93 Kayıt Bulundu.
Bize Abdullah b. Abdurrahman ed-Dârimî, ona Ebu Yeman, ona Şuayb, ona Zührî, ona da Ali b. Hüseyin, Hz. Peygamber'in (sav) eşi Safiyye'nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Ramazanın son on gününde mecsidde itikafta iken Hz. Peygamber'i ziyaret etmiştim. Yanında bir müddet kalıp sohbet ettikten sonra geri dönmek için kalktım. Hz. Peygamber (sav) de beni (evime kadar) geçirmek için kalktı." [Sonra ravi, Mamer hadisiyle yakın manada olacak şekilde rivayeti aktarmış, ancak ondan farklı olarak şöyle bir ifade kullanmıştır: Hz. Peygamber (sav); "şeytan insanın içinde kanının ulaştığı yere ulaşır" dedi. Akar ifadesini kullanmadı.]
Bize İshak b. İbrahim ve Abd b. Humeyd -her iki râvinin naklettiği hadisin lafızları birbirine yakındır-, o ikisine Abdürrezzak, ona Mamer, ona Zührî, ona Ali b. Hüseyin, ona da Safiyye bt. Huyey şöyle rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber (sav) itikafa girmişti. Geceleyin onu ziyaret etmek üzere yanına geldim ve onunla konuştum. Sonra geri dönmek için kalktığımda, Rasulullah (sav) beni eve götürmek için benimle kalktı. Safiyye'nin evi Üsame b. Zeyd'in sokağındaydı. O sırada ensârdan iki kişi oradan geçti. Hz. Peygamber'i görünce hızlandılar. Hemen Hz. Peygamber (sav); "olduğunuzda yerde durun bakalım! Bu yanımdaki kadın (eşim) Safiyye bt. Huyeydir" buyurdu. Onlar; sübhanallah ey Allah'ın Rasulü diyerek hayretlerini ifade edince, Hz. Peygamber (sav); "şeytan, kanın damarlarda aktığı gibi insanın bedeninde dolaşır. Ben onun, kalplerinize bir kötülük veya bir şey atmasından korktum" buyurdu.