Öneri Formu
Hadis Id, No:
215288, İHM000574
Hadis:
نا أَبُو بِشْرٍ الْوَاسِطِيُّ، نا خَالِدٌ يَعْنِي ابْنَ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ سُهَيْلٍ وَهُوَ ابْنُ أَبِي صَالِحٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ: دَخَلَ يَهُودِيٌّ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: السَّأمُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدُ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «وَعَلَيْكَ» ، فَقَالَتْ عَائِشَةُ فَهَمَمْتُ أَنْ أَتَكَلَّمَ فَعَلِمْتُ كَرَاهِيَةَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِذَلِكَ فَسَكَتُّ، ثُمَّ دَخَلَ آخَرُ، فَقَالَ: السَّأمُ عَلَيْكَ، فَقَالَ: «عَلَيْكَ» ، فَهَمَمْتُ أَنْ أَتَكَلَّمَ فَعَلِمْتُ كَرَاهِيَةَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِذَلِكَ، ثُمَّ دَخَلَ الثَّالِثُ، فَقَالَ: السَّأمُ عَلَيْكَ، فَلَمْ أَصْبِرْ حَتَّى قُلْتُ: وَعَلَيْكَ السَّأمُ وَغَضَبُ اللَّهِ وَلَعْنَتُهُ إِخْوَانَ الْقِرَدَةِ وَالْخَنَازِيرِ، أَتُحَيُّونَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِمَا لَمْ يُحَيِّهِ اللَّهُ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفُحْشَ وَلَا التَّفَحُّشَ قَالُوا قَوْلًا فَرَدَدْنَا عَلَيْهِمْ، إِنَّ الْيَهُودَ قَوْمٌ حُسَّدٌ، وَهُمْ لَا يَحْسُدُونَا عَلَى شَيْءٍ كَمَا يَحْسُدُونَا عَلَى السَّلَامِ، وَعَلَى آمِينَ» قَالَ أَبُو بَكْرٍ: خَبَرُ ابْنِ أَبِي مُلَيْكَةَ، عَنْ عَائِشَةَ فِي هَذِهِ الْقِصَّةِ قَدْ خَرَّجْتُهُ فِي كِتَابِ «الْكَبِيرِ»
Tercemesi:
Bize Ebu Bişr (İshak b. Şâhîn) el-Vâsıtî, ona Halid b. Abdullah, ona Süheyl (b. Ebu Salih), ona babası (Ebu Salih es-Semmân), ona da Hz. Aişe şöyle haber vermiştir: Bir Yahudi Hz. Peygamber'in huzuruna girdi ve es-Sâmu aleyke (ölüm senin üzerine olsun) dedi. Hz. Peygamber (sav) de "senin de" buyurdu. Hz. Aişe şöyle aktarıyor. Ben de hemen konuşmaya yeltendim ama Hz. Peygamber'in (sav) bundan hoşlanmayacağını bildiğim için sustum. Sonra başka bir Yahudi geldi ve es-Sâmu aleyke (ölüm senin üzerine olsun) dedi. Hz. Peygamber (sav) "senin de" buyurdu. Hz. Aişe yine konuşmaya yeltendiğini ancak Hz. Peygamber'in (sav) bunu hoş görmediğini bildiği için sustuğunu aktarmıştır. Sonra üçüncü Yahudi geldi ve es-Sâmû aleyke (ölüm senin üzerine olsun) dedi. Hz. Aişe şöyle aktarıyor. Ben de dayanamadım ve ölüm senin üzerine olsun, Allah'ın gazabı da laneti de maymunların ve hınzırların kardeşlerinin üzerine olsun. Allah'ın Rasulü'nün Allah'ın selamlamadığı bir şekilde mi selamlıyorsunuz? dedim. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu. "Allah kötülüğü ve bu kötülüğü isteyerek yapmayı sevmez. Siz onlara (kötü söz olmadan) cevap verin" buyurdu. Biz de onlara (sizin üzerinize olsun diyerek) sözlerini iade ettik. "Yahudiler hasetçi bir kavimdir. Onlar sizin selamınız ve Fatiha sûresinden sonra âmin demenizi kıskandıkları gibi başka hiçbir şeyi kıskanmazlar."
