حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا عَبِيدَةُ بْنُ حُمَيْدٍ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أُرَاهُ رَفَعَهُ قَالَ: " مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِحَدِيدَةٍ جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَحَدِيدَتُهُ فِى يَدِهِ يَتَوَجَّأُ بِهَا فِى بَطْنِهِ فِى نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدًا مُخَلَّدًا أَبَدًا. وَمَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِسُمٍّ فَسُمُّهُ فِى يَدِهِ يَتَحَسَّاهُ فِى نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدًا مُخَلَّدًا أَبَدًا " .

Bize Ahmed İbn Menî', ona Ubeyde b. Humeyd, ona A'meş, ona Ebu Sâlih, ona da Ebû Hureyre, -sanırım merfu olarak-, şöyle rivayet etmiştir: "Her kim bir demir parçasıyla intihar ederse, kıyamet günü o demir elinde gelecek ve sonsuza kadar Cehennem ateşinin içerisinde o demiri karnına saplayıp duracaktır. Her kim de zehirle intihar ederse, zehir elinde gelecek ve sonsuza kadar Cehennem ateşi içerisinde o zehrini yudumlayacaktır."

Açıklama: Ebu Hureyre'nin çıkarımı mı, yoksa Hz. Peygamberden mi işitmiştir, bu noktada ravinin şüphesi bulunmaktadır.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tıb 7, 4/386

حَدَّثَنَا أَبُو النَّضْرِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ يَعْنِي ابْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ دِينَارٍ عَنْ أَبِي حَازِمٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ كَانَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَجُلٌ فِي بَعْضِ مَغَازِيهِ فَأَبْلَى بَلَاءً حَسَنًا فَعَجِبَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ بَلَائِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَمَا إِنَّهُ مِنْ أَهْلِ النَّارِ قُلْنَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ فَخَرَجَ الرَّجُلُ فَلَمَّا اشْتَدَّتْ بِهِ الْجِرَاحُ وَضَعَ ذُبَابَ سَيْفِهِ بَيْنَ ثَدْيَيْهِ ثُمَّ اتَّكَأَ عَلَيْهِ فَأُتِيَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقِيلَ لَهُ الرَّجُلُ الَّذِي قُلْتَ لَهُ مَا قُلْتَ قَدْ رَأَيْتُهُ يَتَضَرَّبُ وَالسَّيْفُ بَيْنَ أَضْعَافِهِ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِنَّ الرَّجُلَ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الْجَنَّةِ حَتَّى يَبْدُوَ لِلنَّاسِ وَإِنَّهُ لَمِنْ أَهْلِ النَّارِ وَإِنَّهُ لَيَعْمَلُ عَمَلَ أَهْلِ النَّارِ فِيمَا يَبْدُو لِلنَّاسِ وَإِنَّهُ لَمِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ

Bize Ebu Nadr, ona Abdurrahman b. Abdullah b. Dînâr, ona Ebu Hâzim, ona Sehl b. Sa'd şöyle demiştir: "Rasulullah ile birlikte bazı gazvelere katılan bir adam vardı. Bir defasında güzel bir şekilde çarpışarak çok yarar sağladı. Müslümanlar ona gıpta ettiler. Hz. Peygamber (sav) 'Ama o, cehennem ehlindendir' buyurdu. Bunun üzerine biz 'Allah’ın elçisi daha iyi bilir ama, Allah’ın elçisiyle birlikte Allah yolunda olan biri mi cehennemlik?' diye sorduk. Adam ayrıldı, yarası şiddetle ağrı yapmaya başladığında, kılıcının ucunu göğüslerinin arasına koydu, sonra üzerine yüklendi (ve intihar etti). Rasulullah’a gelip 'Sözünü ettiğiniz adam vardı ya! Ben onu kılıç böğrüne saplanmış bir halde çırpınırken gördüm' dedim. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) 'Bazı insanlar vardır ki yaptıkları güzel işler sebebiyle diğer insanların nazarında cennetliktirler, ama cehenneme giderler. Yine bazı insanlar vardır ki başkalarına göre cehenneme gideceklerin amelini yaparlar ama cennet ehlindendirler' buyurdu."

