Giriş

Ve bir günden sakının ki, o günde hiç kimse başkası namına bir şey ödeyemez, kimseden fidye kabul edilmez, hiç kimseye şefaat fayda vermez. Onlar hiçbir yardım da görmezler.


    Öneri Formu
53579 KK2/123 Bakara, 2, 123


    Öneri Formu
49601 HM011097 İbn Hanbel, III, 12

Bize Ali b. Hucr, ona İsmail, ona Şerîk -İbn Ebû Nemir-, ona Atâ, ona Hz. Aişe (r.anha) şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah (sav), benim yanımda her kaldığında gecenin sonunda Bakî mezarlığına gider ve şöyle derdi: "Selam size mümin kavmin yurdu! Biz ve siz gelecekte buluşmak üzere sözleştik, biz birbirimize vekil olacağız. Allah'ın dilemesiyle biz de size katılacağız. Allah'ım! Bakîu'l-garkad mezarlığında yatanları bağışla."


Açıklama: Buluşmak için sözleşmeden kasıt, kıyamet gününde birlikte olmaktır. vekil olmaktan ise birbirlerine hüsn-i şehadet yapmak gibi unsurlar kastedilmiş olmalıdır (Sindî, Haşiye Süneni Nesâî, IV, 94).

    Öneri Formu
19314 N002041 Nesai, Cenâiz, 103

Dinlerini bir oyuncak ve bir eğlence edinen ve dünya hayatının aldattığı kimseleri (bir tarafa) bırak! Kazandıkları sebebiyle hiçbir nefsin felâkete dûçar olmaması için Kur'an ile nasihat et. O nefis için Allah'tan başka ne dost vardır, ne de şefaatçı. O, bütün varını fidye olarak verse, yine de ondan kabul edilmez. Onlar kazandıkları (günahlar) yüzünden helâke sürüklenmiş kimselerdir. İnkâr ettiklerinden dolayı onlar için kaynar sudan ibaret bir içecek ve elem verici bir azap vardır.


    Öneri Formu
53961 KK6/70 En'âm, 6, 70

Yaklaşan gün hususunda onları uyar! Çünkü o onda dehşet içinde yutkunurken yürekleri ağızlarına gelmiştir. Zalimlerin ne dostu ne de sözü dinlenir şefaatçısı vardır.


    Öneri Formu
57825 KK40/18 Mü'min, 40, 18


Açıklama: Şeyhayn'ın şartlarına göre sahihtir.

    Öneri Formu
49533 HM011073 İbn Hanbel, III, 9


Açıklama: Hadis mütabileriyle birlikte sahih liğayrihidir.

    Öneri Formu
76930 HM027348 İbn Hanbel, VI, 332


    Öneri Formu
56257 KK21/28 Enbiyâ, 21, 28


    Öneri Formu


    Öneri Formu
138686 BS001953 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, I, 545