حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا خَالِدُ بْنُ الْحَارِثِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِى عَرُوبَةَ بِإِسْنَادِ ابْنِ مِنْهَالٍ مِثْلَهُ قَالَ
"فِى دَابَّةٍ وَلَيْسَ لَهُمَا بَيِّنَةٌ فَأَمَرَهُمَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ يَسْتَهِمَا عَلَى الْيَمِينِ."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22867, D003618
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا خَالِدُ بْنُ الْحَارِثِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِى عَرُوبَةَ بِإِسْنَادِ ابْنِ مِنْهَالٍ مِثْلَهُ قَالَ
"فِى دَابَّةٍ وَلَيْسَ لَهُمَا بَيِّنَةٌ فَأَمَرَهُمَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ يَسْتَهِمَا عَلَى الْيَمِينِ."
Tercemesi:
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Halid b. Haris, ona da Said b. Ebu Arûbe, (daha önce geçen) Ebu Minhal isnadıyla hadisin benzerini nakletmiş ve şöyle demiştir.
"(İki adam) bir hayvan konusunda ikisinin de elinde bir delil olmadığı halde (davalarını arz ettiler) Hz. Peygamber (sav) ikisine de (kurada kim çıkarsa) yemin etmesi için kura çekmelerini emretti."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Akdiye 22, /836
Senetler:
1. Ebu Musa Abdullah b. Kays el-Eş'arî (Abdullah b. Kays b. Süleym)
2. Ebu Bürde b. Ebu Musa el-Eş'arî (Amir b. Abdullah b. Kays b. Süleym)
3. Said b. Ebu Bürde el-Eşari (Said b. Amir b. Abdullah b. Kays)
4. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
5. Ebu Nadr Said b. Ebu Arûbe el-Adevî (Saîd b. Mihrân)
6. Halid b. Haris el-Hüceymî (Halid b. Haris b. Selim b. Süleyman)
7. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Yargı, davalı için yemin,
Yargı, muhâkeme Usûlü
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ الْقَعْنَبِىُّ حَدَّثَنَا نَافِعُ بْنُ عُمَرَ عَنِ ابْنِ أَبِى مُلَيْكَةَ قَالَ كَتَبَ إِلَىَّ ابْنُ عَبَّاسٍ
"أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِالْيَمِينِ عَلَى الْمُدَّعَى عَلَيْهِ."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22869, D003619
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ الْقَعْنَبِىُّ حَدَّثَنَا نَافِعُ بْنُ عُمَرَ عَنِ ابْنِ أَبِى مُلَيْكَةَ قَالَ كَتَبَ إِلَىَّ ابْنُ عَبَّاسٍ
"أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِالْيَمِينِ عَلَى الْمُدَّعَى عَلَيْهِ."
Tercemesi:
Bize Abdullah b. Mesleme el-Ka'nebî, ona Nafi' b. Ömer, ona da (Abdullah) b. Ebu Müleyke, şöyle demiştir:
"İbn Abbas bana Hz. Peygamber'in (sav) yeminin davalıya gerektiğine hükmettiğini belirten bir mektup yazmıştır."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Akdiye 23, /836
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Abdullah b. Ebu Müleyke el-Kureşî (Abdullah b. Ubeydullah b. Züheyr b. Abdullah)
3. Ebu Ma'şer Nafi' b. Ömer el-Cümehî (Nafi' b. Ömer b. Abdullah b. Cemil b. Amir b. Hüzeym)
4. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesleme el-Harisî (Abdullah b. Mesleme b. Ka'neb)
Konular:
Yargı, davalı için yemin,
Yargı, muhâkeme Usûlü
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَرُوبَةَ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ خِلاَسٍ عَنْ أَبِى رَافِعٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَجُلَيْنِ اخْتَصَمَا فِى مَتَاعٍ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم لَيْسَ لِوَاحِدٍ مِنْهُمَا بَيِّنَةٌ فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"اسْتَهِمَا عَلَى الْيَمِينِ مَا كَانَ أَحَبَّا ذَلِكَ أَوْ كَرِهَا."
Açıklama: Hattabî, çekilen kura sonunda kim çıkarsa o iddia ettiği şey için yemin eder ve malı alır demiştir. (Mealimü's-sünen, IV, 177-8.)