Ebu Bekir (İbn Huzeyme) şöyle demiştir: İbn Ebû Müleyke'nin Hz. Aişe'den bu haberini el-Kebîr isimli kitabımda naklettim.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Huzeyme, Sahih-i İbn Huzeyme, Salât 574, 1/243
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebû Salih es-Semmân (Ebû Sâlih Zekvân b. Abdillâh et-Teymî)
3. Ebu Yezid Süheyl b. Ebu Salih es-Semmân (Süheyl b. Zekvan)
4. Halid b. Abdullah et-Tahhan (Halid b. Abdullah b. Abdurrahman)
5. İshak b. Şâhîn el-Vasiti (İshak b. Şâhîn b. Haris)
Konular:
Adab, Selam, selamlaşma adabı
Dua, duaya amin demek
KTB, ADAB
KTB, SELAM
Selam, Selamlaşma fazileti
Öneri Formu
Hadis Id, No:
236969, EYM005922
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو مَعْمَرٍ الْهُذَلِيُّ، حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو، عَنْ أَبِي سَلَمَةَ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَعِدَ الْمِنْبَرَ فَقَالَ: «آمِينَ، آمِينَ، آمِينَ» فَقِيلَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّكَ حِينَ صَعِدْتَ الْمِنْبَرَ قُلْتَ: «آمِينَ، آمِينَ، آمِينَ؟» قَالَ: " إِنَّ جِبْرِيلَ أَتَانِي فَقَالَ: مَنْ أَدْرَكَ شَهْرَ رَمَضَانَ فَلَمْ يُغْفَرْ لَهُ فَدَخَلَ النَّارَ، فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ، قُلْ: آمِينَ. فَقُلْتُ: آمِينَ. وَمَنْ أَدْرَكَ أَبَوَيْهِ - أَوْ أَحَدَهُمَا - فَلَمْ يَبَرَّهُمَا، فَمَاتَ، فَدَخَلَ النَّارَ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ. قُلْ: آمِينَ. فَقُلْتُ: آمِينَ. وَمَنْ ذُكِرْتَ عَنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيْكَ فَمَاتَ فَدَخَلَ النَّارَ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ. قُلْ: آمِينَ. فَقُلْتُ: آمِينَ "
Tercemesi:
Bize Ebu Ma'mer (İsmail b. İbrahim) el-Hüzelî, ona Hafs b. Gıyas, ona Muhammed b. Amr, ona Ebu Seleme (b. Abdurrahman), ona da Ebu Hureyre şöyle haber vermiştir: Hz. Peygamber (sav) minbere çıktı ve üç kere âmîn, âmîn, âmîn dedi. Kendisine Ey Allah'ın Rasulü! minbere çıktığınızda (niçin) âmîn, âmîn, âmîn dediniz? denildi. Hz. Peygamber (sav) de şöyle buyurdu: "Cibril bana geldi ve kim Ramazan ayına erişir de bağışlanmazsa cehenneme girsin ve Allah onun (rahmetinden) uzaklaştırsın, buna âmîn de dedi. Ben de âmîn dedim. Cibril yine kim anne babasına veya ikisinden birisine erişir de onlara iyilik yapmadan ölürse cehenneme girsin ve Allah onu (rahmetinden) uzaklaştırsın, buna da âmîn de dedi. Ben de yine âmîn dedim. Cibril bu sefer kimin yanına senin ismin zikredilir de sana salât getirmez ve bu hal üzere ölürse cehenneme girsin ve Allah onu (rahmetinden) uzaklaştırsın, buna da âmîn de dedi. Ben de âmîn dedim."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Ya'lâ el-Mevsılî, Müsned-i Ebû Ya'la, Ebu Hureyre 5922, 10/328
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Seleme b. Abdurrahman ez-Zuhrî (Abdullah b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavf)
3. Ebu Abdullah Muhammed b. Amr el-Leysî (Muhammed b. Amr b. Alkame b. Vakkas)
4. Ebu Ömer Hafs b. Gıyas en-Nehaî (Hafs b. Gıyas b. Talk b. Muaviye b. Malik)
5. Ebu Ma'mer İsmail b. İbrahim el-Hüzelî (İsmail b. İbrahim b. Ma'mer b. Hasan)
Konular:
Dua, duaya amin demek
İyilik, Anne-Baba, anne-babaya iyilik
KTB, ADAB
Açıklama: Hadis sahih isnad ise Muhammed b. Müseyyer es-Sâğânî'nin zayıf olmasından dolayı zayıftır. Fakat o mütâbi' dir.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
46879, HM008876
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو سَعْدٍ الصَّاغَانِيُّ مُحَمَّدُ بْنُ مُيَسَّرٍ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَجْلَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ إِنَّمَا الْإِمَامُ لِيُؤْتَمَّ بِهِ فَإِذَا كَبَّرَ فَكَبِّرُوا وَإِذَا قَرَأَ فَأَنْصِتُوا وَإِذَا قَالَ
{ وَلَا الضَّالِّينَ }
فَقُولُوا آمِينَ وَإِذَا رَكَعَ فَارْكَعُوا وَإِذَا قَالَ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ فَقُولُوا رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ وَإِذَا صَلَّى جَالِسًا فَصَلُّوا جُلُوسًا أَجْمَعُونَ
Tercemesi:
Bize Ebu Sa'd es-Sâgânî Muhammed b. Müyesser, ona Muhammed b. Aclân, ona babası (Aclân), ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'in şöyle dediğini haber vermiştir: "İmam kendisine uyulması içindir. Tekbir aldığında siz de tekbir alın. Kıraat ettiğinde sessizce dinleyin. İmam {ve le'd-dâllîn} dediğinde âmîn deyin. Rukûya gittiğinde rukû edin. 'semiallâhu limen hamideh' dediğinde 'Rabbenâ ve leke'l-hamd' deyin. Oturarak kıldığında ise siz de hepiniz oturarak kılın.
