151 Kayıt Bulundu.
Bize Hakem b. Nâfî, ona Şuayb b. Ebû Hamza, ona Zührî, ona Ebû Seleme b. Abdurrahman, ona da Peygamber’in (sav) hanımı Âişe (r.anha), Rasûlullah’tan (sav) rivayet etti: – “Ey Âişe (Âiş), şu zât Cibrîl’dir, sana selâm ediyor” buyurdu. Ben: – “Ve aleyhi’s-selâm ve rahmetullâhi ve berekâtüh (selâm, Allah’ın rahmeti ve bereketi onun da üzerine olsun)” dedim. Âişe (r.aha) dedi ki: O benim görmediğimi görüyor.
Bize Behz ile Affân el-Ma'nâ, onlara Katâde, ona da Hasen rivayet etti. Affân dedi ki Hasen onlara Heyyâc b. İmrân el-Burcumî’den rivayet etti: Heyyâc'ın babası, kaçan bir kölesi için, onu ele geçirdiği takdirde elini keseceğine dair Allah’ın (a.c.) adını anarak adakta bulundu. Râvi (Heyyâc b. İmrân) dedi ki: Bunun üzerine babam beni İmrân b. Husayn’e gönderdi. O da: – Babana selam söyle ve ona Rasûlullah’ın (s.a.v.) hutbesinde sadakaya teşvik ettiğini, müsleyi yasakladığını haber et. Bu sebeple de o kefâret versin ve kölesini afetsin! Heyyâc dedi ki: Babam beni Semure’ye de gönderdi. O da: – Babana selam söyle ve ona Rasûlullah’ın (s.a.v.) hutbesinde sadakaya teşvik ettiğini, müsleyi yasakladığını haber et. Bu sebeple de o kefâret versin ve kölesini afetsin! dedi.
Açıklama: Hasen hadistir. Merfu kısmı ise sahihtir.
Açıklama: Sahih li ğayrihi'dir. Bu isnad Kilâb b. Telid'in cehaletinden dolayı zayıftır.