أخبرنا أبو بكر ، وأبو زكريا ، وأبو سعيد ، قالوا : حدثنا أبو العباس قال : أخبرنا الربيع قال : أخبرنا الشافعي قال : أخبرنيه مالك بن أنس ، عن ربيعة بن أبي عبد الرحمن ، عن القاسم بن محمد ، عن عائشة : أن رسول الله صلى الله عليه وسلم دخل البيت فقرب إليه خبز وأدم من أدم البيت ، فقال : « ألم أر برمة (1) لحم ؟ » فقلت : ذلك شيء تصدق به على بريرة ، فقال : « هو لها صدقة ، وهو لنا هدية » . أخرجاه في الصحيح من حديث مالك
وأخرجا حديث محمد بن زياد ، عن أبي هريرة : « أن النبي صلى الله عليه وسلم كان إذا أتي بطعام سأل عنه ، فإن قيل : هدية ، أكل منها ، وإن قيل : صدقة ، لم يأكل منها »
Öneri Formu
Hadis Id, No:
200943, BMS003813
Hadis:
أخبرنا أبو بكر ، وأبو زكريا ، وأبو سعيد ، قالوا : حدثنا أبو العباس قال : أخبرنا الربيع قال : أخبرنا الشافعي قال : أخبرنيه مالك بن أنس ، عن ربيعة بن أبي عبد الرحمن ، عن القاسم بن محمد ، عن عائشة : أن رسول الله صلى الله عليه وسلم دخل البيت فقرب إليه خبز وأدم من أدم البيت ، فقال : « ألم أر برمة (1) لحم ؟ » فقلت : ذلك شيء تصدق به على بريرة ، فقال : « هو لها صدقة ، وهو لنا هدية » . أخرجاه في الصحيح من حديث مالك
وأخرجا حديث محمد بن زياد ، عن أبي هريرة : « أن النبي صلى الله عليه وسلم كان إذا أتي بطعام سأل عنه ، فإن قيل : هدية ، أكل منها ، وإن قيل : صدقة ، لم يأكل منها »
Tercemesi:
Bize Ebû Bekir, Ebû Zekeriyyâ ve Ebû Saîd, onlara Ebü’l-Abbâs, ona Rabî, ona Şâfiî, ona Mâlik b. Enes, ona Rabîa b. Ebû Abdurrahmân, ona da Kâsım b. Muhammed, Âişe’den rivayet etti. Âişe şöyle dedi:
Peygamber (s.a.v.) (bir defasında) eve girmiş ve kendisine ekmek ile evde bulunan katıklardan biri verilmişti. O da:
– “Benim gördüğüm içinde et olan bir çömlek değil miydi?” diye sordu. Ben de:
– O Berîre’ye sadaka olarak verilmiş bir şeydir, diye cevap verdim. Bunun üzerine Allah Rasûlu (s.a.v.):
– “O Berîre için sadaka, bizim için hediyedir” buyurdu.
Buhârî ve Müslim bunu Sahih’lerinde Mâlik hadisi olarak zikretmişlerdir
Buhâri ve Müslim Muhammed b. Ziyâd, ona da Ebû Hüreyre kanalıyla şu hadisi zikretmiştir: Peygamber (s.a.v.) bir yemek getirildiğinde onun durumunu sorardı. Hediye olduğu söylenirse ondan yer, sadaka olduğu söylenirse yemezdi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Beyhakî, Ma'rifetü's-sünen ve'l-âsâr, Ahyâu'l Emvât 3813, 5/22
Senetler:
()
Konular:
Hediye, Hz. Peygamber'in hediye alması
Hz. Peygamber, sadaka kabul etmemesi
Öneri Formu
Hadis Id, No:
224381, İHM002449
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْعَلَاءِ بْنِ كُرَيْبٍ، حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْقَاسِمِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ: دَخَلَ عَلَيَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَأَتَى بِطَعَامٍ لَيْسَ مَعَهُ لَحْمٌ، فَقَالَ: «أَلَمْ أَرَ لَكُمْ بُرْمَةً؟» ، قُلْتُ: بَلَى ذَاكَ لَحْمٌ تَصَدَّقَ بِهِ عَلَى بَرِيرَةُ، فَقَالَ: «هُوَ لَهَا صَدَقَةٌ، وَهُوَ مِنْهَا هَدِيَّةٌ»
Tercemesi:
Bize Muhammed b. el-‘Alâ b. Küreyb, ona Ebû Üsâme, ona Hişâm b. Urve, ona Abdurrahmân b. el-Kâsım, ona da babası, Âişe’den rivayet etti. Âişe şöyle dedi:
Rasûlullah (s.a.v.) benim yanıma girmişti. Kendisine etsiz bir yemek verilince o:
– “Benim gördüğüm size ait bir çömlek değil miydi?” diye sordu. Onlar da:
– Evet, yâ Rasûlallah. O Berîre’ye sadaka olarak verilmiş bir ettir. Bunun üzerine Allah Rasûlu (s.a.v.):
– “O Berîre için sadaka, ondan da bize hediyedir” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Huzeyme, Sahih-i İbn Huzeyme, Zekât 2449, 3/96
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
Konular:
Hediye, Hz. Peygamber'in hediye alması
Sadaka, Peygamber (a.s.) ve Ehli Beytin yememesi
Öneri Formu
Hadis Id, No:
261407, AVM004774
Hadis:
4774 - حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ الصَّغَانِيُّ، قَالَ: أنبا يَحْيَى بْنُ مَعِينٍ، قثنا حَاتِمُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ، عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: دَخَلَ عَلِيَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَرَأَى بُرْمَةً عَلَى النَّارِ، فَقُدِّمَ إِلَيْهِ طَعَامٌ لَيْسَ فِيهِ لَحْمٌ، فَقَالَ: «أَلَمْ أَرَ بُرْمَةً لَكُمْ؟» ، قَالُوا: بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ، هَذَا لَحْمٌ تُصِدِّقَ بِهِ عَلَى بَرِيرَةَ، فَأَهْدَتْهُ لَنَا فَقَالَ: «هُوَ لَهَا صَدَقَةٌ وَلَنَا هَدِيَّةٌ»
Tercemesi:
Bize İbrâhim es-Sagânî, ona Yahyâ b. Maîn, ona Hâtim b. İsmâil, ona Hişâm b. Urve, ona da babası, Âişe’den rivayet etti. Âişe şöyle dedi:
Rasûlullah (s.a.v.) benim yanıma girmişti. Ateşin üzerinde çömlek gördü. Kendisine etsiz bir yemek verilince o:
– “Ben sizin çömleğinizi görmedim mi?” diye sordu. Onlar da:
– Evet, yâ Rasûlallah. O Berîre’ye sadaka olarak verilmiş bir ettir, o da bize hediye etti. Bunun üzerine Allah Rasûlu (s.a.v.):
– “O Berîre için sadaka, bizim için hediyedir” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebu Avâne el-İsferâyînî, Müsned-i Ebu Avâne, Itk ve'l-velâ 4774, 3/230
Senetler:
()
Konular:
Hediye, Hz. Peygamber'in hediye alması
Hz. Peygamber, sadaka kabul etmemesi
KTB, HEDİYELEŞMEK
حدثنا أحمد بن عبد الله بن محمد النحاس نا علي بن داود نا محمد بن عبد العزيز الرملي نا الشيباني عبد الله بن يزيد بن الصلت عن يزيد بن عياض عن عبد المجيد بن سهل بن عبد الرحمن بن عوف عن عكرمة عن بن عباس عن عائشة قالت : أهدى إلى رسول الله صلى الله عليه و سلم أرنب وأنا نائمة فخبأ لي منها العجز فلما قمت أطعمني
Öneri Formu
Hadis Id, No:
188022, DK004788
Hadis:
حدثنا أحمد بن عبد الله بن محمد النحاس نا علي بن داود نا محمد بن عبد العزيز الرملي نا الشيباني عبد الله بن يزيد بن الصلت عن يزيد بن عياض عن عبد المجيد بن سهل بن عبد الرحمن بن عوف عن عكرمة عن بن عباس عن عائشة قالت : أهدى إلى رسول الله صلى الله عليه و سلم أرنب وأنا نائمة فخبأ لي منها العجز فلما قمت أطعمني
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Darekutni, Sünen-i Darekutni, Sayd ve'z-zebâih ve'l-et'ime ve gayri zâlik 4788, 5/524