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22864, D003616
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَرُوبَةَ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ خِلاَسٍ عَنْ أَبِى رَافِعٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَجُلَيْنِ اخْتَصَمَا فِى مَتَاعٍ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم لَيْسَ لِوَاحِدٍ مِنْهُمَا بَيِّنَةٌ فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"اسْتَهِمَا عَلَى الْيَمِينِ مَا كَانَ أَحَبَّا ذَلِكَ أَوْ كَرِهَا."
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Minhal, ona Yezid b. Zürey', ona (Said) b. Ebu Arûbe, ona Katade (b. Diame), ona Hilas (b. Amr), ona Ebu Rafi' (Nüfey' b. Râfi'), ona da Ebu Hureyre şöyle haber vermiştir. İki adam bir mal hakkında içlerinden birinin bir delili olduğu halde davalarını Hz. Peygamber'e (sav) arz ettiler. Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu:
"İsteyerek veya istemeyerek de olsa (hanginizin) yemin edeceği konusunda kura çekiniz."
Açıklama:
Hattabî, çekilen kura sonunda kim çıkarsa o iddia ettiği şey için yemin eder ve malı alır demiştir. (Mealimü's-sünen, IV, 177-8.)
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Akdiye 22, /836
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Râfi' Nüfey' b. Râfi' el-Medenî (Nüfey' b. Râfi')
3. Hilas b. Amr el-Heceri (Hilas b. Amr)
4. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
5. Ebu Nadr Said b. Ebu Arûbe el-Adevî (Saîd b. Mihrân)
6. Ebu Muaviye Yezid b. Zürey' el-Ayşî (Yezid b. Zürey' b. Yezid)
7. Ebu Cafer Muhammed b. Minhal ed-Darîr (Muhammed b. Minhal)
Konular:
Yargı, muhâkeme Usûlü
Yargı, Ticari ihtilaflarda yemine başvurmak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22859, D003611
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ دَاوُدَ الإِسْكَنْدَرَانِىُّ حَدَّثَنَا زِيَادٌ - يَعْنِى ابْنَ يُونُسَ - حَدَّثَنِى سُلَيْمَانُ بْنُ بِلاَلٍ عَنْ رَبِيعَةَ بِإِسْنَادِ أَبِى مُصْعَبٍ وَمَعْنَاهُ.
[قَالَ سُلَيْمَانُ فَلَقِيتُ سُهَيْلاً فَسَأَلْتُهُ عَنْ هَذَا الْحَدِيثِ فَقَالَ مَا أَعْرِفُهُ. فَقُلْتُ لَهُ إِنَّ رَبِيعَةَ أَخْبَرَنِى بِهِ عَنْكَ. قَالَ فَإِنْ كَانَ رَبِيعَةُ أَخْبَرَكَ عَنِّى فَحَدِّثْ بِهِ عَنْ رَبِيعَةَ عَنِّى.]
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Davud el-İskenderânî, ona Ziyad b. Yunus, ona Süleyman b. Bilal, ona da Rabî'a, Ebu Musab isnadıyla (önceki hadisi) aynı manayla nakletmiştir.
