Giriş

"Önce kendinden başla ve gerekli harcamayı yap. Eğer artacak olursa, o ailenindir. Eğer ailenden de bir şeyler arta kalırsa, o akrabalarınındır. Şayet akrabalarından da bir şey artacak olursa, şöyle, şöyle yap."


Açıklama: Hz. Peygamber, Beni Uzre kabilesinden bir adamın, kölesini (ölümünden sonra tahakkuk etmek üzere) azlettiğini duyunca, adama "Senin o kölenin mülkiyetinden başka malın var mı?" diye sordu. Adam 'Hayır' dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav): "Bu köleyi benden kim satın alır?" diye ashabına sordu. Nuaym b. Abdullah el-Adevî onu, sekiz yüz dirheme satın aldı ve parayı Rasulullah'a getirdi. Hz. Peygamber (sav) onu adama verdi ve "Bunu öncelikle kendi ihtiyaçların için harca. Eğer bir şey artarsa, ailene; ailenin ihtiyaçlarından sonra bir şey artarsa akrabalarına; akrabalarına harcadıktan sonra artan olursa da bu şekilde harca" buyurdu. Yani O (sav) önünde, sağında, solunda (yani çevrende) muhtaç kim varsa (onlara harca) diyordu. Bu rivayeti, Müslim, Sahîh-i Müslim'de [M002313], [M002313-2], İbn Hibban, Sahih-i İbn Hibban'da [İHS003339], Nesai, Sünen-i Nesâî'de [N002547][N004656] nakletmişlerdir. Bu uygulamasıyla Hz. Peygamber, infak kültürünü inşa etmiş, itidali, hakkı korumayı ve desteğine muhtaç olan insanların mağdur bırakılmaması gerektiğini öğretmiştir.

    Öneri Formu

Onlar gayba inanırlar, namaz kılarlar, kendilerine verdiğimiz mallardan Allah yolunda harcarlar.


    Öneri Formu
52979 KK2/3 Bakara, 2, 3

Bize İbn Numeyr, ona babası ve Muhammed b. Bişr, onlara İsmail, ona Kays, ona da Abdullah b. Mesud, Hz. Peygamber'de (sav) rivayet etmiştir: "Sadece iki kişiye gıpta edilir. Biri Allah (cc) kendisine mal vermiş; o da malını da hak (sahiplerine ve hak) yolunda sarf etmeye muktedir olmuştur. Diğeri ise Allah, kendisine hikmet vermiş; o da onunla hükmetmiş ve onu öğretmiştir."


    Öneri Formu


    Öneri Formu
282319 M002313-2 Müslim, Zekat, 41


    Öneri Formu
40568 HM002844 İbn Hanbel, I, 312

(Yardım ve iyilik etmeye) geçimini üstlendiklerinden başla.


Açıklama: Taberânî bu hadisi bu lafızla Hakîm b. Hizâm’dan; Buhârî ve Müslim ise Ebû Hureyre’den “وَابْدَأْ بِمَنْ تَعُولُ/vebde’ bi-men teûlü” lafzıyla rivayet etmişlerdir. Sahîh-i Buhârî, Sahîh-i Buhârî'de [B001426][B001427], Beyhaki, Sünen-i Kebir'de [BS15807],[BS15808], Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da [D001677], Müslim, Sahîh-i Müslim'de [M002386], [M002388] rivayetin tam halini rivayet etmişlerdir.

    Öneri Formu

Sabreden, dürüst olan, huzurda boyun büken, hayra harcayan ve seher vaktinde Allah'tan bağış dileyenler (içindir).


    Öneri Formu
53038 KK3/17 Âl-i İmrân, 3, 17

Onlar namazlarını dosdoğru kılan ve kendilerine rızık olarak verdiğimizden (Allah yolunda) harcayan kimselerdir.


    Öneri Formu
53854 KK8/3 Enfâl, 8, 3

Artık kim verir ve sakınırsa,


    Öneri Formu
59454 KK92/5 Leyl, 92, 5


    Öneri Formu
39455 HM002743 İbn Hanbel, I, 302