76 Kayıt Bulundu.
"Hüsnü zan, kulluğun güzelliğindendir."
Açıklama: Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da [D004993], Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de [HM007943], Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de [HM008023], Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da [D004993-2], İbn Hibban, Sahih-i İbn Hibban'da [İHS000631] ve Abd b. Humeyd, Müntehab Müsned-i Abd b. Humeyd'de [KHA001143] rivayet etmiştir.
Bize İbrahim b. Musa, ona Cerir, ona Ata b. Sâib, ona babası, ona da Abdullah b. Amr (ra), Rasûlullah (sav)'in şöyle buyurduğunu rivayet etti. "Rahman'a kulluk ediniz, selamı yayınız ve yemek yediriniz ki cennetlere giresiniz."
Artık, Allah'ın size verdiği rızıktan helâl ve temiz olarak yeyin, eğer (gerçekten) yalnız Allah'a ibadet ediyorsanız, onun nimetine şükredin.
Bize Ebû’l-Hasan Muhammed b. el-Hüseyin b. Davud el-Alevî, ona Ebû Nasr Muhammed b. Hamdeveyh b. Sehl el-Mervezî, ona Mahmud b. Âdem el-Mervezî, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Amr b. Dînâr, ona Ebû’l-Abbas es-Sâib b. Ferrûh eş-Şair, ona da Abdullah b. Amr (ra) rivâyet etmiştir: "Rasûlullah (sav) bana; 'Senin gündüzleri oruç tuttuğun, geceleri de ibadetle geçirdiğin bana haber verimedi mi sanıyorsun?' dedi. Ben de, 'Evet, öyle yapıyorum ey Allah’ın Rasûlü' dedim. Bunun üzerine dedi ki: 'Öyle yapma! Öyle yaparsan gözlerin çöker, güçsüz düşersin. Gözlerinin sende hakkı vadır. Nefsinin sende hakkı vardır. Âileninn sende hakkı vardır. Dolayısıyla bir gün oruç tut, bir gün tutma. Geceleri de hem ibadetini yap, hem de uyu'." [ Bunu Buhârî Sahîh’inde Ali b. el-Medînî vasıtasıyla İbn Uyeyne’den rivayet etmiştir. Müslim de Ebû Bekir b. Ebî Şeybe vasıtasıyla İbn Uyeyne’den rivayet etti.]
Açıklama: Hadis Elbânî'ye göre mevzûdur (Zeynüddîn el-Münâvî el-Kâhirî (ö. 1031), Feyzü'l-kadîr, IV, 374). Söz konusu hadis 2 kaynakta daha yer almaktadır: 1)Zeynüddîn el-Münâvî el-Kâhirî (ö. 1031), et-Teysîr bi-şerhi'l-Câmi'i's-sağîr, II, 152 (العَبْد الْمُطِيع) أَي المذ عَن المنقاد (لوَالِديهِ) أَي أصليه الْمُسلمين (ولربه فِي أَعلَى عليين) لفظ رِوَايَة الديلمي والمطيع لرب الْعَالمين فِي أَعلَى عليين (فر عَن أنس) وَإِسْنَاده ضَعِيف 2)Zeynüddîn el-Münâvî el-Kâhirî (ö. 1031), Feyzü'l-kadîr, IV, 374 (العبد المطيع) أي المذعن المنقاد (لوالديه) أي أصليه المسلمين ولا تكون الطاعة إلا عن أمر كما لا يكون الجواب إلا عن قول (ولربه في أعلى عليين) لفظ رواية الديلمي فيما وقفت عليه من الأصول الصحيحة المحررة بخط الحافظ ابن حجر وغيره والمطيع لرب العالمين في أعلى عليين (فر عن أنس) ورواه عنه أبو نعيم أيضا وعنه تلقاه الديلمي مصرحا فلو عزاه للأصل لكان أولى
Açıklama: Hadis mütabileriyle birlikte sahihtir.
Açıklama: İsnadı ceyyid dir. Amr b. Ebî Amr'ı sahihlik rütbesinden aşağı indiren hakkında söylenmiş kelam vardır.