أخبرنا عبد الرزاق، قَالَ: أَخْبَرَنَا ابْنُ عُيَيْنَةَ، عَن شَيْخٍ مِنْهُمْ، يُقَالُ لَهُ: أَبو سَعْدٍ، عَن رَجُلٍ شَهِدَ ذَلِكَ، أَحْسَبُهُ نَصْرَ بن عَاصِمٍ، أَنَّ المُسْتَوْرِدَ بن عَلْقَمَةَ كَانَ فِي مَجْلِسٍ، أَوْ فَرْوَةَ بن نَوْفَلٍ الأَشْجَعِيَّ، فَقَالَ رَجُلٌ: لَيْسَ عَلَى المَجُوسِ جِزْيَةٌ، فَقَالَ المُسْتَوْرِدُ: أَنْتَ تَقُولُ هَذَا، وَقَدْ أَخَذَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ مَجُوسِ هَجَرَ، وَاللهِ لَمَا أَخْفَيْتَ أَخْبَثُ مِمَّا أَظْهَرْتَ، فَذَهَبَ بِهِ، حَتَّى دَخَلاَ عَلَى عَلِيٍّ وَهُوَ فِي قَصْرٍ، جَالِسٌ فِي قُبَّةٍ، فَقَالَ: يَا أَمِيرَ المُؤْمِنِينَ، زَعَمَ هَذَا أَنَّهُ لَيْسَ عَلَى المَجُوسِ جِزْيَةٌ، وَقَدْ عَلِمْتَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخَذَهَا مِنْ مَجُوسِ هَجَرَ، فَقَالَ عَلِيٌّ: أَلْبدَا أُخْتِهِ، فَرَآهُ نَفَرٌ مِنَ المُسْلِمِينَ، فَلَمَّا أَصْبَحَ، قَالَتْ أُخْتُهُ: إِنَّكَ قَدْ صَنَعْتَ بِهَا كَذَا وَكَذَا، وَقَدْ رَآكَ نَفَرٌ لاَ يَسْتُرُونَ عَلَيْكَ، فَدَعَا أَهْلَ الطَّمَعِ، فَأَعْطَاهُمْ، ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: قَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّ آدَمَ أَنْكَحَ بَنِيهِ بَنَاتَهُ، فَجَاءَ أُولَئِكَ الَّذِينَ رَأَوْهُ، فَقَالُوا: وَيْلاً لِلأَبْعَدِ، إِنَّ فِي ظَهْرِكَ حَدًّا، فَقَتَلَهُمْ، وَهُمُ الَّذِينَ كَانُوا عِنْدَهُ، ثُمَّ جَاءَتِ امْرَأَةٌ، فَقَالَتْ لَهُ: بَلَى، قَدْ رَأَيْتُكَ، فَقَالَ لَهَا: وَيْحًا لِبَغِيِّ بَنِي فُلاَنٍ، قَالَتْ: أَجَلْ، وَاللهِ لَقَدْ كُنْتُ بَغِيَّةً، ثُمَّ تُبْتُ، فَقَتَلَهَا، ثُمَّ أُسْرِيَ عَلَى مَا فِي قُلُوبِهِمْ وَعَلَى كُتُبِهِمْ، فَلَمْ يَصِحَّ عِنْدَهُمْ شَيْءٌ.