Açıklama: Hadis mütabileriyle birlikte sahihtir.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Ebu Malik Sehl b. Sa'd es-Saidî 23201, 7/580

حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنِ الْحَجَّاجِ الصَّوَّافِ عَنْ أَبِي الزُّبَيْرِ عَنْ جَابِرٍ أَنَّ الطُّفَيْلَ بْنَ عَمْرٍو الدَّوْسِيَّ أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلْ لَكَ فِي حِصْنٍ حَصِينٍ وَمَنْعَةٍ قَالَ فَقَالَ حِصْنٌ كَانَ لِدَوْسٍ فِي الْجَاهِلِيَّةِ فَأَبَى ذَلِكَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِلَّذِي ذَخَرَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لِلْأَنْصَارِ فَلَمَّا هَاجَرَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَى الْمَدِينَةِ هَاجَرَ إِلَيْهِ الطُّفَيْلُ بْنُ عَمْرٍو وَهَاجَرَ مَعَهُ رَجُلٌ مِنْ قَوْمِهِ فَاجْتَوَوْا الْمَدِينَةَ فَمَرِضَ فَجَزِعَ فَأَخَذَ مَشَاقِصَ لَهُ فَقَطَعَ بِهَا بَرَاجِمَهُ فَشَخَبَتْ يَدَاهُ حَتَّى مَاتَ فَرَآهُ الطُّفَيْلُ بْنُ عَمْرٍو فِي مَنَامِهِ فَرَآهُ فِي هَيْئَةٍ حَسَنَةٍ وَرَآهُ مُغَطِّيًا يَدَهُ فَقَالَ لَهُ مَا صَنَعَ بِكَ رَبُّكَ قَالَ غَفَرَ لِي بِهِجْرَتِي إِلَى نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ فَمَا لِي أَرَاكَ مُغَطِّيًا يَدَكَ قَالَ قَالَ لِي لَنْ نُصْلِحَ مِنْكَ مَا أَفْسَدْتَ قَالَ فَقَصَّهَا الطُّفَيْلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اللَّهُمَّ وَلِيَدَيْهِ فَاغْفِرْ

Bize Süleyman b. Harb, ona Hammad b. Zeyd, ona Haccac es-Savvâf, ona Ebu Zübeyir'in rivayet ettiğine göre Cabir şöyle demiştir: "Tufeyl b. Amr ed-Devsî, Hz. Peygamber'e (sav) gelip 'Cahiliye devrinde Devs kabilesinin olduğu gibi senin de korunaklı bir kalen ve ordun olsun ister misin? 'dedi. Hz. Peygamber (sav), Allah'ın, bu şerefi Ensar'a bahşetmesinden dolayı, teklifi reddetti. Hz. Peygamber Medine'ye hicret ettikten sonra Tufeyl de kavminden biriyle hicret etti. Adam Medine'ye varınca hastalandı ve acı çekti. Bunun üzerine adam torbasından bir ok alıp bileklerini kesti ve öldü. Tufeyl b. Amr onu rüyasında güzel bir hal içerisindeyken gördü ama elleri sargılıydı. Tufeyl adama 'Allah sana ne yaptı?' diye sordu. Adam 'Allah, beni Hz. Peygamber'e hicret etmem sebebiyle bağışladı' diye cevap verdi. Tufeyl adama 'Ellerini neden örtülü görüyorum?' diye sorunca adam şöyle dedi: Bana 'Senin bozduğun şeyi biz düzeltmeyiz' dediler. Tufeyl rüyasını Hz. Peygamber'e (sav) anlatınca Hz. Peygamber (sav) 'Onun ellerini de bağışla' diye dua buyurdu."

