أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى قَالَ حَدَّثَنَا خَالِدٌ قَالَ حَدَّثَنَا حُمَيْدٌ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ قَالَ مَرَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِشَيْخٍ يُهَادَى بَيْنَ اثْنَيْنِ فَقَالَ « مَا بَالُ هَذَا » . قَالُوا نَذَرَ أَنْ يَمْشِىَ . قَالَ « إِنَّ اللَّهَ غَنِىٌّ عَنْ تَعْذِيبِ هَذَا نَفْسَهُ مُرْهُ فَلْيَرْكَبْ » . فَأَمَرَهُ أَنْ يَرْكَبَ .

Bize Muhammed b. Müsenna, ona Halid, ona Humeyd, ona Sabit, ona da Enes şöyle demiştir: "Hz. Peygamber (sav) kolları iki kişinin omzunda onlara dayanarak ilerleyen bir ihtiyara rastladı ve 'Buna ne oldu?' diye sordu. Onlar da 'Ey Allah'ın Rasulü! (Kabe'ye) yürüyerek gitmek için adak adadı' dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) 'Allah'ın bu adamın kendisine eziyet etmesine ihtiyacı yoktur' dedi ve ona (bir bineğe) binmesini emretti."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Eymân ve'n-Nuzûr 42, /2341

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا أَبُو الْوَلِيدِ حَدَّثَنَا هَمَّامٌ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ: "أَنَّ أُخْتَ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ نَذَرَتْ أَنْ تَمْشِىَ إِلَى الْبَيْتِ ، فَأَمَرَهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَنْ تَرْكَبَ وَتُهْدِىَ هَدْيًا."

Bize Muhammed b. Müsenna, ona Ebu Velid, ona Hemmâm, ona Katade, ona İkrime, ona da İbn Abbas şöyle demiştir: "Ukbe'nin kız kardeşi kendisini Kâbe'ye yürüyerek gitmek için adamıştı. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) ona bir bineğe binmesini ve (kefaret olarak da) bir hedy kurbanı göndermesini emretti."

Açıklama: Hedy: Hac ve umre yapan kimselerin Harem sınırları içinde kestikleri kurban.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Eymân ve'n-Nuzûr 23, /768

حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ أَبِى يَعْقُوبَ حَدَّثَنَا أَبُو النَّضْرِ حَدَّثَنَا شَرِيكٌ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ مَوْلَى آلِ طَلْحَةَ عَنْ كُرَيْبٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُخْتِى نَذَرَتْ - يَعْنِى - أَنْ تَحُجَّ مَاشِيَةً . فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم: "إِنَّ اللَّهَ لاَ يَصْنَعُ بِشَقَاءِ أُخْتِكَ شَيْئًا، فَلْتَحُجَّ رَاكِبَةً وَلْتُكَفِّرْ عَنْ يَمِينِهَا."

Bize Haccac b. Ebu Yakub, ona Ebu Nadr, ona Şerik, ona Talha ailesinin azatlısı Muhammed b. Abdurrahman, ona Küreyb, ona da İbn Abbas şöyle demiştir: "Bir adam Hz. Peygamber'e (sav) gelip 'Ey Allah'ın Rasulü! Kız kardeşim kendisini yürüyerek hacca gitmeye adadı' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'Hiç şüphesiz Allah, kız kardeşinin eziyet çekmesine muhtaç değildir. Ona söyleyin, Bir bineğe binerek hacca gitsin ve yemininden dolayı da kefaret ödesin' buyurdu."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Eymân ve'n-Nuzûr 23, /768

حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا هِشَامٌ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ : أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم لَمَّا بَلَغَهُ أَنَّ أُخْتَ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ نَذَرَتْ أَنْ تَحُجَّ مَاشِيَةً قَالَ: "إِنَّ اللَّهَ لَغَنِىٌّ عَنْ نَذْرِهَا ، مُرْهَا فَلْتَرْكَبْ." قَالَ أَبُو دَاوُدَ : رَوَاهُ سَعِيدُ بْنُ أَبِى عَرُوبَةَ نَحْوَهُ وَخَالِدٌ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم نَحْوَهُ.

