263 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Amr b. Osman b. Said b. Kesir b. Dinar el-Hımsî, ona babası, ona İbn Sevban, ona Umeyr, ona Cünade b. Ebu Ümeyye, ona da Ubade b. Samit şöyle rivayet etmiştir: Nebi (sav) humma hastalığının şiddetine yakalanmış iken Cebrail (as) O'na gelerek şu duayı okudu: "Allah'ın ismiyle sana eziyet veren her şeyden, her hasetçinin hasedinden ve her türlü gözden sana okuyorum, Allah sana şifâ versin"
Açıklama: Not: Zevâid'de şöyle denilmiştir : Bu hadisin senedi hasendir. Çünkü İbn-i Sev-bân'ın adı Abdurrahman bin Sâbit'tir ve îbn-i Sevbân'ın güvenilirligi hususunda ihtüâf vardır. Senedin kalan râvîleri sıka, güvenilir zâtlardır.
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.