Senetler:
()
Konular:
Hediye, Hz. Peygamber'in hediye alması
Yiyecekler, Eti Yenen Hayvanlar
Öneri Formu
Hadis Id, No:
261412, AVM004779
Hadis:
4779 - حَدَّثَنَا الْغَزِّيُّ، وَأَبُو إِسْمَاعِيلَ، قَالَا: ثَنَا الْقَعْنَبِيُّ، عَنْ مَالِكٍ، عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ أَبِي عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَائِشَةَ، أَنَّهَا قَالَتْ: كَانَ فِي بَرِيرَةَ ثَلَاثُ سُنَنٍ فَكَانَتْ أَحَدُ السُّنَنِ أَنَّهَا أُعْتِقَتْ، فَخُيِّرَتْ فِي زَوْجِهَا، وَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «الْوَلَاءُ لِمَنْ أَعْتَقَ» وَدَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَالْبُرْمَةُ تَفُورُ بِاللَّحْمِ، فَقُرِّبَ إِلَيْهِ [ص:232] خُبْزٌ، وَأُدْمٌ مِنْ أُدْمِ الْبَيْتِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَلَمْ أَرَ بُرْمَةً فِيهَا لَحْمٌ؟» ، فَقَالُوا: بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَذَلِكَ لَحْمٌ تُصُدِّقَ بِهِ عَلَى بَرِيرَةَ، وَأَنْتَ لَا تَأْكُلُ الصَّدَقَةَ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «هُوَ عَلَيْهَا صَدَقَةٌ وَهُوَ لَنَا هَدِيَّةٌ»
Tercemesi:
Bize Gazzî ve Ebû İsmâil, onlara Ka‘nebî, ona Mâlik, ona Rabîa b. Ebû Abdurrahmân, ona da Kâsım b. Muhammed, Âişe’den rivayet etti. Âişe şöyle dedi:
Berîre hakkında üç hüküm gerçekleşmiştir:
Bu hükümlerden biri o âzat edilmiş ve kocası (ndan ayrılmak veya onunla kalmak) konusunda serbest bırakılmıştı.
(Diğeri) Allah Rasûlü (s.a.v.) (onun hakkında) “Velâ hakkı köleyi âzat edene aittir” buyurmuştur.
(Bir diğeri de) Rasûlullah (s.a.v.) (bir gün eve) girmişti. O sırada çömlekte et (yemeği) kaynıyordu. Onun önüne ekmek ve evde bulunan katıklardan biri kondu. Bunun üzerine Allah Rasûlu (s.a.v.):
– “Benim gördüğüm et değil miydi?” diye sordu. Onlar da:
– Evet, yâ Rasûlallah. Ama o Berîre’ye sadaka olarak verilmiş bir ettir, siz sadaka yemiyorsunuz, diye cevap verdiler. Bunun üzerine Allah Rasûlu (s.a.v.):
– “O Berîre’ye sadaka, bizim için ise hediyedir” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebu Avâne el-İsferâyînî, Müsned-i Ebu Avâne, Itk ve'l-velâ 4779, 3/231
Senetler:
()
Konular:
Haklar, Vela hakkı
Hediye, Hediyeleşmek
Hediye, Hz. Peygamber'in hediye alması
Hz. Peygamber, hasaisi
Hz. Peygamber, sadaka kabul etmemesi
Kadın, hak ve sorumlulukları
Kölelik
Siyer, Berire (olayı)
Öneri Formu
Hadis Id, No:
261414, AVM004781
Hadis:
4781 - حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ سَيْفٍ الْحَرَّانِيُّ، قثنا مُحَمَّدُ بْنُ خَالِدِ بْنِ عَثْمَةَ، قثنا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، عَنْ رَبِيعَةَ، عَنِ الْقَاسِمِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: مَضَتْ فِي بَرِيرَةَ ثَلَاثُ سُنَنٍ ابْتَعْتُهَا رَقَبَةٍ، وَاشْتَرَطَ أَهْلُهَا وَلَاءَهَا، فَأَعْتَقْتُهَا، فَقَضَى رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «الْوَلَاءَ لِمَنْ أَعْتَقَ» ، وَكَانَ لَهَا زَوْجٌ، فَخَيَّرَهَا النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حِينَ عُتِقَتْ إِنْ شَاءَتْ فَارَقَتْهُ، وَإِنْ شَاءَتْ قَرَّتْ عِنْدَهُ، وَدَخَلَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمًا الْبَيْتَ، فَأَبْصَرَ بُرْمَةً عَلَى النَّارِ فِيهَا لَحْمٌ، فَلَمَّا أُتِيَ بِغَدَائِهِ بِغَيْرِ لَحْمٍ، قَالَ: «أَلَمْ أَرَ عِنْدَكُمْ لَحْمًا؟» ، قُلْنَا: إِنَّمَا هُوَ لَحْمٌ تُصُدِّقَ بِهِ عَلَى بَرِيرَةَ، وَأَنْتَ لَا تَأْكُلُ الصَّدَقَةَ فَقَالَ: «هُوَ لِبَرِيرَةَ صَدَقَةٌ وَلَنَا هَدِيَّةٌ»
Tercemesi:
Bize Süleymân b. Seyf el-Harrânî, ona Muhammed b. Hâlid b. ‘Asme, ona Muhammed b. Ca‘fer, ona Rabîa, ona da Kâsım, Âişe’den onun şöyle dediğini rivayet etti:
Berîre hakkında üç hüküm gerçekleşmiştir:
(Birincisi) Onu köle olarak satın almıştım. Sahipleri onun velâ hakkının kendilerinde kalmasını şart koşuyorlardı. Ben onu âzat ettim. Bunun üzerine Allah Rasûlü (s.a.v.) “Velâ hakkı köleyi âzat edene aittir” diye hüküm verdi.
(İkincisi) Onun bir kocası vardı. Âzat edildiğinde Peygamber (s.a.v.) kendisini serbest bırakmıştı; dilerse ondan ayrılır, dilerse de onun yayında kalırdı.
(Üçüncüsü) Bir gün Nebî (s.a.v.) eve girdiğinde ateşin üzerinde içerisinde et (yemeği) olan bir çömlek gördü. Kendisine yemeği etsiz olarak getirilince de:
– “Benim (öz önce) sizde gördüğüm et değil miydi?” diye sordu. Biz de:
– Fakat o Berîre’ye sadaka olarak verilmiş bir ettir, siz sadaka yemiyorsunuz, diye cevap verdik. Bunun üzerine o:
– “O Berîre için sadaka, bizim için ise hediyedir” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebu Avâne el-İsferâyînî, Müsned-i Ebu Avâne, Itk ve'l-velâ 4781, 3/232
Senetler:
()
Konular:
Haklar, Vela hakkı
Hediye, Hz. Peygamber'in hediye alması
Hz. Peygamber, hasaisi
Hz. Peygamber, sadaka kabul etmemesi
Hz. Peygamber, vasıfları, şemaili, hasaisi
Köle, Cariye, azadı, insan hürriyeti
Kölelik
Siyer, Berire (olayı)
حَدَّثَنَا أَبُو عَمَّارٍ الْحُسَيْنُ بْنُ حُرَيْثٍ الْخُزَاعِيُّ ، قَالَ : حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ حُسَيْنِ بْنِ وَاقِدٍ ، حَدَّثَنِي أَبِي ، قَالَ : حَدَّثَنِي عَبْدُ اللهِ بْنُ بُرَيْدَةَ ، قَالَ : سَمِعْتُ أَبِي بُرَيْدَةَ ، يَقُولُ : جَاءَ سَلْمَانُ الْفَارِسِيُّ إِلَى رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، حِينَ قَدِمَ الْمَدِينَةَ بِمَائِدَةٍ عَلَيْهَا رُطَبٌ ، فَوَضَعَهَا بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، فَقَالَ : يَا سَلْمَانُ مَا هَذَا ؟ فَقَالَ : صَدَقَةٌ عَلَيْكَ ، وَعَلَى أَصْحَابِكَ ، فَقَالَ : ارْفَعْهَا ، فَإِنَّا لا نَأْكُلُ الصَّدَقَةَ ، قَالَ : فَرَفَعَهَا ، فَجَاءَ الْغَدَ بِمِثْلِهِ ، فَوَضَعَهُ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، فَقَالَ : مَا هَذَا يَا سَلْمَانُ ؟ فَقَالَ : هَدِيَّةٌ لَكَ ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم لأَصْحَابِهِ : ابْسُطُوا ثُمَّ نَظَرَ إِلَى الْخَاتَمِ عَلَى ظَهْرِ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، فَآمَنَ بِهِ ، وَكَانَ لِلْيَهُودِ فَاشْتَرَاهُ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، بِكَذَا وَكَذَا دِرْهَمًا عَلَى أَنْ يَغْرِسَ لَهُمْ نَخْلا ، فَيَعْمَلَ سَلْمَانُ فِيهِ ، حَتَّى تُطْعِمَ ، فَغَرَسَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، النَّخلَ إِلا نَخْلَةً وَاحِدَةً ، غَرَسَهَا عُمَرُ فَحَمَلَتِ النَّخْلُ مِنْ عَامِهَا ، وَلَمْ تَحْمِلْ نَخْلَةٌ ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم : مَا شَأْنُ هَذِهِ النَّخْلَةِ ؟ فَقَالَ عُمَرُ : يَا رَسُولَ اللهِ ، أَنَا غَرَسْتُهَا ، فَنَزَعَهَا رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، فَغَرَسَهَا فَحَمَلَتْ مِنْ عَامِهَا
Öneri Formu
Hadis Id, No:
159361, TŞ000021
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو عَمَّارٍ الْحُسَيْنُ بْنُ حُرَيْثٍ الْخُزَاعِيُّ ، قَالَ : حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ حُسَيْنِ بْنِ وَاقِدٍ ، حَدَّثَنِي أَبِي ، قَالَ : حَدَّثَنِي عَبْدُ اللهِ بْنُ بُرَيْدَةَ ، قَالَ : سَمِعْتُ أَبِي بُرَيْدَةَ ، يَقُولُ : جَاءَ سَلْمَانُ الْفَارِسِيُّ إِلَى رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، حِينَ قَدِمَ الْمَدِينَةَ بِمَائِدَةٍ عَلَيْهَا رُطَبٌ ، فَوَضَعَهَا بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، فَقَالَ : يَا سَلْمَانُ مَا هَذَا ؟ فَقَالَ : صَدَقَةٌ عَلَيْكَ ، وَعَلَى أَصْحَابِكَ ، فَقَالَ : ارْفَعْهَا ، فَإِنَّا لا نَأْكُلُ الصَّدَقَةَ ، قَالَ : فَرَفَعَهَا ، فَجَاءَ الْغَدَ بِمِثْلِهِ ، فَوَضَعَهُ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، فَقَالَ : مَا هَذَا يَا سَلْمَانُ ؟ فَقَالَ : هَدِيَّةٌ لَكَ ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم لأَصْحَابِهِ : ابْسُطُوا ثُمَّ نَظَرَ إِلَى الْخَاتَمِ عَلَى ظَهْرِ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، فَآمَنَ بِهِ ، وَكَانَ لِلْيَهُودِ فَاشْتَرَاهُ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، بِكَذَا وَكَذَا دِرْهَمًا عَلَى أَنْ يَغْرِسَ لَهُمْ نَخْلا ، فَيَعْمَلَ سَلْمَانُ فِيهِ ، حَتَّى تُطْعِمَ ، فَغَرَسَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، النَّخلَ إِلا نَخْلَةً وَاحِدَةً ، غَرَسَهَا عُمَرُ فَحَمَلَتِ النَّخْلُ مِنْ عَامِهَا ، وَلَمْ تَحْمِلْ نَخْلَةٌ ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم : مَا شَأْنُ هَذِهِ النَّخْلَةِ ؟ فَقَالَ عُمَرُ : يَا رَسُولَ اللهِ ، أَنَا غَرَسْتُهَا ، فَنَزَعَهَا رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، فَغَرَسَهَا فَحَمَلَتْ مِنْ عَامِهَا
Tercemesi:
Abdullah b. Büreyde (ö: 115/733) naklediyor:
Babam Büreyde (ö: 63/683)'den işittim. Şöyle anlatmıştı: ResûluUah Efendimiz Medine'ye hicret ettiklerinde, Selmân-ı Fârisî, bir tepsi taze hurma getirerek Hazreti Peygamber'e takdim eder. Peygamber Efendimiz de:
- "Bu da neyin nesi yâ Selmân?" diye sorduklarında; Selmân:
- "Size ve ashabınıza sadaka'dır yâ Resûlallah!." der. Sadaka olduğunu öğrenen Hazreti Peygamber:
- "Kaldır onu; biz peygamberler sadaka yemeyiz!." buyurur.