Açıklama:
Hadis sahih isnad ise Muhammed b. Müseyyer es-Sâğânî'nin zayıf olmasından dolayı zayıftır. Fakat o mütâbi' dir.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Ebu Hureyre 8876, 3/388
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Aclân Mevla Fatıma bt. Utbe (Aclân)
3. Ebu Abdullah Muhammed b. Aclân el-Kuraşî (Muhammed b. Aclân)
4. Ebu Sa'd Muhammed b. Müyesser es-Sâğânî (Muhammed b. Müyesser)
Konular:
Dua, duaya amin demek
Namaz, amin demek
Namaz, imama uyanın kıraati
Namaz, imama uyanın yapması gerekenler
Namaz, imama uymak
Namaz, imamın sorumlulukları
Namaz, Namazda imamet, duruşu, kişi sayısı vs
Öneri Formu
Hadis Id, No:
39472, HM002746
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ الصَّمَدِ وَعَفَّانُ قَالَا حَدَّثَنَا ثَابِتٌ عَنْ هِلَالٍ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَنَتَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ شَهْرًا مُتَتَابِعًا فِي الظُّهْرِ وَالْعَصْرِ وَالْمَغْرِبِ وَالْعِشَاءِ وَالصُّبْحِ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ إِذَا قَالَ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ مِنْ الرَّكْعَةِ الْأَخِيرَةِ يَدْعُو عَلَيْهِمْ عَلَى حَيٍّ مِنْ بَنِي سُلَيْمٍ عَلَى رِعْلٍ وَذَكْوَانَ وَعُصَيَّةَ وَيُؤَمِّنُ مَنْ خَلْفَهُ أَرْسَلَ إِلَيْهِمْ يَدْعُوهُمْ إِلَى الْإِسْلَامِ فَقَتَلُوهُمْ قَالَ عَفَّانُ فِي حَدِيثِهِ قَالَ وَقَالَ عِكْرِمَةُ هَذَا كَانَ مِفْتَاحَ الْقُنُوتِ
Tercemesi:
Bize Abdussamed (b. Abdulvâris) ve Affan b. Müslim, o ikisine Sabit (b. Yezid), ona Hilal (b. Habbab), ona İkrime, ona da (Abdullah) b. Abbas şöyle haber vermiştir: Hz. Peygamber (sav) bir ay boyunca her gün öğle, ikindi, akşam, yatsı ve sabah namazlarının arkasında kunut yapmıştır. Son rekatta semiallahu limen hamideh dediği (ve rükudan doğrulduğu) zaman Benî Süleym, Rı'l, Zekvân, Usayye kabilelerine beddua ederdi. Arkasında bulunan cemaat de âmîn derlerdi. Hz. Peygamber (sav) onlara İslam'a davet edecek davetçiler göndermişti de onlar bu kişileri öldürmüşlerdi.