[Süleyman (b. Bilal) şöyle demiştir: Süheyl ile karşılaştım ve ona bu hadisi sordum. Bana bilmiyorum, dedi. Ben de bunu Rabî'a senden naklediyor, deyince eğer Rabî'a bu hadisi benden naklediyorsa sen de Rabîa'nın benden naklettiği hadis olarak naklet, dedi.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Akdiye 21, /834
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebû Salih es-Semmân (Ebû Sâlih Zekvân b. Abdillâh et-Teymî)
3. Ebu Yezid Süheyl b. Ebu Salih es-Semmân (Süheyl b. Zekvan)
4. Ebu Osman Rabî'a er-Rey (Rabî'a b. Ferrûh)
5. Ebu Muhammed Süleyman b. Bilal el-Kuraşi (Süleyman b. Bilal)
6. Ebu Sellame Ziyad b. Yunus el-Hadrami (Ziyad b. Yunus b. Said b. Sellame)
7. Ebu Abdullah Muhammed b. Ebu Nâciye el-Mehri (Muhammed b. Davud b. Rızk b. Davud)
Konular:
Yargı, muhâkeme Usûlü
Yargı, Şahit ve yemin
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدَةَ حَدَّثَنَا عَمَّارُ بْنُ شُعَيْبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الزُّبَيْبِ الْعَنْبَرِىُّ حَدَّثَنِى أَبِى قَالَ سَمِعْتُ جَدِّىَ الزُّبَيْبَ يَقُولُ بَعَثَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم جَيْشًا إِلَى بَنِى الْعَنْبَرِ فَأَخَذُوهُمْ بِرُكْبَةٍ مِنْ نَاحِيَةِ الطَّائِفِ فَاسْتَاقُوهُمْ إِلَى نَبِىِّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَرَكِبْتُ فَسَبَقْتُهُمْ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَبِىَّ اللَّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ أَتَانَا جُنْدُكَ فَأَخَذُونَا وَقَدْ كُنَّا أَسْلَمْنَا وَخَضْرَمْنَا آذَانَ النَّعَمِ فَلَمَّا قَدِمَ بَلْعَنْبَرُ قَالَ لِى نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"هَلْ لَكُمْ بَيِّنَةٌ عَلَى أَنَّكُمْ أَسْلَمْتُمْ قَبْلَ أَنْ تُؤْخَذُوا فِى هَذِهِ الأَيَّامِ." قُلْتُ نَعَمْ. قَالَ
"مَنْ بَيِّنَتُكَ." قُلْتُ سَمُرَةُ رَجُلٌ مِنْ بَنِى الْعَنْبَرِ وَرَجُلٌ آخَرُ سَمَّاهُ لَهُ فَشَهِدَ الرَّجُلُ وَأَبَى سَمُرَةُ أَنْ يَشْهَدَ فَقَالَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"قَدْ أَبَى أَنْ يَشْهَدَ لَكَ فَتَحْلِفُ مَعَ شَاهِدِكَ الآخَرِ." قُلْتُ نَعَمْ . فَاسْتَحْلَفَنِى فَحَلَفْتُ بِاللَّهِ لَقَدْ أَسْلَمْنَا يَوْمَ كَذَا وَكَذَا وَخَضْرَمْنَا آذَانَ النَّعَمِ . فَقَالَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"اذْهَبُوا فَقَاسِمُوهُمْ أَنْصَافَ الأَمْوَالِ وَلاَ تَمَسُّوا ذَرَارِيَهُمْ لَوْلاَ أَنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ ضَلاَلَةَ الْعَمَلِ مَا رَزَيْنَاكُمْ عِقَالاً." قَالَ الزُّبَيْبُ فَدَعَتْنِى أُمِّى فَقَالَتْ هَذَا الرَّجُلُ أَخَذَ زِرْبِيَّتِى فَانْصَرَفْتُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم - يَعْنِى فَأَخْبَرْتُهُ - فَقَالَ لِى
"احْبِسْهُ." فَأَخَذْتُ بِتَلْبِيبِهِ وَقُمْتُ مَعَهُ مَكَانَنَا ثُمَّ نَظَرَ إِلَيْنَا نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَائِمَيْنِ فَقَالَ
"مَا تُرِيدُ بِأَسِيرِكَ." فَأَرْسَلْتُهُ مِنْ يَدِى فَقَامَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لِلرَّجُلِ