Selmân, siniyi alır götürür. Fakat ertesi gün, aynı şekilde bir sini daha
düzerek huzûr-ı Saadete takdim eder. Hazreti Peygamber yine:
- "Yâ Selmân, nedir o getirdiğin?" diye sorunca; bu defa Selmân:
"Size hediye getirdim yâ Resûlallah!." der.
Selmân, Resûlullah'ın sırtındaki Nübüvvet mührü'nü de müşahede ederek, O'na olan îmânını tazeler.
O günlerde Selmân-ı Fârisî, bir yahûdînin kölesi idi. Peygamber Efendimiz, belirli sayıda hurma fidanı dikmek ve hurmalar meyve verinceye kadar onlara bakmak şartıyle - bir miktar da para vererek- Selman'ı satın almıştı. Resûlullah Efendimiz, hurma fidanlarını, kendi mübarek elleriyle dikmişlerdi. Bunlardan bir tanesini de Hz. Ömer dikmişti. Hazreti Peygamber'in diktiği hurmalar, senesinde meyve vermiş; sâdece aralarında bir tanesi meyve vermemişti. Bu meyvesiz fidanı gören Peygamber Efendimiz:
- "Acaba bu fidanın nesi var da meyve vermemiş?" buyurunca; Hz. Ömer:
"Onu ben dikmiştim yâ Resûlallah!." der. Hazreti Peygamber, o fidanı da yerinden sökerek mübarek elleriyle yeniden diker; ve o da, senesinde meyve verir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Şemail-i Muhammediyye, 21, /91
Senetler:
1. Ebu Abdullah Büreyde b. Husayb el-Eslemî (Amir b. Husayb b. Abdullah b. Haris b. A'rec)
2. Abdullah b. Büreyde el-Eslemî (Abdullah b. Büreyde Husayb b. Abdullah b. Hâris b. el-A'rec b. Sa'd b. Rezzâh b. Adi b. Sehm b)
3. Hüseyin b. Vâkid el-Mervezî (Hüseyin b. Vâkid)
4. Ali b. Hüseyin el-Kuraşî (Ali b. Hüseyin b. Vakıd)
Konular:
Ağaçlandırma, ağaç dikmek veya kesmek
Hediye, Hz. Peygamber'in hediye alması
Hz. Peygamber, nübüvvet mührü
Hz. Peygamber, sadaka kabul etmemesi
Sadaka, Peygamber (a.s.) ve Ehli Beytin yememesi
Yiyecekler, Hurma, İlgili Herşey
Zekat, Hz. Peygamber ve Ehl-i Beyt'ine haram olması
حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ ،حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ ،حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ ، عَنْ ثَابِتٍ ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ ، أَنَّ رَجُلا مِنْ أَهْلِ الْبَادِيَةِ كَانَ اسْمُهُ زَاهِرًا ، وَكَانَ يُهْدِي إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم ، هَدِيَّةً مِنَ الْبَادِيَةِ ، فَيُجَهِّزُهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ، إِذَا أَرَادَ أَنْ يَخْرُجَ ، فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم : إِنَّ زَاهِرًا بَادِيَتُنَا وَنَحْنُ حَاضِرُوهُ وَكَانَ صلى الله عليه وسلم يُحِبُّهُ وَكَانَ رَجُلا دَمِيمًا ، فَأَتَاهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ، يَوْمًا وَهُوَ يَبِيعُ مَتَاعَهُ وَاحْتَضَنَهُ مِنْ خَلْفِهِ وَهُوَ لا يُبْصِرُهُ ، فَقَالَ : مَنْ هَذَا ؟ أَرْسِلْنِي فَالْتَفَتَ فَعَرَفَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَجَعَلَ لا يَأْلُو مَا أَلْصَقَ ظَهْرَهُ بِصَدْرِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم حِينَ عَرَفَهُ ، فَجَعَلَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ، يَقُولُ : مَنْ يَشْتَرِي هَذَا الْعَبْدَ ، فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللهِ ، إِذًا وَاللَّهِ تَجِدُنِي كَاسِدًا ، فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم : لَكِنْ عِنْدَ اللهِ لَسْتَ بِكَاسِدٍ أَوْ قَالَ : أَنتَ عِنْدَ اللهِ غَالٍ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