Affân (b. Müslim) rivayetinde İkrime'nin şöyle dediğini haber vermiştir: İşte bu olay kunutun başlangıcıdır.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Abdullah b. Abbas b. Abdulmuttalib 2746, 1/771
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. İkrime Mevla İbn Abbas (İkrime)
3. Hilal b. Habbab el-Abdi (Hilal b. Habbab)
4. Ebu Zeyd Sabit b. Yezid el-Ahvel (Sabit b. Yezid)
5. Ebu Osman Affân b. Müslim el-Bahilî (Affân b. Müslim b. Abdullah)
Konular:
Dua, duaya amin demek
Hz. Peygamber, dua/beddua ettiği kişi/kabileler
Namaz, kunût duası
Şehit, Kurra hafızların şehit edilmeleri
Öneri Formu
Hadis Id, No:
44264, HM008107
Hadis:
وَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا قَالَ أَحَدُكُمْ آمِينَ وَالْمَلَائِكَةُ فِي السَّمَاءِ فَيُوَافِقُ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَى غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ
Tercemesi:
[Bize Abdürrezzak b. Hemmam, ona Mamer b. Raşid, ona Hemmam b. Münebbih, ona da Ebu Hureyre şöyle haber vermiştir.] Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Biriniz âmîn dediğinde bu göklerdeki meleklerin âmîn demesine denk düşerse geçmiş günahları bağışlanır."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Ebu Hureyre 8107, 3/220
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Ukbe Hemmâm b. Münebbih el-Yemânî (Hemmâm b. Münebbih b. Kamil b. Sîc)
3. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
4. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
Konular:
Dua, duaya amin demek
İman, Melekler, Melek-insan ilişkisi
Lanet, Melekler, duası veya laneti
Namaz, amin demek
Namaz, günahların affına vesile olması
Öneri Formu
Hadis Id, No:
47280, HM007647
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِيِّ عَنِ ابْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ إِذَا قَالَ الْإِمَامُ
{ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ }
فَقُولُوا آمِينَ فَإِنَّ الْمَلَائِكَةَ يَقُولُونَ آمِينَ وَإِنَّ الْإِمَامَ يَقُولُ آمِينَ فَمَنْ وَافَقَ تَأْمِينُهُ تَأْمِينَ الْمَلَائِكَةِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ
Tercemesi:
Bize Abdürrezzak (b. Hemmam), ona Mamer (b. Raşid), ona (İbn Şihab) ez-Zührî, ona (Said) b. Müseyyeb, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu haber vermiştir: "İmam {gayri'l-mağdûbi aleyhim ve le'd-dâllîn} (el-Fatiha, 1/7) siz de âmîn deyin. Çünkü melekler de âmîn der. Kimin âmîn demesi meleklerin âmîn demesine denk düşerse geçmiş günahları affedilir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Ebu Hureyre 7647, 3/116
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Said b. Müseyyeb el-Kuraşî (Said b. Müseyyeb b. Hazn b. Ebu Vehb)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
Konular:
Dua, duaya amin demek
Namaz, amin demek
Namaz, âmin demenin fazileti
Namaz, imama uyanın yapması gerekenler
Öneri Formu
Hadis Id, No:
60374, HM009680
Hadis:
وَبِإِسْنَادِهِ
قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُعَلِّمُنَا أَنْ لَا نُبَادِرَ الْإِمَامَ بِالرُّكُوعِ وَالسُّجُودِ وَإِذَا كَبَّرَ فَكَبِّرُوا وَإِذَا سَجَدَ فَاسْجُدُوا وَإِذَا قَالَ
{ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ }
فَقُولُوا آمِينَ فَإِذَا وَافَقَ كَلَامَ الْمَلَائِكَةِ غُفِرَ لِمَنْ فِي الْمَسْجِدِ وَإِذَا قَالَ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ فَقُولُوا رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ.
