48 Kayıt Bulundu.
Bize İshak b. İbrahim ve Abd b. Humeyd, o ikisine Abdürrezzak, ona Mamer; (T) Bize İshak b. Mansur el-Ensari, ona Velid b. Müslim, ona el-Evzâî; (T) Bize Muhammed b. Râfi', ona Abdürrezzak, ona İbn Cüreyc, onlara da ez-Zührî bu isnad ile nakilde bulunmuştur. [el-Evzâî'nin ve İbn Cüreyc'in rivayetlerinde, Leys'in rivayetinde zikrettiği gibi Allah'a teslim oldum derse ifadesi yer almaktadır. Mamer'in hadisinde ise onu öldürmek üzere hamle yaptığımda Allah'tan başka ilah yoktur derse ifadesi yer almaktadır.]
Bize Züheyr b. Harb ve Muhammed b. el-Müsenna, o ikisine Yahya -el-Kattan-: (T) Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Üsame ve İbn Nümeyr, hepsine Ubeydullah, ona Nafi', ona İbn Ömer, Hz. Peygamber'den (sav) rivayet etmiştir. (T) Bize Yahya b. Yahya -lafız ona aittir-, ona kıraat yoluyla Malik, ona Nafi', ona da İbn Ömer'in rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Bize silah doğrultan bizden değildir."
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Halid el-Ahmer; (T) Bize Ebu Küreyb ve İshak b. İbrahim, ona Ebu Muaviye, her ikisine el-A'meş, ona Ebu Zabyan, ona Üsame b. Zeyd rivayet etmiştir. Bu İbn Ebu Şeybe'nin hadisidir. Üsame şöyle demiştir: Rasulullah (sav) bizi bir seriyye ile göndermişti. Cüheyne kabilesinin Hurakat boyuna sabah baskını yaptık. Bir adam yakaladım. Allah'tan başka ilah yoktur dedi. Ama ben onu öldürdüm. Ama gönlüme bir şüphe düşmüştü. Bunu Hz. Peygamber'e (sav) anlattım. Rasulullah (sav) bana; "o kişi Allah'tan başka ilah yoktur dedi ve sen onu öldürdün mü?" diye sordu. Ben ey Allah'ın Rasulü! Bunu silahtan korktuğu için söyledi dedim. Hz. Peygamber (sav); "kalbini yarıp baktın mı da böyle söylediğini biliyorsun?!" buyurdu. Bu sözü bana o kadar çok söyledi ki, keşke o gün Müslüman olsaydım dedim. Sa'd, vallahi Zü'l-butayn (şiş karınlı) (Üsame) bir müslümanı öldürmeden ben de asla öldüremem dedi. Başka bir adam; Yüce Allah "fitne ortadan kalkana ve din tamamen Allah'a ait olana kadar onlarla savaşın" (Enfâl, 8/39) buyurmadı mı?! diye sordu. Sa'd şöyle karşılık verdi: Biz fitne ortadan kalkana kadar savaştık, sen ve arkadaşların ise fitne çıkana kadar savaştınız.
Bize Abdullah b. Abdülvahhab, ona Hammâd, ona ismini söylemediği bir adam, ona Hasan, ona da (Ahnef b. Kays) şöyle demiştir: Ben Fitne (Ali ile Muaviye arasındaki harp) gecelerinde silâhımla çıkmıştım. Beni Ebu Bekre karşıladı ve “nereye gitmek istiyorsun?” diye sordu. Ben de “Rasulullah'ın amca oğluna yardım etmek istiyorum” dedim. Ebu Bekre bana “Rasûlullah (sav) "iki Müslüman kılıçlarıyla birbirlerine yönelip vuruştukları zaman, ikisi de ateştedir" buyurdu” dedi. Kendisine “öldüren tamam da, ölen neden ateştedir?” diye soruldu. Rasulullah (sav) "ölen de arkadaşını öldürmek istemiştir" buyurdu. Hammâd b. Zeyd der ki: Ben, bana rivayet etmelerini azru ederek, bu hadisi Eyyûb es-Sahtıyânî ile Yunus b. Ubeyd'e aktardım. Her ikisi de “bu hadisi Hasan Basrî, Ahnef ibn Kays'tan, o da Ebu Bekre'den rivayet etmiştir” dediler. Bize Süleyman, ona da Hammâd bu hadisi rivayet etmiştir. Muemmel der ki: Bize Hammâd b. Zeyd, ona Eyyûb, Yunus, Hişâm b. Hasan ve Muallâ b. Ziyâd, onlara Hasan Basrî, ona Ahnef, ona da Ebu Bekre bu hadisi Hz. Peygamber'den (sav) rivayet etmiştir. Ma'mer bu hadisi Eyyûb'den rivayet etmiştir. Bekkâr b. Abdülazîz bu hadisi babasından, o da Ebu Bekre'den rivayet etmiştir. Ğunder der ki: Bize Şu'be, ona Mansûr, ona Rib'î b. Hırâş, ona da Ebu Bekre bu hadisi Hz. Peygamber'den (sav) rivayet etmiştir. Sufyân bu hadisi Mansûr'dan (merfu olarak) rivayet etmemiştir.