159579, TŞ000239
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ ،حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ ،حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ ، عَنْ ثَابِتٍ ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ ، أَنَّ رَجُلا مِنْ أَهْلِ الْبَادِيَةِ كَانَ اسْمُهُ زَاهِرًا ، وَكَانَ يُهْدِي إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم ، هَدِيَّةً مِنَ الْبَادِيَةِ ، فَيُجَهِّزُهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ، إِذَا أَرَادَ أَنْ يَخْرُجَ ، فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم : إِنَّ زَاهِرًا بَادِيَتُنَا وَنَحْنُ حَاضِرُوهُ وَكَانَ صلى الله عليه وسلم يُحِبُّهُ وَكَانَ رَجُلا دَمِيمًا ، فَأَتَاهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ، يَوْمًا وَهُوَ يَبِيعُ مَتَاعَهُ وَاحْتَضَنَهُ مِنْ خَلْفِهِ وَهُوَ لا يُبْصِرُهُ ، فَقَالَ : مَنْ هَذَا ؟ أَرْسِلْنِي فَالْتَفَتَ فَعَرَفَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَجَعَلَ لا يَأْلُو مَا أَلْصَقَ ظَهْرَهُ بِصَدْرِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم حِينَ عَرَفَهُ ، فَجَعَلَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ، يَقُولُ : مَنْ يَشْتَرِي هَذَا الْعَبْدَ ، فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللهِ ، إِذًا وَاللَّهِ تَجِدُنِي كَاسِدًا ، فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم : لَكِنْ عِنْدَ اللهِ لَسْتَ بِكَاسِدٍ أَوْ قَالَ : أَنتَ عِنْدَ اللهِ غَالٍ .
Tercemesi:
Enes b. Mâlik anlatıyor: Çöl (bâdiye) halkından Zahir adında
bir şahıs vardı. Bu zât, Hazreti Peygamber'e her gelişinde, çölde yetişen
mahsûllerden hediyeler takdim ederdi. Şehirden çöle döneceği zaman, Peygamber Efendimiz de, ihtiyâcı olan şeylerle onun heybesini iyice donatırdı.
Gelen hediyelere bu şekilde mukabele ettikten sonra da şöyle buyururlardı:
"Zahir, bizim çölümüz; biz de, onun şehriyiz!"
Resûlullah Efendimiz, onu çok severdi. Hâlbuki Zahir, hiç de güzel değildi; son derece çirkindi. Günlerden bir gün pazarda, çölden getirdiği şeyleri satmakla meşgul olduğu bir sırada, Peygamber Efendimiz sessizce gelip, Zâhir'in arkasından kucaklayarak gözlerini kapadı. Zahir, tutanın kim olduğunu göremiyordu: "Tutan kimse bıraksın!" diye çabaladı. Bu arada, göz ucuyla, arkasından tutanın Resûlullah Efendimiz olduğunu anlayınca; sırtını, Fahr-i Kâinât'ın göğsüne iyice yapıştırmaya başladı.
Zâhir'in bu neş'eli hareketinden hoşlanan Peygamber Efendimiz, yüksek sesle:
- "Bu köle satılıktır; almak isteyen var mı?" diye ünlediler. Zahir, boynu bükük ve hüzünlü bir edâ ile:
- "Yâ Resûlallah! Benim gibi değersiz bir köleye, vallahi kuruş veren olmaz!" deyince; Peygamber Efendimiz:
"Hayır yâ Zahir! Sen, Allah katında hiç de değersiz değilsin!" veya "Ey Zahir! Sen, indallah son derece kıymetli ve pahalısın!" buyurmuşlardır.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Şemail-i Muhammediyye, 239, /385
Senetler:
()
Konular:
Hediye, Hz. Peygamber'in hediye alması
Hz. Peygamber, şakalaşması
Hz. Peygamber, şemaili
Hz. Peygamber, vasıfları, şemaili, hasaisi