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Cabir b. Abdullah el-Ensarî 15045, 5/203

حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الرُّؤَاسِيُّ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ عَنْ سِمَاكٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أُخْبِرَ أَنَّ رَجُلًا قَتَلَ نَفْسَهُ قَالَ إِذَنْ لَا أُصَلِّيَ عَلَيْهِ

Bize Humeyd b. Abdurrahman er-Ruâsî, ona Züheyr, ona Simâk, ona da Câbir b. Semure şöyle rivâyet etmiştir: "Hz. Peygamber'e (sav), bir adamın kendisini öldürdüğü bildirildi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) 'Öyleyse ben onun cenaze namazını kılmam' buyurdu."

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Cabir b. Semure 21138, 7/22

حَدَّثَنَا حَسَنُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا سِمَاكٌ عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ذُكِرَ لَهُ رَجُلٌ نَحَرَ نَفْسَهُ بِمَشَاقِصَ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَنْ لَا أُصَلِّيَ عَلَيْهِ

Bize Hasan b. Musa, ona Züheyr, ona Simak, ona da Cabir b. Semure şöyle rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber'e (sav), bir adamın, okun keskin ucuyla intihar ettiği bildirildi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) 'Öyleyse onun cenaze namazını kılmam' buyurdu."

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Cabir b. Semure 21151, 7/24

أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنْ أَيُّوبَ، عَنْ أَبِي قِلَابَةَ، عَنْ ثَابِتِ بْنِ الضَّحَّاكِ، أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ قَالَ: مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِشَيْءٍ عُذِّبَ بِهِ، وَمَنْ شَهِدَ عَلَى مُسْلِمٍ - أَوْ قَالَ: عَلَى مُؤْمِنٍ - بِكُفْرٍ فَهُوَ كَقَتْلِهِ، وَمَنْ لَعَنَهُ فَهُوَ كَقَتْلِهِ، وَمَنْ حَلَفَ عَلَى مِلَّةٍ غَيْرِ الإِسْلَامِ كَاذِبًا فَهُوَ كَمَا حَلَفَ.

Bize Abdürrezzak, ona Ma'mer, ona Eyyüb, ona Ebu Kılâbe, ona Sâbit İbn Dahhâk'ın rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber'den (sav) şöyle rivayet etmiştir: "Kim bir şeyle kendisini öldürürse, onunla kendisine azap edilir. Kim bir mümini veya Müslümanı kafir olarak itham eder ya da öyle olduğuna şahitlik ederse, sanki onu öldürmüş gibi olur. Müslümana lanet etmek de onu katletmek gibidir. Kim İslam’dan başka bir dine mensup olduğuna dair yalan yemin ederse o yemin ettiği din üzeredir.”

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Câmi' 19710, 10/462

أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِي كَثِيرٍ، عَنْ أَبِي قِلَابَةَ، عَنْ ثَابِتِ بْنِ الضَّحَّاكِ، أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ قَالَ: لَا نَذْرَ فِيمَا لَا تَمْلِكُ، وَلَعْنُ الْمُؤْمِنِ كَقَتْلِهِ، وَمَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِشَيْءٍ فِي الدُّنْيَا عُذِّبَ بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَمَنْ حَلَفَ بِمِلَّةٍ غَيْرِ الإِسْلَامِ كَاذِبًا فَهُوَ كَمَا قَالَ، وَمَنْ قَالَ لِمُؤْمِنٍ: يَا كَافِرُ فَهُوَ كَقَتْلِهِ.

Bize Abdürrezzak, ona Ma'mer, ona Yahya İbn Ebu Kesîr, ona Ebu Kılâbe, ona da Sâbit İbn Dahhâk'ın rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Kişi sahip olmadığı bir şeyi adak olarak adayamaz. Mümine lanet etmek onu öldürmek gibidir. Kim dünyada kendisini bir şeyle öldürürse, kıyamet gününde de kendisine aynı şeyle azap edilir. Kim İslamdan başka bir dine mensup olduğuna dair yalan yere yemin ederse, o kişi, dediği gibidir. Kim bir mümine “kafir” derse, onu öldürmüş gibidir."

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Câmi' 19715, 10/463

حَدَّثَنَا جَرِيرٌ، عَنْ مُغِيرَةَ، عَنْ حَمَّادٍ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ، قَالَ: يُصَلَّى عَلَى الَّذِي قَتَلَ نَفْسَهُ، وَعَلَى النُّفَسَاءِ مِنَ الزِّنَى، وَعَلَى الَّذِي يَمُوتُ مَرِيضًا مِنَ الْخَمْرِ.