"رُدَّ عَلَى هَذَا زِرْبِيَّةَ أُمِّهِ الَّتِى أَخَذْتَ مِنْهَا." فَقَالَ يَا نَبِىَّ اللَّهِ إِنَّهَا خَرَجَتْ مِنْ يَدِى. قَالَ فَاخْتَلَعَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم سَيْفَ الرَّجُلِ فَأَعْطَانِيهِ. وَقَالَ لِلرَّجُلِ
"اذْهَبْ فَزِدْهُ آصُعًا مِنْ طَعَامٍ." قَالَ فَزَادَنِى آصُعًا مِنْ شَعِيرٍ.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22860, D003612
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدَةَ حَدَّثَنَا عَمَّارُ بْنُ شُعَيْبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الزُّبَيْبِ الْعَنْبَرِىُّ حَدَّثَنِى أَبِى قَالَ سَمِعْتُ جَدِّىَ الزُّبَيْبَ يَقُولُ بَعَثَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم جَيْشًا إِلَى بَنِى الْعَنْبَرِ فَأَخَذُوهُمْ بِرُكْبَةٍ مِنْ نَاحِيَةِ الطَّائِفِ فَاسْتَاقُوهُمْ إِلَى نَبِىِّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَرَكِبْتُ فَسَبَقْتُهُمْ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَبِىَّ اللَّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ أَتَانَا جُنْدُكَ فَأَخَذُونَا وَقَدْ كُنَّا أَسْلَمْنَا وَخَضْرَمْنَا آذَانَ النَّعَمِ فَلَمَّا قَدِمَ بَلْعَنْبَرُ قَالَ لِى نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"هَلْ لَكُمْ بَيِّنَةٌ عَلَى أَنَّكُمْ أَسْلَمْتُمْ قَبْلَ أَنْ تُؤْخَذُوا فِى هَذِهِ الأَيَّامِ." قُلْتُ نَعَمْ. قَالَ
"مَنْ بَيِّنَتُكَ." قُلْتُ سَمُرَةُ رَجُلٌ مِنْ بَنِى الْعَنْبَرِ وَرَجُلٌ آخَرُ سَمَّاهُ لَهُ فَشَهِدَ الرَّجُلُ وَأَبَى سَمُرَةُ أَنْ يَشْهَدَ فَقَالَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"قَدْ أَبَى أَنْ يَشْهَدَ لَكَ فَتَحْلِفُ مَعَ شَاهِدِكَ الآخَرِ." قُلْتُ نَعَمْ . فَاسْتَحْلَفَنِى فَحَلَفْتُ بِاللَّهِ لَقَدْ أَسْلَمْنَا يَوْمَ كَذَا وَكَذَا وَخَضْرَمْنَا آذَانَ النَّعَمِ . فَقَالَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"اذْهَبُوا فَقَاسِمُوهُمْ أَنْصَافَ الأَمْوَالِ وَلاَ تَمَسُّوا ذَرَارِيَهُمْ لَوْلاَ أَنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ ضَلاَلَةَ الْعَمَلِ مَا رَزَيْنَاكُمْ عِقَالاً." قَالَ الزُّبَيْبُ فَدَعَتْنِى أُمِّى فَقَالَتْ هَذَا الرَّجُلُ أَخَذَ زِرْبِيَّتِى فَانْصَرَفْتُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم - يَعْنِى فَأَخْبَرْتُهُ - فَقَالَ لِى
"احْبِسْهُ." فَأَخَذْتُ بِتَلْبِيبِهِ وَقُمْتُ مَعَهُ مَكَانَنَا ثُمَّ نَظَرَ إِلَيْنَا نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَائِمَيْنِ فَقَالَ
"مَا تُرِيدُ بِأَسِيرِكَ." فَأَرْسَلْتُهُ مِنْ يَدِى فَقَامَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لِلرَّجُلِ
"رُدَّ عَلَى هَذَا زِرْبِيَّةَ أُمِّهِ الَّتِى أَخَذْتَ مِنْهَا." فَقَالَ يَا نَبِىَّ اللَّهِ إِنَّهَا خَرَجَتْ مِنْ يَدِى. قَالَ فَاخْتَلَعَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم سَيْفَ الرَّجُلِ فَأَعْطَانِيهِ. وَقَالَ لِلرَّجُلِ
"اذْهَبْ فَزِدْهُ آصُعًا مِنْ طَعَامٍ." قَالَ فَزَادَنِى آصُعًا مِنْ شَعِيرٍ.