Bize Abdurrezzâk, ona İbn Uyeyne, ona onlardan (Mecusilerden) Ebu Said isminde bir şeyh, ona olayı gören bir adam, muhtemelen Nasr b. Asım şöyle nakletmiştir: "Müstevrid b. Alkame veya Ferve b. Nevfel el-Eşcaî bir meclisteydi. Orada bir adam 'Mecusilerden cizye alınmaz' dedi. Bunun üzerine Müstevrid 'Sen bunu mu söylüyorsun, ama Rasulullah (sav) Mecusilerden (Bahreyn tarafındaki) Hecer Mecusilerinden cizye almıştı. Allah’a yemin ederim ki, gizlediğin şey açıkladığından daha kötüdür' dedi. Sonra onu alıp Ali b. Ebu Tâlib’in yanına getirdi. Hz. Ali (o sırada) bir kasrda, çadır içinde oturuyordu. Ona 'Ey Müminlerin Emiri! Bu adam, Mecusilerden cizye alınmadığını iddia ediyor. Halbuki ben Rasulullah'ın (sav) Hecer Mecusilerinden cizye aldığını biliyorum' dedi. Hz. Ali 'Oturun, Vallahi, bugün, bu konuda benden daha bilgili kimse yoktur. Şüphesiz Mecusiler de aslında Kitap Ehli idiler. Kitabı bilir, ilmi okurlardı. Fakat onların bir hükümdarı vardı. Şarap içip sarhoş oldu sonra kız kardeşine cinsel ilişkide bulundu. Bunu bazı Müslümanlar bunu gördü. Sabah olunca kız kardeşi ona 'Sen benimle şöyle şöyle yaptın ve bunu birtakım insanlar gördü, senin (yaptığını) gizlemeyeceklerdir' dedi. Bunun üzerine o hükümdar tamahkar, dünyaya meyilli insanları çağırdı, onlara mallar verdi, sonra 'Şunu bilin ki, Âdem (as) oğullarını kızlarıyla evlendirmiştir' dedi. O adamı görenler gelip 'Yazıklar olsun o alçağa! Senin sırtında Allah’ın cezasını gerektiren bir suç var' dediler. Bunun üzerine hükümdarın yanında olan adamlar o şahitleri öldürdü. Sonra bir kadın geldi ve 'Ben de seni gördüm' dedi. Hükümdar ona 'Yazıklar olsun! Falan kabileden bir fahişesin!' dedi. Kadın da 'Evet, vallahi ben (eskiden) fahişelik yapardım; ama tövbe ettim' dedi. Bunun üzerine onu da öldürdü. Sonra onların gönüllerindeki iman silindi, ellerindeki kitaplar kayboldu ve ellerinde hiçbir sağlam bilgi kalmadı."

---

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Ehl-i Kitabeyn 19262, 10/327

عبد الرزاق، عَنِ ابْنِ عُيَيْنَةَ، عَن شَيْخٍ مِنْهُمْ، يُقَالُ لَهُ: أَبو سَعْدٍ، عَن رَجُلٍ شَهِدَ ذَلِكَ، أَحْسَبُهُ نَصْرَ بن عَاصِمٍ، أَنَّ المُسْتَوْرِدَ بن عَلْقَمَةَ كَانَ فِي مَجْلِسٍ، أَوْ فَرْوَةَ بن نَوْفَلٍ الأَشْجَعِيَّ، فَقَالَ رَجُلٌ: لَيْسَ عَلَى المَجُوسِ جِزْيَةٌ، فَقَالَ المُسْتَوْرِدُ: أَنْتَ تَقُولُ هَذَا، وَقَدْ أَخَذَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ مَجُوسِ هَجَرَ، وَاللهِ لَمَا أَخْفَيْتَ أَخْبَثُ مِمَّا أَظْهَرْتَ، فَذَهَبَ بِهِ، حَتَّى دَخَلَ عَلَى عَلِيٍّ، وَهُوَ فِي قَصْرٍ جَالِسٌ فِي قُبَّةٍ، فَقَالَ: يَا أَمِيرَ المُؤْمِنِينَ، زَعَمَ هَذَا أَنَّهُ لَيْسَ عَلَى المَجُوسِ جِزْيَةٌ، وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخَذَهَا مِنْ مَجُوسِ هَجَرَ، فَقَالَ عَلِيٌّ: الْبِدَا يَقُولُ: اجْلِسَا، وَاللهِ مَا عَلَى الأَرْضِ الْيَوْمَ أَحَدٌ أَعْلَمُ بِذَلِكَ مِنِّي، إِنَّ المَجُوسَ كَانُوا أَهْلَ كِتَابٍ يَعْرِفُونَهُ، وَعِلْمٍ يَدْرُسُونَهُ، فَشَرِبَ أَمِيرٌ لَهُمُ الْخَمْرَ فَسَكِرَ، فَوَقَعَ عَلَى أُخْتِهِ، فَرَآهُ نَفَرٌ مِنَ المُسْلِمِينَ، فَلَمَّا أَصْبَحَ قَالَتْ أُخْتُهُ: إِنَّكَ قَدْ صَنَعْتَ بِهَا كَذَا وَكَذَا، وَقَدْ رَآكَ نَفَرٌ لاَ يَسْتُرُونَ عَلَيْكَ، فَدَعَا أَهْلَ الطَّمَعِ وَأَعْطَاهُمْ، ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: قَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّ آدَمَ أَنْكَحَ بَنِيهِ بَنَاتِهِ، فَجَاءَ أُولَئِكَ الَّذِينَ رَأَوْهُ، فَقَالُوا: وَيْلاً لِلأَبْعَدِ، إِنَّ فِي ظَهْرِكَ حَدًّا للهِ، فَقَتَلَهُمْ أُولَئِكَ الَّذِينَ كَانُوا عِنْدَهُ، ثُمَّ جَاءَتِ امْرَأَةٌ، فَقَالَتْ لَهُ: بَل قَدْ رَأَيْتُكَ، فَقَالَ لَهَا: وَيْحًا لِبَغِيِّ بَنِي فُلاَنٍ، قَالَتْ: أَجَلْ وَاللهِ لَقَدْ كَانَتْ بَغِيَّةً، ثُمَّ تابت فَقَتَلَهَا، ثُمَّ أُسْرِيَ عَلَى مَا فِي قُلُوبِهِمْ، وَعَلَى كُتُبِهِمْ، فَلَمْ يَصِحَّ عِنْدَهُمْ شَيْءٌ.