Bize Cerîr, ona Muğîre, ona Hammâd, ona İbrahim en-Neha'î şöyle rivayet etmiştir: "İntihar edenin, zinadan dolayı hamile kalıp lohusalıkta ölenin ve içkiden dolayı hasta olarak ölen kimsenin cenaze namazı kılınır."

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Cenâiz 11984, 7/384

حَدَّثَنَا شَرِيكٌ، عَنْ سِمَاكٍ، عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ، أَنَّ رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ ﷺ أَصَابَتْهُ جِرَاحَةٌ فَآلَمَتْهُ، فَدَبَّ إِلَى قَرْنٍ لَهُ فِي سَيْفِهِ، فَأَخَذَ مِشْقَصًا، فَقَتَلَ بِهِ نَفْسَهُ، فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيْهِ النَّبِيُّ ﷺ. وَذَكَرَ شَرِيكٌ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ، قَالَ: إِنَّمَا تَرَكَ الصَّلَاةَ عَلَيْهِ أَدَبًا لَهُ.

Bize Şerîk, ona Simâk, ona da Câbir b. Semure şöyle rivâyet etmiştir: "Rasulullah'ın ashabından biri yaralanmış ve çok fazla acı çekmeye başlamıştı. Adam ok torbasının yanına kadar süründü. Oradan bir ok aldı ve kendisini öldürdü. Rasulullah (sav) da onun cenaze namazını kılmadı."

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Cenâiz 11989, 7/385

حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، عَنِ الأَعْمَشِ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِيِّ، عَنْ عَمْرِو بْنِ مَيْمُونٍ، قَالَ: كُنْتُ أَدَعُ الصَّفَّ الأَوَّلَ هَيْبَةً لِعُمَرَ، وَكُنْتُ فِي الصَّفِّ الثَّانِي يَوْمَ أُصِيبَ، فَجَاءَ فَقَالَ: الصَّلَاةَ عِبَادَ اللَّهِ اسْتَوُوا، قَالَ: فَصَلَّى بِنَا، فَطَعَنَهُ أَبُو لُؤْلُؤَةَ طَعْنَتَيْنِ أَوْ ثَلاَثًا، قَالَ: وَعَلَى عُمَرَ ثَوْبٌ أَصْفَرُ، قَالَ: فَجَعَلَهُ عَلَى صَدْرِهِ، ثُمَّ أَهْوَى وَهُوَ يَقُولُ: وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَقْدُورًا، فَقُتِلَ، وَطُعِنَ اثْنَا عَشَرَ أَوْ ثَلاَثَةَ عَشَرَ، قَالَ: وَمَالَ النَّاسُ عَلَيْهِ، فَاتَّكأَ عَلَى خِنْجَرِهِ فَقَتَلَ نَفْسَهُ.

Bize Vekî, ona A'meş, ona İbrahim et-Teymî'nin rivayet ettiğine göre Amr b. Meymûn şöyle demiştir: "Hz. Ömer'den çekindiğim için namazda birinci safı terk ediyordum. Ömer'e (suikast düzenlenip) yaralandığı gün ikinci saftaydım. Ömer gelip 'Ey Allah'ın kulları! Safları düzgün tutunuz' dedi. Sonra bize namaz kıldırdı. Ebu Lü'lü namaz esnasında onu iki ya da üç kere (hançer) sokarak yaraladı. Ömer'in üzerinde sarı bir elbise vardı. Onu göğsünün üzerine çekti. Elini kaldırarak 'Allah'ın emri kesinleşmiş bir hükümdür.' [Ahzab 33/38] ayetini okudu. Ebu Lü'lüe Ömer ile beraber, on iki ya da on üç kişiyi daha hançerledi. İnsanlar Ebu Lü'lü'nin üzerine doğru yürüyünce hançerinin üzerine kapaklanıp kendini öldürdü."

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Meğâzî 38223, 20/595