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Abde, ona Ammar b. Şuayb b. Abdullah b. ez-Zübeyb el-Anberî, ona babası (Şuayb b. Abdullah) ona da dedesi Zübeyb şöyle haber vermiştir: Hz. Peygamber (sav) Anber oğulları üzerine bir askeri birlik göndermişti. Birlik Taif bölgesinde Rukbe denilen mevkide Anber oğullarını yakalayıp ele geçirdiler ve onları Hz. Peygamber'e (sav) doğru sevk ettiler. Ben de (Zübeyb) bineğime binip onlardan önce Hz. Peygamber'e (sav) geldim ve Allah'ın selamı rahmeti ve bereketi üzerine olsun Ey Allah'ın Nebisi! Senin askerlerin bize geldiler ve bizi ele geçirdiler. Fakat biz daha önce Müslüman olmuştuk ve (Müslüman olduğumuza alamet olarak) hayvanlarımızın kulaklarının uçlarını kesmiştik. Anber oğulları (Medine'ye) geldiklerinde Hz. Peygamber (sav) bana şöyle dedi:
"Şu yakalandığınız günden önce Müslüman olduğunuza dair bir deliliniz var mı?" Ben de evet, dedim. Hz. Peygamber (sav) "delilin (şahit) kimdir?" diye sordu. Ben, Anber oğullarından Semura ile -ismini verdiği- başka bir adam, dedim. Adam şahitlik yaptı ancak Semüra şahitliğe yanaşmadı. Hz. Peygamber (sav) "(Semüra) senin lehine şahitliğe yanaşmadı, diğer şahidinle sen de yemin et" buyurdu. Ben tabi ki, dedim. Hz. Peygamber (sav) benden yemin istedi. Ben de önceki günlerde Müslüman olduğumuza ve (buna işaret olarak) hayvanlarımızın kulağının ucunu kestiğimize dair Allah adına yemin ettim. Hz. Peygamber (sav) (ashabına) şöyle buyurdu:
"Gidin ve mallarının yarısını bu kavme geri verip taksim edin. Ailelerine de dokunmayın. (Anber oğullarına da şöyle hitap etti) Eğer Allah amellerin boşa gitmesini sevmemiş olmasaydı size bir iplik dahi (geri) vermezdim." Zübeyb şöyle devam etti: Annem beni çağırdı ve şu adam benim halımı (kilim) aldı, dedi. Hemen Hz. Peygamber'e (sav) gittim ve ona durumu bildirdim. Bana "adamı yakala" buyurdu. Adamı yakasından tutup olduğumuz yerde onunla ayakta beklemeye başladım. Hz. Peygamber (sav) bize doğru baktı, ikimizin ayakta olduğunu gördü ve bana "yakaladığın adamdan ne istiyorsun?" dedi. Adamı elimden bırakınca Hz. Peygamber (sav) ayağa kalkıp adama şöyle dedi:
"Bu adama annesinden aldığın ve annesinin olan halısını geri ver." Adam, Ey Allah'ın Nebisi! Elimden çıkardım, dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) adamın kılıcını çıkarıp bana verdi ve adama şöyle dedi:
"Git ve (Zübeyb'e vermek için) bir miktar yiyecek ekle." Zübeyb şöyle dedi: Bana bir miktar da arpa verdi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Akdiye 21, /835
Senetler:
1. İbn Ebu Amare Zübeyb b. Sa'lebe et-Temimi (Zübeyb b. Sa'lebe b. Amr)
2. İbn Zeynep Şuayb b. Ubeydullah et-Temimi (Şuayb b. Ubeydullah b. Zeynep Sa'lebe)
3. Ammar b. Şuayb et-Temimi (Ammar b. Şuayb b. Ubeydullah b. Zübeyb b. Sa'lebe)
4. Ahmed b. Abde ed-Dabbî (Ahmed b. Abde b. Musa)
Konular:
Yargı, muhâkeme Usûlü
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مِنْهَالٍ الضَّرِيرُ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَرُوبَةَ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِى بُرْدَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ أَبِى مُوسَى الأَشْعَرِىِّ
"أَنَّ رَجُلَيْنِ ادَّعَيَا بَعِيرًا أَوْ دَابَّةً إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم لَيْسَتْ لِوَاحِدٍ مِنْهُمَا بَيِّنَةٌ فَجَعَلَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بَيْنَهُمَا."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22861, D003613
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مِنْهَالٍ الضَّرِيرُ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَرُوبَةَ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِى بُرْدَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ أَبِى مُوسَى الأَشْعَرِىِّ
"أَنَّ رَجُلَيْنِ ادَّعَيَا بَعِيرًا أَوْ دَابَّةً إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم لَيْسَتْ لِوَاحِدٍ مِنْهُمَا بَيِّنَةٌ فَجَعَلَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بَيْنَهُمَا."