(Bize) Abdurrezzâk, ona İbn Uyeyne, ona onlardan (Mecusilerden) Ebu Said isminde bir şeyh, ona olayı gören bir adam, muhtemelen Nasr b. Asım şöyle nakletmiştir: "Müstevrid b. Alkame veya Ferve b. Nevfel el-Eşcaî bir meclisteydi. Orada bir adam 'Mecusilerden cizye alınmaz' dedi. Bunun üzerine Müstevrid 'Sen bunu mu söylüyorsun, ama Rasulullah (sav) Mecusilerden (Bahreyn tarafındaki) Hecer Mecusilerinden cizye almıştı. Allah’a yemin ederim ki, gizlediğin şey açıkladığından daha kötüdür' dedi. Sonra onu alıp Ali b. Ebu Tâlib’in yanına getirdi. Hz. Ali (o sırada) bir kasrda, çadır içinde oturuyordu. Ona 'Ey Müminlerin Emiri! Bu adam, Mecusilerden cizye alınmadığını iddia ediyor. Halbuki ben Rasulullah'ın (sav) Hecer Mecusilerinden cizye aldığını biliyorum' dedi. Hz. Ali 'Oturun, Vallahi, bugün, bu konuda benden daha bilgili kimse yoktur. Şüphesiz Mecusiler de aslında Kitap Ehli idiler. Kitabı bilir, ilmi okurlardı. Fakat onların bir hükümdarı vardı. Şarap içip sarhoş oldu sonra kız kardeşine cinsel ilişkide bulundu. Bunu bazı Müslümanlar bunu gördü. Sabah olunca kız kardeşi ona 'Sen benimle şöyle şöyle yaptın ve bunu birtakım insanlar gördü, senin (yaptığını) gizlemeyeceklerdir' dedi. Bunun üzerine o hükümdar tamahkar, dünyaya meyilli insanları çağırdı, onlara mallar verdi, sonra 'Şunu bilin ki, Âdem (as) oğullarını kızlarıyla evlendirmiştir' dedi. O adamı görenler gelip 'Yazıklar olsun o alçağa! Senin sırtında Allah’ın cezasını gerektiren bir suç var' dediler. Bunun üzerine hükümdarın yanında olan adamlar o şahitleri öldürdü. Sonra bir kadın geldi ve 'Ben de seni gördüm' dedi. Hükümdar ona 'Yazıklar olsun! Falan kabileden bir fahişesin!' dedi. Kadın da 'Evet, vallahi ben (eskiden) fahişelik yapardım; ama tövbe ettim' dedi. Bunun üzerine onu da öldürdü. Sonra onların gönüllerindeki iman silindi, ellerindeki kitaplar kayboldu ve ellerinde hiçbir sağlam bilgi kalmadı."

---

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Ehl-i Kitap 10029, 6/70