Tercemesi:
Aynı isnadla [Muhammed b. Ubeyd, Süleyman b. Mihran, Ebu Salih es-Semman, ona da Ebu Hureyre şöyle haber vermiştir] Hz. Peygamber (sav) bize imamdan önce davranıp rükuya ve secdeye gitmememizi, imam tekbir aldığında tekbir almamızı secde ettiğinde secde etmemizi ve imam {gayri'l-mağdûbi aleyhim ve le'd-dâllîn} (el-Fatiha, 1/7) dediğinde âmîn dememizi öğretti (ve şöyle dedi). Âmîn deyişiniz meleklerin âmîn deyişine denk gelirse mescitte bulunan herkes bağışlanır. İmam 'semiallahu limen hamideh' dediğinde 'rabbenâ leke'l-hamd deyiniz'.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Ebu Hureyre 9680, 3/558
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebû Salih es-Semmân (Ebû Sâlih Zekvân b. Abdillâh et-Teymî)
3. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
4. Ebu Abdullah Muhammed b. Ubeyd et-Tenafisî (Muhammed b. Ubeyd b. Abdurrahman)
Konular:
Dua, duaya amin demek
Namaz, amin demek
Namaz, âmin demenin fazileti
Namaz, imama uyanın yapması gerekenler
Namaz, Ruku' ve secdede söylenecek ve okunacak şeyler
Öneri Formu
Hadis Id, No:
220193, İHM001586
Hadis:
نا مُحَمَّدُ بْنُ مَعْمَرٍ الْقَيْسِيُّ، نا أَبُو عَامِرٍ، وَثنا مُحَمَّدُ بْنُ مَعْمَرٍ أَيْضًا ثنا حَرَمِيُّ بْنُ عُمَارَةَ، عَنْ زَرْبِيٍّ مَوْلًى لِآلِ الْمُهَلَّبِ قَالَ: سَمِعْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ يَقُولُ: كُنَّا عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ جُلُوسًا، فَقَالَ: «إِنَّ اللَّهَ أَعْطَانِي خِصَالًا ثَلَاثَةً» ، فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ جُلَسَائِهِ: وَمَا هَذِهِ الْخِصَالُ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «أَعْطَانِي صَلَاةً فِي الصُّفُوفِ وَأَعْطَانِي التَّحِيَّةَ، إِنَّهَا لَتَحِيَّةُ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَأَعْطَانِي التَّأْمِينَ وَلَمْ يُعْطِهِ أَحَدًا مِنَ النَّبِيِّينَ قَبْلُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ اللَّهُ أَعْطَى هَارُونَ، يَدْعُو مُوسَى وَيُؤَمِّنُ هَارُونُ»
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Ma'mer el-Kaysî, ona Ebu Âmir (Abdülmelik b. Amr) (T) Bize Muhammed b. Mamer, ona Haramî b. Umâre, o ikisine (yani Ebu Âmir ve Haramî b. Umâre'ye) Mühelleb ailesinin azatlı kölesi Zerbî (b. Abdullah), ona da Enes b. Malik şöyle haber vermiştir: Bize Hz. Peygamber (sav) onun huzurunda otururken şöyle buyurdu: "Allah bana üç haslet verdi." Oturan adamlardan biri "O hasletler nedir Ey Allah'ın Rasulü! dedi. Hz. Peygamber (sav) şöyle dedi. "Bana saf olarak kılınan namaz verildi. Tahiyyat duası verildi ki o cennet ehlinin birbirini selamlamasıdır. Ayrıca bana Fatiha'dan sonra âmin denilmesi verildi. Bu benden önce kimseye verilmemişti. Ancak Allah Harun'a (as) şu kadarını vermişti. Musa (as) dua eder, Harun (as) da âmin derdi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Huzeyme, Sahih-i İbn Huzeyme, İmâmet fi's-Salât 1586, 2/190
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Yahya Zerbî b. Abdullah el-Ezdî (Zerbî b. Abdullah)
3. Ebu Ravh Haramî b. Umare el-Atekî (Haramî b. Umare b. Nabit)
4. Muhammed b. Ma'mer el-Kaysî (Muhammed b. Ma'mer b. Rib'î)
Konular:
Dua, duaya amin demek
KTB, SELAM
Namaz, cemaatla kılmanın fazileti
Selam, Selamlaşma fazileti
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271228, İHM001586-2
Hadis:
نا مُحَمَّدُ بْنُ مَعْمَرٍ الْقَيْسِيُّ، نا أَبُو عَامِرٍ، وَثنا مُحَمَّدُ بْنُ مَعْمَرٍ أَيْضًا ثنا حَرَمِيُّ بْنُ عُمَارَةَ، عَنْ زَرْبِيٍّ مَوْلًى لِآلِ الْمُهَلَّبِ قَالَ: سَمِعْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ يَقُولُ: كُنَّا عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ جُلُوسًا، فَقَالَ: «إِنَّ اللَّهَ أَعْطَانِي خِصَالًا ثَلَاثَةً» ، فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ جُلَسَائِهِ: وَمَا هَذِهِ الْخِصَالُ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «أَعْطَانِي صَلَاةً فِي الصُّفُوفِ وَأَعْطَانِي التَّحِيَّةَ، إِنَّهَا لَتَحِيَّةُ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَأَعْطَانِي التَّأْمِينَ وَلَمْ يُعْطِهِ أَحَدًا مِنَ النَّبِيِّينَ قَبْلُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ اللَّهُ أَعْطَى هَارُونَ، يَدْعُو مُوسَى وَيُؤَمِّنُ هَارُونُ»
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Ma'mer el-Kaysî, ona Ebu Âmir (Abdülmelik b. Amr) (T) Bize Muhammed b. Mamer, ona Haramî b. Umâre, o ikisine (yani Ebu Âmir ve Haramî b. Umâre'ye) Mühelleb ailesinin azatlı kölesi Zerbî (b. Abdullah), ona da Enes b. Malik şöyle haber vermiştir: Bize Hz. Peygamber (sav) onun huzurunda otururken şöyle buyurdu: "Allah bana üç haslet verdi." Oturan adamlardan biri "O hasletler nedir Ey Allah'ın Rasulü! dedi. Hz. Peygamber (sav) şöyle dedi. "Bana saf olarak kılınan namaz verildi. Tahiyyat duası verildi ki o cennet ehlinin birbirini selamlamasıdır. Ayrıca bana Fatiha'dan sonra âmin denilmesi verildi. Bu benden önce kimseye verilmemişti. Ancak Allah Harun'a (as) şu kadarını vermişti. Musa (as) dua eder, Harun (as) da âmin derdi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Huzeyme, Sahih-i İbn Huzeyme, İmâmet fi's-Salât 1586, 2/190
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Yahya Zerbî b. Abdullah el-Ezdî (Zerbî b. Abdullah)
3. Ebu Âmir Abdülmelik b. Amr el-Kaysî (Abdülmelik b. Amr)
4. Muhammed b. Ma'mer el-Kaysî (Muhammed b. Ma'mer b. Rib'î)
Konular:
Dua, duaya amin demek
KTB, SELAM
Namaz, cemaatla kılmanın fazileti
Selam, Selamlaşma fazileti
Öneri Formu
Hadis Id, No:
272929, HM002746-2
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ الصَّمَدِ وَعَفَّانُ قَالَا حَدَّثَنَا ثَابِتٌ عَنْ هِلَالٍ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَنَتَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ شَهْرًا مُتَتَابِعًا فِي الظُّهْرِ وَالْعَصْرِ وَالْمَغْرِبِ وَالْعِشَاءِ وَالصُّبْحِ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ إِذَا قَالَ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ مِنْ الرَّكْعَةِ الْأَخِيرَةِ يَدْعُو عَلَيْهِمْ عَلَى حَيٍّ مِنْ بَنِي سُلَيْمٍ عَلَى رِعْلٍ وَذَكْوَانَ وَعُصَيَّةَ وَيُؤَمِّنُ مَنْ خَلْفَهُ أَرْسَلَ إِلَيْهِمْ يَدْعُوهُمْ إِلَى الْإِسْلَامِ فَقَتَلُوهُمْ قَالَ عَفَّانُ فِي حَدِيثِهِ قَالَ وَقَالَ عِكْرِمَةُ هَذَا كَانَ مِفْتَاحَ الْقُنُوتِ
Tercemesi:
Bize Abdussamed (b. Abdulvâris) ve Affan b. Müslim, o ikisine Sabit (b. Yezid), ona Hilal (b. Habbab), ona İkrime, ona da (Abdullah) b. Abbas şöyle haber vermiştir: Hz. Peygamber (sav) bir ay boyunca her gün öğle, ikindi, akşam, yatsı ve sabah namazlarının arkasında kunut yapmıştır. Son rekatta semiallahu limen hamideh dediği (ve rükudan doğrulduğu) zaman Benî Süleym, Rı'l, Zekvân, Usayye kabilelerine beddua ederdi. Arkasında bulunan cemaat de âmîn derlerdi. Hz. Peygamber (sav) onlara İslam'a davet edecek davetçiler göndermişti de onlar bu kişileri öldürmüşlerdi.
Affân (b. Müslim) rivayetinde İkrime'nin şöyle dediğini haber vermiştir: İşte bu olay kunutun başlangıcıdır.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Abdullah b. Abbas b. Abdulmuttalib 2746, 1/771
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. İkrime Mevla İbn Abbas (İkrime)
3. Hilal b. Habbab el-Abdi (Hilal b. Habbab)
4. Ebu Zeyd Sabit b. Yezid el-Ahvel (Sabit b. Yezid)
5. Ebu Sehl Abdussamed b. Abdulvâris et-Temimî (Abdussamed b. Abdulvâris b. Saîd b. Zekvân)
Konular:
Dua, duaya amin demek
Hz. Peygamber, dua/beddua ettiği kişi/kabileler
Namaz, kunût duası
Şehit, Kurra hafızların şehit edilmeleri