قَالَ أَخْبَرَنِى أَبُو طَلْحَةَ - رضى الله عنه - صَاحِبُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَكَانَ قَدْ شَهِدَ بَدْرًا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ قَالَ « لاَ تَدْخُلُ الْمَلاَئِكَةُ بَيْتًا فِيهِ كَلْبٌ وَلاَ صُورَةٌ » . يُرِيدُ التَّمَاثِيلَ الَّتِى فِيهَا الأَرْوَاحُ .

Bize İbrahim b. Musa, ona Hişâm, ona Ma'mer, ona Zührî (T); Bize İsmail, ona kardeşi (Süleyman b. Ebu Üveys), Muhammed b. Ebu Atîk, ona İbn Şihâb, ona Übeydullah b. Abdullah b. Utbe b. Mesud, ona İbn Abbas (r.anhuma), ona da Hz. Peygamber (sav) ile birlikte Bedir'e katılmış olan ve onun yakın hizmetinde bulunan sahabi Ebu Talha'nın (ra) rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "İçinde köpek ve suret bulunan hiçbir eve melekler girmez" İbn Abbas der ki: Rasulullah (sav), ruhu bulunan canlıların heykellerini kast etmiştir.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Meğâzî 12, 2/50

وَحَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا هِشَامٌ أَخْبَرَنِى أَبِى عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ وَأُمَّ سَلَمَةَ ذَكَرَتَا كَنِيسَةً رَأَيْنَهَا بِالْحَبَشَةِ - فِيهَا تَصَاوِيرُ - لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "إِنَّ أُولَئِكِ إِذَا كَانَ فِيهِمُ الرَّجُلُ الصَّالِحُ فَمَاتَ بَنَوْا عَلَى قَبْرِهِ مَسْجِدًا وَصَوَّرُوا فِيهِ تِلْكَ الصُّوَرَ أُولَئِكِ شِرَارُ الْخَلْقِ عِنْدَ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ."

• Müslim Sahîh-i Müslim Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1181, /212

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَمْرٌو النَّاقِدُ قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهُمْ تَذَاكَرُوا عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَرَضِهِ فَذَكَرَتْ أُمُّ سَلَمَةَ وَأُمُّ حَبِيبَةَ كَنِيسَةً. ثُمَّ ذَكَرَ نَحْوَهُ.

• Müslim Sahîh-i Müslim Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1182, /213

حَدَّثَنَا أَبُو كُرَيْبٍ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ حَدَّثَنَا هِشَامٌ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ "ذَكَرْنَ أَزْوَاجُ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم كَنِيسَةً رَأَيْنَهَا بِأَرْضِ الْحَبَشَةِ يُقَالُ لَهَا مَارِيَةُ." بِمِثْلِ حَدِيثِهِمْ.

• Müslim Sahîh-i Müslim Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1183, /213

حَدَّثَنَا أَبُو صَالِحٍ مَحْبُوبُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا أَبُو إِسْحَاقَ الْفَزَارِىُّ عَنْ يُونُسَ بْنِ أَبِى إِسْحَاقَ عَنْ مُجَاهِدٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "أَتَانِى جِبْرِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ لِى أَتَيْتُكَ الْبَارِحَةَ فَلَمْ يَمْنَعْنِى أَنْ أَكُونَ دَخَلْتُ إِلاَّ أَنَّهُ كَانَ عَلَى الْبَابِ تَمَاثِيلُ وَكَانَ فِى الْبَيْتِ قِرَامُ سِتْرٍ فِيهِ تَمَاثِيلُ وَكَانَ فِى الْبَيْتِ كَلْبٌ فَمُرْ بِرَأْسِ التِّمْثَالِ الَّذِى فِى الْبَيْتِ يُقْطَعُ فَيَصِيرُ كَهَيْئَةِ الشَّجَرَةِ وَمُرْ بِالسِّتْرِ فَلْيُقْطَعْ فَلْيُجْعَلْ مِنْهُ وِسَادَتَيْنِ مَنْبُوذَتَيْنِ تُوطَآنِ وَمُرْ بِالْكَلْبِ فَلْيُخْرَجْ." فَفَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَإِذَا الْكَلْبُ لِحَسَنٍ أَوْ حُسَيْنٍ كَانَ تَحْتَ نَضَدٍ لَهُمْ فَأَمَرَ بِهِ فَأُخْرِجَ. [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَالنَّضَدُ شَىْءٌ تُوضَعُ عَلَيْهِ الثِّيَابُ شِبْهُ السَّرِيرِ.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 47, /946