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Minhal ed-Darîr, ona Yezid b. Zürey', ona (Said) İbn Ebu Arûbe, ona Katade (b. Diame), ona Said b. Ebu Bürde, ona babası (Ebu Bürde b. Ebu Musa), ona da dedesi Ebu Musa el-Eş'arî, şöyle haber vermiştir:
"İki adam bir deve veya herhangi bir hayvan konusunda (kendilerine ait olduğunu iddia ettikleri) davalarını Hz. Peygamber'e (sav) arz ettiler. İkisinin de herhangi bir delili (şahidi) olmadığından Hz. Peygamber (sav) devenin mülkiyetini ikisi arasında pay etmiş."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Akdiye 22, /835
Senetler:
1. Ebu Musa Abdullah b. Kays el-Eş'arî (Abdullah b. Kays b. Süleym)
2. Ebu Bürde b. Ebu Musa el-Eş'arî (Amir b. Abdullah b. Kays b. Süleym)
3. Said b. Ebu Bürde el-Eşari (Said b. Amir b. Abdullah b. Kays)
4. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
5. Ebu Nadr Said b. Ebu Arûbe el-Adevî (Saîd b. Mihrân)
6. Ebu Muaviye Yezid b. Zürey' el-Ayşî (Yezid b. Zürey' b. Yezid)
7. Ebu Cafer Muhammed b. Minhal ed-Darîr (Muhammed b. Minhal)
Konular:
Yargı, İspatlanamayan davalar
Yargı, muhâkeme Usûlü
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22862, D003614
Hadis:
حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ آدَمَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحِيمِ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ سَعِيدٍ بِإِسْنَادِهِ وَمَعْنَاهُ.
Tercemesi:
Bize Hasan b. Ali, ona Yahya b. Adem, ona Abdurrahim b. Süleyman, ona da Said (b. Ebu Arûbe) önceki hadisi aynı isnad ve manayla nakletmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Akdiye 22, /835
Senetler:
1. Ebu Nadr Said b. Ebu Arûbe el-Adevî (Saîd b. Mihrân)
2. Ebu Ali Abdurrahim b. Süleyman el-Kinânî er-Razi (Abdurrahim b. Süleyman)
3. Ebu Zekeriyya Yahya b. Adem el-Ümevî (Yahya b. Adem b. Süleyman)
4. Hasan b. Ali el-Hüzeli (Hasan b. Ali b. Muhammed)
Konular:
Yargı, muhâkeme Usûlü
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا هَمَّامٌ عَنْ قَتَادَةَ بِمَعْنَى إِسْنَادِهِ
"أَنَّ رَجُلَيْنِ ادَّعَيَا بَعِيرًا عَلَى عَهْدِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَبَعَثَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا شَاهِدَيْنِ فَقَسَمَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بَيْنَهُمَا نِصْفَيْنِ."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22863, D003615
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا هَمَّامٌ عَنْ قَتَادَةَ بِمَعْنَى إِسْنَادِهِ
"أَنَّ رَجُلَيْنِ ادَّعَيَا بَعِيرًا عَلَى عَهْدِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَبَعَثَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا شَاهِدَيْنِ فَقَسَمَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بَيْنَهُمَا نِصْفَيْنِ."
