Giriş


Açıklama: Hadis sahihtir. مُحَمَّدُ بْنُ عَمْرٍو sadûk ve hasenü'l-hadistir.

    Öneri Formu
45115 HM008374 İbn Hanbel, II, 333


Açıklama: Hadis sahihtir. حَيَّانَ والد سليم hariç diğer raviler sikadır. Ondan sadece oğlu rivayette bulunmuştur. Kendisini de yalnızca İbn Hibbân sika olarak değerlendirmiştir.

    Öneri Formu
45636 HM008527 İbn Hanbel, II, 345


Açıklama: Hadis hasendir. ابْنُ لَهِيعَةَ seyyiü'l-hıfz olursa, öyle kabul edilirse mütâbi' dir.

    Öneri Formu
45863 HM008588 İbn Hanbel, II, 350


Açıklama: Sahih li ğayrihî'dir. Muhammed b. İshak - müdelles ve an'ane ile rivayet etse de- tâbî olunmuştur (mutaba'at)

    Öneri Formu
61785 HM006930 İbn Hanbel, II, 207


Açıklama: Sahih li ğayrihi'dir.

    Öneri Formu
61875 HM007020 İbn Hanbel, II, 215


Açıklama: Büyüklük ve ululuk manâsına gelen «Seyyid» kelimesi ile kendisine hi­tapta bulunulmasını Peygamber Efendimiz istememişlerdir. Çünkü hakikat­te ululuk Allah Tealâya mahsustur. Hz. Peygamber edebe ve tevazua riayet buyurmuşlardır ve diğer kavimlerde âdet halinde kullanılan dünyevî iltifat­ların terk edilmesini İstemişlerdir. Mecaz olarak seyyİd lâfzının insanlar arasında kullanılmasında bir mahzur yoksa da evlâ değildir. Peygamber Efendimizin; «Ben, Âdem evlâdlarimn seyyidiyim.» (Bunda övünme yoktur.) buyurması, manevî rütbe olan Peygamberlik rüt-besmİ beyandan ibarettir. Yoksa, bu şekilde kendilerine hitab edilmesini istemeleri demek değildir. Fakat bize düşen, gıyablarında hürmet ve tazim lâfızlarım kullanmaktır. Ashab-ı kiram umumiyetle : Ya Nebiyye'llah, Ya Resûİallah, diye kendilerine hitab ederlerdi.

    Öneri Formu
164023 EM000211 Buhari, Edebü'l-Müfred, 107


    Öneri Formu
159675 TŞ000336 Tirmizi, Şemail, 151


    Öneri Formu
159467 TŞ000127 Tirmizi, Şemail, 57


    Öneri Formu


    Öneri Formu
271237 TŞ000127-2 Tirmizi, Şemail, 57