Bize Müslim b. İbrahim, ona Hişam, ona Katede, ona İkrime, ona da İbn Abbas şöyle demiştir: "Ukbe b. Amir'in kız kardeşinin, Kâbe'ye yürüyerek gitmeyi adak olarak adadığı haberi Hz. Peygamber'e (sav) ulaşınca 'Allah onun adağına muhtaç değildir. Ona emret de bir şeye binsin' buyurdu." [Ebu Davud der ki: Bu hadisin bir benzerini Said b. Ebu Arûbe rivayet etmiştir. Halid de İkrime vasıtasıyla Hz. Peygamber'den (sav) bu hadisin bir benzerini rivayet etmiştir.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Eymân ve'n-Nuzûr 23, /768

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَفْصِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ السُّلَمِىُّ قَالَ حَدَّثَنِى أَبِى قَالَ حَدَّثَنِى إِبْرَاهِيمُ - يَعْنِى ابْنَ طَهْمَانَ - عَنْ مَطَرٍ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ : أَنَّ أُخْتَ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ نَذَرَتْ أَنْ تَحُجَّ مَاشِيَةً وَأَنَّهَا لاَ تُطِيقُ ذَلِكَ ، فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم: "إِنَّ اللَّهَ لَغَنِىٌّ عَنْ مَشْىِ أُخْتِكَ ، فَلْتَرْكَبْ وَلْتُهْدِ بَدَنَةً."

Bize Ahmed b. Hafs b. Abdullah es-Sülemî, ona babası (Hafs b Abdullah), ona İbrahim b. Tahman, ona Matar, ona İkrime, ona da (Abdullah) b. Abbas şöyle demiştir: "Ukbe b. Amir'in kız kardeşi kendisini yürüyerek hacca gitmeye adadı. Ama buna gücü de yetmiyordu. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav), (Ukbe'ye) 'Allah kız kardeşinin yürümesine muhtaç değildir. (Bir bineğe) binsin ve büyükbaş bir hayvan kurban etsin' demiştir."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Eymân ve'n-Nuzûr 23, /770

حَدَّثَنَا شُعَيْبُ بْنُ أَيُّوبَ حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ هِشَامٍ عَنْ سُفْيَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ الْجُهَنِىِّ أَنَّهُ قَالَ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم: إِنَّ أُخْتِى نَذَرَتْ أَنْ تَمْشِىَ إِلَى الْبَيْتِ. فَقَالَ: "إِنَّ اللَّهَ لاَ يَصْنَعُ بِمَشْىِ أُخْتِكَ إِلَى الْبَيْتِ شَيْئًا."

Bize Şuayb b. Eyyüb, ona Muaviye b. Hişam, ona Süfyan, ona babası (Said b. Mesruk), ona da İkrime şöyle rivayet etmiştir: "Ukbe b. Amir el-Cühenî, Hz. Peygamber'e (sav) 'Kız kardeşim yürüyerek Kâbe'ye kadar gitmeyi adadı' dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) 'Kız kardeşinin Kâbe'ye kadar yürüyerek (eziyet çekmesi) Allah'a bir fayda sağlamaz' buyurdu."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Eymân ve'n-Nuzûr 23, /770

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ زَحْرٍ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الرُّعَيْنِىِّ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مَالِكٍ أَخْبَرَهُ أَنَّ عُقْبَةَ بْنَ عَامِرٍ أَخْبَرَهُ أَنَّ أُخْتَهُ نَذَرَتْ أَنْ تَمْشِىَ حَافِيَةً غَيْرَ مُخْتَمِرَةٍ وَأَنَّهُ ذَكَرَ ذَلِكَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ « مُرْهَا فَلْتَرْكَبْ وَلْتَخْتَمِرْ وَلْتَصُمْ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ » .

Bize Ali b. Muhammed, ona Abdullah b. Nümeyr, ona Yahya b. Said, ona Ubeydullah b. Zahr, ona Ebu Said er-Ruaynî, ona da Abdullah b. Malik, Ukbe b. Amir şöyle rivayet etmiştir: "Kız kardeşi kendisini yaya olarak ve başı açık bir halde (hacca) gitmeye adamıştı. Ukbe bu durumu Hz. Peygamber'e (sav) söyledi. Hz. Peygamber (sav) şöyle 'Kız kardeşine söyle de bir bineğe binsin, başını örtsün ve üç gün oruç tutsun' buyurdu."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Kefârât 20, /341

أَخْبَرَنَا أَبُو الْوَلِيدِ الطَّيَالِسِىُّ حَدَّثَنَا هَمَّامٌ أَخْبَرَنِى قَتَادَةُ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ : أَنَّ أُخْتَ عُقْبَةَ نَذَرَتْ أَنْ تَمْشِىَ إِلَى الْبَيْتِ ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- :« إِنَّ اللَّهَ لَغَنِىٌّ عَنْ نَذْرِ أُخْتِكَ ، لِتَرْكَبْ وَلْتُهْدِ هَدْياً ».

Bize Ebu Velid et-Tayalisî, ona Hemmam, ona Katade, ona İkrime, ona da İbn Abbas şöyle demiştir: "Ukbe'nin kız kardeşi kendisini Kabe'ye yürüyerek gitmek için adamıştı. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) 'Allah onun adağına muhtaç değildir. O bir bineğe binsin ve (kefaret olarak da) bir hedy kurbanı göndersin' buyurdu."

• Dârimî Sünen-i Dârimî Nuzür ve'l-eymân 2, 3/1506