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Beşşâr, ona Haccac b. Minhal, ona Hemmâm (b. Yahya), ona da Katade (b. Diame), aynı isnadla şöyle haber vermiştir:
"İki adam Hz. Peygamber (sav) zamanında bir deve konusunda davalaştılar. İkisi de iki şahit gönderip (devenin kendilerine ait olduğunu iddia ettiler.) Hz. Peygamber (sav) devenin mülkiyetini ikisi arasında eşit olarak taksim etmiştir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Akdiye 22, /835
Senetler:
1. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
2. Ebu Abdullah Hemmâm b. Yahya el-Avzî (Hemmâm b. Yahya b. Dinar)
3. Ebu Muhammed Haccac b. Minhâl el-Enmâti (Haccac b. Minhâl)
4. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
Konular:
Yargı, davacı için şahit,
Yargı, muhâkeme Usûlü
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ شَقِيقٍ عَنِ الأَشْعَثِ قَالَ كَانَ بَيْنِى وَبَيْنَ رَجُلٍ مِنَ الْيَهُودِ أَرْضٌ فَجَحَدَنِى فَقَدَّمْتُهُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لِىَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"أَلَكَ بَيِّنَةٌ." قُلْتُ لاَ . قَالَ لِلْيَهُودِىِّ
"احْلِفْ." قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِذًا يَحْلِفَ وَيَذْهَبَ بِمَالِى. فَأَنْزَلَ اللَّهُ "(إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ)" إِلَى آخِرِ الآيَةِ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22871, D003621
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ شَقِيقٍ عَنِ الأَشْعَثِ قَالَ كَانَ بَيْنِى وَبَيْنَ رَجُلٍ مِنَ الْيَهُودِ أَرْضٌ فَجَحَدَنِى فَقَدَّمْتُهُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لِىَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"أَلَكَ بَيِّنَةٌ." قُلْتُ لاَ . قَالَ لِلْيَهُودِىِّ
"احْلِفْ." قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِذًا يَحْلِفَ وَيَذْهَبَ بِمَالِى. فَأَنْزَلَ اللَّهُ "(إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ)" إِلَى آخِرِ الآيَةِ .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. İsa (el-Bağdadî), ona Ebu Muaviye (Muhammed b. Hâzim), ona (Süleyman b. Mihran) el-A'meş, ona Şakik (b. Seleme), ona da Eş'as (b. Kays) şöyle haber vermiştir: Benimle Yahudi bir adam arasında (tartışmalı) bir arazi vardı ve Yahudi adam (arazideki) hakkımı inkâr ediyordu. Onu Hz. Peygamber'e götürdüm. Hz. Peygamber (sav) bana "delilin var mı?" dedi. Ben de hayır, dedim. Yahudiye de "yemin et" buyurdu. Ben Ey Allah'ın Rasulü! O halde yemin eder ve malımı alır gider, dedim. Bunun üzerine Allah Teala "(Allah'a olan ahidlerini ve yeminlerini satanlar) (Âl-i İmrân, 3/77) (diye başlayan) ayeti sonuna kadar indirdi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Akdiye 25, /836
Senetler:
1. Ebu Muhammed Eş'as b. Kays el-Kindi (Eş'as b. Kays b. Madikerb b. Muaviye b. Cebele)
2. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)
3. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
4. Ebu Muaviye Muhammed b. Hâzim el-A'mâ ed-Darîr (Muhammed b. Hazim)
5. Muhammed b. İsa el-Bağdadî (Muhammed b. İsa b. Necîh)
Konular:
Yargı, davacı için şahit,
Yargı, davalı için yemin,
Yargı, muhâkeme Usûlü
Öneri Formu
Hadis Id, No:
272252, D003608-2
Hadis:
حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَالْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ أَنَّ زَيْدَ بْنَ الْحُبَابِ حَدَّثَهُمْ حَدَّثَنَا سَيْفٌ الْمَكِّىُّ - قَالَ عُثْمَانُ سَيْفُ بْنُ سُلَيْمَانَ - عَنْ قَيْسِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ
"أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَضَى بِيَمِينٍ وَشَاهِدٍ."
Tercemesi:
Bize Osman b. Ebu Şeybe ve Hasan b. Ali, o ikisine Zeyd b. Hubab, ona Seyf el-Mekkî, -Osman (b. Ebu Şeybe) (ravi Seyf'i) Seyf b. Süleyman olarak zikretmiştir- ona Kays b. Sa'd, ona Amr b. Dinar, ona da İbn Abbas; "Hz. Peygamber'in (sav) bir yemin ve bir şahide dayanarak hüküm verdiğini nakletmiştir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Akdiye 21, /834
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Amr b. Dinar el-Cümahî (Amr b. Dinar)
3. Kays b. Sa'd el-Habeşi (Kays b. Sa'd)
4. Ebu Süleyman Seyf b. Ebu Süleyman el-Mahzumi (Seyf b. Süleyman)
5. Ebu Huseyin Zeyd b. Hubab et-Temimi (Zeyd b. Hubab b. Reyyan)
6. Ebu Hasan Osman b. Ebu Şeybe el-Absî (Osman b. Muhammed b. İbrahim)
Konular:
Yargı, davacı için şahit,
Yargı, davalı için yemin,
Yargı, muhâkeme Usûlü